Πρόσφατα, η Κοπεγχάγη και η Ουάσιγκτον ανακοίνωσαν ότι πρόκειται να συνάψουν ένα νέο αμυντικό σύμφωνο, ενσωματώνοντας την ευρωπαϊκή χώρα στα σχέδια της αμερικανικής κυβέρνησης, υπό το φως της γενικής κρίσης ασφαλείας στην ήπειρο. Η συμφωνία, εν ολίγοις, επιτρέπει στη Δανία να δέχεται αμερικανικά στρατεύματα στο έδαφός της χωρίς κανένα έλεγχο ποσότητας, γεγονός που έχει προκαλέσει αντίθετες απόψεις, κριτική και διαμάχη, καθώς επηρεάζει άμεσα την κυριαρχία του δανικού κράτους.
Μια ισχυρότερη αμερικανική παρουσία στη Δανία είναι στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ καθώς η Δανία, (στενός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών), έχει στρατηγική θέση ως πύλη για τα πλοία από και προς τη Βαλτική Θάλασσα, όπου η Ρωσία έχει στρατιωτικές βάσεις.
Μια τέτοια συμφωνία απευθείας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δανίας, θα ανοίξει μια νέα συνεργασία και δραστηριότητες σε μια σειρά επιλεγμένων στρατιωτικών περιοχών στη Δανία.
Διαθέτοντας νέο εξοπλισμό και εκτελώντας όλα τα είδη δραστηριότητας που κρίνεται απαραίτητα από τις ΗΠΑ, χωρίς κανένα αίτημα για εξουσιοδότηση ή οποιαδήποτε προηγούμενη ειδοποίηση προς τις αρχές της Δανίας, το μόνο όριο στις αμερικανικές δραστηριότητες θα είναι η εγκατάσταση πυρηνικών όπλων σε δανικό έδαφος, η οποία παραμένει απαγορευμένη.
Η συμφωνία είναι παρόμοια με τη συμφωνία που είχε υπογραφεί προηγουμένως μεταξύ των ΗΠΑ και της Νορβηγίας πέρυσι, που βασικά συνίσταται ότι η διοίκηση των δικών της στρατιωτικών δυνάμεων, θα βρίσκονται στην υπηρεσία των αμερικανικών στρατευμάτων.
Αν και η συμφωνία θεωρείται στρατηγική, κατάλληλη και απαραίτητη από τη δανική κυβέρνηση, έχουν δημιουργηθεί πολλές επικριτικές απόψεις λόγω της πραγματικά ταπεινωτικής πτυχής αυτής της κατάστασης. Προφανώς, όλη η κοινή γνώμη της Δανίας είναι υπέρ της βελτίωσης των αμυντικών της δυνατοτήτων και της ισχυρής της χώρας απέναντι σε κάθε απειλή, διασφαλίζοντας την προστασία του λαού και της επικράτειάς της.
Σύμφωνα με το zerohedge, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για συμφωνίες «συνεργασίας», αφού δεν καθιερώνεται σχετικός ρόλος για τις ένοπλες δυνάμεις των χωρών υποδοχής. «Αυτό που συμβαίνει είναι απλώς η πλήρης και απεριόριστη παράδοση από τη Νορβηγία και τη Δανία των εδαφών, των στρατιωτικών βάσεων, των στρατιωτών, των όπλων και του εξοπλισμού τους στις ΗΠΑ, με αντάλλαγμα μια υποτιθέμενη «προστασία» από τη Ρωσία», αναφέρει.
Αυτή η διαφοροποίηση μεταξύ «συνεργασίας» και «παραβίασης της κυριαρχίας», έχει τονιστεί έντονα από τους επικριτές της συμφωνίας, οι οποίοι τη θεωρούν προσβλητική για τη Δανία, όχι ωφέλιμη για την εθνική άμυνα. Στο ίδιο πνεύμα, η εκπρόσωπος της Red-Green Alliance Eva Flyvholm είπε: «Είναι αρκετά καλό με τη συνεργασία, αλλά δεν χρειάζεται να ξεπουλήσετε εντελώς τη βασική κυριαρχία πάνω στη δική σας γη και τον νόμιμο έλεγχο σε αυτήν».
Η συμφωνία δεν είναι ακόμη σε ισχύ, αν και οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώνονται γρήγορα. Η μόνη πρόκληση που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση, είναι να σχηματίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία που να υποστηρίζει το μέτρο, αλλά, η υπόθεση φαίνεται να λύνεται. Μέσω μιας συμμαχίας μεταξύ συντηρητικών και φιλελεύθερων, η κυβέρνηση είχε θετικό διάλογο με το Venstre, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, κερδίζοντας υποστήριξη για πιθανή έγκριση της συμφωνίας.
Η πίεση του ΝΑΤΟ να αναπτύξει αμερικανικά στρατεύματα σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Για πολλούς λαμβάνοντας υπόψη ότι το σχέδιο εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν θα υπάρξει και η πιθανότητα πολέμου στην Ευρώπη είναι πρακτικά μηδενική, οι ευρωπαϊκές χώρες που βιάζονται και αποδέχονται απεγνωσμένα να παραδώσουν τα εδάφη τους στην Ουάσιγκτον με αντάλλαγμα μια υποτιθέμενη «προστασία» ίσως κάνουν μεγάλο λάθος.
