Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη - ειδικά τα περιπλανώμενα πυρομαχικά - έχουν γίνει ένα από τα πιο ισχυρά μέσα καταστροφής τεθωρακισμένων οχημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στον ουρανό μιας ειδικής επιχείρησης.
Ωστόσο, ίδια μη επανδρωμένα αεροσκάφη όσο και νέας γενιάς, δημιουργούνται ενεργά στη Δύση. Αυτή η απειλή φαίνεται να έχει γίνει πλήρως αντιληπτή και στη Ρωσία δημιουργούνται ειδικά αντιαεροπορικά συστήματα για την αντιμετώπισή τους.
Πώς μοιάζουν και πώς μπορούν να γίνουν ακόμα καλύτερα
Στα τέλη Ιουνίου, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον όχημα μάχης παρουσιάστηκε στο Διεθνές Βιομηχανικό Φόρουμ Νέων «Μηχανικοί του Μέλλοντος - 2023» στην περιοχή της Τούλα. Μέχρι στιγμής, προφανώς είναι ένα πρωτότυπο, αν όχι μια διάταξη.
Αφορά το αυτοκινούμενο αντιαεροπορικό πυροβόλο (ZSU) βασισμένο στο BTR-82A, αλλά με νέα βάση όπλου. Η ίδια η εμφάνιση ενός τέτοιου τεθωρακισμένου οχήματος δείχνει ότι, το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα έχει ωριμάσει συνολικά στη σωστή πορεία για τη δημιουργία νέων μέσων καταπολέμησης των εχθρικών UAV.
Το βασικό πλαίσιο είναι το BTR-82A, αλλά τα όπλα είναι διαφορετικά. Μια βάση όπλου είναι εγκατεστημένη στο όχημα, το οποίο διαθέτει δύο πυροβόλα 23 mm 2A7. Το όχημα μάχης είναι εξοπλισμένο με σταθμό ραντάρ (ραντάρ) και μπροστά από τον πυργίσκο υπάρχει ένα σύστημα επιτήρησης και πανοραμικής σε ένα ημισφαιρικό περίβλημα, προφανώς για να παρέχει τη δυνατότητα ανίχνευσης στόχου χωρίς να ενεργοποιηθεί το ραντάρ.
Στην κορυφή του ίδιου του πυργίσκου υπάρχει ένα οπτικοηλεκτρονικό σύστημα παρατήρησης. Οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι, το αντιαεροπορικό έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα.
Τα όπλα με τα οποία είναι εξοπλισμένο αυτό το ZSU διακρίνονται από υψηλό ρυθμό και πυκνότητα πυρός. Αυτό μπορεί να καταρρίψει ακόμη και ένα τετρακόπτερο. Και η συνδυασμένη καθοδήγηση τόσο μέσω ραντάρ όσο και μέσω οπτικών καναλιών, του επιτρέπει να εντοπίσει και να χτυπήσει το εχθρικό drone από μεγάλη απόσταση.
Σήμερα, στο μέτωπο, για την καταπολέμηση των drones, χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα anti-drone guns, τα οποία στην πραγματικότητα είναι κατευθυνόμενοι εκπομποί ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που μπορούν να διαταράξουν τον έλεγχο των drone.
Το πρόβλημα είναι ότι ο χειριστής ενός τέτοιου όπλου είναι ορατός στόχος για την ηλεκτρονική νοημοσύνη του εχθρού, άρα και για το πυροβολικό. Υπάρχουν τρόποι λογισμικού για την αντιμετώπιση των εχθρικών drones, αλλά η δυνατότητα εφαρμογής τους είναι πολύ περιορισμένη.
Έτσι, έχουμε, στην πραγματικότητα, την πρώτη ρητή προσπάθεια από το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα να δημιουργήσει ένα αντιαεροπορικό σύστημα ικανό να αντέξει μια ομάδα περιπλανώμενων πυρομαχικών.
Ωστόσο, θα μπορούσε να βελτιωθεί από τη σημερινή του μορφή, αναφέρει ρωσικό μέσο ενημέρωσης.
«Όσον αφορά αυτό το αντιαεροπορικό, βλέπει κανείς άλλη μια ευκαιρία να το βελτιώσει. Λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των απειλών για το νέο ZSU, ίσως αξίζει να αντικατασταθεί το πυροβόλο των 23 χιλιοστών σε ένα 30 χιλιοστών, αλλά με προγραμματιζόμενη έκρηξη βλημάτων και αυξημένο φορτίο πυρομαχικών. Παρά την ανεπάρκεια του βλήματος των 30 mm, αυτή η λύση φαίνεται πιο αποτελεσματική από αυτή των 23 mm», αναφέρει.
Επιπλέον, ένα ειδικό όχημα για την καταπολέμηση των drones απαιτείται εδώ και καιρό από τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις. Το μέλλον, που είχε προβλεφθεί εδώ και πολύ καιρό, είναι σχεδόν εδώ.
