Σε προηγούμενο άρθρο γράφαμε πως οι Τούρκοι στέλνουν στο ΝΑΤΟ το θέμα με τους ελληνικούς S-300 με...ντοκουμέντα.
"Η τελευταία κίνηση της Τουρκίας για να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ", είναι ωστόσο ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Το ότι σκέφτεται να αγοράσει επιπλέον πυραυλικά συστήματα από τη Ρωσία δημιουργεί συνεχείς προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ελληνική ενεργειακή νίκη έναντι της Τουρκίας-Μπορεί ο East Med να μεταφέρει υδρογόνο μετά το φυσικό αέριο
Η Τουρκία είναι και πάλι, ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ με ιδιαίτερη συμπεριφορά. Ομολογουμένως δεν είναι ακριβώς κάτι νέο για τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά οι ενέργειες τις τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικές.
Η Τουρκία είναι μεταξύ ενός μικρού αριθμού συμμάχων που δεν έχει ακόμη επικυρώσει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στη συμμαχία. Η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε 95-1 για την προσθήκη των δύο σκανδιναβικών χωρών στη Συμμαχία, αλλά ο Ερντογάν επιβράδυνε τη διαδικασία για να συγκεντρώσει πόντους στην εσωτερική πολιτική σκηνή πριν από τις εκλογές.
Πριν από μια εβδομάδα, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου φέρεται να είπε ότι η Άγκυρα θα απορρίψει το αίτημά της για νέα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16, εάν η παροχή τους εξαρτάται από τη δέσμευση της Τουρκίας να μην χρησιμοποιήσει αυτά τα αεροσκάφη για «μη εξουσιοδοτημένες εδαφικές υπερπτήσεις κατά της Ελλάδας», σύμφωνα με αίτημα του Κογκρέσου.
Δεν φαίνεται παράλογο να ζητάμε από έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ να απόσχει από τέτοιες επιθετικές ενέργειες που στοχεύουν έναν άλλο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Την προηγούμενη Παρασκευή, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Wally Adeyemo τηλεφώνησε στον ομόλογό του στην Άγκυρα για να συζητήσει την οικονομική σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία και πώς η τελευταία χρησιμοποιούσε την Τουρκία για να αποφύγει τις κυρώσεις.
Αλλά η πιο ανησυχητική εξέλιξη προέρχεται από το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, το οποίο ανέφερε στις 16 Αυγούστου ότι η Ρωσία και η Τουρκία είχαν υπογράψει «συμβόλαιο … για την παράδοση ενός δεύτερου Συντάγματος του πυραυλικού συστήματος S-400 εδάφους-αέρος στην Τουρκία. », αποδίδοντας τον ισχυρισμό στον επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικής-Τεχνικής Συνεργασίας της Ρωσίας, Ντμίτρι Σουγκάγιεφ.
Το S-400 είναι ένα προηγμένο κινητό σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος ικανό να καταρρίπτει αεροσκάφη, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και πολλά είδη πυραύλων. Ως σύστημα που αναπτύχθηκε από τη Ρωσία, έχει σχεδιαστεί ειδικά για να στοχεύει συμμαχικά αεροσκάφη.
Φαινομενικά αιφνιδιασμένοι, τουρκικές κυβερνητικές πηγές έσπευσαν να αρνηθούν την υπογραφή νέας συμφωνίας. «Η αγορά μιας δεύτερης παρτίδας περιλαμβανόταν στο αρχικό σχέδιο και στη σχετική σύμβαση», δήλωσε Τούρκος αξιωματούχος άμυνας, αναφερόμενος σε συμφωνία του 2017 βάσει της οποίας η Τουρκία αγόρασε ένα Σύνταγμα S-400 από τη Ρωσία, με δυνατότητα αγοράς άλλου. Οι διαπραγματεύσεις για το δεύτερο σύνταγμα έχουν διαρκέσει για χρόνια, με μικρή εμφανή πρόοδο. «Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν υπάρχουν νέες συμφωνίες», είπε ο Τούρκος αξιωματούχος.
Ανεξάρτητα από το ότι η σύμμαχος του ΝΑΤΟ, η Τουρκία εξακολουθεί να εξετάζει την απόκτηση πρόσθετων S-400 από τη Ρωσία, την κύρια απειλή για τη συμμαχία, κάτι που είναι βαθιά απογοητευτικό και υπογραμμίζει τις συνεχιζόμενες προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ
Η εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, η οποία σκότωσε ή τραυμάτισε δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς και εκτόπισε εκατομμύρια άλλους, δείχνει τη συνεχιζόμενη προθυμία του να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να χαράξει εκ νέου τα διεθνή σύνορα στην Ευρώπη.
Αυτού του είδους το μοντέλο ήταν μια βασική αιτία δύο παγκοσμίων πολέμων στην ήπειρο τον περασμένο αιώνα.
Εάν δεν ελεγχθεί, η παρόρμηση του Πούτιν αποτελεί σοβαρή πρόκληση για τα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ.
Μια τουρκική απόφαση να αποκτήσει περισσότερους S-400 θα δημιουργούσε περαιτέρω διχασμό μεταξύ της Τουρκίας και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ σε μια εποχή που η ενότητα της συμμαχίας είναι πιο σημαντική από ποτέ, κάτι που σίγουρα αντιλαμβάνεται το Κρεμλίνο.
Πράγματι, η αγορά από την Άγκυρα του πρώτου Συντάγματος S-400 είναι ίσως το πιο απτό παράδειγμα της γενικής μετατόπισης της κυβέρνησης Ερντογάν προς τη Ρωσία.
Αλλά οι αρνητικές συνέπειες που συνδέονται με την απόκτηση των S-400 από την Άγκυρα εκτείνονται πολύ πέρα από τη γεωπολιτική. Η εξαγορά δημιουργεί επίσης μια σειρά από πραγματικά προβλήματα για τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και για την ευρύτερη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Σκεφτείτε τι συνέβη με την Τουρκία και το αεροσκάφος F-35 Joint Strike Fighter, ένα αεροσκάφος επόμενης γενιάς που Αμερικανοί και συμμαχικοί αεροπόροι θα πετούν για τις επόμενες δεκαετίες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν να προμηθευτούν τελικά περισσότερα από 2.400 F-35 και διαθέτουν ενεργά τρεις παραλλαγές του αεροσκάφους στην Πολεμική Αεροπορία, το Σώμα Πεζοναυτών και το Ναυτικό των ΗΠΑ. Η Τουρκία ήταν μία από τις οκτώ συμμαχικές χώρες που συμμετείχαν αρχικά στο πρόγραμμα F-35, διαδραματίζοντας εξέχοντα ρόλο στην παραγωγή εξαρτημάτων για το αεροσκάφος.
Η Ουάσιγκτον προειδοποίησε επανειλημμένα ότι η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 θα είχε ως αποτέλεσμα την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35, καθώς η συνεγκατάσταση των δύο συστημάτων θα επέτρεπε στη Μόσχα να αποκτήσει πολύτιμες πληροφορίες χρήσιμες για τον εντοπισμό και την κατάρριψη των F-35.
Ωστόσο, η Τουρκία προχώρησε στην απόκτηση των S-400 ούτως ή άλλως, αφήνοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες ως επιλογή την εκδίωξή της από το πρόγραμμα F-35 το 2019 προτού προμηθευτεί το αεροσκάφος.
Δυστυχώς, οι αρνητικές στρατιωτικές συνέπειες της συμφωνίας S-400 της Άγκυρας δεν σταματούν εκεί.
Οι S-400 δεν μπορούν επίσης να ενσωματωθούν με τα συστήματα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, επομένως η αγορά της Τουρκίας υπονόμευσε τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να ενισχύσει την αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνά του κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της συμμαχίας, ένα έργο που έχει αποκτήσει νέο επείγον μετά την ευρείας κλίμακας εισβολή της Ρωσίας της Ουκρανίας.
Η ενίσχυση της αμυντικής στάσης της συμμαχίας στην Ανατολική Ευρώπη είναι μια σοφή και απαραίτητη επιδίωξη.
Ωστόσο, πολλές από τις νέες μονάδες και μέσα στην περιοχή δεν διαθέτουν επαρκή αεράμυνα και πυραυλική άμυνα και θα ήταν ευάλωτες σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία.
Το Πεντάγωνο και άλλοι κατανοούν αυτό το πρόβλημα, αλλά η επίλυσή του είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, δεδομένου των πεπερασμένων πόρων και του χρόνου που απαιτείται για την απόκτηση πρόσθετων αμυντικών δυνατοτήτων
«Η αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα ήταν πάντα και παραμένει η μεγαλύτερη ανησυχία μου για τις δυνατότητες των ΗΠΑ στην Ευρώπη», είπε ο απόστρατος υποστράτηγος Ben Hodges, πρώην διοικητής του United States Army Europe, σε πρόσφατο podcast που φιλοξενήθηκε από το Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών.
Για να μετριάσει αυτές τις προκλήσεις και για να ενισχύσει τις δυνατότητες των νέων πόρων, το Πεντάγωνο είναι πρόθυμο να συνδέσει τους «αισθητήρες και όπλα» των ΗΠΑ με αυτούς των συμμάχων και εταίρων για να ενισχύσει συστηματικά την επίγνωση της κατάστασης και τις ικανότητες αναχαίτισης.
Αντί να συνεισφέρουν σε αυτήν την αρχιτεκτονική, οι προηγούμενες και δυνητικά μελλοντικές αγορές S-400 της Τουρκίας υπονομεύουν την προσπάθεια ολοκλήρωσης και δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα που μειώνουν την αποτροπή και υποβοηθούν τη Μόσχα.
Θα μπορούσε ακόμη και να αυξήσει τις πιθανότητες για αδελφοκτονία του ΝΑΤΟ σε μια μελλοντική σύγκρουση.
Αυτό εξηγεί γιατί ο Πούτιν ήταν τόσο πρόθυμος να πουλήσει τους S-400 στο εξωτερικό, ιδιαίτερα σε χώρες που είναι ευθυγραμμισμένες ή συμμαχικές με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Φέρνει ένταση και διχασμό μεταξύ της Ουάσιγκτον και της χώρας που αγοράζει το σύστημα, δημιουργεί έσοδα για τη Μόσχα, ενισχύει την αμυντική της βιομηχανική βάση, περιορίζει τη συνεργασία ασφαλείας των ΗΠΑ με τη χώρα αποδέκτη και δημιουργεί πλήθος πρακτικών στρατιωτικών προβλημάτων για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν που το TASS ήταν τόσο πρόθυμο να υποδείξει ότι η Τουρκία προμηθεύεται το δεύτερο Σύνταγμα S-400.
Λοιπόν, ποιος είναι ο δρόμος για την αντιμετώπιση της Τουρκίας;
Αυτό εξαρτάται από το αν πιστεύουμε ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι μια ανωμαλία στην Τουρκία ή ένα σημάδι της νέας κανονικότητας εκεί. Θα επιστρέψει η Τουρκία σε μια πιο παραδοσιακή εξωτερική πολιτική έναντι του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τον Ερντογάν;
Ή μήπως η Τουρκία έχει αλλάξει μόνιμα και πρέπει τώρα να αποδεχτούμε ότι η Άγκυρα δεν θα είναι αξιόπιστος σύμμαχος για τα επόμενα χρόνια;
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει σίγουρα.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι μια αποτελεσματική συνταγή πολιτικής εξαρτάται από μια καλή διάγνωση της τρέχουσας πραγματικότητας και η μόνη διάγνωση που υποστηρίζουν τα γεγονότα είναι ότι ο Ερντογάν συνεχίζει να είναι ένας σύμμαχος που δεν συμπεριφέρεται σαν τέτοιος."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι είναι αντιληπτό πλέον ευρέως σε ΗΠΑ και λοιπές συμμαχικές χώρες του ΝΑΤΟ , ότι η Τουρκία υπονομεύει διαρκώς και συστηματικά την ενότητα της Συμμαχίας, συμπεριφερόμενη όχι ως πραγματικός εταίρος της
Την τόσο κρίσιμη ώρα του πολέμου στην Ουκρανία που καθιστά επιτακτικότερη από ποτέ την ενότητα του ΝΑΤΟ, η Τουρκία, προβαίνει σε μια σειρά κινήσεων που δείχνουν σύσφιξη των σχέσεων της με τη Ρωσία του Πούτιν, εχθρό της Συμμαχίας, ενώ παράλληλα δυναμιτίζει συνεχώς το κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ρισκάροντας ακόμη και την πρόκληση θερμού επεισοδίου με τη χώρα μας με καθημερινές παραβιάσεις του ΕΕΧ και υπερπτήσεις στο Αιγαίο
Το γεγονός ότι αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι στιγμής οφείλεται στην εγκράτεια και τον επαγγελματισμό των πιλότων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
Ωστόσο αν επισυμβεί θερμό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών, το διακύβευμα θα είναι τεράστιο, αφού η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει και να πάρει τα χαρακτηριστικά γενικευμένης σύρραξης, με αποτέλεσμα την διάλυση του ΝΑΤΟ στη ΝΑ του πτέρυγα.
Τέλος σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω η Τουρκία τις τελευταίες 10 ημέρες έχει επιδοθεί βάση σχεδίου, σε μια εκστρατεία συκοφάντησης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, για υποτιθέμενες παρενοχλήσεις τουρκικών F-16 που τελούσαν σε αποστολή του ΝΑΤΟ από ελληνικά μαχητικά και υποτιθέμενο "λοκάρισμα" F-16 της από τους S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη
Με τον τρόπο αυτό οι Τούρκοι επιδιώκουν να δημιουργήσουν κατάλληλο κλίμα πρόκλησης θερμού επεισοδίου με την Ελλάδα, τάχα ευρισκόμενοι σε άμυνα, ενώ από την άλλη προετοιμάζουν το έδαφος είτε για την τάξη των S-400 τους , είτε για την αγορά δεύτερης συστοιχίας από τη Ρωσία
Επισημαίνουμε κλείνοντας ότι εκτίμησή μας είναι πως τα παραπάνω δεν θα εξαλειφθούν εάν και εφόσον ο Ερντογάν χάσει την εξουσία από την αντιπολίτευση της χώρας του, αφού και η τελευταία υιοθετεί τις ίδιες και ακόμη επιθετικότερες συμπεριφορές σε βάρος της Ελλάδας
Πεποίθησή μας είναι ότι Τουρκία και Ελλάδα έχουν μπεί σε αναπόφευκτη πορεία στρατιωτικής σύρραξης, με υπαιτιότητα της πρώτης
