Εσωκομματικό “χτύπημα” δίνουν για ακόμα μια φορά στην κυβέρνηση οι “53” του ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωσή τους για τις εξελίξεις. Μάλιστα χαρακτηρίζουν την συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ ως μια “ομηρία” για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εκφράζουν τις διαφωνίες τους για πολλές επιλογές σε κρίσιμα θέματα.
Το κείμενο, έχει τον τίτλο “Πάμε Αλλιώς”, και δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη RealNews από τον συνάδελφο Βασίλη Σκουρή. Σε αυτό οι “53” απευθύνουν με νόημα προειδοποίηση ότι «οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι προϋπόθεση της πειθαρχίας στο όποιο συλλογικό σχέδιο».
Όπως αναφέρουν η κυβέρνηση συνεχίζει να δέχεται συνεχείς πιέσεις ώστε α εκτεθεί στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων. Τον΄ζει ότι θα πρέπει να υπάρξει ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας και τάσσεται υπέρ της αναδιανομής υπέρ των φτωχών και σε βάρος των πλουσίων
Τα… «ψάλλουν» για την εκκλησία
Η Κίνηση των «53», μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει ως αρνητικό παράδειγμα της κυβερνητικής πολιτικής την «αμηχανία μπροστά στις απαιτήσεις της ηγεσίας της εκκλησίας, καθώς όχι απλώς η κυβέρνηση εμφανίζεται διστακτική στο θέμα του χωρισμού Κράτους- Εκκλησίας, αλλά «έχει ανεχθεί από την ηγεσία της εκκλησίας να παρεμβαίνει ακόμα και στο ποιος θα είναι ο αρμόδιος υπουργός».
Ασκεί επίσης οξύτατη κριτική στο προσφυγικό ζητώντας μεταξύ άλλων την κατάργηση της κράτησης για όλους και όλες του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού εκτός από περιπτώσεις που αποδεδειγμένα έχουν σοβαρή παραβατική συμπεριφορά.
Αποστάσεις από τις τα μέτρα για την διαφθορά
Τονίζουν ότι λαμβάνει σοβαρές αποστάσεις στο θέμα της διαφθοράς- διαπλοκής, καθώς όπως αναφέρουν αυτό «δεν επιτρέπεται να εξαντλείται στη ρομφαία της κάθαρσης» και υπογραμμίζουν ότι «δεν μπορούμε να ξεχνάμε ούτε το «βρώμικο ’89 στην Ελλάδα, ούτε την επιχείρηση «καθαρά χέρια» στην Ιταλία. Το κύριο ζήτημα είναι η δική μας «εξουσία» να αντισταθεί στη διαφθορά και τη διαπλοκή που απειλεί κάθε κυβέρνηση».
Εκφράζει διαφωνίες με την εξωτερική πολιτική, τονίζοντας ότι σήμερα είναι υπερώριμη η ανάγκη για μια σοβαρή εσωκομματική συζήτηση για το Κυπριακό και συνολικά για την εξωτερική πολιτική.
«Γινόμαστε όμηροι των ΑΝΕΛ»
Για ακόμα μια φορά οι «53» δηλώνουν αντίθετοι στην συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ. Υπογραμμίζουν ότι «οι πολιτικές συμμαχίες δεν μπορούν να ξεπερνούν τη διαχωριστική γραμμή –αριστερά- δεξιά» και τονίζοντας:
«Σήμερα πρέπει να αξιολογηθεί αυτή η συγκυβέρνηση που πολλές φορές μετατρέπεται σε ομηρία από ένα πλήρως υπουργοποιημένο κόμμα που πιέζει για να μπλοκάρει σωρεία ριζοσπαστικών- θετικών μέτρων ή για να υιοθετηθούν συντηρητικές επιλογές».
«Δώσαμε θέσεις σε άτομα που δεν προσέφεραν τίποτα»
Στο κείμενο τονίζεται ότι «άτομα – προσωπικότητες κόσμισαν τα ψηφοδέλτιά μας χωρίς να προσφέρουν απολύτως τίποτα ή τιμήθηκαν με διάφορες θεσμικές θέσεις με τα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα. Η πρακτική αυτή, η ιδέα αυτή, δεν είναι καινοτόμα δεν ανακαλύφθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η μέθοδος, η πρακτική του παλιού πολιτικού συστήματος με μεταγραφές της τελευταίας στιγμής, που το μόνο που μπορούν να εγγυηθούν είναι την αλλοίωση των φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών του χώρου μας»
Παράλληλα υπογραμμίζει πως «η ιδεολογική κατασκευή ¨όλοι οι καλοί χωράνε , όλοι εκτός από τους φασίστες και τα λαμόγια¨ εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, ιδιαίτερα μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, καθώς σπρώχνει συνεχώς τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ιδεολογικά και πολιτικά ξένο γήπεδο με δεδομένο το αποτέλεσμα».
Καταγγελίες για φαινόμενα αλαζονείας
«Φαινόμενα αλαζονείας στον δημόσιο λόγο είναι υπαρκτά και πρέπει να ξεπεραστούν» καταγγέλουν επίσης οι «53», ενώ υπογραμμίζουν ότι «ο παραγοντισμός χτυπάει περισσότερο σε μεσαία αξιώματα και αρμοδιότητες».
«Η προβληματική λειτουργία, που είναι διακριτή σε ορισμένες περιπτώσεις (αυτονόμηση, προσωπικές στρατηγικές κ.λ.π) θα πρέπει να θεωρηθεί αν όχι συνειδητή επιλογή, τουλάχιστον σοβαρή αδυναμία του κόμματος και της κυβέρνησης» επισημαίνεται στο κείμενο.
Δεν θέλουμε να υπονομεύσουμε την κυβέρνηση
«Μέσα στο κόμμα μας διαμορφώνεται η άποψη, ακόμα και καλοπροαίρετα, ότι η κριτική στην κυβέρνηση, συνιστά, κατά κάποιο τρόπο υπονόμευσή της, είμαστε πεισμένοι και πεισμένες για το αντίθετο. Η κριτική στάση σε πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής μόνο θετικά αποτελέσματα έχει» αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ γίνεται λόγος για την «ανάγκη να βαδίσουμε προς ένα μαζικό, δημοκρατικό κόμμα, με διακριτό , αλλά και συμπληρωματικό ρόλο απέναντι στην κυβέρνηση με το δικό του ειδικό βάρος στην διαμόρφωση των πραγμάτων. Ένα κόμμα που στηρίζει την κυβέρνηση, την γειώνει κοινωνικά, αλλά και αποτελεί την συνείδησή της».
