Η συγκέντρωση δυνάμεων των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων γύρω από την Ουκρανία και στην Ανατολική Μεσόγειο πραγματικά προκαλεί ρίγη στους αναλυτές καθώς η ισχύ πυρός που συγκεντρώνουν και η απάντηση που θα απαιτηθεί από την πλευρά της Δύσης διαγράφουν ένα ζοφερό μέλλον αν ανοίξει η πόρτα του «φρενοκομείου».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ουκρανία: Κάνουν λόγο για νεκρό Ρωσόφωνο πολιτοφύλακα στο Λουγκάνσκ μετά από ανταλλαγή πυρών
Η ανακοίνωση από την πλευρά του ρωσικού υπουργείου Άμυνας πως ολοκληρώθηκαν οι ασκήσεις και αρκετές μονάδες επιστρέφουν στη βάση τους μόνο ανακούφιση δεν προκάλεσε. Όλα τα επιχειρησιακά κέντρα στη Δύση περιέπεσαν σε προβληματισμό κατά πόσο όλη αυτή η υπόθεση ανήκει σε μια προσπάθεια παραπλάνησης εκ μέρους της Ρωσίας. Μιας επιχείρησης «maskirovka»
Η ρωσική στρατιωτική εξαπάτηση, μερικές φορές γνωστή ως maskirovka (ρωσικά: маскировка, lit. «μεταμφίεση» είναι ένα στρατιωτικό δόγμα που αναπτύχθηκε από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Το δόγμα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μέτρων για τη στρατιωτική εξαπάτηση, από το καμουφλάζ έως την άρνηση και την εξαπάτηση.
Τα παραπλανητικά μέτρα περιλαμβάνουν απόκρυψη, μίμηση με δόλωμα και ανδρείκελα, ελιγμούς με σκοπό την εξαπάτηση, άρνηση και παραπληροφόρηση. Η Σοβιετική Στρατιωτική Εγκυκλοπαίδεια του 1944 αναφέρεται σε «μέσα για την εξασφάλιση των πολεμικών επιχειρήσεων και των καθημερινών δραστηριοτήτων των δυνάμεων· μια πολυπλοκότητα μέτρων που στοχεύουν στην παραπλάνηση του εχθρού σχετικά με την παρουσία και τη διάθεση των δυνάμεων...» Μεταγενέστερες εκδόσεις του δόγματος επίσης περιλαμβάνουν στρατηγικά, πολιτικά και διπλωματικά μέσα, συμπεριλαμβανομένης της χειραγώγησης των «γεγονότων», της κατάστασης και των αντιλήψεων για να επηρεάσουν τα μέσα ενημέρωσης και τις απόψεις σε όλο τον κόσμο, έτσι ώστε να επιτευχθούν ή να διευκολυνθούν τακτικοί, στρατηγικοί, εθνικοί και διεθνείς στόχοι
Η εξαπάτηση συνέβαλε σε μεγάλες σοβιετικές νίκες, συμπεριλαμβανομένης της Μάχης του Στάλινγκραντ, της Μάχης του Κουρσκ και της Επιχείρησης Bagration (στη Λευκορωσία): σε αυτές τις περιπτώσεις, ο αιφνιδιασμός επιτεύχθηκε παρά τις πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις δύναμης, τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Το δόγμα έχει επίσης εφαρμοστεί σε καιρό ειρήνης, με επιχειρήσεις άρνησης και εξαπάτησης σε γεγονότα όπως η Κρίση των πυραύλων της Κούβας, η Άνοιξη της Πράγας και η προσάρτηση της Κριμαίας.
Η ρωσική στρατιωτική εξαπάτηση εξισώνεται σε γενικές γραμμές με το maskirovka, αλλά άλλοι ρωσικοί όροι χρησιμοποιούνται επίσης στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της «ομίχλης του πολέμου», tuman voyny.
Πράγματι, ο Michael Handel υπενθυμίζει στους αναγνώστες, στον πρόλογο του βιβλίου του στρατιωτικού αναλυτή David Glantz, τον ισχυρισμό του Sun Tzu στο The Art of War ότι κάθε πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση. Ο Handel προτείνει ότι η εξαπάτηση είναι ένα φυσιολογικό και όντως απαραίτητο μέρος του πολέμου. Ο στόχος της στρατιωτικής εξαπάτησης είναι ωστόσο η έκπληξη, vnezapnost, επομένως τα δύο μελετώνται φυσικά μαζί.
Ωστόσο, ο στρατιωτικός αναλυτής William Connor προειδοποίησε ότι με τη σοβιετική έννοια, το δόγμα καλύπτει πολύ περισσότερα από το καμουφλάζ και την εξαπάτηση. Είχε, πρότεινε, την έννοια του ενεργού ελέγχου του εχθρού. Μέχρι τη στιγμή της Επιχείρησης Bagration το 1944, υποστηρίζει ο Connor, το ρωσικό δόγμα της στρατιωτικής εξαπάτησης περιλάμβανε ήδη όλες αυτές τις πτυχές. Το νόημα εξελίχθηκε στη σοβιετική πρακτική και δόγμα για να περιλαμβάνει στρατηγικούς, πολιτικούς και διπλωματικούς στόχους, με άλλα λόγια να λειτουργούν σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό διαφέρει από τα δυτικά δόγματα για την εξαπάτηση και από τα δόγματα του πληροφοριακού πολέμου, λόγω της έμφασης στις πραγματιστικές πτυχές. Σύμφωνα με τον αναλυτή James Hansen, η εξαπάτηση «αντιμετωπίζεται ως επιχειρησιακή τέχνη που πρέπει να γυαλιστεί από καθηγητές στρατιωτικής επιστήμης και αξιωματικούς που ειδικεύονται σε αυτόν τον τομέα.» Το 2015, ο Julian Lindley-French περιέγραψε τη στρατηγική maskirovka ως «ένα νέο επίπεδο της φιλοδοξίας» που καθιέρωσε η Μόσχα για να ανισορροπήσει τη Δύση τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά.
