"Στην Ουκρανία, η παγκόσμια πλειοψηφία τάσσεται με τη Ρωσία έναντι των ΗΠΑ.Η Ρωσία στρέφεται προς τη δυναμική Ανατολή και τον ταχέως αναπτυσσόμενο Παγκόσμιο Νότο", είναι ο τίτλος άρθρου -ανάλυσης έγκριτου ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Το 2014 σημειώθηκαν δύο κομβικά γεγονότα που οδήγησαν στην τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία.
Το πρώτο γνωστό σε όλους, ήταν το πραξικόπημα στην Ουκρανία κατά το οποίο μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση ανατράπηκε υπό την καθοδήγηση των Ηνωμένων Πολιτειών και με τη βοήθεια ακροδεξιών στοιχείων που η Ουκρανία είχε από καιρό καταφύγει.
Λίγο αργότερα, οι πρώτοι πυροβολισμοί στον παρόντα πόλεμο έπεσαν στη ρωσικά συμπαθητική περιοχή του Ντονμπάς από τη νεοσύστατη ουκρανική κυβέρνηση. Ο βομβαρδισμός του Ντονμπάς, ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε 14.000, συνεχίστηκε για οκτώ χρόνια, παρά τις προσπάθειες για κατάπαυση του πυρός βάσει των Συμφωνιών του Μινσκ που συμφώνησαν η Ρωσία, η Γαλλία και η Γερμανία, αλλά η Ουκρανία, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, αρνήθηκε να εφαρμόσει.
Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ρωσία τελικά απάντησε στη "σφαγή" στο Ντονμπάς και στην απειλή του Οργανισμού της Συμφωνίας του Βορείου Ατλαντικού στο κατώφλι της.
Η Ρωσία στρέφεται προς την Ανατολή
Το δεύτερο κομβικό γεγονός του 2014 έγινε λιγότερο αντιληπτό και μάλιστα σπάνια αναφέρθηκε στα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Κίνας ξεπέρασε αυτό των ΗΠΑ σε όρους ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης
Αυτή η μέτρηση του ΑΕΠ υπολογίζεται και δημοσιεύεται από το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και ακόμη και την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ. Σπουδαστές διεθνών σχέσεων όπως ο νομπελίστας οικονομικών Joseph Stiglitz, ο Graham Allison και πολλοί άλλοι θεωρούν αυτή τη μέτρηση την καλύτερη μέτρηση της συγκριτικής οικονομικής κατάστασης ενός έθνους
Ένα άτομο που σημείωσε και που συχνά αναφέρει τη θέση της Κίνας στην κατάταξη βάσει του ΑΕΠ δεν είναι άλλος από τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Από μια άποψη, η ρωσική δράση στην Ουκρανία αντιπροσωπεύει μια αποφασιστική στροφή από την εχθρική Δύση προς την πιο δυναμική Ανατολή και τον Παγκόσμιο Νότο.
Αυτό ακολουθεί δεκαετίες προσπαθειώνγια μια ειρηνική σχέση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Καθώς η Ρωσία στρέφεται προς την Ανατολή, κάνει ότι μπορεί για να εξασφαλίσει ότι τα δυτικά της σύνορα με την Ουκρανία θα είναι ασφαλή.
Μετά τη ρωσική δράση στην Ουκρανία, οι αναπόφευκτες κυρώσεις των ΗΠΑ έπεσαν στη Ρωσία. Η Κίνα αρνήθηκε να ενταχθεί σε αυτές και αρνήθηκε να καταδικάσει τη Ρωσία. Αυτό δεν ήταν έκπληξη. Άλλωστε, η Ρωσία του Πούτιν και η Κίνα του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ είχαν πλησιάσει εδώ και χρόνια, κυρίως με το εμπόριο που εκφράζεται σε συναλλαγές στα νομίσματά τους, οδηγώντας έτσι προς την ανεξαρτησία από το εμπορικό καθεστώς της Δύσης όπου κυριαρχεί το δολάριο.
Άρνηση υποστήριξης των αμερικανικών κυρώσεων
Τότε όμως ήρθε μια μεγάλη έκπληξη. Η Ινδία ενώθηκε με την Κίνα αρνούμενη να τιμήσει το καθεστώς κυρώσεων των ΗΠΑ. Και η Ινδία παρέμεινε σταθερή στην στάση της, παρά τις τεράστιες πιέσεις, συμπεριλαμβανομένων των κλήσεων του προέδρου Τζο Μπάιντεν προς τον πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι και έναν αριθμό υψηλόβαθμων αξιωματούχων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ταξιδεύουν στην Ινδία για να εκφοβίσουν, να απειλήσουν και να επιχειρήσουν με κάθε τρόπο να πείσουν την Ινδία.
Οι στενοί στρατιωτικοί και διπλωματικοί δεσμοί της Ινδίας με τη Ρωσία σφυρηλατήθηκαν κατά τη διάρκεια των αντιαποικιακών αγώνων της σοβιετικής εποχής. Τα οικονομικά συμφέροντα της Ινδίας στις ρωσικές εξαγωγές δεν μπορούσαν να αντισταθμιστούν από τις απειλές των ΗΠΑ. Η Ινδία και η Ρωσία εργάζονται τώρα στο εμπόριο μέσω ανταλλαγής ρουβλίων-ρουπιών. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία έχει αποδειχθεί ότι είναι ένας παράγοντας που έβαλε την Ινδία και την Κίνα στην ίδια πλευρά, επιδιώκοντας τα δικά τους συμφέροντα και την ανεξαρτησία τους απέναντι στην επιταγή των ΗΠΑ.
Επιπλέον, με τις συναλλαγές Ινδίας-Ρωσίας και Ρωσίας-Κίνας στα εθνικά τους νομίσματα ίσως είμαστε έτοιμοι να γίνουμε μάρτυρες ενός κόσμου που παρουσιάζει μια εναλλακτική λύση , ενάντια στο μονοπώλιο δολαρίου-ευρώ .
Η Ινδία δεν είναι παρά ένα παράδειγμα της αλλαγής της εξουσίας σε Παγκόσμιο επίπεδο. Από τις 195 χώρες του κόσμου, μόνο οι 30 έχουν τηρήσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ στη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 165 χώρες έχουν αρνηθεί να ενταχθούν στις κυρώσεις.
Αυτές οι χώρες αντιπροσωπεύουν κατά πολύ την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. Το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής (συμπεριλαμβανομένου του Μεξικού και της Βραζιλίας), της Ανατολικής Ασίας (εκτός από την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, που κατέχονται από τα αμερικανικά στρατεύματα και ως εκ τούτου δεν είναι κυρίαρχα, η Σιγκαπούρη και η αποστάτης κινεζική επαρχία της Ταϊβάν) έχουν αρνηθεί.
Η Ινδία και η Κίνα από μόνες τους αντιπροσωπεύουν το 35% της ανθρωπότητας
Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι 40 χώρες είναι πλέον στόχοι των αμερικανικών κυρώσεων και υπάρχει μια ισχυρή εκλογική περιφέρεια που αντιτίθεται στις επιθετικές οικονομικές τακτικές των ΗΠΑ.
Τέλος, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ομάδας των G-20 , μια αποχώρηση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, όταν μίλησε ο εκπρόσωπος της Ρωσίας, συμμετείχαν και εκπρόσωποι μόνο τριών άλλων χωρών της G20, με το 80% αυτών των κορυφαίων οικονομικών χωρών να αρνούνται να συμμετάσχουν.
Ομοίως, μια απόπειρα των ΗΠΑ να απαγορεύσουν σε έναν Ρώσο εκπρόσωπο την παρουσία του σε συνάντηση της G20 που θα γίνει αργότερα μέσα στο έτος στο Μπαλί, αποκρούστηκε από την Ινδονησία, η οποία ασκεί επί του παρόντος την προεδρία της G20.
Τα έθνη που παίρνουν το μέρος της Ρωσίας δεν είναι πλέον φτωχά.
Αυτές οι διαφωνούμενες χώρες του Παγκόσμιου Νότου δεν είναι πλέον τόσο φτωχές όσο ήταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Από τις 10 κορυφαίες χώρες σε ΑΕΠ, πέντε δεν υποστηρίζουν τις κυρώσεις.
Και αυτές περιλαμβάνουν την Κίνα (Νο 1) και την Ινδία (Νο 3). Έτσι, η πρώτη και η τρίτη πιο ισχυρή οικονομία αντιτίθενται στις ΗΠΑ σε αυτό το θέμα.
Η Ρωσία είναι το Νο 6 σε αυτή τη λίστα, περίπου ίση με τη Γερμανία, το Νο 5, οι δύο είναι σχεδόν ίσες, διαψεύδοντας την ιδέα ότι η οικονομία της Ρωσίας είναι αμελητέα.
Αυτές οι θέσεις είναι πολύ πιο σημαντικές από οποιαδήποτε ψήφο του ΟΗΕ. Τέτοιες ψήφους μπορούν να εξαναγκαστούν από μια μεγάλη δύναμη και λίγη προσοχή δίνεται σε αυτές στον κόσμο. Αλλά τα οικονομικά συμφέροντα ενός έθνους και η άποψή του για τον κύριο κίνδυνο στον κόσμο είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά οικονομικά –για παράδειγμα στις κυρώσεις.
Εμείς στη Δύση ακούμε ότι η Ρωσία είναι «απομονωμένη στον κόσμο» ως αποτέλεσμα της κρίσης στην Ουκρανία. Αν μιλάμε για τα Ευρωβασικά κράτη και την Αγγλόσφαιρα, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά λαμβάνοντας υπόψη την ανθρωπότητα στο σύνολό της και μεταξύ των ανερχόμενων οικονομιών του κόσμου, είναι οι ΗΠΑ που στέκονται απομονωμένες.
Και ακόμη και στην Ευρώπη εμφανίζονται ρωγμές. Η Ουγγαρία και η Σερβία δεν έχουν ενταχθεί στο καθεστώς κυρώσεων και φυσικά οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν πρόκειται και δεν μπορούν να απομακρυνθούν από τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας που είναι ζωτικής σημασίας για τις οικονομίες τους.
Φαίνεται ότι το μεγάλο σχέδιο της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ που θα επιφέρει η μετάβαση των ΗΠΑ στο κλίμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο Ψυχρό πόλεμο όσο και σε θερμή σύγκρουση, έχει βρεί ένα ισχυρό εμπόδιο.
Για όσους προσβλέπουν σε έναν πολυπολικό κόσμο, αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη τροπή των γεγονότων που προέκυψαν από τη σκληρή τραγωδία του πολέμου αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Η πιθανότητα ενός πιο λογικού, πιο ευημερούντος πολυπολικού κόσμου βρίσκεται μπροστά "
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι σε Παγκόσμιο επίπεδο η πλειοψηφία των κρατών δεν ακολουθεί τον δρόμο των κυρώσεων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας.
Ωστόσο το μέτωπο των κρατών που δεν ψήφισαν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν είναι ενιαίο και αραγές, ενώ στις μεταξύ τους σχέσεις υποβόσκουν τεράστια προβλήματα.
Για παράδειγμα, μπορεί Κίνα και Ινδία να μην υιοθέτησαν κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, αυτό όμως δεν τις καθιστά και συμμάχους, αφού είναι γνωστή η αντιπαλότητά τους για το Κασμίρ, εδώ και πολλά χρόνια , με στρατιωτικές αψιμαχίες να διεξάγονται στην περιοχή κατά καιρούς από τις στρατιωτικές τους δυνάμεις, ενώ η Κίνα μέσω βάσης της στην Μιανμάρ επιχειρεί την έξοδό της στον Ινδικό Ωκεανό, στην αυλή της Κίνας.
Τι θα κάνει η Ινδία; Θα ενταχθεί στο AUKUS των ΗΠΑ για περιορισμό της Κίνας στον Ινδοειρηνικό ή θα επιχειρήσει να αντιμετωπίσει την Κίνα στην αυλή της μόνη της, πράγμα πολύ δύσκολο.
Επιπλέον αναφορικά με την Ινδία, γνωρίζουμε ότι αποτελεί την χώρα που αγοραζει πολλά οπλικά συστήματα από τη Ρωσία, της οποίας όμως η γραμμή παραγωγικότητας της έχει πληγεί από τις κυρώσεις της Δύσης με αποτέλεσμα στο εγγύς μέλλον να υπάρξουν καθυστερήσεις ή ακόμη και ακυρώσεις ν παραγγελιών οπλικών συστημάτων, αφού ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι πρώτιστο καθήκον της ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας είναι να ρίξει το παραγωγικό της βάρος εγχώρια, προκειμένου οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας τους να επιβληθούν των Ουκρανιικών και όχι στις εξαγωγές.
Τι θα κάνει τότε η Ινδία; Που θα στραφεί προκειμένου να αντιμετωπίσει την ραγδαία αυξανόμενη Κινεζική απειλή
Τέλος η αλλαγή καθεστώτος στο Πακιστάν , το οποίο είναι εχθρός της Ινδίας και το οποίο πλέον επαναπροσεγγίζει τις ΗΠΑ, αποτελεί μια επιπλέον απειλή για την Ινδία, η οποία μπορεί να την διαχειριστεί έχοντας παρά τω πλευρώ τους την Ουάσιγκτον και όχι απέναντί της.
