Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 αποτελεί μια από τις πιο τραγικές ημέρες στην παγκόσμια ιστορία.
Στον απόηχο των πολλαπλών τρομοκρατικών επιθέσεων με στόχο το Αμερικανικό Πεντάγωνο και το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, σχεδόν 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν και αμέτρητοι άλλοι τραυματίστηκαν.
Και για πολύ καιρό μετά το τέλος των επιθέσεων, η καταστροφή παρέμενε. Οι διασώστες που ανέλαβαν και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα να αναζητήσουν επιζώντες και να καθαρίσουν το Σημείο Μηδέν επαινούνται -και δικαίως- ως ήρωες, αλλά αυτός ο τίτλος χρησιμοποιείται συχνά μόνο για να περιγράψει τους ανθρώπους διασώστες.
Ωστόσο, δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που βοήθησαν στην προσπάθεια έρευνας και διάσωσης. Εκεί, κοσκινίζοντας τα συντρίμμια, ήταν μαζί τους ένας μεγάλος αριθμός σκύλων που είχαν αναλάβει να βρουν και να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Πρώτον η Bretagne, ένα δίχρονο γκόλντεν ριτρίβερ του οποίου η αποστολή στο Σημείο Μηδέν ήταν η πρώτη της διάσωση. Στη συνέχεια η Sage, ένα border collie που βρήκε το πτώμα ενός τρομοκράτη ανάμεσα στα συντρίμμια του Πενταγώνου.
Για να ψάξει στα συντρίμμια των Δίδυμων Πύργων εργάστηκε επίσης ένας γερμανικός ποιμενικός, με το όνομα Trakr - ένας σκύλος τόσο καλός στη δουλειά του, που αργότερα κλωνοποιήθηκε. Ένα άλλο γκόλντεν ριτρίβερ, ο Riley, βοήθησε στην αναζήτηση επιζώντων και οι προσπάθειές του απαθανατίστηκαν αργότερα στο βιβλίο της Μακένζι Λι «Η ιστορία του κόσμου σε πενήντα σκύλους» (The History of the World in Fifty Dogs) το 2019. Ο Jake, ένα αμερικανικό μαύρο λαμπραντόρ, αποδείχθηκε ήρωας όχι μόνο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αλλά και μετά τον τυφώνα «Κατρίνα».
Ακόμα και σκύλοι που δεν είχαν εκπαιδευτεί ως σκύλοι καταστροφών απέδειξαν τη γενναιότητά τους την ημέρα των επιθέσεων, όπως η Roselle, ένας σκύλος-οδηγός που οδήγησε τον τυφλό ιδιοκτήτη της, Michael Hingson, σε ασφαλές μέρος μετά την πρόσκρουση του πρώτου αεροπλάνου στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Και, τέλος, ήταν ο Apollo, ένας γερμανικός ποιμενικός που έγινε πρωτοσέλιδο σε εθνικό επίπεδο ως ο πρώτος σκύλος που ανταποκρίθηκε στο Σημείο Μηδέν.
Ο Apollo θα δεχόταν αργότερα βραβείο εκ μέρους όλων των σκύλων έρευνας και διάσωσης, με μια λεζάντα που έγραφε: «Για το ακούραστο θάρρος στην υπηρεσία της ανθρωπότητας κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και μετά. Πιστοί στις εντολές και ατρόμητοι απέναντι στο καθήκον, το έργο των σκύλων και η αδιάλειπτη αφοσίωσή τους στο καθήκον αποτελούν μαρτυρία για όσους χάθηκαν ή τραυματίστηκαν».
Η πίστη και η αφοσίωση που επέδειξαν αυτά τα σκυλιά χρησιμεύουν ως απόδειξη ότι ο καθένας, όταν ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του καθήκοντος, έχει το δικαίωμα να αποκαλείται ήρωας - ακόμη και οι τετράποδοι φίλοι μας.
Η περίπτωση του Michael Hingson -Τον έσωσε ο σκύλος του
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 ο Michael Hingson βρισκόταν στο γραφείο του στον 78ο όροφο του Βόρειου Πύργου του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Προετοιμαζόταν για μία ακόμα εργάσιμη ημέρα, όταν ξαφνικά άκουσε έναν υπόκωφο κρότο. Το κτίριο άρχισε να τρέμει. Στη συνέχεια το ένιωσε να κινείται. «Μετακινηθήκαμε περίπου έξι μέτρα», θυμάται ο Χίνγκσον.
Αφού ο πύργος ξαναγύρισε στη θέση του, ο συνάδελφος του Χίνγκσον, ο Ντέιβιντ Φρανκ, είδε από το παράθυρο του γραφείου του φλόγες και μεγάλες ποσότητες καπνού. Συντρίμμια έπεφταν βροχή μπροστά από το τζάμι. Και ο Φρανκ άρχισε να πανικοβάλλεται όλο και περισσότερο.
«Πρέπει να φύγουμε από εδώ αμέσως!» φώναξε ο Φρανκ, σύμφωνα με τη Victorville Daily Press. «Δεν καταλαβαίνετε. Δεν μπορείτε να το δείτε!». Ο Φρανκ είχε δίκιο. Εξάλλου, ο Χίνγκσον ήταν τυφλός, από τη μέρα που γεννήθηκε.
Εν τω μεταξύ, ο σκύλος-οδηγός του Χίνγκσον, που ονομαζόταν Ροζέλ, ξύπνησε από τον υπνάκο που έπαιρνε κάτω από το γραφείο του αφεντικού του. Το ξανθό λαμπραντόρ ριτρίβερ δεν είχε ακόμη κανενός είδους αντίδραση που να μαρτυρά φόβο, κι αυτό έκανε τον Χίνγκσον να πιστέψει ότι υπήρχε χρόνος να εκκενωθεί το γραφείο του με ήρεμο τρόπο.
Αυτό που συνέβη στη συνέχεια αποδεικνύει ότι ο δεσμός μεταξύ αυτού του τυφλού άνδρα και του σκύλου-οδηγού του ήταν πολύ μεγαλύτερος από τους δυο τους.
Πώς ο Michael Hingson και η Roselle γλίτωσαν από το φλεγόμενο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου
Ο Hingson γνώριζε καλά τις διαδικασίες έκτακτης ανάγκης του κτιρίου. Αυτό ήταν σημαντικό γι' αυτόν, όχι μόνο ως τοπικό στέλεχος του γραφείου της Quantum Corporation στη Νέα Υόρκη, αλλά και ως τυφλό άτομο που δεν μπορούσε να βασιστεί στις πινακίδες.
Αφού τηλεφώνησε στη σύζυγό του και την ενημέρωσε ότι έπρεπε να εκκενώσει το γραφείο λόγω έκρηξης, ο Hingson είπε ήρεμα στον Frank ότι έπρεπε να κατευθύνει τους υπαλλήλους από το γραφείο προς τις σκάλες - όχι προς τα ασανσέρ.
Ο Frank ακολούθησε αφότου οι εργαζόμενοι του γραφείου άρχισαν να κατεβαίνουν τις σκάλες. Και μόλις ο Hingson και η Roselle μπήκαν στο κλιμακοστάσιο, ο Hingson μύρισε μια οικεία μυρωδιά. Σύντομα τη θυμήθηκε από το αεροδρόμιο: καύσιμα τζετ.
Η ομάδα ξεκίνησε την κατάβαση πάνω από 1.460 σκαλοπατιών από τον 78ο όροφο. Κατά την κάθοδό τους πέρασαν από μπροστά τους εγκαυματίες. Μια γυναίκα άρχισε να παλεύει να αναπνεύσει και επέμενε ότι δεν θα έβγαιναν ζωντανοί από το κτίριο.
Ο Hingson είπε ότι αυτός και περίπου οκτώ άλλοι σταμάτησαν και αγκαλιάστηκαν ομαδικά εκεί στις σκάλες, ενθαρρύνοντας τη γυναίκα να συνεχίσει.
«Η Roselle τής έδωσε φιλιά», θυμήθηκε ο Michael Hingson, κάτι που αναφέρεται και στο Εθνικό Μνημείο της 11ης Σεπτεμβρίου. «Η Roselle ήταν πολύ καλή σε αυτό».
Συνέχισαν να κατεβαίνουν προς τα κάτω. Πυροσβέστες περνούσαν από την ομάδα καθώς ανέβαιναν για να αντιμετωπίσουν τις φλόγες στον βόρειο πύργο. Πολλοί έδωσαν στη Roselle ένα γρήγορο χάδι καθώς την προσπερνούσαν. Τραγικά, πιθανότατα θα ήταν μια από τις τελευταίες στιγμές χαράς τους.
Ο πανικός ανάμεσα στην ομάδα του Χίνγκσον άρχισε και πάλι κοντά στον 50ό όροφο. Ο Ντέιβιντ Φρανκ σταμάτησε λέγοντας σε όλους ότι όλοι θα πέθαιναν. Ο Χίνγκσον τού απάντησε: «Σταμάτα, Ντέιβιντ! Αν η Ροσέλ κι εγώ μπορούμε να κατέβουμε αυτές τις σκάλες, μπορείτε κι εσείς!».
Μετά από αυτό ο Χίνγκσον και η Ροσέλ βοήθησαν να διατηρήσουν όλοι οι άλλοι την ηρεμία τους, καθώς εμπιστεύονταν απόλυτα ο ένας τον άλλον σε εκείνο το σημείο. Και τα ενθαρρυντικά λόγια του Hingson προς τη Roselle καθώς κατέβαιναν κάθε σκάλα είχαν απήχηση σε όλους.
Τελικά, η ομάδα έφτασε στον κεντρικό προθάλαμο. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι έδωσαν εντολή στο πλήθος να μη φύγει, επειδή επικίνδυνα συντρίμμια -συμπεριλαμβανομένων και νεκρών- έπεφταν ακόμη βροχή στον δρόμο. Έτσι, ο Hingson και οι υπόλοιποι κατευθύνθηκαν στο κεντρικό συγκρότημα και βρήκαν μια άλλη έξοδο για να βγουν.
Φεύγοντας από την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων
Μόλις βγήκαν έξω, η ομάδα συνειδητοποίησε την έκταση των ζημιών που προκλήθηκαν στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο Φρανκ είδε φωτιά στον Νότιο Πύργο, καθώς και στον Βόρειο. Σταμάτησε για να βγάλει μια φωτογραφία στην οδό Vesey Street και Broadway, μόλις ένα τετράγωνο βόρεια του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.
Τότε ο Χίνγκσον άκουσε ένα βουητό που περιέγραψε ότι έμοιαζε «τόσο με εμπορευματικό τρένο όσο και με καταρράκτη». Εκείνη τη στιγμή ο Νότιος Πύργος κατέρρεε.
Όλοι γύρισαν απότομα και έτρεξαν. Ο Χίνγκσον έπρεπε να βασιστεί στη Ροσέλ για να τον οδηγήσει μέσα στο πανδαιμόνιο. «Το χώμα και τα συντρίμμια ήταν τόσο πυκνά, που τα ένιωθα να κατεβαίνουν στον λαιμό μου και να μπαίνουν στους πνεύμονές μου», περιγράφει ο Hingson.
Ξαφνικά η Roselle σταμάτησε. Οι σκύλοι-οδηγοί είναι εκπαιδευμένοι να το κάνουν αυτό όταν τους παρουσιάζεται μια ανασφαλής κατάσταση. Ο Μάικλ Χίνγκσον άπλωσε το χέρι του.
Ακούμπησε ένα κάγκελο και συνειδητοποίησε ότι η Roselle τον είχε οδηγήσει στην κορυφή μιας σκάλας. Ήταν ένας σταθμός του μετρό, και μπαίνοντας σε αυτόν ο Χίνγκσον μπόρεσε να πάρει μια ανάσα με τον καθαρότερο αέρα που υπήρχε κάτω.
Ο Βόρειος Πύργος κατέρρευσε μόλις 10 λεπτά αφότου ο Χίνγκσον και η Ροσέλ βγήκαν από τον σταθμό του μετρό, αφήνοντας πίσω τους τεράστια σύννεφα σκόνης και συντριμμιών.
«Θεέ μου, Μάικ! Δεν υπάρχει πια Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου!», είπε ο Φρανκ στον Χίνγκσον. «Το μόνο που βλέπω είναι καπνούς ύψους εκατοντάδων μέτρων».
Η ζωή του Michael Hingson και της Roselle μετά την 11η Σεπτεμβρίου
Αμέσως μόλις επέστρεψε στο σπίτι του στο Νιου Τζέρσεϊ εκείνη τη μοιραία ημέρα, ο Χίνγκσον αφαίρεσε το λουρί της Ροζέλ. Αντί να καταρρεύσει στο πάτωμα από το άγχος, εκείνη άρπαξε το αγαπημένο της παιχνίδι και ήθελε να παίξει. Η Ροζέλ έπαιρνε τη δουλειά της πολύ σοβαρά - αλλά η εργάσιμη ημέρα είχε πλέον τελειώσει.
Μετά τα τραγικά γεγονότα των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, η συγκινητική ιστορία του Hingson και της Roselle, που διέφυγαν από το φλεγόμενο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, άρχισε να διαδίδεται. Εμφανίστηκαν σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Το 2002 η Roselle έλαβε ένα βραβείο από το American Kennel Club. Ήταν προς τιμήν της «αριστείας των σκύλων» μεταξύ των σκύλων υπηρεσίας. Δύο χρόνια αργότερα ένας κτηνίατρος διέγνωσε τη Roselle με ανοσολογική θρομβοπενία, μια ασθένεια που επηρεάζει τα αιμοπετάλια. Ο Hingson πιστεύει ότι οι τοξικές συνθήκες αέρα που εισέπνευσε στις 11/9 βοηθώντας τον να διαφύγει της προκάλεσαν αυτή την ασθένεια.
Αλλά η γενναία Roselle έζησε επτά ακόμη χρόνια υπό τη φροντίδα της αγαπημένης της οικογένειας. Δυστυχώς, στις 26 Ιουνίου 2011 η Roselle «πέθανε ειρηνικά». Ο Michael Hingson ήταν ακριβώς δίπλα της - όπως ήταν πάντα εκείνη για αυτόν.
Αν και ο Hingson είχε πολλούς σκύλους οδηγούς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, θα έχει πάντα έναν ιδιαίτερο δεσμό με την αείμνηστη Roselle. Ήταν δουλειά του Hingson να ξέρει πού να πάει και πώς να φτάσει εκεί, και ήταν δουλειά της Roselle να τον πάει εκεί με ασφάλεια. Στις 11 του Σεπτέμβρη δεν άφησε ποτέ το λουρί της. Και εκείνη δεν δίστασε ποτέ.
Ο Michael Hingson συνεχίζει να είναι ένας ομιλητής που εμπνέει άλλους ανθρώπους και υπέρμαχος των Ατόμων με Αναπηρία. Ταξιδεύει εκτενώς, μοιράζεται τις εμπειρίες του και προωθεί τη σημασία της προσβασιμότητας και της ενσωμάτωσης. Έχει επίσης συγγράψει βιβλίο, με τίτλο «Thunder Dog», το οποίο αφηγείται την ιστορία του και της Roselle κατά τη διάρκεια των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.
