Του Ευάγγελου Δ. Κόκκινου
Ο αρχηγός της πολεμικής αεροπορίας του Ιράν δήλωσε ότι η χώρα του ανυπομονεί να πολεμήσει το Ισραήλ και να το καταστρέψει ολοσχερώς.
«Οι νέοι της πολεμικής αεροπορίας είναι σε πλήρη ετοιμότητα και ανυπομονούν να αντιμετωπίσουν το σιωνιστικό καθεστώς και να το εξαλείψουν από τη Γη», δήλωσε ο πτέραρχος Αζίζ Νασιρζαντέχ, σύμφωνα με τις δηλώσεις του που επικαλείται το Young Journalist Club, ένας ιστότοπος που υπάγεται στην κρατική τηλεόραση.
Παράλληλα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε ότι οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία είχαν κυρίως στόχο στρατιωτικές θέσεις που έχει εγκαταστήσει το Ιράν και προειδοποίησε την Τεχεράνη ότι θα υποστεί συνέπειες για τις απειλές της ότι θα καταστρέψει το Ισραήλ.
«Δρούμε τόσο κατά του Ιράν όσο και κατά των συριακών δυνάμεων που είναι συνεργοί στην ιρανική επίθεση», σημείωσε ο Νετανιάχου σε ομιλία του.
«Θα πλήξουμε οποιονδήποτε προσπαθεί να μας βλάψει. Οποιοσδήποτε απειλεί να μας εξαλείψει, φέρει πλήρη ευθύνη», πρόσθεσε.
Το Ισραήλ δεν θα αφήσει έτσι «τις επιθετικές ενέργειες» του Ιράν υπογράμμισε επίσης ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, διαβεβαιώνοντας ότι η χώρα του κατάφερε «σοβαρό πλήγμα» κατά του Ιράν στη Συρία σε αντίποινα για τη ρίψη πυραύλου κατά του εδάφους του.
«Η αεροπορία κατάφερε ένα σοβαρό πλήγμα κατά των ιρανικών στόχων στη Συρία μετά τη ρίψη από το Ιράν από εκεί ενός πυραύλου προς το Ισραήλ. Δεν θα αφήσουμε να περάσουν επιθετικές ενέργειες αυτού του είδους», σημείωσε ο Νετανιάχου στην ομιλία που εκφώνησε με αφορμή τα εγκαίνια ενός νέου αεροδρομίου κοντά στην Εϊλάτ, στο νότιο Ισραήλ.
ΠΩΣ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ
Αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον, την Ιερουσαλήμ, τη Δαμασκό και την Τεχεράνη περιμένουν με ανυπομονησία τη συνάντηση που έχει προγραμματιστεί για σήμερα μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Ρώσου ομόλογού του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Οι εντατικές συνομιλίες που θα διεξαγάγει αυτή την εβδομάδα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ και οι βοηθοί του με τον οδικό χάρτη του Ερντογάν και της Άγκυρας για την επίλυση του ζητήματος του ελέγχου των κουρδικών περιοχών θα αποτελέσουν το επίκεντρο των συνομιλιών στη Ρωσία. Ωστόσο, οι τελευταίες αψιμαχίες μεταξύ Ισραηλινών και Ιρανικών δυνάμεων και η ανταλλαγή πυραυλικών επιθέσεων αναμένεται να είναι και στην ατζέντα των δύο ηγετών.
Ο Τραμπ υποστηρίζει τη στρατιωτική δραστηριότητα του Ισραήλ στο πλαίσιο της κοινής του στρατηγικής με τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου για να ελαχιστοποιήσει την ιρανική παρουσία στη Συρία και ακόμη και η Ρωσία ανταποκρίθηκε χλιαρά στις τελευταίες επίθεσεις. Αλλά τα περιθώρια του Ισραήλ θα εξαρτηθούν όχι μόνο από την ανάκαμψη της σχέσης της Ιερουσαλήμ με τη Μόσχα, αλλά και από την επιτυχία της Ρωσίας στην προώθηση του διπλωματικού της προγράμματος.
Το Ισραήλ έχει το στρατιωτικό πλεονέκτημα, εφ 'όσον η Ρωσία δεν ενισχύσει τη Δαμασκό με τα προηγμένα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα στη Συρία, όπως τα S-300 και S-400, τουλάχιστον στα πλαίσια της σχετικής τεχνογνωσίας. Χωρίς τη δική της αεροπορική δύναμη στη Συρία, το Ιράν εξαρτάται από τα συριακά συστήματα για την άμυνά του. Προς το παρόν, οι πύραυλοι εκαπέλυσε το Ισραήλ φαίνεται ότι ήταν μια περιορισμένη επίθεση που πιθανώς το Ιράν δεν επιθυμεί να κλιμακώσει, κυρίως λόγω του φόβου ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να χτυπήσει συριακά θεσμικά όργανα, οδηγώντας τον πρόεδρο Μπασάρ Ασάντ και τη Ρωσία να αντιμετωπίσουν την παρουσία του Ιράν ως στρατηγικό κίνδυνο.
Ταυτόχρονα, είναι σαφές ότι οι αεροπορικές επιδρομές από μόνες τους δεν μπορούν να εξοντώσουν τις ιρανικές δυνάμεις. Και αν αυτός είναι ο στόχος, δεν υπάρχει καμία αποφυγή μιας χερσαίας επιχείρησης που πιθανώς το Ισραήλ δεν θέλει να ρισκάρει.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οποιαδήποτε ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση για την εξάλειψη των ιρανικών δυνάμεων εξαρτάται από τη Ρωσία, η οποία μέχρι τώρα έχει ελάχιστο ενδιαφέρον ή ικανότητα να επηρεάσει τις ενέργειες του Ιράν. Η Μόσχα δεν μπόρεσε καν να ανταποκριθεί στην υπόσχεσή της να μεταφέρει τις δυνάμεις του Ιράν μακριά από τα ισραηλινά σύνορα.
Σύμφωνα με δηλώσεις από τη Ρωσία και τη Συρία, η απόσυρση των ξένων δυνάμεων πρέπει να προηγείται από μια συνολική συμφωνία για τη δομή της νέας κυβέρνησης στη Συρία. Εάν και όταν επιτευχθούν τέτοιες συμφωνίες, η Συρία μπορεί να ζητήσει την απόσυρση όλων των ξένων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν, και να απαιτήσει ρωσικές και διεθνείς εγγυήσεις για την υπεράσπιση της κυριαρχίας της, συμπεριλαμβανομένων των ισραηλινών επιθέσεων.
Αυτό το σενάριο είναι το λιγότερο πιθανό. Η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνία για τους Κούρδους. Η Τουρκία αρνείται να δεχθεί την απαίτηση των ΗΠΑ να αποφύγει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στις βόρειες επαρχίες των Κουρδικών περιοχών ανατολικά του ποταμού Ευφράτη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να πιέσουν τους Κούρδους να απαλλαγούν από τα όπλα τους, υπό τον όρο ότι η Τουρκία συμφωνεί να τα προστατεύσει. Αυτό το σχέδιο δεν ικανοποιεί καθόλου την Άγκυρα, η οποία γνωρίζει ότι μπορεί να πάρει περισσότερα από την Ουάσινγκτον αν ο Τραμπ επιμείνει στην απόσυρση των δυνάμεων των ΗΠΑ από τη Συρία.
Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΣΑΝΤ "ΚΛΕΙΔΙ" ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΙΣΡΑΗΛ-ΙΡΑΝ
Η Ρωσία είναι πρόθυμη να δει τον Άσαντ να ανακτά τον πλήρη έλεγχο της Συρίας. Αλλά για να συμβεί αυτό, η Μόσχα και η Δαμασκός πρέπει να ανακαταλάβουν τους θύλακες των εξτρεμιστών ισλαμιστών στην επαρχία Ιντλίμπ. Η Άγκυρα έλαβε παράταση με αυστηρή προθεσμία από τη Ρωσία, για να καταλήξει σε συμφωνία με τους επαναστάτες, μέχρι στιγμής χωρίς επιτυχία.
Το Ιράν αναγκάστηκε να διαδραματίσει στοιχειώδες ρόλο, κυρίως επειδή η επαναφορά των κυρώσεων αύξησε την οικονομική δύναμη της Ρωσίας στην Τεχεράνη. Η Μόσχα είναι απίθανο να προχωρήσει στην υπεράσπιση του Ιράν στη Συρία εφ' όσον η κλιμάκωση με το Ισραήλ δεν απειλεί το καθεστώς του Άσαντ.
Το Ισραήλ πιθανώς θεωρεί ότι οι σχέσεις μεταξύ αρκετών αραβικών κρατών - όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, οι οποίες άνοιξαν εκ νέου τις πρεσβείες τους στη Δαμασκό, καθώς και η υποστήριξη της Αιγύπτου προς τον Άσαντ και οι ελπίδες της Ρωσίας να θεσμοθετήσουν αραβική και διεθνή νομιμότητα στον Άσαντ, βοηθά στον γεωπολιτικό εξοβελισμό του Ιράν. Αλλά αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί περισσότερο μια επιθυμία, παρά ένα διπλωματικό σχέδιο.
Η Συρία δεν έκοψε τους δεσμούς της με το Ιράν ακόμη και όταν ήταν μέλος του Αραβικού Συνδέσμου και δεν θεωρεί ότι η ανανέωση των σχέσεων με τα αραβικά κράτη πρέπει να επηρεάσει τις σχέσεις της με το Ιράν.
Στην πραγματικότητα, η συνεχιζόμενη ιρανική παρουσία στη Συρία θα μπορούσε να αποτελέσει διαπραγματευτικό "χαρτί" για τον Άσαντ, που θα του επιτρέψει να εξασφαλίσει και τον έλεγχο του Λιβάνου. Το Ισραήλ θα ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσει την ιρανική παρουσία στη Συρία κάτω από ένα τέτοιο σενάριο και να αναγκαστεί να «συμβιβαστεί» με περιορισμένες τακτικές αψιμαχίες.
