Ίσως και την επόμενη εβδομάδα η Ελλάδα θα προχωρήσει στην δεύτερη απόπειρα εξόδου στις αγορές με την έκδοση 7ετούς ομολόγου, από την οποία ωστόσο θα αντλήσει κάτι παραπάνω από 3 δισ.
Ωστόσο μετά την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης έχει ξεκινήσει ένα πραγματικό ανατολίτικο παζάρι γύρω από την επόμενη ημέρα για την Ελλάδα, καθώς επίσης και τις σχέσεις της με τους εταίρους της. Η κυβέρνηση θέλει το καλοκαίρι που λήγει το τρέχον πρόγραμμα να μπορέσει να βγει και να πανηγυρίσει μία «καθαρή έξοδο».
Όσο ο καιρός όμως περνάει συνειδητοποιούν ακόμη και οι πλέον αισιόδοξοι ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον αδύνατο να συμβεί. Και με βάση αυτό, προσπαθούν από τώρα στο Μέγαρο Μαξίμου να βρουν τον τρόπο που θα βαφτίσουν το κρέας ψάρι, δεδομένου μάλιστα ότι από το καλοκαίρι και μετά μπαίνουμε με τυπικά στο τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από την παρούσα κυβέρνηση και ως εκ τούτου θα πρέπει να έχει ετοιμαστεί ένα καλό αφήγημα.
Οι σχεδιασμοί
Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν άριστα μέχρι που μπορούν να φτάσουν και βάση αυτό κάνουν τους σχεδιασμούς τους.
Ας δούμε λοιπόν τα δεδομένα:
- Το πρόγραμμα λήγει τον Αύγουστο, όμως η ελληνική οικονομία δεν έχει φτάσει στο σημείο εκείνο που θα της επέτρεπε να απαγκιστρωθεί εντελώς από τα Μνημόνια και να βγει μόνη της στις αγορές. Κατά συνέπεια χρειάζεται σε πρώτη φάση μία ασπίδα προστασίας μία προληπτική γραμμή πίστωσης από τους δανειστές, όπως και αν αυτή ονομαστεί στο τέλος.
- Το θέμα του χρέους δεν έχει ακόμη ανοίξει. Οι Ευρωπαίοι δεν βιάζονται. Βιάζεται όμως η Ελλάδα και … το ΔΝΤ. Εδώ ίσως είναι και το κλειδί της υπόθεσης. Πως δηλαδή οι δανειστές θα προχωρήσουν στην ελάφρυνση του χρέους και ποιος θα είναι ο ρόλος του ΔΝΤ. Το Ταμείο θέλει να λύσει το θέμα και δεν συμβιβάζεται με ημίμετρα ή μετάθεσή του για το μέλλον.
- Η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά, έχοντας μπροστά της εκλογική χρονιά, θέλει δύο πράγματα. Το ένα είναι να μην ισχύσει από το 2019 η μείωση του αφορολόγητου και η μεγάλη ελπίδα να μετατεθεί για το 2020 η μείωση των συντάξεων. Αυτό προϋποθέτει όμως χαλαρό ρόλο για τον ΔΝΤ που όμως το Ταμείο δεν επιθυμεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση, πιο ώριμη από ποτέ, επιχειρεί να ισορροπήσει και να βγει όσο πιο ενισχυμένη γίνεται. Πάντα υπάρχουν στο τραπέζι πολλά εναλλακτικά σενάρια. Το επόμενο διάστημα είναι σίγουρο ότι το παρασκήνιο θα κυριαρχήσει σε σχέση με το προσκήνιο.
