Εκθέσεις πληροφοριών της CIA αποκάλυψαν ότι η Ρωσία σχεδιάζει να αγοράσει εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Ιράν, συμπεριλαμβανομένων αυτών που μπορούν να μεταφέρουν όπλα. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, το Ιράν σκοπεύει επίσης να εκπαιδεύσει τις ρωσικές δυνάμεις για τον τρόπο χρήσης τους.
Είναι απίθανο η Ρωσία να είχε αναζητήσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Ιράν αν δεν υπήρχε ο έμμεσος πόλεμος που διεξάγει εναντίον των ΗΠΑ και της Δύσης στην Ουκρανία, αναφέρει η σαουδαραβική Arab News. Δεδομένων των σκληρών ρωσικών μαχών κατά των ουκρανικών δυνάμεων, το Κρεμλίνο συνειδητοποιεί ότι αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την προμήθεια όπλων.
Από τον Οκτώβριο του 2020, όταν έληξε το εμπάργκο όπλων στο Ιράν με το ψήφισμα 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Ρωσία και η Κίνα προσπαθούν να συνάψουν συμφωνίες όπλων με την Τεχεράνη. Και οι δύο αυτές παγκόσμιες δυνάμεις, ωστόσο, εξακολουθούν να ανησυχούν για τις πιθανές κυρώσεις των ΗΠΑ που προκύπτουν από αυτές τις προσπάθειες.
Η τελευταία συμφωνία για drone εντάσσεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης της συμμαχίας Ιράν-Ρωσίας απέναντι στη συμμαχία της Μέσης Ανατολής υπό την ηγεσία των ΗΠΑ - ως μέρος του στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων που φαίνεται να μετατοπίζεται στη Μέση Ανατολή. Αυτές οι συμμαχίες περιλαμβάνουν επίσης αυξημένη στρατιωτική συνεργασία, όπως αποδεικνύεται από αυτό το τελευταίο σύμφωνο όπλων.
Το εμπάργκο στις ιρανικές πωλήσεις όπλων αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για τις ΗΠΑ. Εν αναμονή της πιθανής εξαγωγής όπλων στη Ρωσία μετά την άρση του εμπάργκο όπλων τον Οκτώβριο του 2020, οι ΗΠΑ ενέκριναν ένα πακέτο μονομερών νόμων και μέτρων για να τιμωρήσουν οποιοδήποτε μέρος παραβιάζει τις πρόσθετες κυρώσεις του στο Ιράν. Μετά τη συμφωνία με drone, ωστόσο, οι ΗΠΑ ενδέχεται να επιβάλουν περαιτέρω κυρώσεις τόσο στη Ρωσία όσο και στο Ιράν.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, δεδομένων των τεράστιων κυρώσεων που έχουν ήδη επιβληθεί στη Ρωσία —και της επιθυμίας της να αψηφήσει τις ΗΠΑ— που επιδιώκει να σπάσει τη βούληση της Μόσχας μέσω της ουκρανικής κρίσης, το Κρεμλίνο δεν ενδιαφέρεται για την προοπτική περαιτέρω κυρώσεων αυστηρότερων από αυτές που επιβάλλονται σήμερα.
Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η συμφωνία Ρωσίας-Ιράν σίγουρα θα ανησυχήσει και θα προβληματίσει τους Ευρωπαίους, οι οποίοι πλέον βλέπουν το Ιράν ως απειλή για τη δική τους ασφάλεια και σταθερότητα, ειδικά αφού η Τεχεράνη παρέχει απροκάλυπτα στρατιωτική βοήθεια στον Πούτιν, ενισχύοντας τη θέση του, την ώρα που η Ευρώπη ασκεί πίεση στη Ρωσία και επιβάλλει σκληρές κυρώσεις ως αποτέλεσμα του πολέμου της Μόσχας στην Ουκρανία.
Ως αποτέλεσμα, οι Ευρωπαίοι ενδέχεται να αλλάξουν τη θέση τους για τις πυρηνικές συνομιλίες με την Τεχεράνη ή να επιβάλουν όρους για την επανάληψη της ίδιας της συμφωνίας. Δεδομένου ότι το ζήτημα απειλεί τώρα άμεσα τη δική τους ασφάλεια, τα ευρωπαϊκά κράτη ενδέχεται να μπορέσουν να επιβάλουν κυρώσεις κατά του Ιράν.
Σε ζώνες συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, εν τω μεταξύ, τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία έχουν ήδη δοθεί σε ομάδες πολιτοφυλακής που ευθυγραμμίζονται με το Ιράν στο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο και την Υεμένη και πωλούνται σε άλλες χώρες χωρίς περιορισμούς, αποτελούν ένα ρεαλιστικό και ανησυχητικό παράδειγμα της βαρύτητας της απειλής από αυτά τα όπλα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα των περιφερειακών χωρών. Αυτό τους μετατρέπει σε πεδία μάχης ή εντείνει τις υπάρχουσες συγκρούσεις με τρόπο που εγείρει μεγάλες ανησυχίες και απειλές για την περιφερειακή και διεθνή ασφάλεια και ειρήνη.
Υπάρχει ένας απλός λόγος για τέτοιες ανησυχίες: Αυτές οι ένοπλες πολιτοφυλακές και οι τρομοκρατικές οργανώσεις, που δεν έχουν την εξουσία ή τη νομιμότητα των εθνών-κρατών, παραβιάζουν τους διεθνείς νόμους που διέπουν τη χρήση βίας σε εσωτερικές διαμάχες ή διεθνείς σχέσεις. Δεδομένης της έλλειψης εποπτείας ή ελέγχου που τους έχει επιβληθεί, η στρατιωτική συνεργασία του Ιράν με τη Ρωσία θα μπορούσε να οδηγήσει στην ενίσχυση των πολιτοφυλακών και στη χορήγηση περισσότερων drones, κλιμακώνοντας τις παγκόσμιες ανησυχίες για την πιθανότητα ευρύτερης χρήσης αυτών των επικίνδυνων όπλων και προκαλώντας έκρηξη στην κατάσταση στις ζώνες συγκρούσεων εκτός ελέγχου.
Το χαμηλό κόστος της συναρμολόγησης, του οπλισμού, της αποστολής και της λαθρεμπορίας drones ωθεί τις χώρες να βασίζονται περισσότερο σε αυτά σε πολέμους μεσολάβησης, αυξάνοντας τη χρήση τους και τον παγκόσμιο κίνδυνο που θέτουν. Αυτό, εκτός από την ασυναγώνιστη ικανότητα των drones να αποφεύγουν τις δυτικές, ιδιαίτερα τις αμερικανικές, αεράμυνας που αναπτύσσονται σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, τα καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνα. Το αθροιστικό αποτέλεσμα είναι ότι αυξάνει τον κίνδυνο πολέμων με αντιπροσώπους μεταξύ διαφορετικών περιφερειακών χωρών, επιδεινώνοντας τελικά τις παγκόσμιες απειλές για την ασφάλεια.
Τα drones απειλούν κάτι περισσότερο από την ασφάλεια και την ειρήνη των χωρών όπου αναπτύσσονται ένοπλες πολιτοφυλακές και τρομοκρατικές ομάδες. Θέτουν επίσης σε κίνδυνο την ασφάλεια των γειτονικών χωρών, απειλώντας στόχους από τη Μεσόγειο έως τον Ινδικό Ωκεανό. Οι Χούτι που υποστηρίζονται από το Ιράν, για παράδειγμα, έχουν χρησιμοποιήσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να εξαπολύσουν επιθέσεις σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στον Κόλπο γενικά και στη Σαουδική Αραβία ειδικότερα, στοχεύοντας πετρελαιοφόρα σε πλωτές οδούς, όπως τα στενά του Ορμούζ, τα στενά του Μπαμπ Αλ-Μαντάμπ και στον Αραβικό Κόλπο, που αποτελούν άμεση απειλή για την ενεργειακή ασφάλεια, τον ενεργειακό εφοδιασμό της ναυτιλίας και τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα όταν χρησιμοποιούνται σε εσωτερικές διαμάχες, όπως αυτές που αναπτύχθηκαν στην πρόσφατη επίθεση στον πρωθυπουργό του Ιράκ, ο οποίος απλώς προσπαθούσε να διεκδικήσει την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της χώρας του, καθώς και την ένταξη του έθνους στην αραβική σφαίρα. Όταν πρόκειται για τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών από τις πολιτοφυλακές, οι αρένες της Συρίας, της Υεμένης και του Λιβάνου παρέχουν ρεαλιστικά παραδείγματα τέτοιων όπλων που αναπτύσσονται για να προκαλέσουν σημαντική καταστροφή και χάος.
Η συμφωνία για το ιρανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος με τη Ρωσία φαίνεται να είναι μια επίδειξη στρατηγικού συμβολισμού, παρά μια σημαντική συναλλαγή όπλων που θα μπορούσε ενδεχομένως να μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων προς όφελος ενός από τα δύο μέρη. Στέλνει ένα μήνυμα στις χώρες της περιοχής ότι το Ιράν δεν είναι μόνο, καθώς και ειδοποιεί την Ουάσιγκτον ότι η Ρωσία μπορεί να επεκτείνει τις διαμάχες και τον ανταγωνισμό των δύο παγκόσμιων δυνάμεων σε άλλους τομείς.
Επιπλέον, αυτή η κίνηση καταδεικνύει επίσης ότι η Μόσχα έχει πολύ σκόπιμα υπερβεί τις κόκκινες γραμμές της Ουάσιγκτον όσον αφορά το εμπάργκο στις συναλλαγές όπλων με το Ιράν, προχωρώντας στο σημείο να εισάγει όπλα από το αδίστακτο κράτος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό το βήμα θα ενθαρρύνει άλλες χώρες να συνάψουν συμφωνίες όπλων με το Ιράν που στοχεύουν στην παράκαμψη των περιορισμών των ΗΠΑ. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιβολή πρόσθετων περιορισμών, ελέγχων και κυρώσεων στις στρατιωτικές βιομηχανίες του Ιράν.
