Καθώς σε λίγο θα κλείσει ένας χρόνος αιματηρότατου πολέμου στην Ουκρανία,με τις Ένοπλες Δυνάμεις του Κιέβου να συνεχίζουν τον αμυντικό αγώνα τους προς έκπληξη πολλών απέναντι στην Υπερδύναμη Ρωσία, δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν το πόσο κρίσιμο θα είναι το τρέχον έτος για την τελική έκβαση του.
Στα παραπάνω αναφέρεται,άρθρο Διεθνούς ΜΜΕ, με τίτλο " Το 2023 θα μπορούσε να είναι μια αποφασιστική χρονιά για την Ουκρανία", κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα εξής
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πόλεμος στην Ουκρανία: Επιστράτευση 500.000 ατόμων ετοιμάζει ο Πούτιν πάνω στην "εκεχειρία"
"Σε λιγότερο από δύο μήνες, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα φτάσει την πρώτη του επέτειο. Το ίδιο το γεγονός ότι η Ουκρανία ξεπέρασε τις προσδοκίες τόσο όσον αφορά τις επιδόσεις των ενόπλων της δυνάμεων όσο και τη συνολική ανθεκτικότητα του ουκρανικού έθνους πρέπει να γιορταστεί.
Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουκρανία είναι αποφασισμένη να αγωνιστεί, την ίδια στιγμή σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Πούτιν και οι υποστηρικτές του , έχουν διπλασιάσει τη δέσμευσή τους να επικρατήσουν.
Αυτός είναι τώρα ένας πόλεμος φθοράς, και παρόλο που στα χαρτιά φαίνεται ότι η Μόσχα έχει ένα πλεονέκτημα όσον αφορά τον πληθυσμό και την επικράτειά της, σε αυτόν τον πόλεμο άλλοι παράγοντες μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικοί, δηλαδή ο ανθρώπινος παράγοντας,τα οπλικά συστήματα και τα πυρομαχικά.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδειξε την κρίσιμη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα στον πόλεμο.
Αποκάλυψε πόσο επικίνδυνη και καταστροφική μπορεί να είναι η μεγαλομανία ενός δικτάτορα, ειδικά κάποιου που βρίσκεται στην εξουσία για μεγάλο χρονικό διάστημα και πώς η διαφθορά της Ρωσίας, μπορεί να δημιουργήσει σταθερά λανθασμένες εκτιμήσεις πληροφοριών για τις στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας και να ωθήσει τον Πούτιν σε λάθος αποφάσεις.
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, και σε αντίθεση με το «ρεαλιστικό» παράδειγμα στην Πολιτική Επιστήμη, η Ουκρανία έδειξε για άλλη μια φορά τι μπορεί να πετύχει ένας κινητοποιημένος ελεύθερος και πατριωτικός λαός όταν το σπίτι του δέχεται επίθεση και οι συμπολίτες του δολοφονούνται.
Όμως ο πόλεμος της Ουκρανίας γίνεται γρήγορα πόλεμος αριθμών.
Με απλά λόγια: "Είναι για το απόθεμα πυρομαχικών, καταστροφικός" .Και αυτό ισχύει τόσο για τους Ρώσους όσο και για τους Ουκρανούς. Τα περίφημα ρωσικά αποθέματα εξαντλούνται με ρυθμούς που μόνο οι σχεδιαστές της σοβιετικής εποχής θα μπορούσαν να ορίσουν σε περίπτωση ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον του ΝΑΤΟ.
Στο αποκορύφωμα του καλοκαιριού, όταν η Μόσχα αντέγραψε μια σελίδα από το σοβιετικό δόγμα, κάνοντας ευρεία χρήση του πυροβολικού της, οι Ρώσοι εκτόξευαν περίπου 60.000 βλήματα την ημέρα.
Σήμερα οι Ρώσοι εκτοξεύουν το πολύ 20.000 βολές την ημέρα, συχνά λιγότερες, και ψάχνουν βαθιά στα δικά τους αποθέματα για να διατηρήσουν ακόμη και αυτόν τον περιορισμένο ρυθμό.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία προμηθεύεται πυρομαχικά σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν και της Βόρειας Κορέας.
Για να γίνει ακόμη πιο δύσκολη η κατάσταση για τη Μόσχα, τα αποθέματα πυρομαχικών που έφερε η Ρωσία από τη Λευκορωσία φαίνεται ότι εξαντλήθηκαν.
Η περιορισμένη ικανότητα της Ρωσίας να αναπληρώσει τα πυρομαχικά της, εγείρει το ερώτημα εάν ο «σοβιετικός τρόπος πολέμου» που ακολουθεί , είναι κάτι που μπορεί να υποστηρίξει το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα της.
Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ρωσία καθώς προετοιμάζεται για την εκπαίδευση μιας νέας δύναμης 300.000 εφέδρων, πιθανώς προετοιμάζοντας μια άλλη μεγάλη επίθεση , είναι ότι οι νέες μονάδες που θα δημιουργηθούν, δεν είναι πιθανό να έχουν την ποιότητα των στρατευμάτων που ανέλαβαν δράση στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο.
Η ρωσική δύναμη που δημιούργησαν οι μεταρρυθμίσεις του στρατηγού Valery Gerasimov αποδεικνύεται ότι δεν ταιριάζει με το συμβατικό πεδίο μάχης φθοράς που είναι η Ουκρανία.
Οι δυνάμεις που έχει βάλει η Ρωσία στο πεδίο από τη Μάχη του Κιέβου το 2022 είναι ανεπαρκώς εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες, δεν διαθέτουν υπαξιωματικούς και, κυρίως, δεν είναι σε θέση να αναπτύξουν τις πιο νέες ρωσικές πλατφόρμες όπλων.
Οι νέες δυνάμεις του Πούτιν μπορεί να έχουν την ίδια μοίρα με το πρώτο και το δεύτερο στρατιωτικό κύμα σε αυτόν τον πόλεμο.
Εάν συμβεί αυτό, θα αποτελούσε σημαντική εξέλιξη προς όφελος των Ουκρανών.
Αλλά και οι Ουκρανοί αισθάνονται την πίεση.
Τα ευρωπαϊκά αποθέματα τελειώνουν, ενώ οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμη προχωρήσει στην παραγωγή για να αντισταθμίσουν τα ποσοστά όπλων και πυρομαχικών που δαπανώνται στην Ουκρανία.
Ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν να αισθάνονται άβολα.
Για παράδειγμα, αναφορικά με τα πυρομαχικά οβιδοβόλων 155 χιλιοστών, οι ΗΠΑ παράγουν περίπου 14.000 βλήματα το μήνα, αν και οι αναφορές από την Ουκρανία δείχνουν ότι οι δυνάμεις τους ρίχνουν κατά μέσο όρο περίπου 5.000 βλήματα την ημέρα.
Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε πρόσφατα σχέδια να αυξήσει την παραγωγή σε 20.000 βλήματα των 155 χιλιοστών τον μήνα έως την άνοιξη και να την τριπλασιάσει μέχρι το 2025.
Σήμερα κανένα άλλο ζήτημα δεν είναι τόσο κρίσιμο όσο τα πυρομαχικά για την Ουκρανία, γιατί οι δυνάμεις της θέλουν να διατηρήσουν την άμυνά τους και να ενισχύσουν τη δυναμική τους να χτυπήσουν ξανά και να απελευθερώσουν περισσότερη εθνική επικράτεια.
Έτσι η πρόκληση φέτος είναι ξεκάθαρη.
Θα συνάψουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμβόλαια και θα ξοδέψουν τα χρήματα για να επιταχύνουν την παραγωγή πυρομαχικών και εξοπλισμού για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της Ουκρανίας να συνεχίσει να εμποδίζει την προέλαση της Ρωσίας και στη συνέχεια να πάρουν την πρωτοβουλία να νικήσουν τις δυνάμεις της και να απελευθερώσουν όλη την επικράτεια του έθνους;
Αυτό πρέπει να αφορά την Ευρώπη, γιατί ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επιταχύνει την παραγωγή πυρομαχικών, η Ουάσιγκτον έχει πρόσθετες δεσμεύσεις όπλων να εκπληρώσει, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων για την προμήθεια της Ταϊβάν και άλλων.
Επομένως, το βάρος πρέπει να πέσει στην Ευρώπη.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος που μετασχηματίζει το σύστημα του οποίου το αποτέλεσμα θα καθορίσει την ασφάλεια της ηπείρου για μια γενιά ή περισσότερο.
Ώρα για όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όχι μόνο εκείνες στα ανατολικά σύνορα, να καταλάβουν τι διακυβεύεται και να ενεργήσουν ανάλογα. Είναι, πρώτα και κύρια, ένα παιχνίδι αριθμών, τελεία και παύλα."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία εξελίσσεται σε έναν πόλεμο φθοράς, όπου ο ρυθμός απωλειών σε προσωπικό, κατανάλωσης πυρομαχικών και φθοράς οπλικών συστημάτων είναι τρομακτικός, με αποτέλεσμα τόσο η Ρωσία όσο και Ουκρανία-ΗΠΑ-ΕΕ να έχουν πέσει έξω στους αρχικούς υπολογισμούς τους.
Για την αναπλήρωση του έμψυχου δυναμικού Ρωσία και Ουκρανία πραγματοποιούν επιστρατεύσεις, ενώ για την αναπλήρωση οπλικών συστημάτων και κυρίως πυρομαχικών όπου υπάρχει τρομακτική υπερκατανάλωση, οι πολεμικές βιομηχανίες Ρωσίας και ΗΠΑ-ΕΕ από την άλλη προβαίνουν άμεσα σε διορθωτικές κινήσεις με σκοπό την αύξηση παραγωγής τους.
Που οφείλεται η έλλειψη πυρομαχικών στις εμπρός μαχόμενες Ρωσικές Δυνάμεις
Οφείλεται δε σε μια σειρά παραγόντων, οι οποίοι είναι οι εξής:
1.Υπερκατανάλωση πυρομαχικών από τις μαχόμενες δυνάμεις, ως απόρροια πλημελλούς εκπαίδευσής τους, αλλά και της πείσμονης Ουκρανικής άμυνας.
2. Οι ισχύουσες κλίμακες πυρομαχικών στα μετά του όπλου, Α και Β γραμμής, δεν είναι προσαρμοσμένες στην ημερήσια κατανάλωση πυρομαχικών, όπως αυτή έχει προκύψει από τις επιχειρήσεις μέχρι τώρα, αλλά είναι σύμφωνες με τους αρχικούς λανθασμένους υπολογισμούς και κλίμακες περί κατανάλωσης πυρομαχικών που υπολόγιζε το Ρωσικό Γενικό Επιτελείο πριν από αυτές.
3. Επιμήκυνση των αξόνων Διοικητικής Μερίμνης των Ρωσικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα την απώλεια χρόνου και την μη έγκαιρη προώθηση πυρομαχικών στα εμπρός μαχόμενα τμήματα.
4. Επιτυχής στοχοποίηση αποθηκών πυρομαχικών που βρίσκονται είτε σε οικήματα είτε εν υπαίθρω από πλευράς Ουκρανών, με αποτέλεσμα στην διασάλευση του ρυθμού και όγκου πυρομαχικών που προωθούνται στα εμπρός μαχόμενα τμήματα
5. Αδυναμία ανταπόκρισης της Ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας λόγω της μεγάλης χρονικής διάρκειας του πολέμου και του εμπάργκο σε κρίσιμα απάρτια οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών από την Δύση, που αναγκαιούν για την κατασκευή τους.
Ελλάδα-Τουρκία
Τα παραπάνω θα πρέπει να μελετηθούν ενδελεχώς από εμάς, ειδικότερα για την άμυνα των νησιών μας στο Αιγαίο, τα οποία έχει στοχοποιήσει η Τουρκία.
Κοινώς ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ημερήσια κατανάλωση πυρομαχικών θα πρέπει να αποτελέσει έναυσμα μελέτης για πιθανή επαύξηση του όγκου των πυρομαχικών μας σε αυτά, αυξάνοντας αριθμητικά τις ισχύουσες κλίμακες στα πυρομαχικά μετά του όπλου, Α, Β γραμμής.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εκτόξευση όγκου πυρός από τον αμυνόμενο σε ένα θέατρο επιχειρήσεων μειώνει τις δυνατότητες ελιγμού του επιτιθεμένου, αυξάνοντας γεωμετρικά τις απώλειές του.
