Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, έβαλαν το χέρι τους στην «Παγκόσμια στάση» και υποδεικνύουν στρατηγικές προτεραιότητες σχεδόν ένα χρόνο μετά την άφιξη του Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο. Συνολικά, οι ΗΠΑ είχαν «κάτι σαν 75 διαβουλεύσεις» με συμμάχους και εταίρους κατά τη σύνταξη μιας αναθεώρησης, μεταξύ των οποίων, σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, Αυστραλία, Ιαπωνία, Δημοκρατία της Κορέας και πάνω από δώδεκα εταίρους σε όλη τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Τα ουσιαστικά σημεία στα οποία συγκλίνουν πολλοί παρατηρητές είναι τρία.
Πρώτον, η απουσία μιας πραγματικής επανάστασης.
Εμφανίζεται η «αναθεώρηση» της παγκόσμιας στάσης των ΗΠΑ, όπως εξήγησε και ο Ferruccio Michelin,μια επιβεβαίωση της στρατηγικής τάσης η οποία δεν φαίνεται δύσκολο να γίνει αντιληπτό από τους πρώτους μήνες της προεδρίας Μπάιντεν, αλλά και από τους προκατόχους του. Και εκτός από ορισμένες ξεκάθαρες θέσεις σε αντίθεση με τον Ντόναλντ Τραμπ, δεν υπάρχουν επαναστατικές ή σε κάθε περίπτωση εκπληκτικές έννοιες, που να εκφράζονται σε σχέση με τις κατευθυντήριες γραμμές που έχουν ήδη εκφράσει ο Μπάιντεν και ο υπουργός Άμυνάς του, Λόιντ Τζ. Όστιν.
Οχύρωση του Ειρηνικού
Η παγκόσμια ανασκόπηση στάσης, καθοδηγεί επίσης το Υπουργείο να επικεντρωθεί περισσότερο στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, «μειώνοντας» τον αριθμό των στρατευμάτων και του εξοπλισμού σε άλλες περιοχές του κόσμου, για να επιτρέψει βελτιωμένη πολεμική ετοιμότητα και αυξημένες δραστηριότητες στον Ινδο-Ειρηνικό.
Το δεύτερο σημείο είναι το γεγονός, ότι οι δύο μεγάλοι στόχοι της Ουάσιγκτον παραμένουν η Ρωσία και η Κίνα, με την τελευταία να πρωτοστατεί στην παγκόσμια σκηνή και στην αμερικανική ατζέντα. Ο Ινδο-Ειρηνικός , επιβεβαιώνουν οι νέες γραμμές της Global Posture Review, θα θωρακιστεί περαιτέρω με μέτρα που, σύμφωνα με το Πεντάγωνο, στοχεύουν στην ενίσχυση της εταιρικής σχέσης με τα συμμαχικά κράτη της περιοχής, την ενίσχυση των στρατιωτικών υποδομών στο Γκουάμ και Αυστραλία και με προτεραιότητα επίσης σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα νησιά του Ειρηνικού.
Εξ αυτού, το Πεντάγωνο θα επικεντρωθεί στη δημιουργία βάσεων στο Γκουάμ και την Αυστραλία, για να προετοιμάσει καλύτερα τον αμερικανικό στρατό για να αντιμετωπίσει την Κίνα. Η τελευταία συμφωνία για τα πυρηνικά υποβρύχια της Αυστραλίας, το γνωστό πλέον Aukus , καθώς και η βελτιωμένη συνέργεια της συμμαχίας Quad ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό το μοτίβο.
Εξάλλου, η επιθυμία να ενισχυθεί η στρατιωτική παρουσία στη Νότια Κορέα με νέες αφίξεις ελικοπτέρων και οχημάτων πυροβολικού, αποδεικνύει ότι οι ΗΠΑ δεν ξεχνούν το ευαίσθητο σύστημα της κορεατικής χερσονήσου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το πυροβολικό πολύ το αγαπώ! Πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας: Που θα κριθεί η αναμέτρηση με βάση το σοβιετικό δόγμα
Η ιδέα του Μπάιντεν για την Ευρώπη
Για τη Γηραιά Ήπειρο, το Πεντάγωνο έχει ήδη εκφράσει την προθυμία του να ενισχύσει περαιτέρω την αποτρεπτική ικανότητα, εντοπίζοντας επιπλέον τοποθεσίες για την ασφάλεια της πυρηνικής ομπρέλας του ΝΑΤΟ. Αλλά είναι πάνω απ' όλα, όσον αφορά τους στρατιώτες στο γερμανικό και βελγικό έδαφος που εκδηλώνεται η αλλαγή καθεστώτος σε σχέση με τον Τραμπ.
Μετά τις υποθέσεις για ''πάγωμα'' των στρατευμάτων που πρότεινε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, που πιστοποιούσε το κλείσιμο επτά βάσεων μεταξύ Βελγίου και Γερμανίας και το ανώτατο όριο των 25 χιλιάδων μονάδων παρόντες στην περιοχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες ακυρώνουν αυτές τις προθέσεις, αποκαθιστώντας το σύστημα πριν από τις τελευταίες αποφάσεις του Ντόναλτ Τράμπ.
Μια επιθυμία διασφάλισης δεσμών με την Ευρώπη, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική, ιδίως υπό το φως των πρόσφατων εντάσεων με τη Ρωσία, με την οποία ο Μπάιντεν φαίνεται διατεθειμένος να ακολουθήσει μια «διπλή» πολιτική διαλόγου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά ταυτόχρονα ισχυρής ενίσχυσης του στρατιωτικού μηχανισμού.
Μια διπλή σχέση που επιβεβαιώθηκε επίσης, κατά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Ρίγα, στην οποία ο Άντονι Μπλίνκεν, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, προειδοποίησε τη Μόσχα για τα στοιχεία που είχε στην κατοχή του, πληροφορίες σχετικά με μια πιθανή εισβολή στην Ουκρανία. Κατηγορίες που ήρθαν καθώς κάποιος από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μίλησε για μια νέα μελλοντική συνάντηση Μπάιντεν-Πούτιν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μια...προφητεία που βγαίνει! Γιατί η Ελλάδα πρέπει να συμμετέχει στην αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Σαχέλ;
Το Μέτωπο της Μέσης Ανατολής
Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής , και αυτό είναι το τρίτο σημείο που αναλύεται από πολλούς, είναι η εικόνα μιας Αμερικής λιγότερο απρόθυμης να αποδεχθεί τον ρόλο του «ηγέτη», έστω και βασικά χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις για επανάσταση. Τα πράγματα δεν πάνε όπως ήλπιζε ο Μπάιντεν και η σχέση με το Ιράν, η οποία είναι ακόμα πολύ τεταμένη, το αποδεικνύει αυτό. Η διαπραγμάτευση για τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα προχωρά πολύ αργά, η νέα ηγεσία της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει. Και εν τω μεταξύ, το Ισραήλ προσπαθεί να επιταχύνει, ενημερώνοντας την Τεχεράνη ότι μπορεί να χτυπήσει πυραυλικές και πυρηνικές τοποθεσίες.
Μετά το χάος, με την αποχώρηση από το Αφγανιστάν και τα εμφανή προβλήματα επίσης στην τοποθέτηση νέων βάσεων μεταξύ της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες φάνηκαν πρόθυμες να αναλάβουν τα ηνία με πιο ξεκάθαρες στρατηγικές. Αντίθετα, είναι πλέον αλήθεια, ότι η Ουάσιγκτον φαίνεται να είναι αποφασισμένη να μην εμφανίζεται ως η δύναμη που εγκαταλείπει το πεδίο από την Global Posture Review.
Στο Ιράκ και τη Συρία το Πεντάγωνο, σκοπεύει να μείνει και γίνεται αναφορά στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Και είναι επίσης αλήθεια, ότι φαίνεται να είναι θεμελιώδες για τον Όστιν και για τον Αμερικανό πρόεδρο, να επιβεβαιώσουν τις «παγκόσμιες ευθύνες» της Ουάσιγκτον. Μια ρητή υπενθύμιση, που χρησιμεύει για να επαναλάβει ότι το Πεντάγωνο πρέπει να έχει «την ικανότητα να αναπτύσσει γρήγορα δυνάμεις στην περιοχή βάσει απειλών», αλλά χωρίς να δίνει ακριβείς ενδείξεις, για το πώς και πότε θα συμβούν όλα αυτά. Και πάνω από όλα εναντίον ποιών.
Διαφορετική σκέψη για την Αφρική , όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες, ίσως με έναν κάπως εκπληκτικό τρόπο, φαίνεται να επιδιώκουν έναν λιγότερο διεισδυτικό ρόλο, τόσο ώστε να ελπίζουν σε μεγαλύτερη συμμετοχή των περιφερειακών εταιρικών σχέσεων, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη για την άμυνα. Έχουν μια επαρκώς στοχευόμενη θέση για την παρακολούθηση των απειλών από περιφερειακές βίαιες εξτρεμιστικές οργανώσεις, «υποστηρίζοντας αμερικανικές «διπλωματικές δραστηριότητες» και τοπικούς εταίρους.
