«Για άλλη μια φορά η Ευρώπη βρίσκεται με μια κρίση, η οποία αναδεικνύει τα ρήγματα που υπάρχουν μεταξύ μας, αναδεικνύει μια σειρά από βεβαιότητες, αναδεικνύει αποφάσεις όχι στο μέγιστο, αλλά ίσως πολλές φορές στον ελάχιστο κοινό παρανομαστή, ακόμα και για μικρές λέξεις στα συμπεράσματα, πχ αν θα πούμε ανθρωπιστική παύση ή ανθρωπιστικές παύσεις. Πώς αυτό θα ερμηνευθεί πιθανώς από το Ισραήλ ή τη Χαμάς, ποιο ακριβώς είναι το σχέδιο μας, αν θέλετε, για την επόμενη μέρα, χώρες όπως η Ισπανία, με μια πιο προωθημένη γραμμή» είπε ο Σωτήρης Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ.
«Είναι μια ευκαιρία – το θυμίζω όλο αυτό και με αφορμή τη ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου – να αναστοχαστούμε ως Ευρωπαίοι ότι όλα αυτά δεν είναι τόσο μακριά και για άλλη μια φορά τον πρώτο λόγο να τον έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και καλώς μπορώ να σας πω, ειδικά με τον πού συνετό τρόπο που πορεύονται ως τώρα, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι την ίδια στιγμή κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί η Ευρώπη δεν έχει ένα πιο ενεργό αποτύπωμα στη διαχείριση των κρίσεων ή σε ποιο βαθμό κατάφερε από τη θητεία Ομπάμα και μετά, που μειώθηκε πολύ το στρατιωτικό αποτύπωμα των Πολιτειών, επειδή μιλάμε για τη Μέση Ανατολή, εάν καταφέραμε να καλύψουμε αυτό το κενό» και συμπλήρωσε «Νομίζω η απάντηση είναι όχι και ίσως και στην πολιτική ατζέντα νομίζω των ευρωεκλογών, θα δοθεί μια ευκαιρία να μπουν αυτά τα νέα δεδομένα. Ως φιλοευρωπαϊστής με ανησυχούν οι διαφορετικές οπτικές μεταξύ της κ. φον Ντερ Λαιεν, του κ. Μπορέλ, του κ. Μισέλ ποιος εκπροσωπεί τα συμφέροντα, όταν κακά τα ψέματα, γνωρίζουμε ότι είναι ένα τραπέζι των 27 σε αυτά τα δύσκολα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, όπου ψάχνουμε για συγκλίσεις και αποκλίσεις μεταξύ εθνικών προτιμήσεων και συμφερόντων. Αντιλαμβάνεστε, στο νέο κόσμο που αναδύεται αυτό δεν είναι ακριβώς η γεωπολιτική Ευρώπη»
Ερωτηθείς εάν υπάρχει άλλη επιλογή πολιτικής τόνισε πως «Το θέμα είναι πώς μπορείς να συνδυάσεις τη Δημοκρατία με την αποτελεσματικότητα» ενώ μεταξύ άλλων πρόσθεσε πως «στο τέλος της μέρας στη διαχείριση κρίσεων χωρίς πέρα από όλα τα άλλα διπλωματικά εργαλεία, ενδεχομένως να έχεις και ένα στρατιωτικό αποτύπωμα. Αντιλαμβάνεστε, δεν πας πολύ μακριά. Δείτε ένα παράδειγμα τη Λιβύη που αφορά πολύ και την και τη χώρα μας. Το κενό που άφησε η Δύση από ποιους καλύφθηκε; από δρώντες όπως η Ρωσία, η Τουρκία, τα Εμιράτα. Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι δεν ασπαζόταν ακριβώς το αξιακό πλαίσιο το δικό μας και έχουν και ένα σκληρά συναλλακτικό τρόπο και πολλές από αυτές βλέπουν έναν κόσμο διαφορετικό να αναδύεται. Για να είμαστε όμως και αισιόδοξοι, αν αθροίσουμε τους εθνικούς πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας, αντιλαμβάνεστε, τουλάχιστον στη γειτονιά μας, μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα πολύ περισσότερο αποτελεσματικά και να δώσουμε το στίγμα μας».
Επιπλέον σημείωσε πως «Έχει μπει η συζήτηση εδώ και αρκετά χρόνια εάν και κατά πόσο το θέμα της ομοφωνίας θα πρέπει να καταργηθεί, όχι να πάμε σε μια ενισχυμένη πλειοψηφία βέβαια και τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις και για μικρές χώρες όπως η Ελλάδα, με ανοιχτά τα μεγάλα της θέματα.
Παράλληλα ο κ. Σέρμπος έθεσε και ένα ερώτημα: «έστω ότι δεν υπήρχε η διοίκηση Μπάιντεν και ήταν μια άλλη ομάδα. Είμαστε βέβαιοι για το πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα μετά την 24η Φεβρουαρίου; Είμαστε βέβαιοι ότι εμείς θα μπορούσαμε να έχουμε έναν περισσότερο αυτόνομο ευρωπαϊκό πυλώνα εντός του ΝΑΤΟ; Αλλά την άλλη στιγμή νομίζω είμαστε καταδικασμένοι να προχωρήσουμε μπροστά.
Ερωτηθείς για τη στάση της Τουρκίας σημείωσε πως: «Αυτή η προσέγγιση επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με τη Δύση είναι σχετική και α λα καρτ. Άρα πολλές φορές τι σημαίνει; Υπάρχουν συγκεκριμένα θέματα που συμφέρει στην Τουρκία και συγκλίνουν τα συμφέροντα και των δύο με το γνωστό συναλλακτικό τρόπο που πορεύεται η Τουρκία. Υπάρχουν άλλα θέματα που σου λέει η Τουρκία εγώ τα διαμερίσματατοποιώ. Θυμάστε την κουβέντα για τη στρατηγική της αυτονομία και ειδικά στη Μέση Ανατολή είναι ξεκάθαρο ότι έχει μια διακριτή ατζέντα. Θα σας έλεγα δύο σημεία, μια στρατηγική πιο μεσομακροπρόθεσμη, δηλαδή η Τουρκία να αναρριχηθεί, να σκαρφαλώσει ψηλά στο δέντρο του ισλαμικού μουσουλμανικού κόσμου. Όμως και στα της Δύσης, σίγουρα υπάρχει μεγάλη ενόχληση της Τουρκίας που θέλει ρόλο την επόμενη μέρα από μια, δεν θα έλεγα επιστροφή απαραίτητα, αλλά ενίσχυση και του στρατιωτικού αποτυπώματος των Ηνωμένων Πολιτειών» ενώ μεταξύ άλλων υπογράμμισε πως μπορεί να δούμε βάσεις όπως η Σούδα στην Κρήτη και εδώ είναι μια καλή περίπτωση και της νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας και του ρόλου της Ελλάδας ως βασικού παράγοντα της ισορροπίας δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο» τονίζοντας πως κ αυτός είναι κάτι που ενοχλεί την Τουρκία.
Αναφορικά με το τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στις σχέσεις με το Ισραήλ σημείωσε πως «ασφαλώς και θα υπάρχουν. Στις σχέσεις με τα ενεργειακά της περιοχής αν ανησυχεί αυτό που λέω περί διαμερισματοποίησης δεν θα δούμε κάτι να επηρεάζει τα δικά μας τα ζητήματα, που η Τουρκία έχει πολλούς λόγους σε αυτό το κομμάτι να συνεχίσει αυτή την τακτική της αναδίπλωσης και όπου οδηγήσει».
