Σαν κεραυνός έπεσε στην Άγκυρα η δήλωση από τον Μασούτ Μπαρζανί, τον πρόεδρο των Κούρδων του Β. Ιράκ, ο οποίος είπε σε συνεντευξή του σε σαουδαραβικό ΜΜΕ ότι δεν αναγνωρίζει το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση.
Το δεύτερο χτύπημα για την Τουρκία ήρθε αμέσως μετά.
Οι Κούρδοι ή αλλιώς το PKK όπως το ονομάζει η Τουρκία ανακήρυξε το Σινζάρ του Ιράκ ως αυτόνομη δημοκρατική περιοχή.
Καθώς η Άγκυρα είναι στριμωγμένη στα σχοινιά από τις κινήσεις των Κούρδων αναγκάστηκε να έρθει σε στρατηγική συμφωνία - συνεργασία με το Ιράν. Υψηλόβαθμη στρατιωτική αντιπροσωπεία του Ιράν επισκέφθηκε την Άγκυρα για διαβουλεύσεις με τον Ερντογάν.
Αποφασίστηκε κοινή δράση σε όλα τα επίπεδα εναντίον των Κούρδων.
Αμέσως μετά υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία των ΗΠΑ υπό τον υπουργό Άμυνας Μάτις επισκέφθηκε την Άγκυρα για συνομιλίες με τον Ερντογάν ώστε να αποτραπεί η τουρκική εισβολή στο Ιράκ αλλά και στη Βόρεια Συρία.
Οι ΗΠΑ δια στόματος Μάτις έδωσαν γη και ύδωρ στην Τουρκία ώστε να μην απομακρυνθεί περαιτέρω από το Δυτικό στρατόπεδο ξεχνώντας οποιεσδήποτε κινήσεις εναντίον του ΝΑΤΟ όπως S-400.
Είναι αναπόσπαστος συνεργάτης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και ειδικός στρατηγικός εταίρος στην αντιπυραυλική άμυνα στο Αφγανιστάν και αλλού.
Ο Ερντογάν από την πλευρά του εμφανίστηκε πολύ πιο σκληρός και φέρεται να έθεσε τελεσίγραφο στις ΗΠΑ ότι αν διεξαχθεί δημοψήφισμα ανεξαρτησίας των Κούρδων του Ιράκ τότε θα υπάρχει κουρδοαραβικός πόλεμος όπου η Τουρκία θα έχει τον πιο σημαντικό ρόλο εξαιτίας των Τουρκμένων του Ιράκ.
Όντως οι Τουρκμένοι του Ιράκ εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία είπαν ότι επαφίενται στην Τουρκία ως τον αιώνιο προστάτη τους σε περίπτωση δημοψηφίσματος, απόσχισης και ανεξαρτησίας των Κούρδων.
Στο παρασκήνιο όμως βρίσκεται σε εξέλιξη μία είδηση βόμβα η οποία αν όντως πραγματοποιηθεί θα αλλάξει ριζικά τον χάρτη της Μ. Ανατολής, φέρνοντας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση τις ΗΠΑ.
Το ποια είναι αυτή η πραγματικά ανατρεπτική εξέλιξη θα το δούμε σε νέο άρθρο.
Εφιάλτη για την Άγκυρα αποτελεί πιθανό κουρδικό κράτος με πιθανή έξοδο στη θάλασσα.
Εντονη ανησυχία προκαλεί και σε Τεχεράνη, Βαγδάτη, Δαμασκό και Ουάσιγκτον το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία που σχεδιάζουν οι Κούρδοι του Ιράκ για τις 25 Σεπτεμβρίου.
Ασκώντας ασφυκτικές πιέσεις -ενίοτε εξαπολύοντας και απειλές- προσπαθούν να πείσουν την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG), δηλαδή την ηγεσία της ημιαυτόνομης κουρδικής περιοχής του Βορείου Ιράκ να μην υλοποιήσει τα σχέδιά της, αλλά οι Κούρδοι εμφανίζονται -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- ανυποχώρητοι.
Η κυβέρνηση του Μασούντ Μπαρζανί έχει διαμηνύσει ότι το δημοψήφισμα θα είναι δεσμευτικό, πράγμα που σημαίνει ότι θα ξεκινήσει αμέσως τη διαδικασία απόσχισης από το Ιράκ, εφόσον ταχθεί, όπως αναμένεται, η πλειοψηφία των πέντε εκατομμυρίων ψηφοφόρων υπέρ της ανεξαρτησίας.
Άγνωστο παραμένει πώς θα μπορέσει να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη η ελεγχόμενη από τους σιίτες ιρακινή κυβέρνηση, τη στιγμή που οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας έχουν ανοικτό μέτωπο με το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος».
Εκτός από την διάσπαση της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ τη Βαγδάτη απασχολούν οι διαφιλονικούμενες περιοχές στα όρια της επαρχίας, και ιδίως η πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου περιοχή του Κιρκούκ την οποία διεκδικούν οι Τουρκομάνοι και οι Άραβες.
Η μόνη βοήθεια που μπορεί να περιμένει η ιρακινή κυβέρνηση είναι από ισχυρούς γείτονες όπως το Ιράν, ο γενικός επιτελάρχης του οποίου, στρατηγός Μοχάμαντ Μπακερί, επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα την Άγκυρα -στην πρώτη επίσκεψη ανώτατου Ιρανού στρατιωτικού στην Τουρκία μετά την επανάσταση του 1979 που ανέτρεψε το Σάχη- προκειμένου να συζητήσουν την αντίθεσή τους στην ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ.
Η προοπτική αυτή είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ανοίξει την όρεξη και στους Κούρδους της Συρίας, της Τουρκίας και του Ιράν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των ομογενών τους -κάτι που θα σημάνει εδαφικό ακρωτηριασμό των κρατών αυτών.
Ο αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος (MHP)της Τουρκίας Ντεβλέτ Μπατσελί δήλωσε προχθές ότι το δημοψήφισμα θα πρέπει να αποτελέσει «αιτία πολέμου» για την Τουρκία, εάν χρειαστεί.
Ο πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ σχολίαζε ένα 24ωρο αργότερα:
«Μεταξύ ποιων να ξεσπάσει πόλεμος; Πόλεμος μπορεί να ξεσπάσει μεταξύ ενός κράτους και ένος άλλου κράτους. Δεν τους αναγνωρίζουμε ως κράτος. Σε κάθε περίπτωση αυτή η απόφαση [για δημοψήφισμα] θα έπρεπε να ακυρωθεί».
Η Τεχεράνη, από την πλευρά της, έχει πρόσθετους λόγους να απεύχεται μια κουρδική ανεξαρτησία καθώς οι Κούρδοι του Ιράκ ελέγχουν στρατηγικής σημασίας περιοχές στη μεθόριο με το Ιράν και τη Συρία, μέσα από τις οποίες οι Ιρανοί θέλουν να δημιουργήσουν έναν χερσαίο διάδρομο προς τη Μεσόγειο μέσω Ιράκ, Συρίας και Λιβάνου.
Ωστόσο οι πανίσχυροι Φρουροί της Επανάστασης αποφεύγουν -προς το παρόν τουλάχιστον- να συζητούν για την πιθανότητα συγκρότησης ενιαίου μετώπου με την Άγκυρα καθώς οι αναφορές αυτές θα υπονόμευαν τις προσπάθειές τους να συνεργαστούν με διάφορες κουρδικές δυνάμεις στα πεδία των μαχών του Ιράκ και της Συρίας.
Αλλά τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν δραστικά σ’ ένα μήνα με το δημοψήφισμα.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι κατά πόσον θα μπορέσει να επιβιώσει, περίκλειστο όπως είναι, ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν.
Για να μπορεί να εξάγει το πετρέλαιό του θα πρέπει να κλείσει κάποιου είδους συμφωνίες με τα γειτονικά του κράτη, τα οποία, όμως, αντιτίθενται στην ανεξαρτησία των Κούρδων.
Εκτός αν δεν είναι περίκλειστο..
