Είναι γνωστό ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία διεξάγεται απευθείας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, με την πρώτη να λαμβάνει φανερά βοήθεια από το Ιράν και καλυμμένα από Κίνα και Βόρεια Κορέα και την δεύτερη να υποστηρίζεται στρατιωτικά φανερά από τις χώρες κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, πρωτίστως από τις ΗΠΑ.
Μέχρι στιγμής ευτυχώς ο πόλεμος δεν έχει μετουσιωθεί σε ευθεία στρατιωτική αντιπαράθεση ΝΑΤΟ-Ρωσίας, κυρίως χάρη στους λεπτούς -προσεκτικούς χειρισμούς Μόσχας και Ουάσιγκτον, γεγονός που ωστόσο τείνει να ανατραπεί εσχάτως, επιτείνοντας τις ανησυχίες της Διεθνούς κοινότητας.
Σε σχετικό άρθρο του Διεθνές ΜΜΕ, με τίτλο "Ρωσικά μαχητικά «κυνηγούν επιθετικά» αμερικανικά drones κοντά στην Κριμαία. Η Μόσχα αμφισβητεί την άμεση συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο της Ουκρανίας", επισημαίνει:
"Η Ρωσία έχει αρχίσει να αμφισβητεί τη συμμετοχή των ΗΠΑ στη σύγκρουση στην Ουκρανία, αυξάνοντας την πιθανότητα μιας ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης.
Οι ΗΠΑ συμμετέχουν στην ουκρανική σύγκρουση από το 2014 συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Υφιστάμενη Συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία
Χωρίς να βάλουν επίσημα τις Ένοπλες Δυνάμεις τους στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ συμμετέχουν σχεδόν σε όλες τις πτυχές της σύγκρουσης όπως στην εκπαίδευση, προμήθεια όπλων και πυρομαχικών, αερομεταφερόμενη εναέρια επιτήρηση, με χρήση E-3 AWACS, αερομεταφερόμενο και διαστημικό ISR, επικοινωνίες, διοίκηση και έλεγχος, ζωντανή σύνδεση δεδομένων ροής πληροφοριών καθώς και με συστήματα αεράμυνας (AD) κατά τη διάρκεια ενεργών επιχειρήσεων.
Το βρετανικό, το γαλλικό και το αμερικανικό υπηρεσιακό προσωπικό σταθμεύουν στις αεροπορικές και ναυτικές βάσεις της Ουκρανίας και χειρίζονται drones, προγραμματίζοντας όπλα όπως βόμβες ολίσθησης JDAM, Storm Shadow και πυραύλους Scalp. χειρίζονται συστήματα AD όπως τα Patriot και NASAMS και χειρίζονται θαλάσσια και αερομεταφερόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Η ποικιλία των οπλικών συστημάτων που έχουν εισαχθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) και το σύντομο χρονικό διάστημα κατά το οποίο έχουν αναλάβει δράση, καθιστά πολύ πιθανό τα περισσότερα οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας που αναπτύσσονται επιχειρησιακά στην ουκρανική επικράτεια ότι επανδρώνονται από προσωπικό των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ .
Είναι επίσης πολύ πιθανό τα οπλικά συστήματα να συνεχίσουν να βρίσκονται στο απόθεμα του προμηθεύοντος έθνους ακόμη και μετά την επιχειρησιακή τους ανάπτυξη στην Ουκρανία. Μια τέτοια ρύθμιση θα απλοποιούσε την προμήθεια ανταλλακτικών για τα οπλικά συστήματα από τη χώρα δωρητή/ιδιοκτήτη.
Η μεταφορά του οπλικού συστήματος στην Ουκρανία και η προμήθεια των ανταλλακτικών θα ήταν ένας εφιάλτης επιμελητείας που η Ουκρανία θα χρειαζόταν πολύ εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό για να χειριστεί, που πιθανότατα δεν διαθέτει. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της εμπιστοσύνης στη διαχείριση των logistics γνωρίζοντας την ουκρανική τάση για διαφθορά.
Εκτός από τα πολεμικά μαχητικά που αναπτύσσονται στην Ουκρανία, χιλιάδες υπεράκτιο προσωπικό υπηρεσιών των ΗΠΑ που σταθμεύουν στις ΗΠΑ και σε άλλα έθνη του ΝΑΤΟ συμμετέχουν ενεργά στη σύγκρουση, αναλύοντας μεγάλο όγκο δεδομένων που ρέουν από δορυφόρους και drones (RQ) των ΗΠΑ (απεικόνιση ραντάρ Topaz και Crystal Optical Imaging). -4 Global Hawk και MQ-9 Reaper).
Η Ουκρανική εστίαση και τακτική στην Κριμαία
Μετά την αποτυχία της αντεπίθεσής της που ξεκίνησε στις 4 Ιουνίου να σημειώσει σημαντική πρόοδο, η Ουκρανία έχει επικεντρωθεί στις θαλάσσιες και αερομεταφερόμενες επιθέσεις με drone στην Κριμαία ,σε μια φαινομενικά απελπισμένη προσπάθεια να διατηρήσει το ηθικό των δυνάμεων και των πολιτών της ψηλά.
Οι επιθέσεις με drone συχνά συντονίζονται με επιθέσεις πυραύλων σε γέφυρες της Κριμαίας, αποθήκες καυσίμων και μονάδες AD.
Συνήθως, πριν από μια τέτοια επίθεση, τα αμερικανικά αερομεταφερόμενα και διαστημικά μέσα ISR πραγματοποιούν εντατική επιτήρηση της χερσονήσου της Κριμαίας για την επιλογή στόχων και τον εντοπισμό των συστημάτων AD που αναπτύσσονται για την προστασία τους.
Ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πετούν στον εναέριο χώρο της Κριμαίας για να αναγκάσουν τα ρωσικά συστήματα AD να «ανάψουν». Τα αμερικανικά αεροσκάφη RC-135 Elint και τα drones RQ-4 και MQ-9 καταγράφουν και αναλύουν σήματα ραντάρ.
Μέσω της έντονης επιτήρησης, οι ΗΠΑ είναι σε θέση να ανιχνεύσουν κενά στη ρωσική άμυνα που προκαλούνται από τεχνικές βλάβες ή αναδιάταξη. Στη συνέχεια, η Ουκρανία εκμεταλλεύεται τα κενά χρησιμοποιώντας τα Storm Shadow, Scalp, S-200, Grom-2 και Tu-141 Striz.
Πιο πρόσφατα, η Ουκρανία χρησιμοποίησε τον αντιναυτιλιακό πύραυλο Neptune και τον πύραυλο Brimstone-2 για να εκμεταλλευτεί τα κενά στη ρωσική άμυνα. Ο πύραυλος Neptune πιθανότατα έχει προσαρμοστεί για ρόλους χερσαίας επίθεσης τοποθετώντας έναν ενεργό αναζητητή ραντάρ με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Συντονισμένες Ουκρανικές επιθέσεις
Πρόσφατα, η Ουκρανία άρχισε να συντονίζει τις πυραυλικές της επιθέσεις μέσω εντοπισμένων κενών με drones επιτήρησης που λειτουργούν ως δόλωμα και αναγκάζουν τη ρωσική αεράμυνα να αποκαλύψει τη θέση τους.
Τα drones μπορούν να παρέχουν ενημερώσεις σε πραγματικό χρόνο στην περιοχή στόχο καθώς και να κάνουν εκτίμηση ζημιών από την επίθεση πυραύλων.
Τα ακόλουθα δύο πρόσφατα περιστατικά είναι ενδεικτικά των ουκρανικών επιδρομών που υποστηρίζονται ενεργά από τα μέσα του ΝΑΤΟ ISR.
Στις 23 Αυγούστου 2023 το πρωί, η Ουκρανία δημοσίευσε πλάνα από drone με τον αντιναυτιλιακό πύραυλο της να χτυπά ένα σύστημα S-300 AD στο ακρωτήριο Tarkhankut στην Κριμαία. Ο πύραυλος που χρησιμοποιήθηκε ήταν ένας πύραυλος Brimstone-2 που εκτοξεύτηκε από ουκρανικό σκάφος.
Η επίθεση και η μερική καταστροφή του στόχου πιθανότατα κινηματογραφήθηκαν από ένα drone Tekever που προμήθευσε η Πορτογαλία και πετούσε σε ύψος κοντά στην περιοχή στόχο.
Μια μέρα νωρίτερα, η Ρωσία είχε εμπλέξει ένα μαχητικό αεροσκάφος για να αναχαιτίσει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper και TB2 Bayraktar που πραγματοποιούσαν εναέριες αναγνωρίσεις πάνω από τα ύδατα της Μαύρης Θάλασσας κοντά στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Στις 28 Αυγούστου, πληρώματα της 31ης Πολεμικής Αεροπορίας και Μεραρχιών Αεράμυνας κατέρριψαν δύο αναγνωριστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Tekever που παρακολουθούσαν την κατάσταση στη χερσόνησο της Κριμαίας.
Λίγο αργότερα, το RuMoD ανακοίνωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις AD είχαν αναχαιτίσει έναν πύραυλο κρουζ πάνω από τα ύδατα της Μαύρης Θάλασσας στα ανοικτά των ακτών της Δημοκρατίας της Κριμαίας.
Ο πύραυλος κρουζ αργότερα αναγνωρίστηκε ως Neptune.
Η Ρωσία αμφισβητεί την επιτήρηση drones των ΗΠΑ
Η πολύ προφανής και επαναλαμβανόμενη συμμετοχή των αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην προετοιμασία και την εκτέλεση ουκρανικών επιθέσεων πιθανότατα ανάγκασε τη Ρωσία να αμφισβητήσει τη λειτουργία της σε κοντινή απόσταση από την Κριμαία.
Όλα τα ρωσικά συστήματα AD είναι κινητά, μερικά περισσότερο από άλλα.
Τα συστήματα AD μικρής εμβέλειας Tor και Pantsir είναι πολύ κινητά, ενώ το Buk είναι λιγότερο κινητό από αυτά και το S-300 είναι αρκετά κινητό.
Τα συστήματα Tor, Pantsir και Buk συχνά αναπτύσσονται για την προστασία των συστημάτων S-300.
Η κινητικότητα των ρωσικών συστημάτων AD απαιτεί συχνή επιτήρηση.
Είναι πιθανό οι ΗΠΑ να χρησιμοποιούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη RQ-4 και MQ-9, τα οποία διαθέτουν ραντάρ και δυνατότητα οπτικής απεικόνισης, για να παρέχουν ενημερώσεις της τελευταίας στιγμής σχετικά με τη θέση των ρωσικών συστημάτων AD.
Η Ρωσία μπορεί να έχει λάβει απόφαση να παρεμποδίσει μια τέτοια αναγνώριση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη με το πρόσχημα της προστασίας του εναέριου χώρου της.
Στο παρελθόν, στις 14 Μαρτίου 2023, δύο ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-27 κατέρριψαν ένα drone MQ-9 Reaper της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, κάνοντας ελιγμούς σε κοντινή απόσταση και ρίχνοντας καύσιμα στο Reaper.
Οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι ένα από τα δύο ρωσικά Su-27 συγκρούστηκε με το drone MQ-9 Reaper, προκαλώντας ζημιά στην προπέλα του drone, με αποτέλεσμα αυτό να συντριβεί στη Μαύρη Θάλασσα.
Ορισμένες αναφορές υποστηρίζουν ότι η Ρωσία ανέκτησε το MQ-9 για μελέτη.
Η Ρωσία, ωστόσο, ισχυρίζεται ότι το drone συνετρίβη επειδή ο χειριστής του έχασε τον έλεγχο ενώ έκανε ελιγμούς με το drone.
Συμπέρασμα
Είναι σαφές ότι η Ρωσία θα αμφισβητήσει την αναγνώριση των αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών της χερσονήσου της Κριμαίας από αυτό το σημείο και μετά, ενώ μένει να φανεί πως αυτό θα εξελιχθεί.
Αυτό που είναι ξεκάθαρο ωστόσο είναι ότι ο κόσμος είναι πιο κοντά σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση από ότι ήταν ποτέ, από τις 24 Φεβρουαρίου 2022.
