Η κυβέρνηση Μπάιντεν παραμένει προσηλωμένη στην επανένταξή της στο Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης του 2015, προσφέροντας στην Τεχεράνη ένα ολοένα αυξανόμενο δοχείο παραχωρήσεων. Ενώ αναλυτές και πολιτικοί συζητούν τα πλεονεκτήματα της μη διάδοσης αυτής της συμφωνίας, το σίγουρο είναι ότι μια νέα συμφωνία θα έστελνε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στα ταμεία του Ιράν.
Οι Ιρανοί ηγέτες σηματοδοτούν ήδη ότι σχεδιάζουν να εφαρμόσουν αυτό το απροσδόκητο κέρδος στον στρατό τους αντί να διευκολύνουν τη ζωή των απλών Ιρανών, γράφει ο ειδικός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) για την Washington Examiner. Η Ισλαμική Δημοκρατία διατηρεί δύο στρατούς: τον τακτικό στρατό, που είναι επιφορτισμένος με την εδαφική άμυνα, και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, επιφορτισμένο με την προστασία της επανάστασης. Ο τακτικός στρατός περιλαμβάνει τόσο τις επίγειες δυνάμεις, το ναυτικό, την αεροπορία και τη δύναμη αεράμυνας που είναι υπεύθυνη για τους αντιαεροπορικούς πυραύλους του Ιράν. Το IRGC διαθέτει επίσης μια χερσαία δύναμη και ναυτικό, την επίλεκτη δύναμη Quds και μια αεροδιαστημική δύναμη.
Ο αδύναμος κρίκος και στους δύο στρατούς ήταν πάντα το εναέριο στοιχείο. Τα μαχητικά τζετ του Ιράν είναι ξεπερασμένα. Ενώ ο σάχης φιλοδοξούσε να κάνει το Ιράν μια δύναμη του πρώτου κόσμου, η επανάσταση διέκοψε την απόκτηση της αεροπορίας του. Πολλές από τις πλατφόρμες του Ιράν χρονολογούνται σε προεπαναστατικές ημέρες. Το Ιράν είναι η μόνη χώρα που εξακολουθεί να πετά F-14, τα οποία το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ απέσυρε πριν από περισσότερα από 15 χρόνια. Τα F-14 του Ιράν είναι τα πιο σύγχρονα μαχητικά του. Η Ισλαμική Δημοκρατία είναι επίσης η τελευταία χώρα που πέταξε το McDonnell Douglas F-4 Phantom II για πολεμικούς σκοπούς. Η κατασκευή αυτού του αεροπλάνου, που πέταξε για πρώτη φορά το 1958, τελείωσε πριν από περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. Τα ρωσικά και κινεζικά αεροπλάνα του Ιράν είναι επίσης χρονολογημένα. Η Ρωσία σταμάτησε να κατασκευάζει τα Sukhoi Su-24 πριν από περισσότερα από 30 χρόνια και τα MiG-29 της είναι πλέον άνω των 40 ετών. Τα κινεζικής κατασκευής Chengdu J-7, μια έκδοση του MiG-21, δεν είναι πολύ καλύτερα.
Κάθε χρόνο, η αεροπορία του Ιράν συρρικνώνεται. Έχασε πολλά αεροπλάνα κατά τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ. Το τέλος της κατασκευής σημαίνει ότι πρέπει να κανιβαλίσει τα εναπομείναντα αεροπλάνα της για ανταλλακτικά. Οι συντριβές παίρνουν επίσης το φόρο τους. Τον Μάιο του 2022, ένα J-7 συνετρίβη έξω από το Ισφαχάν, σκοτώνοντας δύο πιλότους. Τον επόμενο μήνα, η πολεμική αεροπορία του Ιράν έχασε ένα F-14 κοντά στο Ισφαχάν μετά από βλάβη των κινητήρων του. Τον περασμένο μήνα, το IRGC έχασε ένα από τα 10 Su-22 του στο Σιράζ. Τρεις συντριβές στρατιωτικών αεροπλάνων κάθε χρόνο φαίνονται πάγιες για το Ιράν τώρα. Ενώ η Τεχεράνη ισχυρίζεται ότι πετά πολλές δεκάδες αεροπλάνα, η πραγματικότητα είναι ότι λιγότερο από τα μισά είναι αξιόπλοα και τέτοιες ατυχίες κοστίζουν ίσως το 5% του στόλου της κάθε χρόνο.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το απροσδόκητο κέρδος από μια ανανεωμένη πυρηνική συμφωνία του Ιράν δεν μπορεί να έρθει αρκετά σύντομα για το Ιράν. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο Ταξίαρχος Στρατού Χαμίν Βαχεντί (Hamid Vahedi) ανακοίνωσε ότι "η αγορά των ρωσικών μαχητικών Sukhoi-35 είναι στην ημερήσια διάταξη ... και ελπίζουμε να έχουμε αυτά τα μαχητικά τέταρτης γενιάς στο μέλλον". Συνέχισε να εξηγεί τις μεγαλύτερες δυνατότητες στόχευσης και αντοχής των αεροπλάνων.
Εκείνοι που υποστηρίζουν τον τερματισμό των κυρώσεων στο Ιράν υποστηρίζουν ότι τέτοιοι οικονομικοί περιορισμοί βλάπτουν τους απλούς Ιρανούς. Ενώ οι διπλωμάτες του καθεστώτος μπορεί να διαμαρτύρονται στα αγγλικά, όταν το καθεστώς συζητά θέματα στα περσικά, παίρνει διαφορετικό τρόπο. Η πραγματικότητα είναι ότι οποιαδήποτε ελάφρυνση των κυρώσεων ή νέα επένδυση τώρα όχι μόνο θα επιτρέψει στην Ισλαμική Δημοκρατία να διορθώσει ένα από τα μεγαλύτερα τρωτά σημεία της και να είναι πιο επιθετική σε όλη την περιοχή, αλλά θα σημάνει επίσης ένα απροσδόκητο κέρδος πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Ενώ Ιρανοί και δυτικοί διπλωμάτες μπορεί να ελπίζουν ότι ο θάνατος του Ανώτατου Ηγέτη Αλί Χαμενεΐ θα επέτρεπε στο καθεστώς να πάρει μια πιο φιλελεύθερη τροπή, μια τέτοια συμφωνία θα εδραιώσει μια σχέση εκπαίδευσης και συντήρησης δεκαετιών που ουσιαστικά θα έβαζε το Ιράν σε ρωσικό στεγανό, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά την Τεχεράνη.
Το να διασώσει την Ισλαμική Δημοκρατία και να της επιτρέψει να ανασυγκροτήσει την αεροπορία της τώρα θα αντιπροσώπευε στρατηγικά κακή πρακτική σε κλίμακα πρωτοφανή ακόμη και για τον Λευκό Οίκο του Μπάιντεν.
