Διπλό Οθωμανικό παιχνίδι παίζει το καθεστώς Ερντογάν με ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Ρωσία, με στόχο να διεισδύσει και να ελέγξει περιοχές του Καυκάσου από τις οποίες διέρχεται ο δρόμος του μεταξιού των Κινέζων, ενώ στο πλάνο τους είναι και για αυτό τον λόγο εκτός όλα τα υπόλοιπα.
Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι θέλουν να απομακρύνουν την Δύση από την περιοχή του Καυκάσου και της Μαύρης Θάλασσας, ενώ συνεχίζουν να είναι σε υπόγειες συνεννοήσεις με το καθεστώς Ερντογάν ( αυτά δεν αλλάζουν ότι και να δηλώνει ο Τούρκος πρόεδρος για ΕΕ και συμμαχία).
Σύμφωνα με τον Ρώσο ειδικό Ντιμίτρι Ραντιόνοφ: "στον 21ο αιώνα στην αυλή της Ρωσίας, όλα τα ζητήματα μεταξύ γειτόνων λύνονται με άλλους τρόπους.
Επιπλέον, είμαστε εταίροι με την Τουρκία σε πολιτικές διαδικασίες και σε άλλες περιοχές, αλλά και εταίροι στην οικονομία, το εμπόριο κ.λπ. και ίσως το πιο σημαντικό σήμερα, αυτό που διακρίνει τη σημερινή κατάσταση από το παρελθόν, είναι η παρουσία ενός κοινού ανταγωνισμού απέναντι στη Δύση ( Ρωσία-Τουρκία).
Για τη Ρωσία, η Δύση είναι ο απόλυτος εχθρός, που δεν κρύβει την πρόθεσή της να την καταστρέψει, ενώ συνεχώς προκαλεί εντάσεις και εστίες πολέμου κοντά στα σύνορα της.
Για την Τουρκία, η Δύση είναι εταίρος (ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία εξακολουθεί να παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ), αλλά και ένας εξαιρετικά άβολος παίκτης, όχι μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή, αλλά γενικά.
Και εδώ τα συμφέροντα της Μόσχας και της Άγκυρας μπορούν επίσης να συγκλίνουν. Ωστόσο, υπάρχει ένας ανταγωνισμός για επιρροή στον Υπερκαύκασο (όπως, μάλιστα, στη Συρία και τη Λιβύη) στις οποίες οι χώρες μας έχουν μια σειρά από ζητήματα μεταξύ τους.
Σήμερα βλέπουμε ότι η Τουρκία συνεχίζει να υποτάσσει το Αζερμπαϊτζάν: ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά, και επίσης κάνει εξόρμηση στην Κεντρική Ασία.
Αυτό οφείλεται τόσο σε οικονομικούς λόγους (η Άγκυρα θέλει να ελέγξει τη ροή των υδρογονανθράκων και σημαντικούς εμπορικούς δρόμους, που θεωρεί η Κίνα ως μία από τις κατευθύνσεις της ροής αγαθών προς την Ευρώπη), όσο και σε πολιτικό τομέα (η ιδεολογία του παντουρκισμού χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν μαζί με τον νεο-οθωμανισμό ως πυρήνα της επέκτασης της εξωτερικής πολιτικής) για πολλούς λόγους.
Στην Ρωσία, αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα, τα οποία συχνά οδηγούν σε παρεξηγήσεις και εμποδίζουν την υλοποίηση έργων σημαντικών για τα δύο μέρη, που αποτελούν σημεία επαφής, όπως ο διάδρομος Syunik-Zangezur.
Ωστόσο, δεν συνηθίζεται να μιλάμε για αυτές τις διαφωνίες σε επίσημο επίπεδο, καθώς γενικά αυτό το θέμα συζητείται ελάχιστα στην κοινότητα των ειδικών, ειδικά με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των μερών των οποίων τα συμφέροντα στην περιοχή επηρεάζονται κατά κάποιο τρόπο.
Την περασμένη εβδομάδα, πραγματοποιήθηκε διάσκεψη στη Μόσχα με θέμα: «Ο τουρκικός παράγοντας της υπερκαυκασίας πολιτικής: επιρροή στο Αζερμπαϊτζάν, ο ρόλος της Αρμενίας και της Γεωργίας ως χριστιανικά κράτη», στην οποία συμμετείχαν ειδικοί από τη Ρωσία, την Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, την Αρμενία και την Γεωργία.
Παρά τις σημαντικές διαφωνίες, τα κόμματα μπόρεσαν να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο, να κάνουν μεταξύ τους ερωτήσεις που για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν εκφράζονται από τους πολιτικούς των χωρών αυτών.
Στην εκδήλωση, εκτός από εκπροσώπους των τριών δημοκρατιών της Υπερκαυκασίας, συμμετείχαν ο Τούρκος πολιτικός επιστήμονας Μεχμέτ Περιτσένκ, κορυφαίοι Ρώσοι εμπειρογνώμονες στην περιοχή, όπως ο διευθυντής του Κέντρου Γεωπολιτικής Εμπειρογνωμοσύνης Βαλερύ Κορόβιν, ειδικός του Ιδρύματος Στρατηγικού Πολιτισμού Αντρέυ Αρέσεφ και πολλοί άλλοι.
Όπως ήταν αναμενόμενο, εκεί πιστοποιήθηκε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές διαφωνίες μεταξύ Αρμενίων και Αζερμπαϊτζάν.
Τα δύο μέρη διαφωνούν σε μια σειρά ιστορικών ζητημάτων, καθώς και στην διευθέτηση της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Η οικονομική επέκταση της Τουρκίας ανησυχεί επίσης τη Γεωργία, αλλά ανησυχεί πολύ περισσότερο για την παρέμβαση της Δύσης στις υποθέσεις της περιοχής.
Σε αυτό, παρεμπιπτόντως, συμφωνούν οι συμμετέχοντες της εκδήλωσης, παρά όλες τις άλλες αντιφάσεις.
Τα συμφέροντα της Δύσης είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των λαών που κατοικούν στην περιοχή, καθώς στόχος της Δύσης είναι η μόνιμη αποσταθεροποίησή της.
Κοινό συμφέρον όλων των περιφερειακών παραγόντων είναι να ελαχιστοποιηθεί η καταστροφική επιρροή της Δύσης.
Φυσικά, είναι αδύνατο να δοθούν απαντήσεις σε όλα τα καυτά ζητήματα στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης.
Αλλά πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε για κοινό έδαφος τώρα, ενώ επιπλέον, ξέρουμε τι να περιμένουμε από την Άγκυρα τα επόμενα πέντε χρόνια, αφού έχουμε μάθει πώς να συνεργαζόμαστε μαζί της, ξεπερνώντας τις διαφορές”, τονίζει ο ίδιος μεταξύ άλλων.
Ο Πούτιν έχει δηλώσει για τον Ερντογάν ότι η Τουρκία έχει γίνει η πιο αξιόπιστη οδός για τις αποστολές φυσικού αερίου στην Ευρώπη και έχει σχεδιάσει να δημιουργήσει έναν ευρωπαϊκό κόμβο φυσικού αερίου στην Ανατολική Θράκη.
Παρά τη μείωση των εισαγωγών, η Ρωσία έχει διατηρήσει τη θέση της ως ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας όσον αφορά τα αγαθά που αγοράζονται.
Μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου, η Τουρκία εισήγαγε συνολικά 27,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε αγαθά από τη Ρωσία. Η Ρωσία αντιπροσωπεύει σημαντικό μερίδιο των συνολικών εισαγωγών της Τουρκίας, που αντιπροσωπεύει το 13,4%. Ακολουθεί στενά η Ρωσία, με 20,84 δισ. δολάρια και μερίδιο 12,1%.
Τελικά είναι πολύ περισσότερα αυτά που ενώνουν Ερντογάν και Πούτιν από εκείνα μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και Τουρκίας.
Ο Ερντογάν εκτός των άλλων "τα έχει βρεί" στην Αστάνα με Ρωσία-Ιράν, εχθρούς της Δύσης, για τη Συρία, θέτοντας στο στόχαστρο Ουάσιγκτον-Βρυξέλλες-Κούρδους.
