Σήμερα 3 Φεβρουαρίου οι κοινωνικοί εταίροι αλλά και εμπλεκόμενοι επιστημονικοί φορείς και ερευνητικά ινστιτούτα θα πρέπει να υποβάλουν τις εκθέσεις – προτάσεις τους, για το νέο κατώτατο με αποστάσεις που δύσκολα καλύπτονται.
ΓΣΕΕ VS ΣΕΒ
Η ΓΣΕΕ χθες ανακοίνωση την πρότασή της σύμφωνα με την οποία διεκδικεί νέο μισθό στα 826 ευρώ, δηλαδή αύξηση περίπου στα 16%. Οι εργοδότες – κυρίως ο ΣΕΒ – προτείνει «λογικές αυξήσεις» κοντά στο 6%, ενώ ζητά να εφαρμοστεί νέος γύρος μειώσεων στο μη μισθολογικό κόστος ώστε να ανακουφιστούν οι επιχειρήσεις από το αυξημένο ενεργειακό κόστος.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι έμποροι στέκονται θετικά απέναντι στην αύξηση του κατώτατου ορίου, ωστόσο ταυτόχρονα, επισημαίνουν το αυξημένο κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων και σημειώνουν την ανάγκη να βρεθεί η «χρυσή τομή».
Στο μεταξύ κατά την παρουσίαση της πρότασης της ΓΣΕΕ τονίσθηκε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παρά τις αυξήσεις των τελευταίων ετών εξακολουθεί να βρίσκεται κάτω από το κατώφλι στης φτώχειας. Γι’ αυτό στη μελέτη προτείνεται κατώτατος μισθό στα 826 ευρώ μηνιαίως εκτιμώντας ότι το ποσό αυτό καλύπτει στοιχειωδώς τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Η πρόταση της ανώτατης οργάνωσης των εργαζομένων διαμορφώνεται ως εξής: λαμβάνεται υπόψη ο διάμεσος μισθός που ανακοίνωσε η Eurostat. Το 60% του διάμεσου μισθού – σήμερα – φθάνει τα 780 ευρώ. Αν προστεθεί και η επιβάρυνση του προσδοκώμενου πληθωρισμού διαμορφώνεται στα 826 ευρώ, ποσό που αποτελεί την πρόταση της ΓΣΕΕ.
Οι τριετίες
Η Συνομοσπονδία ζητά – επιπλέον – το ξεπάγωμα των τριετιών, ώστε να δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι επιδόματα προϋπηρεσίας (σύμφωνα με το νόμο θα ξεπαγώσουν όταν η ανεργία πέσει κάτω από 10%), όπως επίσης και την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά και την σύγκλιση της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης, (που είναι ανενεργή εδώ και 12 χρόνια) ώστε να τεθούν και να αντιμετωπιστούν όλα τα ανοικτά ζητήματα της εποχικής απασχόλησης.
Ο πληθωρισμός
Αναλυτικά στην πρόταση της ΓΣΕΕ σημειώνεται το γεγονός ότι από τον Ιούνιο του 2021 καταγράφεται ραγδαία αύξηση του τιμαρίθμου και του κόστους ζωής στη χώρα μας για πρώτη φορά μετά 24 χρόνια. Το 2022 ο μέσος ρυθμός αύξησης, σε ετήσια βάση, διαμορφώθηκε στο 9,3%, εξέλιξη που μαρτυρά τη βίαιη μείωση του πραγματικού εισοδήματος και την υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης των νοικοκυριών και των εργαζομένων. Ενδεικτική είναι η επιβάρυνση σε τρείς βασικές κατηγορίες αγαθών. Στην «στέγαση», στην «ένδυση – υπόδηση», και στην «διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά».
Αντιστοίχως, ο σταθμισμένος κατώτατος μισθός το 2021 ήταν χαμηλότερος κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες από το 60% του διάμεσου μισθού, ενώ το 2022 και παρά τη σημαντική αύξηση του ονομαστικού κατώτατου μισθού εξακολουθεί να είναι χαμηλότερος κατά 6,5 μονάδες από το 60% του διάμεσου του 2021.
Οι συλλογικές συμβάσεις
Επίσης, η προστασία των εργαζομένων και των αμοιβών τους από συλλογικές διαπραγματεύσεις και συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι αξιοσημείωτα πολύ χαμηλή στη χώρα μας.
Ενδεικτική είναι η αναφορά της πρότασης της ΓΣΕΕ: «Η ουσιαστική ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του ποσοστού κάλυψης των εργαζομένων από συλλογική σύμβαση εργασίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των κλαδικών μισθών ομαλοποιώντας τη στατιστική κατανομή των μισθών σε συνθήκες υψηλού πληθωρισμού. Η τρέχουσα θεσμική κατάσταση της ελληνικής αγοράς εργασίας δεν επιτρέπει μια τέτοια εξέλιξη και συνεπώς έχει παραμορφωθεί η στατιστική σημασία του διάμεσου (και του μέσου) μισθού».
