Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας «Ειδικής Επιχείρησης», ο ρωσικός στρατός κάνει εκτεταμένη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών διαφόρων κατηγοριών με δυνατότητες κρούσης. Παρόμοιος εξοπλισμός, συχνά των ίδιων μοντέλων, είναι διαθέσιμος στις ουκρανικές δυνάμεις.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι, το μεγαλύτερο μέρος των χρησιμοποιημένων ρωσικών UAV κρούσης δεν μπορούσε αρχικά να φέρει φορτίο μάχης, και έλαβε τέτοιες δυνατότητες μόνο μετά από μια νέα εργασία εκσυγχρονισμού τους, με αποτέλεσμα να έχουν βελτιωθεί οι δυνατότητες κρούσης του στρατού.
Τα τελευταία 10-12 χρόνια, ο ρωσικός στρατός έχει δώσει μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Αναπτύχθηκαν και υιοθετήθηκαν διάφοροι τύποι UAV. Βασικά, επρόκειτο για συστήματα τακτικής εναέριας αναγνώρισης, όπως το Orlan-10. Επιπλέον, βρισκόταν σε εξέλιξη η ανάπτυξη νέων συστημάτων αναγνώρισης και κρούσης, ενώ πραγματοποιήθηκε επίσης παρόμοια βελτίωση των τελικών προϊόντων.
Ένα καλό παράδειγμα εκσυγχρονισμού ενός υπάρχοντος UAV με επέκταση των δυνατοτήτων του είναι το έργο Forpost-RU, το οποίο τέθηκε σε δοκιμές το 2021, ενώ μπορούσε μόνο να πραγματοποιήσει αναγνώριση. Η τροποποίηση "RU" είχε την ευκαιρία να μεταφέρει και να χρησιμοποιήσει ειδικά σχεδιασμένες ρυθμιζόμενες βόμβες μικρού διαμετρήματος KAB20S.
Τέτοια UAV πλέον δεν ανιχνεύουν μόνο επίγειους στόχους, αλλά τους επιτίθενται με βόμβες. Η ημιενεργή ή δορυφορική καθοδήγηση, παρέχει υψηλή ακρίβεια εμπλοκής με ελάχιστες παράπλευρες ζημιές.
Υπερελαφριά βομβαρδιστικά
Η ευρύτερη κατανομή στη ζώνη μάχης έλαβε μικρά UAV. Στην αρχή, αυτή η τεχνική χρησιμοποιούσε μόνο κανονικές λειτουργίες και διεξήγαγε οπτική αναγνώριση, αλλά σχεδόν αμέσως ξεκίνησαν οι διαδικασίες επέκτασης των δυνατοτήτων τους.
Ανάλογα με το μοντέλο, ένα μικρό drone μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο δεκάδων ή εκατοντάδων γραμμαρίων. Τα μεγαλύτερα είναι ικανά να σηκώνουν και να μεταφέρουν κιλά. Αυτό είναι αρκετό, για να δημιουργηθεί ένα είδος υπερελαφρύ βομβαρδιστικό από το UAV.
Τα αυτοσχέδια βομβαρδιστικά χρησιμοποιούν ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών πυρομαχικών. Μπορούν να μεταφέρουν και να ρίξουν χειροβομβίδες ή αντιαρματικές οβίδες ακόμη και βλήματα όλμου.
Η εμφάνιση των UAV ελαφρού χτυπήματος που βασίζονται σε εμπορικά συστήματα, έχει δώσει στα στρατεύματα μια σειρά από σημαντικά πλεονεκτήματα. Πρώτα απ 'όλα, κατέστη δυνατή η αύξηση του αριθμού των συστημάτων κρούσης στα στρατεύματα και χωρίς μεγάλη αναμονή ή σημαντικό κόστος. Επιπλέον, είναι σε θέση να ρίξουν το φορτίο από την αιώρηση, γεγονός που βελτιώνει την ακρίβεια και αντισταθμίζει τη μικρή μάζα της «βόμβας».
Περιπλανώμενα πυρομαχικά
Πολύ πριν από την έναρξη της «Ειδικής Επιχείρησης», αναπτύχθηκαν τα περιπλανώμενα πυρομαχικά. Στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, παρουσιάστηκαν και δοκιμάστηκαν τα πρώτα δείγματα αυτού του είδους, που αναπτύχθηκαν από την αμυντική βιομηχανία. Κατάφεραν να δοκιμαστούν στη Συρία, και από πέρυσι τέτοιος εξοπλισμός χρησιμοποιείται ενεργά από τις ρωσικές δυνάμεις στο πλαίσιο της «Ειδικής Επιχείρησης».
Σύμφωνα με γνωστά στοιχεία, η Ρωσική Αμυντική βιομηχανία, που εκπροσωπείται από μεγάλες επιχειρήσεις, έχει φτάσει σε υψηλά ποσοστά παραγωγής. Κυκλοφορία προϊόντων "Lancet", κ.λπ. επιτρέπει να καλυφθούν τουλάχιστον οι περισσότερες από τις ανάγκες των στρατευμάτων.
Πρόσφατα, έχει διαμορφωθεί ένα είδος υποκατηγορίας περιπλανώμενων πυρομαχικών drones FPV. Πρόκειται για ελαφρά ελικόπτερα με υψηλά χαρακτηριστικά πτήσης και ελιγμών.
Τα κύρια χαρακτηριστικά, τέτοιων προϊόντων είναι η βελτιωμένη ικανότητα ελιγμών , η απλοποίηση αναζήτησης και η εξουδετέρωση μικρών στόχων, μέχρι μεμονωμένους εχθρικούς μαχητές. Επιπλέον, είναι σε θέση να λύσουν αποστολές μάχης ακόμη και σε περιορισμένους χώρους με ελάχιστο ελεύθερο χώρο για πτήση και ελιγμούς.
Προφανείς Τάσεις
Μέχρι σήμερα, η Ρωσική Αμυντική Βιομηχανία, που εκπροσωπείται από μεγάλες επιχειρήσεις, έχει δώσει στον στρατό αρκετούς τύπους «συνηθισμένων» UAV αναγνώρισης και κρούσης της μεσαίας και βαριάς κατηγορίας. Επίσης, έχουν δημιουργηθεί έργα για τη βελτίωση τους με δυνατότητα «σοκ». Παράλληλα, η βιομηχανία έχει ξεκινήσει μια μαζική παραγωγή πυρομαχικών ελαφριάς κλάσης loitering.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των διαδικασιών, ο ρωσικός στρατός έλαβε ένα αρκετά ευρύ φάσμα UAV αναγνώρισης και κρούσης διαφόρων τάξεων και τύπων, με ορισμένα χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα.
Ταυτόχρονα, μπορεί να αναμένεται ότι η ανάπτυξη και με νέα μοντέλα μη επανδρωμένων οχημάτων, θα εμφανιστούν στη διάθεση των χειριστών του ρωσικού στρατού. Τι θα αποδειχθούν, σε τι θα διαφέρουν από την τρέχουσα τεχνολογία και πώς θα επηρεάσουν τη διεξαγωγή της «Ειδικής Επιχείρησης», θα δείξει ο χρόνος.
