Η προσέγγιση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν σε μια προσπάθεια να τερματίσει τον πόλεμο με την Ουκρανία, έρχεται εν μέσω αναδιαμόρφωσης σφαιρών επιρροής μεταξύ των δύο ηγετών με την Κίνα να μπαίνει σφήνα.
Σύμφωνα με Διεθνές ΜΜΕ, ένας χάρτης του Newsweek περιγράφει πώς μπορεί να παιχτεί αυτό το παγκόσμιο παιχνίδι σκακιού.
Πρώτος ο Τράμπ άνοιξε το χορό της τριμερούς διακυβέρνησης του πλανήτη
Μια κλήση Τραμπ προς τον Πούτιν τον Μάρτιο και η αμερικανική διπλωματία στη Σαουδική Αραβία, έδειξαν τις προθέσεις του προέδρου των ΗΠΑ, ακόμη και όταν ο πόλεμος μαίνεται παρά τις συνομιλίες που απέδωσαν μια πρόταση εκεχειρίας 30 ημερών και μια συμφωνία για να σταματήσουν τα χτυπήματα στη Μαύρη Θάλασσα.
Ωστόσο, η διαδικασία για τον τερματισμό του πολέμου απηχεί στη διάσκεψη της Γιάλτας το 1945 μεταξύ των ηγετών των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σοβιετικής Ένωσης που προηγήθηκε της διαίρεσης της Ευρώπης στον Ψυχρό Πόλεμο, σύμφωνα με την Vessela Tcherneva, αναπληρώτρια διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR).
«Η Γιάλτα είχε να κάνει με τις μεγάλες δυνάμεις που αποφασίζουν για το μέλλον της Ανατολικής Ευρώπης», είπε στο Newsweek. «Έτσι φαίνεται τώρα για την Ουκρανία». «Το να αποφασίζεις για το μέλλον της Ουκρανίας χωρίς την Ουκρανία είναι επίσης να αποφασίζεις για το μέλλον της Ευρώπης χωρίς Ευρώπη», πρόσθεσε.
Η συζήτηση για το μέλλον της Ουκρανίας πυροδότησε συγκρίσεις μιας άλλης συνάντησης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με τον Στέφαν Βολφ, καθηγητή διεθνούς ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στην Αγγλία.
Είπε ότι η άρνηση του Τραμπ να δώσει εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία ήταν παρόμοια με τον κατευνασμό του ηγέτη των Ναζί Αδόλφο Χίτλερ στη Διάσκεψη του Μονάχου το 1938.
Ο Βολφ πιστεύει ότι ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ βλέπει τον κόσμο ως έναν κόσμο στον οποίο οι μεγάλες δυνάμεις χαράζουν σφαίρες επιρροής στις οποίες οι δεν παρεμβαίνουν.
Η πρόσφατη διάσκεψη στο Μόναχο ανέδειξε την αποδοκιμασία από τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ JD Vance για τις δημοκρατίες της ΕΕ.
Η ομιλία του ακολούθησε εκείνη του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ που είπε ότι η αποκατάσταση του εδάφους της Ουκρανίας στα σύνορα πριν από το 2014, ήταν μη ρεαλιστική και ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έπρεπε να κάνουν περισσότερα για τη δική τους άμυνα, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να αντιμετωπίσουν την Κίνα στον Ειρηνικό.
Το φάντασμα του Πούτιν πλανάται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες
Ο Τσέρνεβα είπε ότι η στάση της κυβέρνησης Τραμπ υποδηλώνει ότι η Ανατολική Ευρώπη μπορεί να παρασυρθεί, κάτι που είναι ανησυχητικό δεδομένης της επιρροής της Ρωσίας στην εσωτερική πολιτική χωρών όπως η Τσεχία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Πολωνία.
Το φάντασμα του Πούτιν πλανάται πάνω από διαδηλώσεις και εκλογές σε αρκετές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης τους τελευταίους μήνες.
Η Μόσχα κατηγορείται από φιλοδυτικούς πολιτικούς για παρέμβαση σε δημοψήφισμα για την ΕΕ και προεδρικές εκλογές στη Μολδαβία, ενώ στη γειτονική Ρουμανία, οι εκλογές ακυρώθηκαν από φιλοευρωπαϊστές ηγέτες, αφού ο ακροδεξιός υποψήφιος Calin Georgescu ηγήθηκε του πρώτου γύρου εν μέσω ισχυρισμών για ρωσική ανάμειξη.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, έχουν λάβει χώρα διαδηλώσεις ενάντια σε κυβερνήσεις που θεωρούνται ότι ακολουθούν μια πιο φιλική γραμμή του Κρεμλίνου.
Διαδηλωτές στη Σλοβακία βγήκαν στους δρόμους της Μπρατισλάβα για να διαμαρτυρηθούν για την τροποποίηση ενός νομοσχεδίου που περιορίζει τις ΜΚΟ που παρομοιάζονται με το νόμο της Ρωσίας για ξένους πράκτορες στη χώρα της οποίας ο ηγέτης, Ρόμπερτ Φίκο, έχει επικριθεί από τους αντιπάλους για τις σχέσεις του με τη Μόσχα.
Τον Μάρτιο σημειώθηκαν διαμαρτυρίες στη Σερβία, όπου ο Πρόεδρος Aleksandar Vučić έχει στενούς δεσμούς με τη Μόσχα, ενώ το αντιληπτό χέρι του Κρεμλίνου στην ουγγρική πολιτική έχει προκαλέσει αντιδράσεις κατά του πρωθυπουργού Viktor Orban, ενός από τους στενότερους συμμάχους του Πούτιν στην ΕΕ.
Πιο νότια, η αναταραχή στη Γεωργία έχει προκαλέσει διαμαρτυρίες κατά της κυβερνώσας ομάδας Γεωργιανών Ονείρων, της οποίας οι επικριτές την κατηγορούν για διασυνδέσεις με τη Μόσχα και η οποία εδραιώνει τη δέσμευσή της στη χώρα του Νοτίου Καυκάσου με στρατηγική πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα
Η Κίνα και η Κεντρική Ασία
Η Κεντρική Ασία θα μπορούσε να είναι περιοχές ανταγωνισμού μεταξύ Ρωσίας και Κίνας.
Σε μια κίνηση με νόημα, ο Πούτιν έτυχε θερμής υποδοχής στη Μογγολία τον περασμένο Σεπτέμβριο στην πρώτη του επίσκεψη σε μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) από τότε που αυτό εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για φερόμενα εγκλήματα πολέμου.
Η Μογγολία βασίζεται στη Ρωσία για καύσιμα και ηλεκτρική ενέργεια και η Κίνα για επενδύσεις στη βιομηχανία εξόρυξής της.
Επίσης το πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό που έκανε ο Κινέζος ηγέτης Xi Jinping μετά την πανδημία του COVID ήταν στην πρώην σοβιετική δημοκρατία του Καζακστάν, ο ηγέτης της οποίας, Kassym-Jomart Tokayev, μίλησε κατά της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία.
«Οι Καζάκοι μπορεί να είναι λίγο πιο δύσπιστοι για τη Ρωσία και την Ουκρανία, γιατί γνωρίζουν ότι οι Κινέζοι ήταν ξεκάθαροι ότι δεν θα αφήσουν τη Ρωσία να τα βάζει με το βόρειο Καζακστάν όπου υπάρχει σημαντικός ρωσικός πληθυσμός».
Πάζλ για δυνατούς λύτες
Είναι γνωστό ότι ο Τραμπ έχει επανειλημμένα πει ότι θέλει να αποκτήσει τη Γροιλανδία και να πάρει τον έλεγχο της Διώρυγας του Παναμά, εξόργισε τον Καναδά περιγράφοντάς τον ως μια πιθανή 51η πολιτεία και μετονόμασε τον Κόλπο του Μεξικού για να αντικατοπτρίζει την αμερικανική φιλοσοφία του.
Αυτό δείχνει ότι ο Τραμπ περιορίζεται στο δυτικό ημισφαίριο, αλλά μπορεί να αντιμετωπίσει την απώθηση από την Κίνα, ιδιαίτερα στη Λατινική Αμερική.
Αυτό πιθανότατα θα ενθαρρύνει τον Τραμπ να επικεντρωθεί ακόμη περισσότερο στο δυτικό ημισφαίριο και να παραιτηθεί από ότι πιστεύει ότι είναι άσκοπες υποχρεώσεις που έχει αλλού.
Ωστόσο ο Τραμπ δεν έχει κερδίσει αυτό που ήθελε από τον Πούτιν σχετικά με μια συμφωνία για την Ουκρανία, ενώ εκτιομάται ότι η εξάρτησή της από την Κίνα θα αυξηθεί.
Η Κίνα θα πρέπει από την πλευρά της να σταθμίσει τη σχέση της με τη Ρωσία έναντι της σχέσης της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υπάρχει επίσης το ερώτημα εάν θα υπάρξει συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας για την Ταϊβάν, το αυτόνομο νησί που το Πεκίνο θεωρεί ότι είναι μια ανταρτική περιοχή που πρέπει να επανενωθεί με την ηπειρωτική χώρα, με τη βία εάν χρειαστεί.
Οι τελευταίες στρατιωτικές ασκήσεις της Διοίκησης Ανατολικού Θεάτρου του κινεζικού στρατού γύρω από την Ταϊβάν αυτή την εβδομάδα ενίσχυσαν το ερώτημα τι θα έκανε ο Τραμπ εάν το Πεκίνο εισβάλει.
Ο Σι μπορεί να μην είναι έτοιμος να καταλάβει την Ταϊβάν με τη βία ακόμη, καθώς υπάρχουν άλλα hotspot στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας όπου οι ΗΠΑ θα ήταν ενδεχομένως υποχρεωμένες να επέμβουν κατά της κινεζικής πολεμικής, όπως οι Φιλιππίνες.