Τον Φεβρουάριο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν θα επισκεφθεί την Κίνα. Τον Μάρτιο, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αναμένεται να επισκεφθεί τη Ρωσία.
Οι Αμερικανοί προσπαθούν να παίξουν με τις αντιθέσεις μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου, για το βάθος των οποίων οι ειδικοί έχουν διαφορετικές απόψεις.
Τι θέλει πραγματικά η Κίνα, να διατηρήσει τη συμμαχία με τη Ρωσία ή να αποστασιοποιηθεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Στο παραπάνω ερώτημα επιχειρεί να δώσει απαντήσεις άρθρο Ρωσικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Σήμερα, η Κίνα είναι ο σημαντικότερος εταίρος εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών έχει αυξηθεί σχεδόν κατά ένα τρίτο τους πρώτους 10 μήνες του 2022 και πολιτικά, το Πεκίνο υποστηρίζει ,τουλάχιστον τυπικά, τη Μόσχα στη σύγκρουσή της με τη Δύση.
Έτσι παρουσιάζονται οι σχέσεις των δύο χωρών στα ρωσικά ΜΜΕ. Ωστόσο, στον δυτικό χώρο ενημέρωσης υπάρχουν πολλές απόψεις για αυτό το θέμα.
Οι τρείς απόψεις της Δύσης για τις σχέσεις Κίνας-Ρωσίας
Ορισμένοι ειδικοί συμφωνούν γενικά με την άποψη των Ρώσων.
«Η Σινο-Ρωσική συμφωνία δεν είναι, όπως συχνά πιστεύεται στη Δύση, μια απλή ιδεολογική συμπάθεια μεταξύ δύο ρεβιζιονιστικών απολυταρχιών. Μάλλον, είναι μια ρεαλιστική, εν μέρει επιχειρηματική ένωση», δηλώνει ο γνωστός Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Ρόμπερτ Μάνινγκ.
Υπάρχει όμως και μια άλλη άποψη. «Μετά το 2022, η πραγματική φύση της ρωσο-κινεζικής συνεργασίας έχει γίνει σαφής. Αυτό δεν είναι άξονας αυταρχικών καθεστώτων, αλλά μάλλον μια μονόπλευρη συνεργασία στην οποία οι όροι καθορίζονται από το κύριο μέλος της, τον Xi Jinping, κυρίως προς το συμφέρον της ίδιας της Κίνας», λέει ο Atlantic.
Τέλος, η τρίτη ομάδα αναλυτών τονίζει την επιθυμία της Κίνας να διατηρήσει μια ισορροπία. «Παραμένει πιστή στον μακροχρόνιο και στενό της εταίρο Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να μην αποξενωθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες», γράφει η AsiaTimes.
Ορισμένα δυτικά μέσα προσπαθούν να πείσουν τους πάντες, τόσο το κοινό τους όσο και έμμεσα τους Ρώσους, ότι οι στόχοι της Μόσχας και του Πεκίνου διαφέρουν.
Ότι η Ρωσία, σύμφωνα με μια έκθεση της Rand Corporation, δεν είναι μια δύναμη ίση με τις ΗΠΑ, αλλά μάλλον «ένα βαριά οπλισμένο κράτος που επιδιώκει να υπονομεύσει τη διεθνή τάξη που ποτέ δεν ελπίζει να κυριαρχήσει», ενώ η Κίνα είναι ισότιμος ανταγωνιστής, «η οποία θέλει να σχηματίσει μια τέτοια διεθνή τάξη όπου μπορεί να αγωνιστεί για την κυριαρχία».
Στην εικόνα τους για τον κόσμο, ο σύντροφος Xi είναι δυσαρεστημένος με τις ενέργειες της Μόσχας και σχεδόν αναγκάζει τη ρωσική πλευρά να σταματήσει τις εχθροπραξίες. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές.
Ναι, επισήμως οι Κινέζοι ζητούν ειρήνη. Ταυτόχρονα όμως στα τέλη Οκτωβρίου 2022, ο τότε Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi δήλωσε ότι το Πεκίνο θα υποστήριζε σταθερά τη ρωσική πλευρά υπό την ηγεσία του Προέδρου Πούτιν για να ενώσει τον ρωσικό λαό για να ξεπεράσει δυσκολίες και εμπόδια, να πραγματοποιήσει τον στρατηγικό αναπτυξιακό στόχο και να ενισχύσει περαιτέρω το καθεστώς της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, εάν η Δύση προσπαθεί να «διασπάσει την ιστορική Ρωσία», τότε η Μόσχα θα ασχοληθεί με την «ενοποίηση του ρωσικού λαού». Δηλαδή, όπως ερμηνεύουν ορισμένοι ειδικοί τα λόγια του προέδρου, η επανένωση των ρωσικών εδαφών που τελούν προσωρινά υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας.
Η Κίνα υποστηρίζει τα σχέδια του Κρεμλίνου;
Εν μέρει ναι, γιατί η κινεζική ηγεσία κάνει περίπου το ίδιο πράγμα , την ενοποίηση του κινεζικού λαού. Η επιστροφή της Ταϊβάν υπό τον έλεγχο του Πεκίνου είναι ένας από τους κύριους στόχους της ΛΔΚ, επομένως οι Κινέζοι βλέπουν τη ρωσική ειδική επιχείρηση πρωτίστως μέσα από αυτό το πρίσμα.
Το ερώτημα είναι πόσο βοηθά την Κίνα ή, αντίθετα, πόσο εμποδίζει την υλοποίηση του στόχου της;
Υπάρχουν δύο απόψεις για αυτό το ερώτημα. Σύμφωνα με μια από αυτές, οι ενέργειες της Ρωσίας αποτελούν μάλλον εμπόδιο.
Μετά την έναρξη του NMD, οι παραλληλισμοί της Ταϊβάν έγιναν τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Ταϊπέι, έτσι οι αρχές του νησιού ανησυχούσαν πολύ για την ασφάλειά τους και οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο άρχισαν να ενισχύουν τις σχέσεις τους με την Ταϊβάν, αλλά και ενίσχυσαν την υποχρέωση να υπερασπιστούν το νησί σε περίπτωση πολέμου, αλλά και τους δικούς του συμμάχους, ιδιαίτερα την Ιαπωνία.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να προκαλούν μέσω της Ταϊβάν για να ασκήσουν πίεση στην Κίνα. Η πιο επικίνδυνη πρόκληση ήταν η πρόσφατη επίσκεψη στο νησί της τότε προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ Νάνσι Πελόζι.
Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, όλα αυτά τα σημεία είναι τακτικής φύσης. Στρατηγικά, οι ενέργειες της Μόσχας θα βοηθήσουν την Κίνα να ανακτήσει την Ταϊβάν, αλλά μόνο εάν η Ρωσία κερδίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία.
Αυτή η νίκη, που κέρδισε η Μόσχα έναντι ενός de facto μπλοκ δυτικών χωρών, θα δείξει τα όρια της αμερικανικής ισχύος και θα μεταφέρει στην ηγεσία της Ταϊβάν την ιδέα ότι εάν η Μόσχα μπορούσε να επιστρέψει τα εδάφη της, τότε θα μπορούσε και το Πεκίνο.
Οι στόχοι των ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται την ήττα της Ρωσίας. Και θα συνεχίσουν να προσπαθούν να αποδυναμώσουν τη Ρωσία επιτιθέμενοι στη ρωσο-κινεζική συνεργασία.
Ο υπουργός Εξωτερικών Anthony Blinken έχει προγραμματιστεί να επισκεφθεί την Κίνα στις 5-6 Φεβρουαρίου και να έχει συνομιλίες με τον Κινέζο ομόλογό του Qin Gang, ο οποίος μέχρι πρόσφατα υπηρετούσε ως πρεσβευτής της Κίνας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης είναι βέβαιοι ότι ο Μπλίνκεν θα απαιτήσει από την κινεζική πλευρά να μειώσει τη στήριξη προς τη Ρωσία ,συμπεριλαμβανομένης αυτής που περνά από γκρίζα κανάλια.
Ορισμένοι ειδικοί προτείνουν ότι ο υπουργός Εξωτερικών δεν πρέπει να επικεντρωθεί στις απειλές, αλλά να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει «ρωσο-κινεζικές ρήξεις», δηλαδή εκείνες τις στιγμές όπου οι προσεγγίσεις της Μόσχας και του Πεκίνου διαφέρουν μεταξύ τους.
Σε γενικές γραμμές, ο υπουργός Εξωτερικών θα προσπαθήσει να μεταφέρει στον Κινέζο ομόλογό του ότι όσο λιγότερη υποστήριξη παρέχεται στη Ρωσία, τόσο λιγότερο οξεία θα είναι η σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας.
Για την Κίνα, αυτό είναι ένα επιχείρημα. Το Πεκίνο φοβάται πραγματικά μια σύγκρουση με τις ΗΠΑ. «Πραγματικά, η ΛΔΚ υποστηρίζει ξεκάθαρα τη Ρωσία, αλλά στρατιωτικά και οικονομικά, αυτή η υποστήριξη είναι πολύ πιο αδύναμη», δήλωσε ο Τσαρλς Ντανστ, ερευνητής στο Αμερικανικό Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.
Οι ΗΠΑ προειδοποιούν τακτικά ότι η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη προς τη Ρωσία θα οδηγήσει σε αμερικανικές κυρώσεις. και η Κίνα, «της οποίας η οικονομία βρίσκεται σε επισφαλή θέση, προσπαθεί να αποφύγει αυτή την κατάσταση», τονίζει.
Οι Κινέζοι εξηγούν τους φόβους τους λέγοντας ότι ο χρόνος είναι με το μέρος τους.
Κατανοούν ότι μια σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αναπόφευκτη, αλλά καθυστερούν τη στιγμή μιας άμεσης αντιπαράθεσης για να βγάλουν τα περισσότερα χρήματα από την αμερικανική αγορά και να ενισχύσουν τις οικονομικές και πολιτικές θέσεις τους, μεταξύ άλλων μέσω της ουκρανικής κρίσης.
Όπως σημειώνει η AsiaTimes, με φόντο όλα όσα συμβαίνουν, το Πεκίνο τοποθετείται ως νησί σταθερότητας στη μέση μιας φουρτουνιασμένης θάλασσας.
Από την άλλη, ο Blinken μπλοφάρει λίγο. Οι Αμερικανοί δεν χρειάζονται τώρα άμεση σύγκρουση με το Πεκίνο, αφού η Ουάσιγκτον είναι σίγουρη ότι ο χρόνος ουσιαστικά παίζει με το μέρος τους. Θεωρούν επίσης μια σύγκρουση αναπόφευκτη και προσπαθούν επίσης να την καθυστερήσουν."
Τι μέλλει γενέσθαι
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να πολεμήσουν σε δύο μέτωπα και σχεδιάζουν πρώτα να αντιμετωπίσουν την ουκρανική κρίση και μόνο μετά να έρθουν σε ρήξη με την Κίνα.
Αυτή η στιγμή, οι καταστροφικές συνέπειες για τη ΛΔΚ από μια πιθανή ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία, καθιστούν τα σχέδια της Δύσης για διαζύγιο Μόσχας-Πεκίνου μη ρεαλιστικά.
Τον Μάρτιο, ο Σι Τζινπίνγκ πρόκειται να πραγματοποιήσει επίσκεψη στη Ρωσία και μετά από αυτή την επίσκεψη, οι ρωσο-κινεζικές σχέσεις , αναμένουμε να επανακινηθούν.
