Είναι γνωστό ότι το Κίεβο προετοιμάζει μια εαρινή επίθεση κατά της Κριμαίας. Ο σκοπός της επίθεσης είναι κάτι παραπάνω από προφανής, με τους Ρώσους να διατείνονται ότι αυτή αποσκοπεί στο να επιφέρει μια τοπική ήττα στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις και να αποδείξει στις χώρες της Δύσης ότι, δεν σπαταλούν μάταια κονδύλια του προϋπολογισμού τους.
Η αεροπορία θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εαρινή στρατιωτική εκστρατεία και από την πλευρά της Ρωσίας και από την ουκρανική πλευρά. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, έχουν ένα πρόβλημα με την αεροπορική υποστήριξη καθώς αναζητούν μαχητικά, από την άλλη πλευρά, διαθέτουν χιλιάδες ανθρωποφορητά συστήματα αεράμυνας (MANPADS) και οι διαστημικές πληροφορίες του ΝΑΤΟ τους παρέχουν πληροφορίες.
Ο Επίτιμος Στρατιωτικός Πιλότος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Υποστράτηγος Βλαντιμίρ Ποπόφ , προσπαθεί να αναλύσει πως θα βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της Ρωσικής αεροπορίας υπό τέτοιες συνθήκες, ώστε να επιφέρει καίρια χτυπήματα στις Ουκρανικές δυνάμεις κατά την αναμενόμενη εαρινή επίθεση.
«Δεν γνωρίζουμε τα επιχειρησιακά και τακτικά σχέδια της στρατιωτικής μας ηγεσίας. Άρα είναι δυνατό να επιχειρηματολογήσουν μόνο θεωρητικά, με βάση τη δική τους εμπειρία», αναφέρει.
Πιστεύει ότι, για να υπάρξει επιτυχημένη αποτελεσματικότητα της αεροπορίας, θα πρέπει να επιχειρήσει ενιαία ως «μία γροθιά». Δηλαδή την μαζική χρήση της, πραγματοποιώντας ομαδικά χτυπήματα.
Είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολλά φορητά από άνθρωπο αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα στις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Αν και σε τοπικό επίπεδο, έχουν διατηρηθεί συστήματα αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας. Επιπλέον, λαμβάνουν προσδιορισμό στόχου από τους Αμερικανούς, χάρη στον οποίο είναι σε θέση να ενεργούν πολύ αποτελεσματικά.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος προτείνει ο Ποπόφ:
«Ναι, άρα ο κίνδυνος για την αεροπορία μας υπάρχει πραγματικά. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλλους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Ας υποθέσουμε, πρώτα, μετά την αναγνώριση, τα πυραυλικά στρατεύματα και το πυροβολικό των χερσαίων δυνάμεων χτυπούν τα προελαύνοντα εχθρικά στρατεύματα.
Ως αποτέλεσμα, αποδιοργανώνουμε το σύστημα αεράμυνας, εμποδίζουμε και ταυτόχρονα καταστέλλουμε ηθικά και ψυχολογικά μονάδες σε οποιοδήποτε τομέα του μετώπου. Μετά από αυτό, η στρατιωτική αεροπορία μπορεί να αρχίσει να λειτουργεί».
Εννοεί ότι, πρώτα στέλνεται η στρατιωτική αεροπορία, ώστε χτυπώντας να συνεχίσει να επεξεργάζεται τις δυνάμεις και τα μέσα του εχθρικού πεζικού.
Μετά έρχονται τα αεροσκάφη κρούσης. Δηλαδή, επιθετικά αεροσκάφη Su-25 ή βομβαρδιστικά Su-24 και Su-34, που μπορούν να πάνε πιο βαθιά. Τα βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας Tu-22, ικανά να μεταφέρουν περισσότερους από 20 τόνους πυρομαχικών το καθένα, μπορούν να τα ακολουθήσουν. Με τέτοια σχεδίαση και τακτικές, αυξάνεται η αποτελεσματικότητα της αεροπορικής υποστήριξης.
Τονίζει επίσης ότι, για να ματαιωθούν τα σχέδια της Ουκρανικής επίθεσης, θα πρέπει να χτυπηθούν συγκεκριμένοι σημαντικοί στόχοι, όπως αποθήκες, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων, οπλοστάσια, και εξοπλισμός. «Πρέπει να καταστρέψουμε κόμβους επικοινωνίας: σιδηροδρομικές διαβάσεις, γέφυρες, οδογέφυρες», αναφέρει.
«Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: έχουμε πάντα αρκετά πυρομαχικά για να το κάνουμε αυτό σε τακτική βάση; Είναι απαραίτητο να εργάζεστε σε τέτοιους στόχους πιο συχνά, έτσι ώστε ο εχθρός να μην είναι σε θέση να αποκαταστήσει αυτά τα αντικείμενα σε μία ή δύο εβδομάδες. Νομίζω ότι ο κλάδος μας δεν έχει ακόμη κινητοποιηθεί πλήρως για αυτό» και συμπληρώνει:
«Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η αποδιοργάνωση του συστήματος ελέγχου.Μάλιστα τώρα, και όχι όταν πρέπει να αποκρούσουμε άμεσα το εαρινό χτύπημα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Πρέπει τώρα να χτυπήσουμε τις υπερβάσεις από όπου προέρχεται η προμήθεια όπλων».
Να επισημάνουμε ότι, τέτοια μαζικά χτυπήματα πραγματοποιούνται σε ουκρανικούς στόχους. Αυτό κατά τον Ποπόφ, είναι απαραίτητο να γίνεται περιοδικά. Ίσως μια φορά την εβδομάδα, ίσως δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα και σε συνδυασμό μάλιστα με αεροπορικές επιδρομές.
Τώρα σε αυτήν την φάση του πολέμου πιστεύει ότι, τα μεμονωμένα χτυπήματα δεν λύνουν πολλά. Χρειάζονται τεράστια χτυπήματα. Αυτό ασκεί πίεση στην ψυχή του εχθρού. «Και αν η ψυχή είναι αναστατωμένη, τότε η αποτελεσματικότητα οποιουδήποτε όπλου αυξάνεται μιάμιση έως δύο φορές, αν όχι περισσότερο», αναφέρει.
