Σύμφωνα με το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Tasnim,ο Σαρντάρ Μπαγκερί επικεφαλής του Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν, δήλωσε ότι η χώρα του σκοπεύει να αγοράσει ελικόπτερα και μαχητικά αεροσκάφη από τη Ρωσία, τα οποία θα μπορούσαν να αλλάξουν σημαντικά την ισορροπία της αεροπορίας στην περιοχή υπέρ της Τεχεράνης.
Ο Στρατηγός Μπαγκερί βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα και το πρακτορείο Tasnim αναφέρει ότι στις 18 Οκτωβρίου, μαζί με τον Ρώσο ομόλογό του, Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, Βαλέρι Γκερασίμοφ, συζήτησαν απευθείας την αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων , ελικοπτέρων, μαχητικών και εκπαιδευτικών αεροσκαφών.
Το Ιράν και η Ρωσία έχουν ιστορικό στην αγορών όπλων, με την Τεχεράνη να ξοδεύει 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε MiG-29, Sukhoi-24 στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το Ιράν αγόρασε αργότερα συστήματα ραντάρ και άλλα αμυντικά συστήματα.
Το 2015, προέκυψαν πληροφορίες, ότι το Ιράν προτίθεται να αγοράσει μαχητικά Su-30 από τη Ρωσία.
Ένα χρόνο αργότερα, ο τότε υπουργός Άμυνας Sardar Dehgan είπε ότι κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Μόσχα, θα συζητηθεί η αγορά μαχητικών Sukhoi 30SM και αρμάτων μάχης T-90.
Την ίδια χρονιά, ο Ali Akbar Velaati, διεθνής σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη της επανάστασης, είπε σε έκθεση σχετικά με την επίσκεψή του στη Μόσχα ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να μας πουλήσει το μαχητικό αεροσκάφος Sukhoi 30.
Το μαχητικό πολλαπλών ρόλων Sukhoi -30 είναι μια πολύ αναβαθμισμένη έκδοση του ρωσικού αεροσκάφους Sukhoi -27. Περίπου 12 μοντέλα του Sukhoi -30 έχουν κατασκευαστεί και υπηρετούν στους στρατούς άλλων 10 χωρών, εκτός από τη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία. Επί του παρόντος, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, τα μοντέλα MK, M2 και SM αυτού του μαχητικού παράγονται στη Ρωσία, ενώ το μοντέλο MKI αυτού του μαχητικού έχει σχεδιαστεί ειδικά για την ινδική αεροπορία.
Πρίν λίγο ο Amir Rouhani, διευθύνων σύμβουλος της ιρανικής εταιρείας συντήρησης και αναβάθμισης ελικοπτέρων, είπε επίσης στο πρακτορείο ειδήσεων Tasnim ότι το Ιράν πρέπει να γίνει περιφερειακό κέντρο επισκευής "ανατολικής προέλευσης" ελικοπτέρων. Αυτές οι πληροφορίες έρχονται στο πλαίσιο των ισχυρισμών ορισμένων ιρανικών μέσων ότι η Τεχεράνη θέλει να αγοράσει ελικόπτερα Mill 28, καθώς και εκπαιδευτικά αεροσκάφη της σειράς Yak.
Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι η αγορά αεροπορικού εξοπλισμού μάχης, ακόμη και σε ένα περιβάλλον όπου οι περισσότερες αραβικές χώρες του Περσικού Κόλπου εξοπλίζουν τους αεροπορικούς τους στόλους , θα μπορούσε σε κάποιο βαθμό να αλλάξει την ισορροπία της αεροπορίας προς όφελος του Ιράν.
Οι κυρώσεις για τα όπλα του Ιράν καταργήθηκαν στις 18 Οκτωβρίου 2020, μετά την απόφαση 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που επιτρέπει πλέον στο Ιράν πρόσβαση σε σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό.
Τα ρωσικά μέσα εικάζουν ότι το Ιράν μπορεί να επικεντρωθεί στην αγορά μαχητικών Su-57, ακόμη και Su-75. Ορισμένες ρωσικές πηγές λένε επίσης ότι η Τεχεράνη έχει την όρεξη να αποκτήσει το κινητό σύστημα αεράμυνας Paintsir-C1, το σύστημα αεράμυνας S-400 και το τελευταίο ρωσικό άρμα μάχης T14-Armata. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επίσημες πληροφορίες από τα ιρανικά ΜΜΕ για τα προαναφερθέντα οπλικά συστήματα.
Με αυτές τις ερμηνείες, πρέπει να περιμένουμε μελλοντικές παραγγελίες και να δούμε αν το Ιράν σκοπεύει να αγοράσει άλλο εξοπλισμό από τη Ρωσία εκτός από μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα.
Η Ουάσινγκτον προσπάθησε να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη
Ήδη από το 2020, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, η Ουάσινγκτον ήταν έτοιμη να λάβει όλα τα μέτρα για να αποτρέψει την Τεχεράνη από την απόκτηση ρωσικών ή κινεζικών τεθωρακισμένων οχημάτων μετά το τέλος του εμπάργκο όπλων.
Παρόμοιες προθέσεις ανακοίνωσε ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικλ Πομπέο σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Λαρς Λάρσον. Μιλώντας , ο Πομπέο σημείωσε ότι "η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να διασφαλίσει ότι οι Ιρανοί δεν μπορούν να αγοράσουν άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα από τη Ρωσία ή την Κίνα».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήλπιζαν ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα μπορούσε να πείσει την Κίνα και τη Ρωσία να μην αλλάξουν την κατάσταση όσον αφορά το Ιράν, αλλά αυτό δεν συνέβη. Στη συνέχεια, ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ έγραψε στη σελίδα του στο Twitter ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να επεκτείνουν το εμπάργκο όπλων στο Ιράν, ενώ εξάγουν όπλα σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με τον Zarif, "οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι από καιρό παγκόσμιοι ηγέτες στις στρατιωτικές δαπάνες, τις πωλήσεις όπλων και ένας σημαντικός υποκινητής στρατιωτικών συγκρούσεων".
Τα αποτελέσματα του εμπάργκο για το Ιράν
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι το επιβληθέν στρατιωτικό εμπάργκο στο Ιράν άφησε το θετικό του αποτύπωμα στη στρατιωτική βιομηχανία στη χώρα.
Το Ιράν αναγκάστηκε να αναπτύξει τη στρατιωτική του βιομηχανία σε νέα επίπεδα και πολλοί στρατιωτικοί ειδικοί πιστεύουν ότι οι Ιρανοί έχουν επιτύχει σε κάποιους τομείς εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η Τεχεράνη παράγει διάφορους πυραύλους κρουζ για τις ανάγκες της. Στον τομέα της αεροπορίας και της σύγχρονης τεχνολογίας, η Τεχεράνη παράγει τουλάχιστον δύο τύπους drones, το πιο αξιοσημείωτο από τα οποία είναι το στρατηγικό και επιθετικό drone Fotros.
Το 2019 η ισλαμική χώρα παρουσίασε στον κόσμο το τελευταίο της αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα Khordad 15. Η απόδοσή της δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο στις δυτικές χώρες ή το ρωσικό S-400, αλλά σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες, είναι ένα σύστημα ανιχνεύει πέντε στόχους και το ίδιο το σύστημα αναπτύσσεται σε κατάσταση αναμονής μάχης σε χρόνο όχι μεγαλύτερο από πέντε λεπτά.
Δεν πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι το Ιράν πούλησε πρόσφατα τα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματά του στη Συρία.
Σε κάποιο βαθμό, το Ιράν έχει επίσης αναπτύξει τη στρατιωτική του τεχνολογία σχετικά με τα τεθωρακισμένα οχήματα. Σε αυτό το στάδιο παράγει πολύ καλή θωράκιση για ρωσικά άρματα μάχης T-72 και T-90.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η προμήθεια σύγχρονων ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων από το Ιράν, θα αλλάξει ακόμη περισσότερο τις ισορροπίες στη Μ. Ανατολή, όπου το Ιράν χάρη αφενός στους συμμάχους του, τον Άσαντ στη Συρία και τη Χεσμπολάχ του Λιβάνου και αφετέρου στο πολύ μεγάλο πυραυλικό δυναμικό του, έχει γίνει ήδη περιφερειακή δύναμη.
