Σε άρθρο μας αναφέραμε ότι, η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση του Ινδο-Ειρηνικού κατηγόρησε ένα κινεζικό πλοίο για την πραγματοποίηση επικίνδυνων ελιγμών, οι οποίοι σχεδόν οδήγησαν σε σύγκρουση με ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό στο Στενό της Ταϊβάν.
Υπάρχει ένα άλλο στοιχείο στον στρατό της Κίνας. Ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας τους, έχει επικεντρωθεί στην κατάκτηση των εδαφών στα δυτικά του Πεκίνου, η κινεζική ιστορία έχει επίσης οριστεί από την ώθηση για την κατάκτηση των εδαφών στα νότια τους.
Για να γίνει αυτό, η Κίνα χρειαζόταν ένα ναυτικό.
Η ναυτική ικανότητα της Κίνας ήταν τόσο μεγάλη σε ένα σημείο της 4.000χρονης ιστορίας της, που αφθονούν οι φήμες που υποστηρίζουν ότι, κινεζικά πλοία έφτασαν στην ακτή της Καλιφόρνια της Βόρειας Αμερικής μέσω του Ειρηνικού Ωκεανού πολύ πριν από τους Ευρωπαίους.
Ωστόσο, η Κίνα είχε μια βαθιά ιστορία θαλάσσιου μεγαλείου. Δεν ήταν μόνο η ηπειρωτική δύναμη της Κίνας, αλλά η θαλάσσια ισχύς της που καθόρισε το μεγαλείο τους. Για αιώνες, ωστόσο, αυτή η ναυτική ανδρεία παρέμενε αδρανής, παίζοντας πάντα το «δεύτερο ρόλο» στη χερσαία δύναμη της Κίνας.
Αυτές οι μέρες είναι στο τέλος τους
Οι σύγχρονοι Αμερικανοί ναυτικοί στρατηγοί είχαν πάντα μια κοντόφθαλμη άποψη για τη ναυτική ικανότητα της Κίνας. Έχοντας υποθέσει από καιρό ότι, η Κίνα ήταν διαχρονικά μια χερσαία δύναμη, δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν τη μακρά ιστορία των κινεζικών ναυτικών δυνατοτήτων.
Επιπλέον, υπέθεσαν ότι ακριβώς επειδή το ναυτικό της Κίνας στη σύγχρονη εποχή ήταν γενικά αδύναμο - πολύ πιο αδύναμο από το αμερικανικό ναυτικό ή ακόμα και από την Ιαπωνική Ναυτική Δύναμη Αυτοάμυνας - έτσι θα ήταν πάντα. Οι δυτικοί αναλυτές υπέθεσαν ότι, η Κίνα δεν έδινε προτεραιότητα στο ναυτικό της επειδή ήταν πολύ προσηλωμένη στον έλεγχο των εδαφών στα ανατολικά της, κάτι που απαιτούσε εστίαση στις χερσαίες δυνάμεις της.
Από το 2012 (μερικοί ειδικοί λένε ακόμη και από τα μέσα της δεκαετίας του 1990), η Κίνα έχει εμπλακεί σε μια ισχυρή ναυτική συσσώρευση. Από το να έχει μηδενικά αεροπλανοφόρα, έγιναν τρία και πολλά άλλα είναι καθ' οδόν.
Το ναυτικό της Κίνας έχει εκσυγχρονίσει μεγάλο μέρος των δυνατοτήτων θαλάσσιας επιτήρησής του, για να ταιριάζει με εκείνες των ανταγωνιστών σχεδόν ομοτίμων. Το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN), έχει βελτιώσει τις δυνατότητές του σε τέτοιο σημείο που είναι πλέον το μεγαλύτερο ναυτικό στον κόσμο, με διευρυνόμενα σύνολα αποστολών που ταιριάζουν με την εκσυγχρονισμένη, αυξανόμενη δύναμη.
Και με τη διευρυμένη, εκσυγχρονισμένη δύναμή τους, το ΣΧΕΔΙΟ γίνεται πιο επιθετικό. Προκλητικές ενέργειες στις περιπολίες του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Αυξάνονται οι προκλήσεις κατά της Ταϊβάν. Συμμετοχή σε όλο και πιο περίπλοκες αποστολές σε αποστάσεις πολύ μεγαλύτερες από τις ακτές της Κίνας, από ό,τι το PLAN. Αυτές δεν είναι οι ενέργειες της ναυτικής ισχύος σε παρακμή. Αυτές είναι ενέργειες μιας πολύ σοβαρής δύναμης.
Νέες σχέσεις με περιφερειακές δυνάμεις
Το ναυτικό της Κίνας έχει δημιουργήσει νέες σχέσεις και με περιφερειακές δυνάμεις. Η Κίνα ανοίγει λιμάνια για να επισκεφθούν τα πολεμικά της πλοία μέχρι την Παπούα Νέα Γουινέα στον Νότιο Ειρηνικό (ακριβώς πάνω από την Αυστραλία). Βάσει ΣΧΕΔΙΟΥ προσπαθεί να δημιουργήσει μια μεγάλη ναυτική βάση κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Αφρικής, ώστε το ΣΧΕΔΙΟ να μπορεί να έχει μόνιμη θέση κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού.
Μόλις η Κίνα μπορέσει να εξασφαλίσει την κυριαρχία της στον Ινδο-Ειρηνικό, ωστόσο, θα αναπτύξει το ναυτικό της για να γίνει μια πιο παγκόσμια δύναμη. Καθώς το Πεκίνο εδραιώνει τη θέση του στον Ινδο-Ειρηνικό ως η πιο κυρίαρχη ιθαγενής δύναμη εκεί, μπορεί τότε να επεκταθεί πέρα από τη σφαίρα επιρροής του και να αρχίσει να «ανακατεύεται» στο Δυτικό Ημισφαίριο (την παραδοσιακή σφαίρα επιρροής της Αμερικής).
Το ναυτικό της Κίνας είναι μια αυξανόμενη απειλή επειδή εξελίσσεται συνεχώς, για να αμφισβητήσει τελικά τα προηγμένα ναυτικά των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και των άλλων σύγχρονων ναυτικών, όχι μόνο αυτά που δραστηριοποιούνται στην περιοχή αλλά τελικά για να αμφισβητήσουν τα ναυτικά του κόσμου οπουδήποτε.
Εν τω μεταξύ, από τις πιθανές ναυτικές τους εγκαταστάσεις κατά μήκος της αφρικανικής ανατολικής ακτής, τα πολεμικά πλοία του PLAN θα μπορούν να επιχειρούν σε όλο τον Ατλαντικό.
Προσπαθούν να επεκταθούν πέρα από την τρέχουσα επικράτειά τους για να επιτύχουν το «Όνειρο της Κίνας» του Σι Τζινπίνγκ, τον στόχο που ανακοίνωσε ο Σι, σύμφωνα με τον οποίο η Κίνα θα εκτοπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την κυρίαρχη υπερδύναμη του κόσμου μέχρι το 2049, την εκατονταετή επέτειο από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας από Μάο Τσε Τουνγκ.
Το PLAN εξακολουθεί να αναπτύσσεται επί του παρόντος. Αλλά έχει αυξηθεί με άλματα, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει υποχωρήσει σε σχέση με το ναυτικό της Κίνας, ειδικά στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού.
Για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη ναυτική απειλή της Κίνας, οι Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να αποκαταστήσουν τις ναυπηγικές τους ικανότητες. Η Αμερική πρέπει να ενισχύσει τη βιομηχανική της δύναμη και να επικεντρωθεί στην ταχεία επέκταση του στόλου των υποβρυχίων της, καθώς τα υποβρύχια θα είναι η «κορυφή του δόρατος» σε έναν πόλεμο με την Κίνα για την Ταϊβάν.
Αλλά όσο περισσότερο καθυστερεί η Αμερική να ανακαινίσει το ναυτικό της και να επεκτείνει τον υποβρύχιο στόλο της, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το ναυτικό της Κίνας, ενώ εξακολουθεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της αλλού στον κόσμο, τόσο πιο πιθανό είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες να κινδυνεύουν να χάσουν την πρόσβαση στις ζωτικές αλυσίδες νησιών που εξυπηρετούν βασικούς στρατηγικούς φραγμούς, μεταξύ της ισχύος των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό και της Κίνας.
