Οι παραδόσεις στην Ουκρανία μη επανδρωμένων εναέριων αεροσκαφών Bayraktar TB2, αποδείχθηκαν πολύ μεγάλης κλίμακας. Όπως έγινε γνωστό, η Τουρκία παρείχε στην Ουκρανία 40 επιθετικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Bayraktar TB2 εκτός από τα 12 drones αυτού του τύπου που είναι σε υπηρεσία με την Ουκρανία, ενώ έγινε γνωστό για την προμήθεια τουλάχιστον 24 ακόμη αναγνωριστικών drones Bayraktar Mini.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, η Τουρκία παρέδωσε 20 drones Bayraktar TB2 στην Ουκρανία, πούλησε 15 drones στη μισή τιμή και άλλα 5 drones παραδόθηκαν δωρεάν. Μέχρι σήμερα, η Ουκρανία έχει μόνο 6 drones αυτού του τύπου, ωστόσο, λόγω της αποτελεσματικότητας των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας, τα τελευταία δεν χρησιμοποιούνται για χτυπήματα, αν και χρησιμοποιούνται για τη διόρθωση επιθέσεων.
Μεταξύ άλλων, η Τουρκία αναγνώρισε τη μεταφορά 24 αναγνωριστικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar Mini στην Ουκρανία. Τα τελευταία χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την προσαρμογή του έργου του πυροβολικού και τη διεξαγωγή αποστολών αναγνώρισης, ωστόσο, πόσα από αυτά τα UAV παρέμειναν σε υπηρεσία με τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας είναι άγνωστο.
Εξουδετέρωση Ρωσικών UAV Geran-2
Η Ουκρανία χρησιμοποιεί παλιές μεθόδους συνδυασμού ισχυρών προβολέων με αντιαεροπορικά πολυβόλα, για να εντοπίσει και να παρακολουθήσει τα ρωσικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα καμικάζι Geran-2 (UAV).
Τα σύγχρονα ραντάρ και οι πύραυλοι αεράμυνας έχουν αποδειχθεί ότι, είναι κατά κύριο λόγο τεχνικά και οικονομικά ανέφικτα έναντι φθηνών drones μαζικής κατασκευής.
Η Ρωσία έχει ξαναρχίσει να τα χρησιμοποιεί, για να χτυπήσει ουκρανικούς στρατιωτικούς και πολιτικοστρατιωτικούς στόχους. Από τον Σεπτέμβριο, ο ρωσικός στρατός έχει χρησιμοποιήσει ιρανικά drones Shahed, για να χτυπήσει ουκρανικούς στόχους.
Σύμφωνα με Ουκρανούς αξιωματούχους, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν εξελίξει τις τακτικές τους για τη χρήση drones καμικάζι. Η Μόσχα τα είχε αναπτύξει αντιγράφοντας και τροποποιώντας τα UAV ιρανικής προέλευσης Shahed-136, τα οποία απέκτησε λίγους μήνες πριν από την έναρξη του πολέμου, τον Φεβρουάριο του 2022.
Στις 2 Ιανουαρίου, άλλο ένα χτύπημα απο Shahed-136 αναφέρθηκε στο Mykolaiv, στο Kherson και στο Dnepropetrovsk.
Από μια κάμερα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης (CCTV) ενός ψηλού κτιρίου της πόλης, έδειξε «χαλάζι» από βλήματα αντιαεροπορικού όπλου από πολλές θέσεις, να φτάνουν στον ουρανό.
Σε ένα σημείο, εκτοξεύεται ακόμη και αυτό που φαίνεται να είναι πύραυλος εδάφους-αέρος, με όλα αυτά τα συστήματα να φαίνεται ότι στοχεύουν εισερχόμενα drones Geran-2. Ωστόσο, μια μεγάλη έκρηξη στο έδαφος δείχνει ότι, τα πυρά έχασαν τα UAV και τα drones έφτασαν στον στόχο τους. Μπορεί να υποτεθεί με ασφάλεια ότι, οι πυροβολισμοί AA προέρχονται από συστήματα DShK και Gepard.
Το γεγονός είναι ότι, οι επιθέσεις έγιναν μεταμεσονύχτια σε σκοτεινούς ουρανούς και αυτό ώθησε πιθανώς τις μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU), να χρησιμοποιήσουν τα συνδυασμένα συστήματα DShK και προβολείς.
Απλά όπλα για απλά drones
Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται φορητά όπλα για την κατάρριψη Gerans, καθώς υπήρχε προηγούμενο βίντεο της Ουκρανικής αστυνομίας να χρησιμοποιεί τουφέκια Καλάσνικοφ, προσπαθώντας να χτυπήσει ένα εισερχόμενο Geran-2, πέρυσι.
Ρώσοι εμπειρογνώμονες έχουν επίσης επισημάνει ότι, το θορυβώδες drone πιθανώς να πέσει στο ίδιο σημείο και να τραυματίσει το άτομο που πυροβολεί από ένα τουφέκι, καθώς αν το πετύχει απλώς θα το αποσταθεροποιήσει και δεν θα το καταστρέψει.
Ο εκπρόσωπος της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας Yurii Ihnat, ανέφερε ότι η Ρωσία έχει στραφεί στην εκτόξευση drones τη νύχτα και κατά μήκος του ποταμού Δνείπερου, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο τον εντοπισμό τους. «Η κεραία ραντάρ που ανιχνεύει τον στόχο, δεν θα τον δει εάν ο στόχος πετά κάτω από το επίπεδο της κεραίας», είπε.
Επίσης, μια μελέτη από την ουκρανική εταιρεία συμβούλων Molfar, υπολόγισε ότι κοστίζει έως και επτά φορές περισσότερο η κατάρριψη ενός drone με πύραυλο από ότι η εκτόξευση ενός.
Τα drones κοστίζουν μόλις 20.000 δολάρια, ενώ το κόστος εκτόξευσης ενός SAM μπορεί να κυμαίνεται από 140.000 δολάρια για ένα S-300 της σοβιετικής εποχής έως 500.000 δολάρια για ένα αμερικανικό Εθνικό Προηγμένο Σύστημα Πυραύλων Επιφανείας-Αέρος (NASAMS). Ομοίως, ένας πύραυλος IRIS-T κοστίζει περίπου 430.000 δολάρια, 20 φορές περισσότερο από το κόστος του ιρανικού drone καμικάζι.
Ενώ αυτά τα συστήματα SAM μπορεί να καταρρίπτουν τα drones με το ποσοστό 60-80% όπως ισχυρίζεται η AFU, δαπανώνται επίσης γρήγορα, αφήνοντας την Ουκρανία ακόμα πιο εξαρτημένη από τη δυτική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια.
Αυτό έχει προκαλέσει ιδιαίτερα σημαντική κούραση στις ευρωπαϊκές οικονομίες, που πλήττονται από τον πληθωρισμό και στην αμερικανική και ενεργειακή κρίση. Είναι διαφορετικό το γεγονός ότι, αυτή η κατάσταση προκλήθηκε από ρωσικά πλήγματα με στόχο την «αποστρατιωτικοποίηση» της Ουκρανίας στην αρχή του πολέμου, όπου τώρα δεν έχει λειτουργική αμυντική βιομηχανία.
Η απώλεια ακριβών πλατφορμών SAM για τη χρήση φθηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών μπορεί επίσης, να στοχεύει πολύ καλά στο ελεύθερο πεδίο του ουκρανικού ουρανού για τη ρωσική αεροπορία, η οποία μπορεί να αναλάβει πιο καταστροφικές αποστολές στις πόλεις της, με στόχο τη στρατιωτική διοικητική της υποδομή.
