O πόλεμος στην Ουκρανία, η στρατιωτική ενίσχυση του Ιράν από την Ρωσία, η συμφωνία Ιράν-Σαουδικής Αραβίας με Κινεζική παρέμβαση, το μεταπολεμικό μέλλον της Συρίας που θέλει Μόσχα και Τεχεράνη να κατέχουν κυρίαρχο ρόλο σε αυτό και η αντιδυτική στάση της Τουρκίας, είναι σημαντικοί παράμετροι που επηρεάζουν αρνητικά τις εξελίξεις στην Μ.Ανατολή για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Απέναντί τους ως "Δυτικό αντίβαρο" θα λέγαμε ότι έχουμε ,την σταθερή Συμμαχία ΗΠΑ-Ισραήλ, τις Συμφωνίες Αβραάμ του Τελ Αβιβ με Αραβικές χώρες, τη Συμμαχία Ισραήλ-Κύπρου -Ελλάδας που προσδίδει το αναγκαίο στρατηγικό βάθος που ελλείπει από το Ισραήλ λόγω εδαφικής του διαμόρφωσης, τους Σύριους Κούρδους του YPG συμμάχους των ΗΠΑ, αλλά και την επιχειρούμενη στρατιωτική απόσυρση των ΗΠΑ από την Μ.Ανατολή.
Η αντιπαλότητα ΗΠΑ με Κίνα-Ρωσία στην Μ.Ανατολή επηρεάζει το Ισραήλ
Μια από τις χώρες όπου η αντιπαλότητα Κίνας-Ρωσίας σε σχέση με τις ΗΠΑ στην Μ.Ανατολή αναμένεται να επηρεαστεί σημαντικά, είναι το Ισραήλ, το οποίο λόγω της Αμερικανικής προσπάθειας σταδιακής απεμπλοκής τους από την περιοχή, επιχειρεί να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ επιχειρώντας την συσπείρωση των Αραβικών κρατών μαζί του, δημιουργώντας ένα ιδιότυπο "ΝΑΤΟ Μ.Ανατολής" θα λέγαμε ενάντια στο Ιράν.
Ωστόσο η Κινεζική παρέμβαση στη συμφωνία Σ.Αραβίας-Ιράν , ανατρέπει τους παραπάνω σχεδιασμούς, αφού δείχνει στις λοιπές Αραβικές χώρες έναν άλλο δρόμο επίλυσης των διαφορών με το Ιράν,αυτόν της ειρηνικής επίλυσης, εάν φυσικά ευοδωθεί το εγχείρημα.
Παράλληλα καθώς ο ανταγωνισμός μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας -Πεκίνου μεγενθύνεται, αυτό θα έχει ως συνέπεια το Τελ Αβίβ να αναγκαστεί υπό το βάρος πιέσεων που θα του ασκεί η Ουάσιγκτον, να προβεί σε ενέργειες με τις οποίες θα ευθυγραμίζεται ακόμη περισσότερο με τις θέσεις και τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Ωστόσο το Ισραήλ θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικό στον πόλεμο στην Ουκρανία τηρώντας ουδέτερη στάση, προκειμένου να μην δυσαρεστήσει τον Πούτιν και μεταβάλει τη στάση του ο τελευταίος στη Συρία, όπου κάνει τα στραβά μάτια επιτρέποντας στον IDF να βομβαρδίζει Ιρανικούς στόχους στην εν λόγω χώρα.
Κίνας και η συνεργασία της με Ρωσία και Ιράν
Το Κινεζικό σχέδιο Belt and Road (BRI) το 2013, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας, πάνω στον οποίο εντάσσεται η διείσδυσή της σε χώρες της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής.
Ωστόσο η κίνηση που αλλάζει τα δεδομένα στην περιοχή σε σχέση με την Κίνα, είναι η παρέμβασή της για την εξομάλυνση των σχέσεων Σαουδικής Αραβίας-Ιράν.
Το παραπάνω γεγονός θα έχει ως αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να ανησυχήσουν, "ακουμπώντας" ακόμη περισσότερο στον κυριότερο σύμμαχό τους στην Μ.Ανατολή το Ισραήλ, το οποίο με την σειρά του δεν θα μπορεί να αναπτύξει τις σχέσεις του με το Πεκίνο, τελώντας υπό τον αυστηρό έλεγχο της Ουάσιγκτον.
Υπενθυμίζεται ότι το 2019, η ισραηλινή κυβέρνηση δημιούργησε μια επιτροπή για την αξιολόγηση των επιπτώσεων των ξένων επενδύσεων στην εθνική ασφάλεια , με ιδιαίτερη έμφαση στην Κίνα.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ συμφώνησαν να ενισχύσουν τον έλεγχο των εξαγωγών προηγμένων τεχνολογιών στην Κίνα.
Αυτός ο βρόγχος θα σφίξει ακόμη περισσότερο καθώς εντείνεται ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου
Μια σημαντική συνέπεια του εντεινόμενου ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων είναι οι προσπάθειες της Κίνας και της Ρωσίας να ενισχύσουν τη συνεργασία τους με βασικά κράτη της περιοχής, ιδιαίτερα εκείνα που αντιτίθενται στην δυτική ηγεμονία, όπως είναι το Ιράν, με αποτέλεσμα οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις των 3 χωρών να αυξάνονται συνεχώς.
Στο πλαίσιο αυτό το Ιράν κατόπιν αιτήματός του είναι ήδη μέλος του SCO (Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης), ενώ η προσέγγιση του με Κίνα και Ρωσία θα του επιτέψει να "παρακάμψει" τις Δυτικές κυρώσεις εναντίον του.
Ο παράγοντας χρόνος
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τους Συμμάχους Ισραήλ-ΗΠΑ στην Μ.Ανατολή, αφού ο κίνδυνος περαιτέρω διείσδυσης Κίνας-Ρωσίας με προμετωπίδα το Ιράν στις Αραβικές χώρες, επαυξάνεται διαρκώς, ιδίως μετά την πρόσφατη συμφωνία Τεχεράνης-Ριάντ.
Αν Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον παραμείνουν απαθείς και δεν αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλίες σε πολιτικοστρατιωτικό -οικονομικό επίπεδο τότε είναι σχεδόν βέβαιο, ότι το κεφάλαιο Μ.Ανατολής θα έχει δυσάρεστη κατάληξη για τις συμμαχικές μας χώρες.
Εκτίμησή μας είναι ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια προσπάθεια συσπείρωσης των Αραβικών κρατών του Κόλπου γύρω από τις ΗΠΑ-Ισραήλ ,στη βάση αυτού που προαναφέραμε ως Αραβικό ΝΑΤΟ.
Παράλληλα και με βάση το συνεχιζόμενο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν θα πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο άμεσου στρατιωτικού πλήγματος κατά της Τεχεράνης,
Ο ρόλος της Ελλάδας
Α. Περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης Ισραήλ-ΗΠΑ κατά του Ιράν
Αντιλαμβανόμαστε ότι σε περίπτωση επίθεσης ΗΠΑ-Ισραήλ κατά του Ιράν, αναμένεται ότι θα μας ζητηθεί ως χώρα να διαδραματίσουμε υποστηρικτικό ρόλο, παρέχοντας διευκολύνσεις με άξονα την βάση της Σούδας, του Στεφανοβικίου, της Καλαμάτας και τα πολεμικά αεροδρόμια και τα λιμάνια της χώρας, τόσο σε θέματα εφοδιασμού των Συμμάχων μας, όσο και στην παροχή ασφάλειας και ενδεχομένως διακομιδής τραυματιών.
Θα πρέπει να θεωρείται πιθανό ότι θα μας ζητηθεί ενδεχομένως και η φιλοξενία μαχητικών αεροσκαφών του Ισραήλ ίσως και πολεμικών πλοίων του, αφού η ιδιαίτερη μορφολογία του Ισραήλ είναι τέτοια που μπορεί το σύνολο των αεροδρομίων και των λιμένων του να δεχθεί πυραυλικές επιθέσεις και μαζικές επιθέσεις με drones από το Ιράν και τους συμμάχους του στην περιοχή, όπως είναι η Συρία, η Χαμάς και η Χεζμπολάχ.
Η χώρα μας ως Σύμμαχος ΗΠΑ-Ισραήλ θα πρέπει να ανταποκριθεί στα παραπάνω.
Β. Ειρηνική λύση
Η χώρα μας μπορεί να παίξει το ρόλο χώρας γέφυρα ανάμεσα στο "Ευρωπαϊκό" ΝΑΤΟ και στο Ισραήλ , ενοποιώντας την αεράμυνά της με αυτή της Κύπρου και του Ισραήλ σε πρώτο χρόνο και της Αιγύπτου σε δεύτερο χρόνο.
Με αυτόν τον τρόπο θα περιθωριοποιηθεί η Τουρκία από τις εξελίξεις στη Μ.Ανατολή, όντας φίλη της Ρωσίας και του Ιράν, ενώ η χώρα μας θα παρέχει με το στόλο της νοτίως Κρήτης μαζί με αυτόν του Ισραήλ, το απαραίτητο στρατηγικό βάθος της ενοποιημένης αεράμυνας από τις ακτές του Ισραήλ μέχρι αυτές της Κρήτης.
Κάτι τέτοιο θα βύθιζε το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο Σάρατζ -Ερντογάν στον βυθό της Μεσογείου μαζί με την Γαλάζια Πατρίδα των Τούρκων.
