Καθώς οι δυνάμεις της Ευρώπης βρίσκονται μπροστά σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των τελευταίων ετών, οι Σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί να πάρουν θέση απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Η Γαλλία όρθωσε το ανάστημα της, η Γερμανία καλύπτει την Τουρκία και ο κλήρος πέφτει, για ακόμη μία φορά, στις ΗΠΑ.
Μέσα σε μια μικρό χρονικό διάστημα τρία τρία αξιοσημείωτα γεγονότα συνέβησαν: Πρώτον, ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάικ Πομπέο, ενέκρινε τη μετεγκατάσταση στρατευμάτων από τη Γερμανία στην Πολωνία, μειώνοντας έτσι τον ρόλο της Γερμανίας στα στρατιωτικά ζητήματα της Ευρώπης. Το Βερολίνο τα έβαλε με τη Γαλλία και την ηγεμονική στάση της, κίνηση η οποία θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως στήριξη στην Τουρκία. Και όλα αυτά μέρες, μετά την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, την ώρα που ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσέφερε πολιτικό άσυλο σε «τρομοκράτες» της Χαμάς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
''Eφιάλτης'' για την Τουρκία η αμυντική συμμαχία Ελλάδας-Γαλλίας
Η τρέχουσα γερμανική στάση δεν αποτελεί έκπληξη, η Γερμανία έχει ισχυρά συμφέροντα στην Τουρκία, αλλά δεν είναι ικανή να αλλάξει και την κατάσταση. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Γαλλία είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η Τουρκία δεν είναι. Ως η μόνη πυρηνική υπερδύναμη της ΕΕ, η Γαλλία έχει τη στρατιωτική δύναμη να υποστηρίξει τα λεγόμενα της. Η Γερμανία δεν είναι τόσο τυχερή.
Η Ελλάδα, η Γαλλία και η Αίγυπτος προσπαθούν να διαμορφώσουν μια φυσική ισορροπία ενάντια στον ολοένα και πιο εχθρικό τουρκικό επεκτατισμό. Αυτό είναι κάτι για το οποίο οι ΗΠΑ θα έπρεπε να χαίρονται.
Το θεμελιώδες αμερικανικό (και πρώην Βρετανικό) δόγμα για την ευρωπαϊκή ήπειρο είναι η στρατηγική ισορροπία. Με εσωτερικούς μηχανισμούς που θα διασφαλίζουν ότι καμία χώρα δεν θα αποκτήσει περισσότερη δύναμη από όση της αναλογεί, ξυπνώντας μνήμες του παρελθόντος, αυτό που στην ορολογία των διεθνών σχέσεων ονομάζεται «υπεράκτια εξισορρόπηση». Κάθε σύγχρονη αμερικανική διοίκηση προσπάθησε να κάνει τους Ευρωπαίους να επωμιστούν μεγαλύτερο βάρος στον τομέα της ασφάλειας γι’αυτόν ακριβώς το λόγο, ώστε η Ευρώπη να μπορεί να σταθεί στο ύψος της στο σημερινό γεωπολιτικό στερέωμα.
Για τους Αμερικανούς, θα πρέπει να θεωρείται δώρο εξ’ουρανού η στάση της Γαλλίας. Ένας από τους παλαιότερους συμμάχούς της είναι πλέον διατεθειμένος να επωμιστεί πρόσθετα βάρη για την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής ισορροπίας. Την ώρα μάλιστα που η απειλές της Κίνας και της Ρωσίας πλησιάζουν, οι ΗΠΑ δεν έχουν χρόνο για χάσιμο στο ευρωπαϊκό θέατρο.
Η στάση της Γερμανίας, αν και προβληματική, δεν θα πρέπει να απασχολεί τις ΗΠΑ. Οφείλεται κυρίως στην αδυναμία των στρατηγικών κύκλων του Βερολίνου, να δεχθούν τη Γαλλία ως νέα εγγυήτρια δύναμη στην περιοχή.
Επί του παρόντος, η Ανατολική Μεσόγειος εξελίσσεται σε μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές του κόσμου. Εδώ δεν μιλάμε για Μέση Ανατολή, μία σύγκρουση στη Μεσόγειο θα έβρισκε οργανωμένους στρατούς εκατέρωθεν. Ωστόσο, για πρώτη φορά, σχηματίζεται μία συμμαχία που μπορεί να βάλει φρένο στις τουρκικές διεκδικήσεις. Ισραήλ, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Γαλλία και Ελλάδα δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία να δράσει όπως δρα ανατολικά των συνόρων της. Οι ΗΠΑ πρέπει να σταθούν στην σωστή πλευρά της ιστορίας, σε αυτή των συμμάχων και του διεθνούς δικαίου.
