Ενδοκυβερνητικό εμφύλιο προκαλεί η τοποθέτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη για το δημόσιο χρέος. Το Μαξίμου επιχείρησε από την πρώτη στιγμή να ρίξει τους τόνους και να μην έρθει σε αντιπαράθεση με τον κ.Δραγασάκη, οι δηλώσεις του οποίου έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την κυβερνητική ρητορική, που έχει αναδείξει σε «σημαία» την ελάφρυνση του χρέους.
Μάλιστα, ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν, ωστόσο, «λάδι στη φωτιά» ρίχνει η σημερινή «μή δήλωση» του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Εκείνος, κληθείς να σχολιάσει εάν στο ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους έχει δίκιο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ή ο κ.Δραγασάκης, ο κ.Τσακαλώτος, υπερασπίσθηκε ουσιαστικά την κυβερνητική πολιτική. «Σε κάποιες ερωτήσεις δεν μπορείς να απαντήσεις, γιατί είναι σα να χτυπάς τον φίλο σου», είπε «αδειάζοντας» τον κ.Δραγασάκη. Σε μια προσπάθεια μάλιστα να «το σώσει», ο κ.Τσακαλώτος έσπευσε να προσθέσει: «Πάντως, ο Δραγασάκης δεν είπε ακριβώς αυτό που λέτε».
Ο κ.Τσακαλώτος όμως, με τις απαντήσεις του είχε ήδη πάρει αποστάσεις από την τοποθέτηση του κ.Δραγασάκη, που δήλωσε χθες ότι οι διαδικασίες για τη ρύθμιση του χρέους μπορεί να πάνε και μετά το 2018.
Η αντιπροεδρία της κυβέρνησης, πάντως, μετά τη χθεσινή σύγχυση επί του θέματος στο κυβερνητικό στρατόπεδο, έπειτα και από την ανακοίνωση της ΝΔ, επανήλθε στο θέμα με διευκρινίσεις: «Εκείνο που ο αντιπρόεδρος τόνισε με απόλυτη σαφήνεια, είναι ότι διεκδικούμε άμεσα ευνοϊκή ρύθμιση για το χρέος, με βάση την απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι παραιτούμαστε από την πάγια θέση μας, δηλαδή από την προσπάθεια να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο με άλλες χώρες, ώστε να προωθήσουμε ριζική και οριστική πανευρωπαϊκή λύση για το χρέος, τόσο το ελληνικό όσο και των άλλων κρατών».
Διαβάστε τι ακριβώς είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής για την αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας:
«Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι μιλάμε για ένα πρόβλημα, ο χρόνος του οποίου δεν ταυτίζεται με τον πολιτικό χρόνο των κυβερνήσεων. Δηλαδή, το θέμα του χρέους μετριέται με δεκαετίες και σε ό,τι αφορά την ωρίμανση του προβλήματος και σε ό,τι αφορά τη διέξοδο από το πρόβλημα αυτό.
Δεύτερον, έχουμε μια συμφωνία του Eurogroup που εξ ορισμού ορίζει τρεις χρόνους: Άμεσα μέτρα, μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα και μια συζήτηση για το πώς το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο. Δηλαδή, τι θα γίνει εάν σε δέκα χρόνια ανέβουν τα επιτόκια διεθνώς, τι θα συμβεί αν η οικονομία ξαναπέσει σε μια ύφεση, πώς θα κλειδώσουμε από τώρα βαθμούς σταθερότητας και ασφάλειας.
Επομένως, ακόμα και να έρθουν πολύ ευνοϊκά τα πράγματα, μιλάμε για μια διαδικασία που εξ ορισμού πάει και πέρα από το 2018. Με αυτή την έννοια, κύριε Πρόεδρε, θα πρότεινα να σκεφτείτε και το θέμα της διάρκειας της Επιτροπής, μήπως να μείνει ανοιχτός ο ορίζοντας. Μπορεί βέβαια να συμφωνήσει η Επιτροπή να κάνει ένα πόρισμα γι' αυτό το σκοπό, αλλά το αντικείμενο της μπορεί να είναι διαρκέστερο».
