Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών φέρνει παγκόσμιους ηγέτες στη Νέα Υόρκη κάθε φθινόπωρο, για να συζητήσουν παγκόσμια προβλήματα όπως η κλιμάκωση των κλιματικών καταστροφών και η διεύρυνση της ανισότητας. Αλλά στο περιθώριο, οι αρχηγοί κρατών χρησιμοποιούν συχνά το χρόνο τους στο κέντρο του Μανχάταν για να συναντήσουν κατ’ ιδίαν άλλους ηγέτες.
Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, συναντήθηκε την Τρίτη το απόγευμα στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι, εν μέσω τεταμένων σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, κυρίως λόγω της συνεχιζόμενης άρνησης του Ισραήλ να προμηθεύσει όπλα στην Ουκρανία.
Ο επικεφαλής της Μοσάντ του Ισραήλ, Ντέιβιντ Μπαρνέα, παρευρέθηκε στη συνάντηση και έγινε δεκτός θερμά από τον Ουκρανό ηγέτη, εγείροντας εικασίες για τη συνεργασία των υπηρεσιών πληροφοριών μεταξύ των δύο χωρών.
«Αφού χαιρέτησε τον Νετανιάχου, ο Ζελένσκι πλησίασε τον αρχηγό της Μοσάντ, τον αγκάλιασε και του είπε “Χαίρομαι που σε βλέπω”, προκαλώντας εικασίες ότι οι δυο τους μπορεί να είχαν ήδη συναντηθεί στο παρελθόν», αναφέρει το al-monitor.
Πριν από την πρώτη συνάντηση μεταξύ των ηγετών μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, ο Ζελένσκι είπε ότι «περιμένει πολλά από το Ισραήλ», τονίζοντας ότι «δεν υπάρχουν πολλά προβλήματα στις σχέσεις» μεταξύ των δύο χωρών.
Μετά τη συνάντηση, το γραφείο του Νετανιάχου εξέδωσε δήλωση λέγοντας ότι, η συνάντηση των δύο ηγετών ήταν φιλική, προσθέτοντας: «Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου κατέστησε σαφές ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει να βοηθά την Ουκρανία σε ανθρωπιστικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης ναρκών κατά προσωπικού». Η δήλωση δεν αναφέρθηκε στο πάγιο αίτημα της Ουκρανίας από το Ισραήλ, να προμηθεύσει συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας και τεχνολογίες για την αναχαίτιση drones.
Το Ισραήλ, το οποίο βασίζεται στον ρωσικό έλεγχο του εναέριου χώρου πάνω από τη Συρία για να επιτεθεί σε ιρανούς πληρεξουσίους στην περιοχή, και έτσι φροντίζει να μην ενοχλήσει τη Μόσχα.
Από την αρχή του πολέμου, το Ισραήλ παρείχε στην Ουκρανία εκτεταμένη ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά αρνήθηκε να της προμηθεύσει όπλα ή συστοιχίες πυραυλικής άμυνας Iron Dome. Το εβραϊκό κράτος φοβάται τη ρωσική αντίδραση, ειδικά από τη στιγμή που η Ρωσία ελέγχει τους ουρανούς της Συρίας.
Το Ισραήλ πράγματι έστειλε στο Κίεβο δύο αποστολές προστατευτικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων γιλέκων και κρανών για ιατρικές ομάδες, και αναπτύσσει επίσης για την Ουκρανία ένα σύστημα πολιτικού συναγερμού, σχεδιασμένο να προειδοποιεί τους πληθυσμούς πριν από επίθεση με πυραύλους.
Μαζί με τον Ούγγρο ηγέτη Βίκτορ Όρμπαν, ο Νετανιάχου είναι ο μόνος δυτικός ηγέτης που δεν έχει ταξιδέψει στο Κίεβο μετά τη ρωσική εισβολή. Η Ουκρανία είχε προσκαλέσει τον Νετανιάχου σε πολλές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της επίσκεψης του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών Έλι Κοέν τον περασμένο Φεβρουάριο, αλλά το γραφείο του Νετανιάχου ισχυρίστηκε ότι η ασφάλεια ήταν πολύ περίπλοκη για να ταξιδέψει στη χώρα.
Να υπενθυμίσουμε ότι, συναντώντας δεκάδες ραβίνους του Chabad την ημέρα πριν από την εβραϊκή Πρωτοχρονιά, ο Ζελένσκι εξέφρασε ξανά την απογοήτευσή του ,για την άρνηση του Ισραήλ να βοηθήσει την Ουκρανία με όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό.
Σύμφωνα με το κανάλι 12 του Ισραήλ, ο Ζελένσκι είπε στους ραβίνους ότι η πρόσβαση στο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Iron Dome, θα προστατεύει τους Ισραηλινούς προσκυνητές στο Ουμάν. «Η ευθύνη για την προστασία τους είναι επίσης της ισραηλινής κυβέρνησης, αλλά δεν το κάνει», ανέφερε.
Ο πρώην πρεσβευτής Daniel Carmon είπε ότι, ενώ η συνάντηση ήταν σημαντική για πολλούς παγκόσμιους ηγέτες, η ετήσια Γενική Συνέλευση είναι αφορμή για δεκάδες διμερείς συναντήσεις με τους ομολόγους τους. Αυτό δεν ισχύει φέτος για τον Νετανιάχου που πρόκειται να συναντηθεί μόνο με πέντε ηγέτες. Σε αυτήν την περίπλοκη κατάσταση, προστίθεται το κίνημα διαμαρτυρίας που ακολουθεί τον Νετανιάχου όπου κι αν πάει, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η θέση του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη ήταν πάντα περίπλοκη και ευαίσθητη. Ήταν πάντα στενά συνδεδεμένη με τις εξωτερικές του προκλήσεις. Και ενώ το Ισραήλ εκτιμάται πολύ για τη συμβολή του σε τομείς όπως η οικονομία, η τεχνολογία και η καινοτομία, το κίνημα διαμαρτυρίας προβάλλει τη δύσκολη κατάσταση του Νετανιάχου στο Ισραήλ.
Όπως ο Ζελένσκι, και ο Μπάιντεν σαφώς δεν το αγνοεί αυτό, παρά τις προσπάθειες του Νετανιάχου να απεικονίσει μια προσέγγιση «business-as-usual».
