Μαύρα μαντάτα για τουρκική αμυντική βιομηχανία, η οποία διάγει πλέον εποχές “ισχνών αγελάδων”.
Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι οι εξαγωγές τουρκικών αμυντικών “προϊόντων” προς τις ΗΠΑ και τη Γερμανία μειώθηκαν ραγδαία στο κατώτατο σημείο, ενώ σημειώθηκε αύξηση των προϊόντων που πωλήθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν.
Οι εξαγωγές της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας τα τελευταία δύο χρόνια, ειδικά σε ότι έχει σχέση με UAV και UCAV βίωναν μεγάλη αύξηση των πωλήσεων.
Τα στοιχεία αναφέρουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε όμως μια τρομερή μείωση των εξαγωγών προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ και αύξηση των πωλήσεων σε χώρες με καλές διμερείς σχέσεις στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας με περιορισμένο όμως “πορτοφόλι”.
Επίσης οι Τούρκοι ξεχνούν να αναφέρουν ότι οι εξαγωγές της αμυντικής τους βιομηχανίες στην περιοχή της εύφορης ημισελήνου, στον αραβικό κόσμο δηλαδή, έπεσαν κατακόρυφα σε όλες τις χώρες εκτός του Κατάρ.
Όλα έχουν την σημασία τους και η αλήθεια είναι ότι οι καλοί πελάτες για τους Τούρκους ήταν (δεν είναι πλέον) η ΕΕ και οι Άραβες.
Σύμφωνα με τη λίστα των 15 κορυφαίων χωρών σε εξαγωγές αμυντικών προϊόντων που έφερε στην δημοσιότητα το CNN TÜRK, οι ΗΠΑ βρίσκονται στην κορυφή της λίστας ως η χώρα με τις περισσότερες εξαγωγές όπως πάντα.
Ωστόσο, ενώ οι πωλήσεις του 2019 ήταν περίπου 816,5 εκατομμύρια δολάρια, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 4% το 2020 σε 784,2 εκατομμύρια δολάρια.
Το Αζερμπαϊτζάν κατατάχθηκε δεύτερο στην λίστα λόγω όμως του Ναγκόρνο. Το Μπακού αγόρασε αφειδώς πυρομαχικά, πυραύλους και UAV από Τουρκία λόγω του πολέμου.
Σύμφωνα με τον κατάλογο, από το 2019, οι πωλήσεις αμυντικών προϊόντων της Τουρκίας σε συμμάχους του ΝΑΤΟ όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες και η Πολωνία μειώθηκαν το 2020.
Οι Τούρκοι θα πληρώσουν το τίμημα της αλαζονείας τους και σε αυτόν τον τομέα, ενώ το πιο σημαντικό είναι ότι οι ΗΠΑ διέκοψαν απότομα την ραγδαία ομολογουμένως άνοδο της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, διαφορετικά τι θα γίνονταν οι υπόλοιποι.
Ο τρομακτικός τζίρος και τα υπόγεια συμφέροντα που διακυβεύονται σε αυτόν τον τομέα δεν είναι μόνο απλά τεράστιος, αλλά καθοδηγεί και τις πολιτικές και άλλες εξελίξεις στον πλανήτη μας.
Το ποιος πουλάει σε ποιόν αμυντικά προϊόντα αιχμής είναι από πριν “κανονισμένο” και οι Τούρκοι απλά τώρα το κατανόησαν καλά, όπως δυστυχώς έκαναν και οι Γιουγκοσλάβοι το 1999 με τον πόλεμο του Κοσσόβου όταν χτυπήθηκαν όλες οι μονάδες παραγωγής όπλων τους.
