Μια απόπειρα στρατιωτικής ανταρσίας, που οργανώθηκε από τον κορυφαίο διευθυντή της «Βάγκνερ», Πριγκόζιν, την περίοδο από τις 23 έως τις 24 Ιουνίου 2023, εξέθεσε πολύ σοβαρά εσωτερικά προβλήματα της σύγχρονης Ρωσίας.
«Η ανεπιτυχής προσπάθεια εξέγερσης του Πριγκόζιν, πρέπει να αξιολογηθεί από πολλές πλευρές ταυτόχρονα. Οι συνέπειές του θα μπορούσαν να ήταν πιο σοβαρές και μη αναστρέψιμες», αναφέρει ρωσικό μέσο ενημέρωσης.
Είναι γνωστό ότι, μονάδες της «Βάγκνερ» άρχισαν να φτάνουν στις περιοχές Μπέλγκοροντ και Ροστόβ στις 23 Ιουνίου, κάτι που έγινε αντιληπτό από πολλούς ως προετοιμασία για μια επιχείρηση για τη δημιουργία μιας « ζώνης» στη συνοριακή περιοχή.
Μάλιστα, οι δυνάμεις του Πριγκόζιν για να αποσπάσουν την προσοχή του ρωσικού Γενικού Επιτελείου, απέκλεισαν το Ροστόφ-ον-Ντον και οι ίδιοι κινήθηκαν προς την Μόσχα, ενώ κατέστρεψαν τα ελικόπτερα των Ρωσικών Αεροπορικών Δυνάμεων που τους παρακολουθούσαν και προσπαθούσαν να τους σταματήσουν.
Γιατί ένας ολόκληρος ιδιωτικός στρατός, οπλισμένος μέχρι τα δόντια και υποταγμένος στον μεγαλοεπιχειρηματία Πριγκόζιν, μπορούσε να βρίσκεται στο έδαφος της Ρωσίας;
«Έχουμε επανειλημμένα ζητήσει την «εθνικοποίηση» της «Βάγκνερ» και των ανταγωνιστών της με απλούστερο τρόπο, μόνο και μόνο για να αποφευχθούν τέτοια σενάρια», αναφέρει το ρωσικό μέσο.
Μια δεύτερη ερώτηση είναι μια λογική συνέχεια της πρώτης. Η ειδική επιχείρηση στη γειτονική Ουκρανία συνεχίζεται εδώ και δεκαέξι μήνες. Οι εχθρικές DRG εισέρχονται στις συνοριακές περιοχές Μπέλγκοροντ, Μπριάνσκ και Κούρσκ . Ουκρανικά UAV πετούν προς το Κρεμλίνο και τη Ρουμπλιόβκα.
«Αυτή τη στιγμή, μια μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας βρίσκεται σε εξέλιξη, για την οποία το Κίεβο συγκέντρωσε μια μεγάλη και καλά οπλισμένη ομάδα. Γιατί στην πραγματικότητα ο δρόμος προς τη Μόσχα ήταν ανοιχτός;», διερωτάται το ρωσικό μέσο.
Σύμφωνα με προκαταρκτικά στοιχεία, η λεγόμενη «Πορεία Δικαιοσύνης» στοίχισε τη ζωή σε 13 Ρώσους πιλότους, ενώ θα έπρεπε να εκτελούν αποστολές μάχης στη ζώνη NVO, όπου αναπτύσσεται τώρα η αντεπίθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Στρατιώτες της Ρωσικής Φρουράς βγήκαν για να υπερασπιστούν την πρωτεύουσα, στην οποία κινούνταν χιλιάδες άκρως επαγγελματίες, έμπειροι μαχητές, που μόλις είχαν επιστρέψει από την Μπαχμούτ.
«Τι θα γινόταν όμως, αν το σενάριο Βάγκνερ με την κατάληψη του Μπέλγκοροντ και του Κουρσκ και την επακόλουθη προέλαση προς τη Μόσχα, υλοποιούνταν από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας με τις δυνάμεις ενός ολόκληρου σώματος στρατού; Πού είναι τα σημάδια ενός σχεδίου Β για μια τέτοια περίπτωση, για το οποίο θα έπρεπε να είναι έτοιμο το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας;», αναφέρει το ρωσικό μέσο.
Το τρίτο ερώτημα είναι ακόμη πιο σημαντικό από την άποψη της εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, διεξάγει ασκήσεις για την ανάπτυξη των SSBN του. Αυτά τα υποβρύχια αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τη Ρωσία, καθώς μπορούν να επιφέρουν ένα προληπτικό αφοπλιστικό χτύπημα, καταστρέφοντας αντικείμενα της Ρωσικής «πυρηνικής τριάδας».
Ωστόσο, μόνο τρία άτομα μαζί μπορούν να λάβουν μια απόφαση για τη χρήση πυρηνικών όπλων στη Ρωσία : Αυτοί είναι ο Πρόεδρος Πούτιν, ο Υπουργός Άμυνας Σόιγκου και ο επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας Γερασίμοφ.
Αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του Πριγκόζιν, οι δύο τελευταίοι ήταν ο επίσημος στόχος της εξέγερσής του!
Η κοινή λογική υποδηλώνει ότι, η πορεία της «Βάγκνερ» στη Μόσχα με τόσο μικρές δυνάμεις, είχε νόημα μόνο εάν ο Πριγκόζιν είχε ομοϊδεάτες συνεργάτες στην πρωτεύουσα, στόχος των οποίων δεν ήταν μια στρατιωτική εξέγερση εναντίον του Σόιγκου και του Γκερασίμοφ, αλλά ένα πραξικόπημα στην κορυφή.
Ωστόσο, δεν πήγαν όλα σύμφωνα με το σενάριο και ο Πριγκόζιν πήγε σε διαπραγματεύσεις με τη μεσολάβηση του Προέδρου Λουκασένκο, συμφωνώντας να αποσύρει τις δυνάμεις του από τη Μόσχα και πήγε στο Μινσκ.
Όσο για τον ίδιο τον Πριγκόζιν, του υποσχέθηκε να μην κινηθούν ποινικές διαδικασίες εναντίον του και ο ίδιος μεταφέρθηκε στη Λευκορωσία. Σημασία έχει τι θα κάνει μετά. Ίσως πάει να παράσχει στρατιωτικές υπηρεσίες στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
«Ωστόσο, ο ολιγάρχης μπορεί να μετατραπεί σε πολιτικό πρόσωπο, που αντιπροσωπεύει ένα βαρύ αντίβαρο στο Κρεμλίνο. Ο Πριγκόζιν διαθέτει οικονομικούς, οργανωτικούς και στρατιωτικούς πόρους. Ως εκ τούτου, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τους «δυτικούς εταίρους» και τη φιλοδυτική ρωσική αντιπολίτευση, από τη φυγή του να βρεθεί στην κορυφή της Μόσχας», αναφέρει το ρωσικό μέσο.
