Η τραπεζική κρίση – αμφισβήτηση, που έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές εβδομάδες στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, κάθε άλλο πάρα ανήκει στο παρελθόν. Και χθες και προχθές οι αγορές μπορεί να έδειξαν ωριμότητα στην αντιμετώπιση της κατάστασης, ωστόσο πολλά θα εξαρτηθούν από τις κινήσεις στις οποίες θα προχωρήσουν οι κεντρικές τράπεζες.
Η Fed σήμερα και αύριο θα ανοίξει τα χαρτιά της και θα δώσει την κατεύθυνση για την επόμενη ημέρα της κρίσης στις τράπεζες, τόσο σε ότι αφορά την πορεία των επιτοκίων, όσο και εγγύηση των καταθέσεων. Οι αναλυτές αναφέρουν ότι η Κεντρική Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών ίσως δείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, από εκείνη που δείχνει μέχρι στιγμής τουλάχιστον η ΕΚΤ. Άλλοι πάλι αναφέρουν ότι τον «ρυθμό στο χορό» που θα δώσει σήμερα και αύριο η Fed θα αναγκαστεί να ακολουθήσει και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Βέβαια εδώ μπαίνουν δύο καίρια ερωτήματα.
Το πρώτο έχει να κάνει με ένα διαχρονικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από την ασφάλεια των καταθέσεων. Βέβαια μάλλον είναι ουτοπία να ζητάει κανείς από τις κυβερνήσεις να εγγυηθούν όλες τις καταθέσεις σε όλες τις τράπεζες ανεξαρτήτου ποσού. Ωστόσο στις ΗΠΑ έχει ανοίξει η συζήτηση και η Υπουργός Οικονομικών στις ΗΠΑ επιβεβαίωσε, τις φήμες που κυκλοφορούσαν τα τελευταία 24ωρα ότι η κυβέρνηση είναι σε ετοιμότητα, αν χρειασθεί, να εγγυηθεί την ολότητα των καταθέσεων στις τράπεζες.
Η κίνηση αυτή ήρθε σαν απάντηση στο γραπτό αίτημα, των μεσαίου μεγέθους περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ προς την κυβέρνηση, για την επέκταση της εγγύησης των καταθέσεων στο σύνολό τους. Και όχι μόνο μέχρι τις 250 χιλιάδες δολάρια μέσω της FDIC.
Από την άλλη πλευρά στην Ευρώπη η «διάσωση», της Credit Suisse μέσω της εξαγοράς της από την UBS, έθεσε επιτακτικά το ίδιο θέμα, αυτών των ομολόγων ΑΤ1, τα οποία ουσιαστικά διαγράφονται. Η κίνηση αυτά κλόνισε την εμπιστοσύνη σε ένα τραπεζικό σύστημα που μέχρι λίγες πριν αποτελούσε σήμα κατατεθέν, όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά για ολόκληρο τον πλανήτη.
Η ΕΚΤ ωστόσο δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να δώσει μία πειστική απάντηση στο θέμα της εγγύησης των καταθέσεων. Ακόμη και αυτή έως του ποσού των 100.000 ευρώ γίνεται στο πλαίσιο ενός εθνικού συστήματος εγγύησης καταθέσεων.
Το δίλημμα της Fed είναι, εάν μπορεί ακόμη να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στην αγορά και να αποτρέψει την οικονομία από μια απότομη προσγείωση διατηρώντας παράλληλα τα εργαλεία χρηματοπιστωτικής σταθερότητάς της ξεχωριστά από τα εργαλεία της νομισματικής πολιτικής για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, τα υψηλότερα επιτόκια και μείωση του ισολογισμού.
Βέβαια σε όλα αυτά ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπερισχύσουν οι πιέσεις με την τραπεζική κρίση να οδηγεί σε σύσφιξη των πιστωτικών συνθηκών στις τράπεζες οδηγώντας σε αρκετό αποπληθωρισμό ικανό να επιβραδύνει την οικονομία.
