Οι ΗΠΑ φαίνεται να βρίσκονται σε κλοιό καθώς μετά το περιστατικό με το ντρόουν στην Μαύρη Θάλασσα, η Ρωσία της ανοίγει ένα άλλο μέτωπο αυτή την φορά σε ένα άλλο σημείο του πλανήτη και συγκεκριμένα στην Αραβική Θάλασσα.
Η Ρωσία ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι, ξεκίνησε ναυτικές ασκήσεις με την Κίνα και το Ιράν στην Αραβική Θάλασσα, καθώς επιδιώκει να ενισχύσει τους δεσμούς με το Πεκίνο και την Τεχεράνη.
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι, οι τριμερείς ασκήσεις με την ονομασία «Ζώνη Θαλάσσιας Ασφάλειας 2023», ξεκίνησαν στην περιοχή του ιρανικού λιμανιού Chabahar. Το ναυτικό μέρος των ασκήσεων θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη και την Παρασκευή.
Παράλληλα «τα μάτια» των Ηνωμένων Πολιτειών, στρέφονται και στην Βόρεια Κορέα καθώς την Κυριακή 12 Μαρτίου, η Βόρεια Κορέα ξεκίνησε την πρώτη δοκιμή πυραύλων κρουζ που εκτοξεύονται από πλοίο.
Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, δύο πύραυλοι κρουζ εκτοξεύτηκαν από ένα υποβρύχιο, έως και 1500 km κατά μήκος μιας τροχιάς που έμοιαζε με το ψηφίο "8". Η εκτόξευση έγινε από το 8.24 Yongung, το μεγαλύτερο υποβρύχιο σε υπηρεσία με τη Βόρεια Κορέα και το μοναδικό θαλάσσιο φορέα βαλλιστικών πυραύλων που διαθέτει η χώρα.
Μετά από αυτές τις ασκήσεις, δυτικοί αναλυτές εξέφρασαν την ανησυχία ότι τώρα η Βόρεια Κορέα έχει αποκτήσει την ικανότητα να βομβαρδίζει όχι μόνο τα εδάφη της Νότιας Κορέας αλλά και την Ιαπωνία και ότι το «καθεστώς» έλαβε πολύ καλύτερες δυνατότητες για να παραβιάσει την αντιπυραυλική άμυνα των αντιπάλων του στην περιοχή του Ειρηνικού.
Με βάση τις διαθέσιμες λεπτομέρειες, το Αμερικανικό πεντάγωνο ανησυχεί καθώς επεκτείνει αυτήν την εικόνα και υποθέτει ότι, η Βόρεια Κορέα προσπάθησε να εκτοξεύσει το δικό της αντίγραφο του ρωσικού πυραύλου 3M-14 Kalibr. Μια τέτοια υπόθεση είναι βιώσιμη, επειδή ακόμη και η Κίνα χρησιμοποιεί το αντίγραφο του πυραύλου Kalibr 2, με την ονομασία YJ-18, ως τον κύριο πύραυλο κρουζ για τα υποβρύχια της.
Από τι εξαρτάται
Τούτου λεχθέντος, η διαφορά μεταξύ του ρωσικού πρωτοτύπου και του βορειοκορεατικού αντιγράφου, θα εξαρτηθεί από τον τρόπο εκσυγχρονισμού του υποβρυχίου 8.24 Yongung.
Αυτό το υποβρύχιο, είναι στην υπηρεσία του Βορειοκορεατικού πολεμικού ναυτικού περίπου από το 2019 και βασίζεται στο σοβιετικό υποβρύχιο Project 629, το οποίο έχει σιλό εκτόξευσης για τρεις βαλλιστικούς πυραύλους που βρίσκονται στο πανί του. Αυτό το υποβρύχιο έχει επίσης 6 λοβούς τορπιλών, αν και μόνο 2 από αυτούς βρίσκονται πάνω από την ίσαλο γραμμή.
Και εδώ έχουμε δύο επιλογές, και οι δύο εξίσου δυνατές. Οι Βορειοκορεάτες είτε εκτοξεύουν το αντίγραφό τους στο Kalibr με τον ίδιο τρόπο που κάνουν οι Ρώσοι με το πρωτότυπο, δηλαδή από έναν σωλήνα τορπιλών, σε αυτή την περίπτωση η φόρτωση γίνεται έξω από το πλοίο μόνο στους σωλήνες που βρίσκονται πάνω από την ίσαλο γραμμή.
Παρεμπιπτόντως, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ρωσικά υποβρύχια του Project 636.6 μπορούν να πάρουν μόνο έως και 4 πυραύλους κρουζ επί του σκάφους, αν και διαθέτουν 6 σωλήνες τορπιλών. Αλλά σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι, η Βόρεια Κορέα έπρεπε να εκσυγχρονίσει το σύστημα ελέγχου πυρός στο 8.24 Yongung.
Μια άλλη επιλογή είναι οι Βορειοκορεάτες να ξαναφτιάξουν τα σιλό εκτόξευσης του υποβρυχίου, τότε σημαίνει ότι το καθεστώς θα έπρεπε να προσαρμόσει αυτόν τον πύραυλο κρουζ για κάθετη εκτόξευση, αφού το αρχικό Kalibr εκτοξεύεται οριζόντια.
Ένα ακόμη ερώτημα είναι πόσο καιρό θα χρειάστηκαν οι μηχανικοί της Βόρειας Κορέας, για να αντιγράψουν τον ρωσικό πύραυλο Kalibr και πότε θα μπορούσαν ενδεχομένως να ανταλλάσσονταν οι τεχνολογίες.
Από αυτή την άποψη, μπορούμε να θυμηθούμε ένα παράδειγμα από την ιστορία, όταν χρειάστηκαν τουλάχιστον τρία ολόκληρα χρόνια για τους Σοβιετικούς μηχανικούς, να αντιγράψουν τον πύραυλο Tomahawk και να φτιάξουν το δικό τους RK-55 Granat, τον προκάτοχο του Kalibr.
Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι οι σχεδιαστές της Βόρειας Κορέας είναι αρκετές φορές πιο αποτελεσματικοί όσον αφορά τις τεχνολογίες πυραύλων από τους Ρώσους συναδέλφους τους, είναι απίθανο η αντιγραφή του πυραύλου Kalibr να χρειάστηκε λιγότερο από ένα χρόνο. Ως εκ τούτου, η μεταφορά τεχνολογιών για αυτόν τον πύραυλο κρουζ, θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί ακόμη και πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.
Θα πρέπει επίσης να θυμηθούμε ένα άλλο παράδειγμα: η Κίνα έλαβε ορισμένα δείγματα του ρωσικού Kalibr στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά το αντίγραφο με το όνομα YJ-18 παρουσιάστηκε μόλις το 2015.
