Η Πολεμική Αεροπορία της Ρωσίας έχει αρνηθεί την αεροπορική υπεροχή στον ουκρανικό ουρανό από τα συστήματα αεράμυνας του Κιέβου, περισσότερο από ένα χρόνο μετά τον πόλεμο. Τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, συνεχίζουν να επιτίθενται μακριά από τον εναέριο χώρο της Ουκρανίας, από φόβο μήπως καταρριφθούν τα προηγμένα και ακριβά αεροσκάφη τους.
Εάν τα αποθέματα πυραύλων αεράμυνας της Ουκρανίας μειωθούν, η πορεία του πολέμου μπορεί να γείρει υπέρ της Μόσχας. Αυτό θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα καίριο πλήγμα δεδομένου ότι, τα ρωσικά στρατεύματα συνεχίζουν να εξαπολύουν μαζικές επιθέσεις με πυραύλους και UAV σε πόλεις της Ουκρανίας κάθε λίγες μέρες, αναγκάζοντας τον ουκρανικό στρατό να βρει μια ισορροπία μεταξύ της ανάγκης προστασίας των πιο σημαντικών περιουσιακών στοιχείων του, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων του, των στρατευμάτων πρώτης γραμμής και τις ζωτικής σημασίας υποδομές.
Αλλαγή τακτικής
Τα μαχητικά των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων (RuAF), άλλαξαν πρόσφατα τακτική και υιοθέτησαν μια πιο επιθετική επιχειρησιακή στάση από ότι στο παρελθόν.
Σύμφωνα με τον Αλεξέι Ντμιτρασκόφσκι, επικεφαλής του κοινού κέντρου τύπου της διεύθυνσης Tauride της Ουκρανίας, σε αντίθεση με το παρελθόν που τα μαχητικά της RuAF πετούσαν σόλο αμυντικές περιπολίες εναέριας κυριαρχίας, τώρα υπάρχει συνδυασμός μαχητικών. «Χθες υπήρχε ομαδική δουλειά: δύο αεροπλάνα παρέσυραν τις δυνάμεις αεράμυνάς μας και το τρίτο αεροπλάνο χτύπησε», αναφέρει.
Οι τακτικές που χρησιμοποιούν τα μαχητικά της RuAF για αεροπορική κυριαρχία είναι οι εξής:
Ρωσικά μαχητικά κορυφαίας γραμμής, όπως τα Su-35S και Su-30SM, εκτελούν αεροπορικές περιπολίες κυριαρχίας σε καθορισμένους τομείς που καλύπτουν ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου. Περιστασιακά, το MiG-31 BM πετά επίσης τέτοιες περιπολίες.
Αυτά τα μαχητικά είναι οπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος (A2A) ή έναν συνδυασμό πυραύλων A2A και πυραύλων κατά της ακτινοβολίας (ARM). Το ARM χρησιμοποιείται για να χτυπήσει οποιοδήποτε ουκρανικό ραντάρ AD που αρχίζει να εκπέμπει, για να παρακολουθήσει αεροσκάφη της RuAF.
Στις αποστολές εναέριας κυριαρχίας, συνήθως:
1)Το MiG-31BM είναι εξοπλισμένο με 2 πυραύλους A2A μεγάλου βεληνεκούς RVV-BD κάτω από την άτρακτο και 2 RVV-SD A2A μεσαίου βεληνεκούς κάτω από τις πτέρυγες.
2)Το Su-35S/Su-30SM είναι εξοπλισμένο με 2 RVV-BD, 2 RVV-SD και 1 Kh-31 ARM.
Τα μαχητικά RuAF πετούν τις περιπολίες μένοντας μακριά από τα ουκρανικά συστήματα AD και παρέχουν αμυντική κάλυψη σε ρωσικά βομβαρδιστικά (Su-34), επιθετικά μαχητικά (Su-30SM, Su-25) και επιθετικά ελικόπτερα (Mi-28, Mi-35, Ka-52).
Τα μαχητικά εμποδίζουν επίσης τα ουκρανικά επιθετικά αεροσκάφη (MiG-29, Su-25 & Su-24), να επιτεθούν στα ρωσικά στρατεύματα κατά μήκος της πρώτης γραμμής.
Το θανατηφόρο Kh-31P ARM
Η ικανότητα του ρωσικού Kh-31P ARM να καταστρέφει οποιοδήποτε ουκρανικό ραντάρ AD που ενεργοποιείται για να καθοδηγήσει ουκρανικούς πυραύλους , είναι ένα κρίσιμο συστατικό της ρωσικής κυριαρχίας στον αέρα.
Το Kh-31P έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει ραντάρ συστημάτων SAM μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, ραντάρ ελέγχου αεροπορικών επιχειρήσεων και ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης. Είναι βελτιωμένο να χτυπά ενεργά αντίπαλα ραντάρ.
Εάν «εγκλωβιστεί» από ένα αντίπαλο ραντάρ, το Kh-31P εκτελεί έναν ελιγμό έλξης 10 g για να σπάσει το κλείδωμα.
Οι Ρώσοι πιλότοι αναφέρονται στο Kh-31PD ως «Υπερηχητικός Θάνατος», υποστηρίζοντας ότι ο πύραυλος είναι πρακτικά άτρωτος στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού, λόγω της υψηλής ταχύτητας και των ικανοτήτων του στην αντεπίθεση. Η Ρωσία ισχυρίζεται ποσοστό επιτυχίας 98% με το Kh-31PD, σε αρκετές δεκάδες εκτοξεύσεις εναντίον της Ουκρανίας.
Ο λόγος για τον οποίο τα μαχητικά RuAF παρέμεναν εκτός εμβέλειας των ουκρανικών συστημάτων AD παρά το ότι φέρουν τον πύραυλο Kh-31P, είναι επειδή οι ουκρανικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι (χρησιμοποιώντας πληροφορίες στόχευσης σε πραγματικό χρόνο από το AWACS των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ (Airborne Warning & Control System), μπορούσαν συχνά να στοχεύουν ρωσικά μαχητικά , θέτοντας σε κίνδυνο τα μαχητικά και τους πιλότους της RuAF.
Σύμφωνα με Ουκρανό αξιωματούχο, τα ρωσικά μαχητικά δεν μένουν πλέον εκτός εμβέλειας των ουκρανικών συστημάτων AD. Εισέρχονται στον αμφισβητούμενο εναέριο χώρο, για να προκαλέσουν επιθέσεις AD της Ουκρανίας και έτσι να εντοπίσουν τα ουκρανικά συστήματα AD για να τα χτυπήσουν. Με άλλα λόγια, αποδέχονται αυξημένο κίνδυνο με στόχο την καταστροφή ουκρανικών συστημάτων AD.
Χρήση βομβών ολίσθησης
Η Ρωσική πολεμική αεροπορία εισήγαγε επίσης βόμβες ολίσθησης, όπως τις UPAB-1500B, PBK-500U Drel και Grom (Thunder), στην αεροπορική της εκστρατεία κατά των ουκρανικών δυνάμεων. Αυτές οι βόμβες έχουν εμβέλεια περίπου 60 km και περιέχουν από 500 kg έως 1500 kg εκρηκτικών.
Έχουμε αναφέρει επίσης ότι, η Ρωσία πρόκειται να αναπτύξει επιχειρησιακά το βαρύ επιθετικό drone LO Sirius (Inokhodets-RU), κατά μήκος του ουκρανικού μετώπου μάχης. Αυτά τα drones, είναι ικανά να ρίχνουν βόμβες ακριβείας 100 κιλών από αποστάσεις.
Είναι σαφές ότι η ρωσική πολεμική αεροπορία σφίγγει τον κλοιό γύρω από τις ουκρανικές δυνάμεις, μέσω μιας πολύ καλά βαθμονομημένης αλλαγής από μια αμυντική σε μια επιθετική στάση κατά μήκος του μετώπου της μάχης.
Είναι πιθανό ότι, οι προηγούμενες επιθέσεις σε υποδομές με χρήση πυραύλων ακριβείας κρουζ, δεν επηρέασαν αρνητικά την πολεμική ικανότητα της Ουκρανίας στο μέτωπο της μάχης στον βαθμό που ήλπιζε η Ρωσία.
Η σταθερή ροή όπλων και πυρομαχικών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, καθώς και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και ο εξοπλισμός του δικτύου, απέτρεψαν την εξασθένηση των ουκρανικών δυνάμεων. Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία έχει πλέον καταφύγει στο να χτυπήσει δυνατά τις ουκρανικές δυνάμεις με βαριές και ακριβείς βόμβες που παραδίδονται από τον αέρα.
