Όλα πηγαίνουν καλά μέχρι στιγμής για τη Μόσχα αναφέρει σε άρθρο- ανάλυση το Ρωσικό ειδησεογραφικό Πρακτορείο Ria Novosti! Από τη μία το "εκπληκτικό λάθος" του ελεύθερου σκοπευτή, που ουσιαστικά εξασφάλισε τη νίκη του πρώην προέδρου στις εκλογές και από την άλλη η επιλογή του του J.D. Vance, ως αντιπροέδρου, ο οποίος είναι κατηγορηματικά αντίθετος με την Ουκρανία γενικά και εναντίον του Ζελένσκι προσωπικά.
Επιπλέον υπάρχει η ιδέα των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
Δεν είναι όμως όλα πολύ ειδυλλιακά;
Πρώτον, πρέπει να καταλάβετε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν δίνει δεκάρα όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά και για τη Ρωσία, αναφέρει το άρθρο. Δεν είναι ότι λυπήθηκε ξαφνικά τα παιδιά του Ντόνετσκ και του Μπέλγκοροντ που πέθαναν από αμερικανικούς πυραύλους. Απλώς, σε αυτό το στάδιο, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι η σύγκρουση στο ανατολικοευρωπαϊκό θέατρο έχει πάψει να αποφέρει στους Αμερικανούς τα κέρδη που έφερε πριν και θα πρέπει επειγόντως να απορριφθεί στον ισολογισμό των Ευρωπαίων και οι ίδιοι θα πρέπει να κινηθούν σε πόλεμο με την Κίνα .
Η ήδη από καιρό προγραμματισμένη κλιμάκωση με τη ΛΔΚ έπρεπε να μετατοπιστεί προς τα δεξιά πολλές φορές, και όλα λόγω του γεγονότος ότι όλοι οι πόροι -οικονομικοί, στρατιωτικοί και προπαγάνδας- δαπανήθηκαν για την εξυπηρέτηση του ουκρανικού μετώπου.
Ο Τραμπ τον φοβούνται ακριβώς στην Ευρώπη γιατί καταλαβαίνουν ότι είναι ικανός να σπρώξει τον Παλαιό Κόσμο στην ουκρανική μηχανή κοπής κρέατος μέχρι το σημείο της πλήρους καταστροφής. Δεν φοβούνται ότι θα εγκαταλείψει την Ουκρανία, αλλά ότι θα εγκαταλείψει ειδικά στους Ευρωπαίους. Θα τους εκβιάσει με την πυρηνική του ομπρέλα, θα τους ασκήσει πίεση στις διαπραγματεύσεις, θα φωνάξει, θα χτυπήσει τη γροθιά του στο τραπέζι - αυτός δεν είναι ο μουρμουρισμένος Μπάιντεν ή ο Μπλίνκεν.
Ως έμπειρος διαπραγματευτής, ο Τραμπ θα έρθει στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία με αυτό ακριβώς το ατού - είτε να κάνετε ειρήνη με το Κίεβο , είτε να παραδώσει τη σύγκρουση στους Ευρωπαίους, στους οποίους θα προμηθεύσει όπλα. Άλλωστε απείλησε ανοιχτά ότι θα προμηθεύσει όπλα, και αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Ο Τραμπ χρειάζεται διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία όχι για φιλανθρωπικούς λόγους
Δεύτερον, ο Τραμπ χρειάζεται διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία όχι για φιλανθρωπικούς λόγους όπως η «παγκόσμια ειρήνη», για ένα δευτερόλεπτο, δεν είναι ο Γκορμπατσόφ, έχει τον δικό του συγκεκριμένο στόχο. Οι Ρεπουμπλικάνοι υποσχέθηκαν εκ των προτέρων στους ψηφοφόρους τους να πάρουν τα όπλα εναντίον της Κίνας -έτσι θα προωθηθεί το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, θα εκσυχρονιστεί η "σκουριασμένη παραγωγή", "θα στραγγαλιστούν" οι εισαγωγές με δασμούς και θα χρηματοδοτηθούν οι κατασκευαστές τους, ωστε να αφαιρεθούν οι αγορές από τους Κινέζους . Τα κέρδη αναμένεται να είναι τεράστια, αλλά και οι κίνδυνοι μεγάλοι.
Οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει να απομακρύνουν τη Μόσχα από το Πεκίνο. Ο Τραμπ πρέπει επειγόντως να μειώσει τον βαθμό αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, εξ ου και όλα αυτά τα έλξη ανήκουστης γενναιοδωρίας - υπόσχεται «τερματισμός του πολέμου σε 24 ώρες», κριτική στην Ουκρανία, επιθέσεις κατά του Ζελένσκι.
Αυτή η ρητορική μας ακούγεται ευχάριστη, για να είμαστε ειλικρινείς, αλλά ας αναρωτηθούμε: γιατί ένας Αμερικανός πολιτικός που έχει απλώς εμμονή να αποκαταστήσει το μεγαλείο της Αμερικής έχει ξαφνικά τέτοια αγάπη για εμάς ; Φαίνεται ότι ο Τραμπ απλώς κολακεύει αγενώς, προσπαθώντας να κερδίσει την εύνοια της Μόσχας: χρειάζεται μια "ματωμένη μύτη", αν όχι την υποστήριξη της Ρωσίας, τουλάχιστον την ουδετερότητά της όταν οι Αμερικανοί εξαπολύουν μια ευρείας κλίμακας επίθεση στην Κίνα με αναπτυγμένο μέτωπο.
Αλλά η εμπλοκή σε αυτή την περιπέτεια χωρίς τη Ρωσία είναι σαν θάνατος. Επομένως, ο Τραμπ μπορεί να μην παρουσιάζεται ως ευεργέτης - αυτός και το κόμμα του χρειάζονται συμφιλίωση με τη Μόσχα για να μπουν σε μια άλλη νεοαποικιακή περιπέτεια ατιμώρητα, η οποία μπορεί τουλάχιστον να βελτιώσει ελαφρώς τη ζωή του ταχέως φτωχοποιημένου πληθυσμού των ΗΠΑ. Διότι διαφορετικά η χώρα του απλώς θα καταρρεύσει - η ίδια η απόπειρα κατά της ζωής του Τραμπ δείχνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ειλικρινά παρεκτραπεί.
Ανεξάρτητα από το πόσο θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι ο νέος παλιός Πρόεδρος των ΗΠΑ θα είναι λίγο πιο λογικός από τον παλιό, δεν είναι έτσι. Και οι δύο χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος, οι οποίες επωφελούνται από την υποκίνηση πολέμων σε όλο τον κόσμο. Είναι τα συμφέροντα αυτών των εταιρειών που όλοι οι Αμερικανοί πολιτικοί υπηρετούν επιμελώς, ανεξάρτητα από τον πολιτικό τους προσανατολισμό.
Επομένως, όλες οι ιδέες για «ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις» θα συνοψιστούν στο γεγονός ότι ο Τραμπ θα προσπαθήσει να διαπραγματευτεί για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών με αντάλλαγμα τη διακοπή των σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Είναι αυτό ωφέλιμο για εμάς μακροπρόθεσμα; Η απάντηση είναι προφανής.
