Η Ρωσία προωθεί την αεροδιαστημική της γνώση αναπτύσσοντας, αφ’ ενός μεν, ένα σύστημα ελέγχου ειδικά σχεδιασμένο για την παρακολούθηση μη επανδρωμένων αεροσκαφών χαμηλής ταχύτητας, αφ’ ετέρου το MiG-41, ένα πρωτοποριακό αεροσκάφος που διαθέτει πραγματικά διαστημικές δυνατότητες, και πρόκειται να πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση φέτος.
«Έχουμε αναπτύξει μικρά ραντάρ ικανά να ανιχνεύουν συμπαγείς στόχους χαμηλής ταχύτητας, όπως ακριβώς είναι τα drones. Τα παραδοσιακά ραντάρ συχνά αποτυγχάνουν να ανιχνεύσουν τέτοιους στόχους, λόγω της πτήσης τους σε χαμηλό ύψος, καθώς έχουν σχεδιαστεί κυρίως για να αναχαιτίζουν ψηλά ιπτάμενα αντικείμενα όπως αεροπλάνα και πύραυλους», αναφέρει ο Sergey Chemezov, Διευθύνων Σύμβουλος της Rostec.
Από την άλλη, το ρωσικό μέσο ενημέρωσης OverCloser ανέφερε πρόσφατα ότι, το μαχητικό MiG-4 βρίσκεται σε φάση δοκιμών λειτουργίας, και αναμένεται να ενταχθεί στις τάξεις της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια.
Σύμφωνα με το OverCloser, το MiG-41 είναι απαράμιλλο στην κατηγορία του, αναφέροντας ότι είναι «ώριμη η ώρα» για το MiG-41 να βγει στο προσκήνιο και να αντικαταστήσει το αξιοσέβαστο αλλά ακόμα ισχυρό MiG-31.
Το MiG-41 είναι έτοιμο να αντικαταστήσει το MiG-31
Το MiG-31, παρά την ηλικία του, έχει ένα εντυπωσιακό ιστορικό. Μπορεί να στοχεύσει αντικείμενα ακόμη και σε κοντινό διάστημα, να αναχαιτίσει βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, και η παραλλαγή MiG-31K φιλοξενεί τον πρώτο υπερηχητικό πύραυλο που εκτοξεύεται από αέρα. Παρά τις εξαιρετικές επιδόσεις του MiG-31, η ανάγκη για ένα νέο αναχαιτιστικό μεγάλης εμβέλειας είχε αναγνωριστεί εδώ και πολύ καιρό.
Η πρώτη προσπάθεια εκτεταμένου εκσυγχρονισμού ήταν το MiG-31M, το οποίο εμφανίστηκε το 1993. Ωστόσο, δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή λόγω «οικονομικών δυσκολιών».
Τα σημερινά MiG-31 υπόκεινται σε αναβάθμιση σε MiG-31BM. Η αναβάθμιση περιλαμβάνει νέα ραντάρ και ηλεκτρονικές βελτιώσεις, νέους πυραύλους και συστήματα ελέγχου όπλων. Ωστόσο, τα MiG-31BM (Foxhounds) θα αντιμετωπίσουν μαζικό παροπλισμό. Ο λόγος είναι η εξάντληση των πόρων παραγωγής τους την επόμενη δεκαετία.
Αυτή η συγκυρία οδήγησε στην έναρξη του προγράμματος PAK DP, το οποίο αναπτύχθηκε κάτω από την πιο αυστηρή μυστικότητα. Το 2019, η ερευνητική φάση ολοκληρώθηκε και μέχρι το 2021 αναπτύχθηκε ένα πρωτότυπο, που αρχικά επρόκειτο να πετάξει το 2025 και να ξεκινήσει μαζική παραγωγή το 2028. Παραδόξως, οι σχεδιαστές είναι δύο χρόνια μπροστά από το χρονοδιάγραμμα, ένδειξη της «αμείλικτης» δέσμευσής τους.
Η εμφάνιση του MiG-41
Ενώ οι τεχνικές προδιαγραφές αυτής της νέας εξέλιξης παραμένουν άγνωστες, εικάζεται ότι το MiG-41 θα είναι ικανό να ταιριάζει με την ταχύτητα των υπερηχητικών αεροσκαφών αναγνώρισης μεγάλου υψόμετρου. Αυτό το διακριτικό χαρακτηριστικό ενσωματώνεται επίσης, στα αμερικανικά και κινέζικα αντίστοιχα αυτού του τύπου αεροσκάφους.
Οι ρωσικές αναφορές αναφέρουν ότι, το MiG-41 θα λειτουργεί σε συνθήκες κοντά στο διάστημα, επιτυγχάνοντας ταχύτητες που υπερβαίνουν τα 3 Mach. Το αεροσκάφος λέγεται ότι είναι ικανό να χτυπά δορυφόρους σε χαμηλές τροχιές, να αναχαιτίζει υπερηχητικούς πυραύλους και να εκτελεί διάφορα άλλα καθήκοντα.
Αυτοί οι τολμηροί ισχυρισμοί οδήγησαν τις ΗΠΑ να ονομάσουν το MiG-41 «φαντασία». Αν και είναι πρόωρο να κατηγοριοποιηθεί οριστικά το MiG-41 είτε ως αποκύημα φαντασίας είτε ως μπλόφα, φαίνεται να υπάρχει σημαντική πρόοδος στο ρωσικό έργο PAK DP.
Οι κατασκευαστές του αεροσκάφους ισχυρίζονται ότι, το MiG-41 θα επιτύχει ταχύτητες που κυμαίνονται από 4 έως 4,5 Mach, πλησιάζοντας σε υπερηχητικές ταχύτητες. Η ιδέα δεν είναι ιδιαίτερα πρωτοποριακή, ωστόσο, οι σχεδιαστές έχουν αρχίσει να συζητούν ανοιχτά την ικανότητα του αεροσκάφους να φιλοξενεί αντιδορυφορικούς πυραύλους.
Το MiG-41 ταξινομείται ότι ανήκει στα αεροσκάφη 5++ και ενδεχομένως ακόμη και στην 6η γενιά αεροσκαφών. Τα αεροηλεκτρονικά του δεν έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά για επανδρωμένες πτήσεις. Δεδομένης της έλλειψης ανάγκης για έναν άνθρωπο να αντέξει υπερφορτώσεις έως και 9 g, έχει προβλεφθεί η μη επανδρωμένη λειτουργία.
Τι «μπορεί να έχει» το MiG-41
Τα αεροσκάφη 6ης γενιάς θα πρέπει να έχουν:
Απόλυτο stealth χάρη στη βελτιωμένη τεχνολογία stealth
Δυνατότητες δικτύωσης με υψηλή ολοκλήρωση με άλλα αεροσκάφη και δυνάμεις εδάφους
Αποτελεσματικότητα πτήσης σε οποιαδήποτε ταχύτητα
Τη δυνατότητα μη επανδρωμένης λειτουργίας
Αυξημένο εύρος ανίχνευσης και παρακολούθησης πολλαπλών στόχων
Όπλα λέιζερ
Ενώ οι λεπτομέρειες σχετικά με τις δυνατότητες του MiG-41 παραμένουν κάπως ασαφείς, οι διαβεβαιώσεις από τη ρωσική ομάδα σχεδιασμού δείχνουν ότι υπάρχουν άλλα βασικά χαρακτηριστικά απόδοσης.
Το προφανές παράδοξο της επίτευξης σχεδόν υπερηχητικών ταχυτήτων διατηρώντας παράλληλα την αποτελεσματική τεχνολογία stealth παραμένει ένα συναρπαστικό αίνιγμα. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι, όταν επιτυγχάνονται ταχύτητες 3000 km/h, οι συμβατικές επικαλύψεις stealth τείνουν να αλλοιώνονται γρήγορα, καθιστώντας το αεροσκάφος πολύ ορατό στο ραντάρ.
Οι επακόλουθες επισκευές για την αποκατάσταση των δυνατοτήτων stealth είναι αναμενόμενα δαπανηρές. Αυτό αφήνει κάποιον να αναρωτιέται, πώς η ομάδα σχεδιασμού μπόρεσε να αντιμετωπίσει αυτό το φαινομενικά δυσεπίλυτο ζήτημα;
