«Το ταλέντο και η διάνοια κατανέμονται εξίσου, οι ευκαιρίες όχι…»
Αυτός είναι ο ισχυρισμός του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σε ένα πρόσφατο βίντεο που περιγράφει την πρόθεσή του να δημιουργήσουν ένα πιο «δημοκρατικό» χρηματιστήριο, όπως αναφέρει το zerohedge.com.
Προφανώς, η αλήθεια είναι το ακριβώς αντίθετο. Το ταλέντο και η διάνοια δεν κατανέμονται εξίσου, αλλά δίνεται σε κάθε άτομο η ευκαιρία να πάρει μια ευκαιρία και να προσπαθήσει να πετύχει. Οποιαδήποτε δημοκρατική οικονομική πολιτική θα επιδιώξει να τα αλλάξει όλα αυτά.
Το πρόγραμμα WEF φαίνεται να τρέχει παράλληλα με την ιδεολογία αφύπνισης που σχετίζεται με το ESG που εξαπλώνεται σαν καρκίνος σε μεγάλες εταιρείες και στις δυτικές κυβερνήσεις. Ενώ προωθεί τη δικαιοσύνη στις επενδύσεις, το WEF αντιμετωπίζει τη θεωρία αγνοώντας την πρακτική. Πώς θα επιτευχθεί μια τέτοια δικαιοσύνη; Ποιος είναι ο ορισμός της δικαιοσύνης στο WEF;
Αν ακολουθήσουμε την κοινή ιδεολογία των παγκοσμιοποιητών και της πολιτικής αριστεράς, η δικαιοσύνη για αυτούς σημαίνει ισότητα αποτελέσματος, όχι ισότητα ευκαιριών. Δεν υπάρχουν σημαντικά εμπόδια για τον μέσο άνθρωπο να αγοράζει μετοχές, αλλά σχεδόν ο μισός πληθυσμός χωρών όπως οι ΗΠΑ μένει έξω από τις αγορές λιανικής. Γιατί; Είναι έλλειψη «ισότητας» ή είναι κάτι άλλο;
Το WEF αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα χωρίς να έχει παραδεχτεί το πρόβλημα. Η εμπιστοσύνη είναι στην πραγματικότητα το ζήτημα, και οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται τις αγορές επειδή είναι στημένες σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, υπάρχει πάνω από μια δεκαετία χειραγώγησης των αγορών από την κυβέρνηση και τις κεντρικές τράπεζες και αυτό είναι αρκετή απόδειξη ότι ορισμένες εταιρείες και ορισμένοι χρηματοοικονομικοί μηχανισμοί προστατεύονται ενώ άλλες όχι. Τουλάχιστον όχι μέχρι πρόσφατα...
Είναι ενδιαφέρον ότι το WEF ανακοινώνει τον στόχο του να κάνει τις επενδύσεις πιο δημοκρατικές τη στιγμή που οι δυτικές τράπεζες βρίσκονται στα πρόθυρα μιας άνευ προηγουμένου πιστωτικής κρίσης. Με την κατάρρευση της SVB, την εξαγορά της Credit Suisse, τη συντριβή της First Republic και της Signature, το χρηματοπιστωτικό σύστημα πλησιάζει γρήγορα τον απολογισμό.
Οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων στις ΗΠΑ αυξάνονται το 2023, με τους πρώτους δύο μήνες του έτους να καταγράφουν το υψηλότερο σύνολο για οποιαδήποτε άλλη συγκρίσιμη περίοδο από το 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της S&P Global Market Intelligence. Με άλλα λόγια, οι χρεοκοπίες είναι σε ρυθμό για να φτάσουν σε υψηλό 12 ετών.
Οι απόηχοι του κραχ του 2008/2009 ηχούν στα αυτιά των ανθρώπων και δικαίως είναι καχύποπτοι για τις αγορές. Τι γίνεται όμως με τις ανοικτές πωλήσεις; Λοιπόν, αυτό δεν επιτρέπεται. Ενώ οι παγκοσμιοποιητές θέλουν περισσότερη επενδυτική δραστηριότητα σε μια περίοδο μείζονος κινδύνου, είναι επίσης ανένδοτοι ότι οι άνθρωποι επιτρέπεται να αγοράζουν μόνο εισφορές, αντί να πέφτουν σε μικρή ποσότητα.
Αυτό το διπλό μέτρο έχει κορυφωθεί με τη μαζική τιμωρία των επενδυτών που δεν επέτρεψαν σε χρεοκοπημένες τράπεζες όπως η SVB, καθώς οι ρυθμιστικές αρχές και οι ελιτιστές όπως ο Jamie Dimon κατηγορούν εν μέρει τις short selling των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για το κραχ και απαιτούν να τιμωρούνται στο έπακρο οι άνθρωποι που κάνουν τέτοια ενημέρωση.
Σε έναν εντελώς αλληλένδετο κόσμο, πώς σχεδιάζουν οι παγκοσμιοποιητές να πείσουν δισεκατομμύρια ανθρώπους να επενδύσουν σε μετοχές χωρίς αυτοί να οργανώνουν, να μοιράζονται δεδομένα ή να συμμετέχουν σε ακτιβισμό και με ίσο αποτέλεσμα; Είτε όλοι κερδίζουν, είτε όλοι χάνουν μέσα στη θεωρητική επενδυτική τους δημοκρατία. Πώς θα λειτουργούν οι αγορές χωρίς νικητές και ηττημένους;
Η δυναμική που διαμορφώνεται φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να ενθαρρύνει ή ίσως και να αναγκάσει το κοινό να συμμετάσχει στην αγορά. Οι στόχοι του WEF δεν θα επιτευχθούν εκτός εάν οι μισθοί συγκεντρώνονταν με κάποιο τρόπο μέσω κυβερνητικών κανονισμών και επενδύονταν χωρίς τη συναίνεση ή την επίβλεψη των ανθρώπων.
Ή, ίσως ο στόχος με όλα αυτά που γίνονται δεν είναι για να σωθεί το σύστημα όπως υπάρχει, αλλά για να καθησυχάσουν τον πληθυσμό με τα χρηματιστήρια δίνοντάς μικρή ανάσα στις μετοχές για λίγο και έπειτα να το αφήσουν σκόπιμα να πέσει έξω καταστρέφοντας ταυτόχρονα τον πλούτο όλων (εκτός από τον πλούτο των μυημένων). Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι τα προγράμματα που σχετίζονται με το ESG συμβάλλουν σημαντικά στην παρακμή των αμερικανικών τραπεζών όπως η SVB, οπότε πώς θα βοηθούσαν ενδεχομένως τα προγράμματα ESG για χρηματιστήρια;
