Σε άρθρο του σε ΜΜΕ ο Κάρλις Νερέτνιεκς, πρώην Διοικητής του Σουηδικού Κολλεγίου Εθνικής Άμυνας, Διευθυντής Επιχειρήσεων και Μέλος της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών, αναφορικά με το ρόλο και τη συμβολή της χώρας του στο ΝΑΤΟ επισημαίνει τα ακόλουθα:
"Η Σουηδία θα μπορούσε να συμβάλει στις αποτρεπτικές/πολεμικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Σκανδιναβικής Βαλτικής. Για παράδειγμα, με την ανάληψη της κύριας ευθύνης για τη διατήρηση ανοιχτών συνδέσεων της Βαλτικής Θάλασσας και τη συνεισφορά των χερσαίων δυνάμεων στη Βαλτική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Υπ. Άμυνας της Ρωσίας: «Καταρρίψαμε ένα ελικόπτερο και ένα μαχητικό αεροσκάφος στην Ουκρανία»
Επίσης υπάρχουν ορισμένοι τομείς, που συνδέονται κυρίως με τις αεροπορικές δυνάμεις, όπου οι σκανδιναβικές χώρες θα μπορούσαν να «συνενώσουν» τους πόρους τους, αφού μεμονωμένη μια χώρα δεν θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η ραχοκοκαλιά της συμμαχίας. Ωστόσο, η αυξανόμενη πρόκληση που θέτει η Κίνα στον Ειρηνικό μειώνει τις ευκαιρίες των ΗΠΑ να φέρουν περισσότερους πόρους στην Ευρώπη γρήγορα. Αυτό αυξάνει τη ζήτηση για επιμονή και αυξημένη προσωπική ικανότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών μελών της συμμαχίας. Εδώ, θα πρέπει να υπάρχει μια σκανδιναβική διάσταση στον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε αυτήν την πτυχή όταν η Φινλανδία και η Σουηδία γίνονται μέλη του ΝΑΤΟ.
Για παράδειγμα, γύρω στο 2030, η σκανδιναβική Πολεμική Αεροπορία θα έχει μαζί λίγο περισσότερα από 200 από τα πιο σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη του κόσμου, τα JAS 39 E και F-35. Περίπου τόσα όσα η Βασιλική Αεροπορία ή η Γερμανική Luftwaffe. Κάτι που θα παρείχε εντελώς διαφορετικές ευκαιρίες για τη διεξαγωγή μιας βιώσιμης επιχείρησης, σε σύγκριση με αυτό που θα μπορούσε να κάνει μια μεμονωμένη χώρα.
Η απόκτηση ακριβών συστημάτων εξοπλισμού είναι πάντα ένα δύσκολο πρόβλημα εξισορρόπησης. Συχνά κινδυνεύουν να γίνουν βασιλιάδες των κούκων. Σήμερα, όλες οι σκανδιναβικές χώρες δεν διαθέτουν τη δική τους ικανότητα να ανεφοδιάζουν τα μαχητικά τους αεροσκάφη.
Τα αεροσκάφη ανεφοδιασμού με καύσιμα ήταν απλώς πολύ ακριβά για να τα προμηθευτούν.
Από την άλλη πλευρά, η συνιδιοκτησία σε μια σκανδιναβική δεξαμενή ανεφοδιασμού στον αέρα θα μπορούσε πιθανώς να θεωρηθεί οικονομικά λογική. Αυτό θα αύξανε τις ευκαιρίες για συγκέντρωση αεροπορικών επιχειρήσεων σε οποιοδήποτε σημείο της περιοχής της Σκανδιναβικής-Βαλτικής, ανεξάρτητα από το πού βασίζεται το σχέδιο. Η πιθανή επίδραση του στόλου των σκανδιναβικών αεροσκαφών θα αυξηθεί σημαντικά.
Οι Σκανδιναβικές Ένοπλες Δυνάμεις στερούνται επίσης βαρέων μεταφορικών αεροσκαφών και βαρέων ελικοπτέρων μεταφοράς.
Οι αποστάσεις στο δικό μας μέρος του κόσμου είναι μεγάλες. Είναι πιο μακριά από το Malmö στο Tromsö στη βόρεια Νορβηγία παρά μεταξύ του Malmö και της Ρώμης. Η ικανότητα γρήγορης μετακίνησης προμηθειών και μονάδων είναι μια κρίσιμη ικανότητα σε μια κοινή σκανδιναβική αμυντική ιδέα.
Το γεγονός ότι οι σκανδιναβικές εναέριες δυνατότητες ανεφοδιασμού και μεταφοράς θα συμβάλουν επίσης στη διευκόλυνση των προσπαθειών άλλων μελών της συμμαχίας στη Βαλτική, ή μαζί μας, δεν καθιστά αυτές τις δυνατότητες λιγότερο ενδιαφέρουσες, αντιθέτως.
Η αποφασισμένη σουηδική απόκτηση δύο αεροσκαφών αναγνώρισης / μάχης ραντάρ, Globaleye, θα μπορούσε επίσης να είναι η αρχή για έναν πανσκανδιναβικό πόρο.
Αν και η Σουηδία έχει μια επιλογή σε δύο ακόμη επίπεδα, συνολικά τέσσερα, δεν παρέχει επαρκή επιμονή και όγκο για να καλύψει τις ανάγκες όλων των σκανδιναβικών χωρών. Ούτε παρέχει περιθώρια για πιθανές απώλειες σε περίπτωση πολέμου.
Επίσης, όταν πρόκειται για χερσαίες και θαλάσσιες διαμάχες, υπάρχουν ευκαιρίες για τη δημιουργία συνεργιών που ενισχύουν την εξουσία σε ένα σκανδιναβικό πλαίσιο
Ανεξάρτητα από τις επίσημες υποχρεώσεις μέσα σε μια συμμαχία, οι πολιτισμικές ομοιότητες και η κατανόηση των τρόπων σκέψης του άλλου θα είναι ένας σημαντικός «πολλαπλασιαστής δύναμης».
Κάτι που επίσης λέμε είναι ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε σκανδιναβικές λύσεις, όπου είναι δυνατόν, στο πλαίσιο της ένταξης των χωρών στο ΝΑΤΟ."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι η επικείμενη είσοδος της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, σε συγκερασμό με το γεγονός ότι η Νορβηγία είναι ήδη μέλος της Συμμαχίας, δημιουργούν νέα δεδομένα και απαιτήσεις από τις Σκανδιναβικές χώρες.
Στο παρόν άρθρο εκφράζεται η άποψη, του ενιαίου Σκανδιναβικού χώρου στους τομείς της άμυνας και της πολεμικής βιομηχανίας από τις 3 παραπάνω χώρες για την αντιμετώπιση του Ρωσικού κινδύνου, με γνώμονα και κριτήριο ότι οι ΗΠΑ έχουν επικεντρωθεί στον Ειρηνικό για την αντιμετώπιση της Κίνας.
Συνεπώς τα κενά που υπάρχουν συνολικά στους τομείς των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού, των ιπταμένων ραντάρ και των ελικοπτέρων θα πρέπει να καλυφθούν μέσω της συνεργασίας των 3 Σκανδιναβικών χωρών μελών του ΝΑΤΟ και όχι μεμονωμένα.
Τέλος η περαιτέρω ανάπτυξη τεχνολογιών έτσι ώστε να μπορούν τα μαχητικά αεροσκάφη τους σε αριθμό και δυνατότητες να μπορούν να αντιπαρατεθούν με τα ρωσικά μαχητικά, καθιστά επιτακτική τη συνεργασία των 3 Σκανδιναβικών χωρών του ΝΑΤΟ.
