Τα μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου, θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για μεγαλύτερη οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ των κρατών της ανατολικής Μεσογείου και, κατά συνέπεια, να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη περιφερειακή σταθερότητα.
Τα ευρήματα του φυσικού αερίου της Μεσογείου, μπορούν να θεωρηθούν ως ένα καλό παράδειγμα για την ιδέα της «οικονομικής ειρήνης», την αντίληψη δηλαδή, ότι η στενότερη οικονομική συνεργασία ενισχύει τη δέσμευση μεταξύ των συμμάχων και δημιουργεί χώρο για οικοδόμηση εμπιστοσύνης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αποκάλυψη! Το Ισραήλ χωρίς τα KC-46 Tankers αδυνατεί να χτυπήσει το Ιράν που απειλεί με πυρηνικό όλεθρο (Βίντεο)
Η Ιορδανία, η Αίγυπτος, η Συρία και ο Λίβανος, έθεσαν έναν οδικό χάρτη για την παράδοση αιγυπτιακού φυσικού αερίου στον Λίβανο, μέσω της Ιορδανίας και της Συρίας.
Η πρώτη φορά που η συμφωνία δημοσιοποιήθηκε ήταν μέσω του ανώτερου συμβούλου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, για την παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια Amos Hochstein. Η ανακοίνωσή του ήταν μια σαφής ένδειξη, ότι το σχέδιο ήταν ουσιαστικά μια αμερικανική κατασκευή που είχε σχεδιαστεί για να είναι ένα μέτρο «επίλυσης συγκρούσεων», για να βοηθήσει στη μείωση του αντίκτυπου της οικονομικής κατάρρευσης του Λιβάνου.
Ένα από τα βασικά περιφερειακά ρήγματα στα οποία η έννοια της «διπλωματίας του φυσικού αερίου» μπορεί να φαίνεται σχετική, βρίσκεται στις σχέσεις του Ισραήλ με τους Άραβες γείτονές του. Οι συναλλαγές μεταξύ του Ισραήλ και των γειτονικών αραβικών κρατών, με τα οποία επιδιώκει ενεργειακή συνεργασία δείχνουν τόσο τη βιωσιμότητα όσο και την επισφάλεια της χρήσης συμφωνιών, για το φυσικό αέριο και για την προώθηση στενότερων περιφερειακών δεσμών.
Είναι γνωστό, ότι ο τελευταίος πολιτικός εφιάλτης του Λιβάνου αντικατοπτρίζεται στις διακοπές ενέργειας και ηλεκτρισμού που ταλανίζουν τη χώρα.
Ενώ ο Λίβανος βιώνει μια πολύ δύσκολη ενεργειακή κρίση, η χώρα βρίσκεται επίσης σε έντονο ανταγωνισμό με άλλες χώρες, ειδικά το Ισραήλ για τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι προσπάθειες επίλυσης της διαμάχης για τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ, εξακολουθούν να βρίσκονται σε συνεχή ροή. Το 2019, ο Λίβανος δεν υπέγραψε τη Συμφωνία Φόρουμ για την Ανατολική Μεσόγειο, επειδή οργανώθηκε από το Ισραήλ.
Καθώς οι ΗΠΑ είναι ο κύριος υποστηρικτής αυτής της προτεινόμενης παροχής αερίου από την Αίγυπτο, το βασικό ερώτημα είναι εάν η κίνηση θα ήταν αρκετά σημαντική, ώστε να επηρεάσει τις προσπάθειες διαμεσολάβησης των ΗΠΑ μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου.
Αν και το Ισραήλ θέλει να συνεργαστεί με τον Λίβανο σχετικά με τις ενεργειακές πολιτικές της East Med, ο Λίβανος δεν θέλει να ενταχθεί στον σύλλογο, επειδή εξακολουθεί τεχνικά να βρίσκεται σε πόλεμο με το Ισραήλ. Τον περασμένο Μάιο, ο πρώην πρεσβευτής στην Κύπρο Michael Harari, είπε ότι ένας Ισραηλινός διπλωμάτης κάλεσε τον Λίβανο στο East Med Forum, αλλά ο Λίβανος ήταν απρόθυμος να συμμετάσχει υπό τις παρούσες συνθήκες.
Οι ΗΠΑ, όπως φαίνεται, είναι έτοιμες να βοηθήσουν τον Λίβανο αντί να ενθαρρύνουν την εχθρότητα από το Ισραήλ, καθώς κύριος λόγος αυτής της ήπιας διπλωματικής προσέγγισης των ΗΠΑ προς τον Λίβανο είναι η υποστήριξη που προσφέρουν η Αίγυπτος και η Γαλλία, οι οποίες ασκούν και οι δύο σημαντική πολιτική επιρροή στον Λίβανο.
Τελικά, οι υπηρεσίες των ΗΠΑ προς τον Λίβανο σκοπεύουν να τον συνδέσουν με ένα πλαίσιο, που είναι επωφελές για την περιοχή γενικά και για το Ισραήλ ειδικά. Εξάλλου, τα λιβανικά ενεργειακά αποθέματα (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) στην Ανατολική Μεσόγειο, θα συνέβαλαν στο περιφερειακό δυναμικό και θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση του Λιβάνου. Για τις ΗΠΑ, είναι επίσης ζωτικής σημασίας να υποστηρίξουν το «κύμα ομαλοποίησης» μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών κρατών. Αυτή η διαδικασία δημιουργήθηκε από τις Συμφωνίες του Αβραάμ, παρά τις ατέρμονες κατοχές του Ισραήλ.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Πρέσβης Dorothy Shea συναντήθηκε με τους υπουργούς Ενέργειας του Λιβάνου, της Ιορδανίας, της Συρίας και της Αιγύπτου, και είπε ότι η χώρα της είχε ένα σχέδιο μέσω του οποίου η Ουάσιγκτον θα διευκόλυνε τις πληρωμές ενέργειας στο Κάιρο, εξ ονόματος της Βηρυτού, χρησιμοποιώντας κονδύλια βοήθειας της Παγκόσμιας Τράπεζας που προϋπολογίστηκαν για τον Λίβανο.
Σύμφωνα με το σχέδιο, το αιγυπτιακό αέριο θα προστατεύεται από τον νόμο περί πολιτικής προστασίας του Καίσαρα της Συρίας. Σύριοι αξιωματούχοι έχουν εκφράσει μέχρι στιγμής την προθυμία τους να διευκολύνουν το σχέδιο των ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, το αιγυπτιακό φυσικό αέριο θα διοχετεύεται στον Λίβανο μέσω της Ιορδανίας και της Συρίας, για να βοηθήσει στην ενίσχυση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο ενός σχεδίου που συμφωνήθηκε από τις τέσσερις κυβερνήσεις για την άμβλυνση της σοβαρής κρίσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Εάν αυτό το σχέδιο υλοποιηθεί, θα είναι μια επιτυχία της κυβέρνησης Μπάιντεν ότι μπόρεσε να συμφιλιώσει τον Λίβανο με τη Συρία του Άσαντ, με τρόπο που θα τερματίσει την ενεργειακή κρίση στον Λίβανο.
Συνοψίζοντας, χρησιμοποιώντας την κρίση ηλεκτρικής ενέργειας ως εργαλείο επίλυσης συγκρούσεων, η Ουάσιγκτον πρόκειται να κερδίσει έναν τεράστιο μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου στην ενεργειακή διαμάχη της Ανατολικής Μεσογείου.
