Στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για τα έσοδα, αλλά και για το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης. Αν κάποιο από τα δύο αυτά στοιχεία εκτροχιαστεί τότε είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγει το αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα για έξοδο της χώρας από τα μνημόνια το 2018. Αυτό σημαίνει πώς είναι πολύ πιθανό να προκύψουν εκλογές εντός του επόμενου έτους, είτε την άνοιξη, είτε το φθινόπωρο.
Ήδη, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει αρχίσει τα τροχιοδεικτικά πυρά, προκειμένου να καταδείξει πώς η κατάσταση στην οικονομία παραμένει εξαιρετικά δύσκολη και όλα κρέμονται από μία κλωστή. Μπορεί τα έσοδα από τον τουρισμό να κάλυψαν κάπως το κενό, αλλά οι φορολογούμενοι αδυνατούν να πληρώσουν τον φόρο εισοδήματος και τον ΕΝΦΙΑ προκαλώντας «μαύρη τρύπα» στα έσοδα.
Τα ποσά που έχει προϋπολογίσει το υπουργείο Οικονομικών να εισπράξει δεν φαίνεται να μαζεύονται και κάποιοι σκέφτονται ήδη συμπληρωματικά μέτρα το 2018 για να πιαστούν οι στόχοι. Σημειώνεται πώς η κυβέρνηση έχει υπογράψει ότι τυχόν αδυναμία επίτευξης των στόχων σημαίνει και μείωση μισθών και συντάξεων. Αυτά θα προστεθούν στην μείωση των συντάξεων που έχει αποφασιστεί και θα ισχύσει από το 2019, όπως και στη μείωση του αφορολόγητου στα 5.600 ευρώ.
Εκείνο όμως που ανησυχεί ιδιαίτερα το Μέγαρο Μαξίμου είναι η τρίτη αξιολόγηση. Μέχρι στιγμής και ενώ βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο 15θήμερο του Σεπτεμβρίου δεν υπάρχει καμία θετική εξέλιξη. Αντιθέτως, οι δανειστές έχουν αρχίσει τα κόλπα και τα ήξεις αφίξεις για την υπο-δόση των 800 εκατομμυρίων ευρώ, η αποδέσμευση της οποίας σφραγίζει το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Η προθεσμία που είχε θέσει η κυβέρνηση για κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης μέσα στον Οκτώβριο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιτευχθεί, ενώ είναι πολύ δύσκολο να να πιαστεί και το δεύτερο χρονοδιάγραμμα που έχει χρονικό περιθώριο μέχρι το τέλος του 2017. Αν δεν συμβεί και αυτό, τότε όπως έχει πει σε άλλη περίπτωση ο κ. Τσακαλώτος «καήκαμε...».
Δεν θα μπορέσει η κυβέρνηση να περάσει στις επόμενες αξιολογήσεις (απομένουν άλλες τρεις) και να φτάσει στο καλοκαίρι του 2018, εκεί όπου η κυβέρνηση ευελπιστεί πώς θα μπορέσει να ανακοινώσει τη λήξη του προγράμματος και την έξοδο της χώρας στις αγορές, ανεξάρτητα βεβαίως αν τα μέτρα του μνημονίου θα συνεχίσουν να ισχύουν για πολλές γενιές ακόμη, αφού όπως είπαμε η μείωση του αφορολόγητου θα ισχύσει από τις αρχές του 2019, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει να επιτυγχάνεται μέχρι το μακρινό... 2060.
Υπό τους κινδύνους αυτούς λοιπόν σήμερα, στις 10:30 το πρωί, συγκαλείται υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να αναλυθεί η κατάσταση. Αν διαπιστώσει η κυβέρνηση ότι η λήξη του προγράμματος για τη χώρα δεν επιτευχθεί το καλοκαίρι του 2018 είναι πολύ πιθανό να προκηρύξει εκλογές με στόχο να ανακόψει την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.
Μέχρι στιγμής, και σύμφωνα με τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων, η ΝΔ δεν μπορεί να πιάσει ένα ποσοστό άνω του 35-36% που θα της δώσει την αυτοδυναμία. Κινείται λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το 30% με τη συσπείρωση της να αγγίζει σχεδόν το απόλυτο. Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε χαμηλά ποσοστά, κάτω του 20%, αλλά από την άλλη η συσπείρωση του κυβερνώντος κόμματος είναι ακόμη και κάτω του 35-40%.
Σε περίπτωση λοιπόν προκήρυξης εκλογών, με τα σημερινά δεδομένα, εκείνο που φαίνεται να συμβαίνει είναι η ΝΔ να είναι πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα, τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή και τέταρτο η Δημοκρατική Συμπαράταξη, αν και εκεί αναμένονται εξελίξεις. Ακολουθεί το ΚΚΕ και είναι ερωτηματικό αν οι ΑΝΕΛ και η Ένωση Κεντρώων θα καταφέρουν να μπούν στη Βουλή. Το Ποτάμι αν δεν προσχωρήσει στην Κεντροαριστερά θεωρείται δεδομένο πώς δεν θα είναι στη Βουλή.
Τι θα συμβεί λοιπόν αν η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα και δεν μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση με ένα από τα μικρότερα κόμματα; Η Κεντροαριστερά είναι σχεδόν απίθανο όπως φαίνεται να συμπαραταχθεί με την ΝΔ και να κάνουν μαζί κυβέρνηση, καθώς το αφήγημα της βασίζεται στην τακτική των ίσων αποστάσεων από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Από τα άλλα δύο κόμματα δεν αναμένει σίγουρα στήριξη. Και μιλάμε για τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ.
Συνεπώς τι μπορεί να γίνει; Είναι ένα σενάριο εφιαλτικό η απάντηση στο ερώτημα αυτό, το οποίο δυστυχώς φαίνεται να προωθούν οι δανειστές και η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Μία οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή τριών ή και περισσότερων κομμάτων και πρωθυπουργό έναν τεχνοκράτη. Όχι δηλαδή, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ούτε τον Αλέξη Τσίπρα.
Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα, αφού οι δανειστές θα άλωναν τα πάντα. Αυτά που έχουν συμβεί με κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά-Ευάγγελου Βενιζέλου και Αλέξη Τσίπρα δεν θα ήταν τίποτα μπροστά σε αυτά που θα συνέβαιναν με μία οικουμενική κυβέρνηση. Το έχουμε ζήσει στο παρελθόν, το είδαμε επί συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, αλλά το είδαμε κυρίως επί υπηρεσιακής κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου.
Ειδικά στην κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου έγινε ότι χειρότερο μπορούσε να γίνει για τη χώρα. Υπογράφηκε το καταστροφικό PSI και τα δάνεια πέρασαν στο αγγλικό δίκαιο με υποθήκη την δημόσια περιουσία. Φανταστείτε τι και πόσο αρνητική εξέλιξη μπορεί να είναι το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης με τους δανειστές να το προωθούν και να το επιδιώκουν άμα της πτώσεως της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
