Το τελευταίο χρονικό διάστημα πραγματοποιούνται επιθέσεις κατά Αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων και στόχων γενικότερα σε Συρία -Ιράκ-Ιορδανία από φιλο-Ιρανικές οργανώσεις, με την τελευταία από αυτές να έχει ως επακόλουθο τον θάνατο τριών (3) Αμερικανών στρατιωτών.
Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ διακήρυξαν ότι θα απαντήσουν στις επιθέσεις αυτές κατά του Ιράν που τροφοδοτεί αυτές τις οργανώσεις, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν επιθυμούν να εμπλακούν σε πόλεμο με τους μουλάδες.
Ανησυχίες για την στρατιωτική "απάντηση" των ΗΠΑ έναντι του Ιράν
Το ερώτημα που κυριαρχεί στη Διεθνή Κοινότητα είναι ποιά θα είναι η στρατιωτική απάντηση των ΗΠΑ κατά του Ιράν και αν αυτή θα άνοιγε το "σπιράλ" επιθέσεων μεταξύ των δύο χωρών στη βάση της δράσης-αντίδρασης , οδηγώντας τελικά σε γενικευμένη στρατιωτική σύρραξη με το Ιράν, κάτι που κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει.
Στο ερώτημα "Πώς θα μπορούσε να είναι η πρώτη εβδομάδα του πολέμου με το Ιράν", επιχειρεί να δώσει απάντηση έγκριτο Διεθνές Αμερικανικό ΜΜΕ, το οποίο επισημαίνει μεταξύ άλλων:
"Το πιο ανησυχητικό θα ήταν μια επίθεση στο ίδιο το Ιράν , αφού είναι δύσκολο να δεις τους Ιρανούς, ή οποιοδήποτε έθνος, να δέχεται απροκάλυπτη επίθεση από μια ξένη χώρα και να μην απαντά με κάποιο ισοδύναμο τρόπο.
Έτσι, οι επιθέσεις σε εγκαταστάσεις της Ιρανικής Ρεπουμπλικανικής Φρουράς ή σε αεροπορικές και ναυτικές βάσεις θα οδηγούσαν σε επανάληψη επιθέσεων σε βάσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ και τη Συρία.
Το "καλό" σενάριο για τις ΗΠΑ
Η Ιρανική απάντηση στη δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί από τις ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 2020 είναι ένα καλό παράδειγμα.
Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος να μην τελειώσει με παρόμοιο τρόπο και να επικρατήσει ένας κλιμακούμενος κύκλος αντιστοίχισης, τροφοδοτούμενος από τις εσωτερικές πολιτικές πιέσεις των ΗΠΑ και του Ιράν.
Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος μια επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν να οδηγήσει ομάδες συμμαχικές με το Ιράν να αυξάνουν τις επιθέσεις τους σε αμερικανικούς στόχους ως απάντηση, συμπεριλαμβανομένων στόχων όπως οι Πρεσβείες των ΗΠΑ στη Βαγδάτη και τη Βηρυτό.
Επιπλέον, ομάδες κατά του Ιράν όπως το Ισλαμικό Κράτος και οι αυτονομιστικές ομάδες Κούρδων και Μπαλούτσι θα μπορούσαν να δουν την ευκαιρία να επιτεθούν σε ιρανικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων στόχων αμάχων, όπως συνέβη νωρίτερα αυτόν τον μήνα στο Ιράν.
Αυτοί είναι που διαφαίνονται ως κίνδυνοι με βάση ένα «καλό σενάριο» από μια επίθεση των ΗΠΑ κατά του Ιράν.
Το άσχημο σενάριο και οι σοβαρές επιπτώσεις του για τις δυνάμεις των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή
Η χειρότερη περίπτωση είναι οι ΗΠΑ αποφασίζουν να εξαπολύσουν σημαντικές επιθέσεις σε Ιρανικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, υποδεικνύοντας ότι οι επιθέσεις θα είναι ευρείας εμβέλειας και διαρκείας, δηλαδή μια στρατιωτική εκστρατεία που επιδιώκει να καταστρέψει την ιρανική στρατιωτική ικανότητα και προμηνύει αλλαγή καθεστώτος, άσχετα αν αυτό είναι ή όχι η πραγματική πρόθεση , αφού αυτό που έχει σημασία είναι τι αντιλαμβάνονται οι Ιρανοί.
Τέτοιες έντονες επιθέσεις δίνουν στους Ιρανούς ένα πολιτικό κίνητρο και έναν πρακτικό λόγο να εξαπολύσουν επιθέσεις πλήρους κλίμακας ως αντάλλαγμα.
Που και ποιούς στόχους των ΗΠΑ θα χτυπούσε το Ιράν
Το Ιράν θα μπορούσε να εξαπολύσει επιθέσεις μεγάλης κλίμακας σε βάσεις των ΗΠΑ, ειδικά αεροπορικές και ναυτικές και κέντρα Διοίκησης στη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, βλάπτοντας ή καταστρέφοντας την ικανότητα των ΗΠΑ να διεξάγουν επιχειρήσεις με αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας τους από τις παραπάνω χώρες.
Επίσης θα μπορούσε να εκτοξεύσει επιθέσεις σε πλοία του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, εστιάζοντας κυρίως στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο στην περιοχή, το USS Eisenhower, χρησιμοποιώντας αντιπλοϊκούς πυραύλους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και υποβρύχια.
Αυτές οι επιθέσεις δεν θα μπορούσαν απλώς να προκαλέσουν απώλειες και θύματα, αλλά θα μπορούσαν, μαζί με την απώλεια αεροδρομίων στις χώρες του Κόλπου, να εμποδίζουν την αμερικανική αεροπορική δύναμη να υπερασπιστεί τα στρατεύματα των ΗΠΑ στο έδαφος, στο Ιράκ και τη Συρία.
Οι αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ και τη Συρία, με περιορισμένη αμερικανική αεροπορική υποστήριξη, ενδέχεται στη συνέχεια να κατακλυστούν από μεγάλους αριθμούς Ιρακινών και Συριακών δυνάμεων, συμμάχων του Ιράν.
Δεν πιστεύουμε ότι θα βλέπαμε ιρανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς σε ισραηλινούς στόχους από τον φόβο μιας ισραηλινής πυρηνικής απάντησης, αλλά αυτό δεν θα εμπόδιζε τη Χεζμπολάχ να εκτοξεύσει δεκάδες χιλιάδες πυραύλους εναντίον ισραηλινών βάσεων, λιμανιών, αεροδρομίων, υποδομών και πόλεων.
Κίνδυνος Κυβερνοεπιθέσεων κατά των ΗΠΑ
Οι κυβερνοεπιθέσεις είναι πιθανές, καθώς αυτές έχουν ήδη πραγματοποιηθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Έτσι, παρά την απόσταση 7.000 μιλίων στον Περσικό Κόλπο από την ανατολική ακτή των ΗΠΑ, η χώρα θα αισθανόταν τον πόλεμο με κάποιους σκληρούς και δαπανηρούς τρόπους, εάν οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο δεν περιορίζονται σε κυβερνητικούς και στρατιωτικούς στόχους.
Πρέπει να ειπωθεί ότι οι Ιρανοί είναι πιθανώς καλά προετοιμασμένοι για αυτόν τον πόλεμο.
Σαράντα πέντε χρόνια προσπαθειών αλλαγής καθεστώτος των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου της δεκαετίας του 1980, των κυρώσεων, των δολοφονιών, του εκφοβισμού και των απειλών, δεν έχουν αφήσει καμία αμφιβολία στο μυαλό των περισσότερων Ιρανών ότι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για πόλεμο με τις ΗΠΑ.
Η αντίδραση άλλων οργανώσεων και κρατών
Έπειτα, υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με το πώς θα απαντούσαν τα άλλα έθνη και οργανώσεις.
Πιθανότατα, η Χεζμπολάχ και ο Ανσάρ Αλλάχ θα έμπαιναν στον πόλεμο.
Η Συρία και η Ρωσία φαινομενικά θα ήθελαν να βοηθήσουν αθόρυβα, ή τουλάχιστον να μην εμποδίσουν την καταστροφή των αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία.
Τι θα έκαναν οι Κούρδοι, τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία, βλέποντας τις αμερικανικές δυνάμεις να επιτίθενται αλλά και μα δέχονται επιθέσεις από το Ιράν;
Η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν θα είχαν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις, καθώς οι πληθυσμοί τους θα έβλεπαν πιθανώς τις επιθέσεις όχι εναντίον τους αλλά εναντίον των Αμερικανικών βάσεων σε αυτές.
Ολόκληρη η περιοχή, μείον το Ισραήλ, μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, θα έβλεπε τις ενέργειες του Ιράν, όπως οι Υεμενίτες και οι Ιρακινοί, να γίνονται για την υπεράσπιση των Παλαιστινίων.
Ξέσπασμα αλυσσιδωτών στρατιωτικών συρράξεων στη Μ.Ανατολή
Τουλάχιστον, μέσα στην εβδομάδα, θα γινόμαστε μάρτυρες μιας παρατεταμένης εκστρατείας Αμερικανικών επιθέσεων με μαχητικά αεροσκάφη, drones και πυραύλους εναντίον του Ιράν.
Παράλληλα ένας πόλεμος Χεζμπολάχ-Ισραήλ θα μπορούσε να "διαρρεύσει" στη Συρία, ενώ η παγκόσμια οικονομία θα βυθιζόταν.
Η Τουρκία, η Κίνα και η Ρωσία θα έβλεπαν μια μεγάλη ευκαιρία σε μια ενδεχόμενη μειωμένη παρουσία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, απομονωμένες με μόνο σύμμαχο το Ισραήλ, ενώ η Ουκρανία θα αναγκαζόταν να ζητήσει ειρήνη με τη Ρωσία.
Η πολιτική πίεση στις ΗΠΑ να «νικήσουν» στη Μέση Ανατολή θα ήταν τεράστια, θα στοίχειωνε τις εκλογές του 2024.
Ωστόσο δεν νομίζουμε ότι θα βλέπαμε αμερικανικά χερσαία στρατεύματα να αναπτύσσονται σε μεγάλους αριθμούς όπως στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, αφού η ιδέα μιας αμερικανικής εισβολής και κατοχής στο Ιράν είναι τρομακτικά παράλογη.
Παρόλα αυτά ένας πόλεμος με το Ιράν θα ήταν τόσο έντονος και θα είχε τέτοιες συνέπειες και εκφάνσεις που μπροστά του οι πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ θα φαίνονταν σαν μικρο-συρράξεις".
"Φοβάται ο Γιάννης το Θεριό και το Θεριό τον Γιάννη"
Η παραπάνω έκφραση θα λέγαμε ότι ταιριάζει απόλυτα για να περιγράψει το πως αντιλαμβάνονται ΗΠΑ-Ιράν με βάση τα οδυνηρά επακόλουθα που θα έχει, μια απευθείας στρατιωτική αναμέτρησή τους.
Ωστόσο πέραν των παραπάνω, εκτίμησή μας είναι ότι η Αμερικανικά "άμπωτις" στη Μ.Ανατολή θα προκαλούσε σοβαρά περιφεριακά προβλήματα και στη ΝΑ Μεσόγειο και το Αιγαίο, αφοιύ ο "λύκος" Ερντογάν δεν θα έχανε την ευκαιρία να μας επιτεθεί, επιχειρώντας να επιβάλλει τετελεσμένα σε βάρος μας.
