Από την άφιξή του στη διεθνή αγορά πολεμικών αεροσκαφών πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, το F-35 Lighting II της Lockheed-Martin έχει κερδίσει σε μεγάλο βαθμό, τη «μερίδα του λέοντος» στους διεθνείς διαγωνισμούς, με σταθερές παραγγελίες από τουλάχιστον 14 αεροπορικές δυνάμεις εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.
Και η δυναμική δεν φαίνεται να θέλει να στερέψει, με πολλές άλλες χώρες, 5 ευρωπαϊκές (Γερμανία, Ισπανία, Ελλάδα, Τσεχία και Ρουμανία) να έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να εξοπλιστούν με αυτήν βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος MiG-31 αναχαίτισε ένα νορβηγικό αναγνωριστικό P-3C Orion πάνω από τη θάλασσα του Μπάρεντς
Ωστόσο, αυτή η ιεραρχία, όσο καλά εδραιωμένη και εάν είναι, θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση σε λίγα χρόνια, καθώς η άφιξη των νέων λεγόμενων «συνεργατικών μαχητικών drones», (αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη), θα μπορούν να εξελίσσονται παράλληλα και προς όφελος των επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης και τα οποία αναπτύσσονται ενεργά σε όλο τον κόσμο, με τα αμερικανικά και αυστραλιανά προγράμματα Skyborg και Loyal Wingman ή τα Ευρωπαϊκά Remote Carriers.
Σε μια τέτοια περίπτωση, τα βασικά επιχειρήματα που οδήγησαν στην επιτυχία του F-35 τα τελευταία 15 χρόνια, είναι πολύ πιθανό να μην αποδειχθούν πλέον καθοριστικά μπροστά στα χαρακτηριστικά που μπορεί να προβάλλουν άλλα, μερικές φορές παλαιότερα, αεροσκάφη, όπως το Dassault Aviation Rafale.
Τα συνεργατικά drones, είτε Loyal Wingmen είτε Remote Carrier, αντιπροσωπεύουν μια νέα γενιά πολεμικών drones που προορίζονται να ελέγχονται από ένα μαχητικό αεροσκάφος, ώστε να επεκτείνουν τις δυνατότητές του. Σε αντίθεση με τα σημερινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αυτά δεν θα χειρίζονται εξ αποστάσεως, αλλά απλώς θα ελέγχονται από το πλήρωμα του μαχητικού αεροσκάφους, ενώ η λειτουργία του πιλότου θα διαχειρίζεται η τεχνητή νοημοσύνη.
Συνεργατικά Αεροσκάφη Μάχης (CCA)
Τα μη επανδρωμένα συστήματα που κατασκευάζονται για να υποστηρίζουν επανδρωμένα αεροσκάφη έκτης γενιάς, είναι πιθανό να εμφανιστούν πολύ νωρίτερα από μια επανδρωμένη παραλλαγή. Οι απαιτήσεις για μη επανδρωμένα συστήματα, ονομάζονται Συνεργατικά Αεροσκάφη Μάχης (CCA).
Το χάσμα δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία από μόνη της, είναι δύσκολο να διατηρηθεί. Καθώς αντίπαλοι σε επίπεδο σχεδόν ομότιμων, όπως η Κίνα και η Ρωσία, (διαθέτουν πιο προηγμένα συστήματα αεράμυνας), τα αεροσκάφη της Αμερικής αντιμετωπίζουν την πιθανότητα ενός πιο αμφιλεγόμενου χώρου μάχης από ποτέ.
Η προοπτική πολλαπλών δικτυωμένων CCA που εργάζονται σε στενό συντονισμό με ένα επανδρωμένο αεροπλάνο υποδοχής, εισάγει νέες τακτικές δυνατότητες σε μεγάλο βαθμό, επειδή θα δικτυωθούν μεταξύ τους, καθώς και με ένα επανδρωμένο αεροσκάφος που εκτελεί διοίκηση και έλεγχο.
Τα μαχητικά F-35 και F-22 (για παράδειγμα), θα έχουν τις δικές τους Μοίρες μάχης drone "Loyal Wingman". Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, θα μπορούν να πετούν μπροστά από τις «μητέρες» τους και να παρέχουν αναγνωριστικά δεδομένα, συντεταγμένες βολής ή ακόμη και να εκτοξεύουν πυραύλους ή βόμβες.
Η ιδέα δεν είναι καινούργια
Τόσο η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και η Πολεμική Αεροπορία άλλων χωρών, σκέφτονται εδώ και καιρό τη χρήση drones ως «πιστών» συνοδών των μαχητικών αεροσκαφών, δημιουργώντας «σμήνη» ή Μοίρες συσκευών, ικανών να ενεργούν αυτόνομα αλλά συντονισμένα με το «αεροπλάνο μητέρα», παρέχοντας κάθε είδους πληροφορίες
Επανδρωμένα αεροσκάφη θα μπορούν να πετούν μπροστά από τις “μητέρες” τους
Με τα αμερικανικά μαχητικά να κοστίζουν πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια το καθένα, ανεξάρτητα από το αν διαθέτουν ή όχι δυνατότητες stealth, κάθε απώλεια θα ήταν πραγματικά αισθητή σε μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο οι στρατηγικές κλίμακες μπορεί να ανατρέπονται προς μια δύναμη, που βασίζεται σε μεγάλο όγκο αεροσκαφών, αντί για την ποσότητα τεχνολογίας που μπορεί να στριμωχτεί σε κάθε ένα. Και εκεί θα μπορούσε πραγματικά να λάμψει το Kratos XQ-58A Valkyrie.
Ο έλεγχος των drones από τον αέρα, θα μειώσει τον λανθάνοντα χρόνο αποφεύγοντας την αποστολή δεδομένων μέσω ενός επίγειου σταθμού, κάτι που απλοποιεί τη μετάδοση δεδομένων ευαίσθητων στο χρόνο και μειώνει τον χρόνο από τον αισθητήρα σε έναν σκοπευτή.
Ένα οπλισμένο προς τα εμπρός drone, για παράδειγμα, θα μπορούσε αυτόνομα να αναγνωρίσει έναν στόχο, να χρησιμοποιήσει την επεξεργασία του υπολογιστή και να επιτρέψει σε έναν άνθρωπο που λαμβάνει αποφάσεις, να καταστρέψει εχθρικούς στόχους από αποστάσεις. Οι προηγμένοι αλγόριθμοι και η επεξεργασία δεδομένων με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης (AI), μπορούν να αναλύσουν μια σειρά από μεταβλητές αποστολής από διαφορετικές ροές εισερχόμενων πληροφοριών αισθητήρων.
Σε αυτήν την περίπτωση, αυτή η τεχνητή νοημοσύνη έχει δοκιμαστεί ως «εγκέφαλος» δύο μη επανδρωμένων αεροσκαφών XQ-58 Valkyrie, τα οποία έχουν ολοκληρώσει μια σειρά δοκιμών που επιτρέπουν σε «μαχητές», όπως το αμερικανικό F-35 ή το F-22, να έχουν τη δική τους Μοίρα «πιστού wingman», που προσφέρουν στους μάχιμους πιλότους.
Παρέχουν βασικές πληροφορίες για το περιβάλλον, εντοπίζουν πιθανές απειλές από τον αέρα και το έδαφος, προσδιορίζουν την εγγύτητα της απειλής, αναλύουν τον επικείμενο κίνδυνο και εντοπίζουν κατάλληλες επιλογές για εμπλοκή ή αποφυγή εχθρικών αεροσκαφών.
Λογισμικό Skyborg
Το λογισμικό Skyborg, έχει επίσης περάσει έξι πτήσεις αξιολόγησης ως το «μυαλό» άλλων μοντέλων drone όπως το Kratos UTAP-22 Mako και το General Atomics MQ-20 Avenger. Η αρχιτεκτονική αυτού του συστήματος υπολογιστή, του επιτρέπει να προσαρμόζεται μεταξύ των πλατφορμών αεροσκαφών, έχει αρθρωτό σχεδιασμό ώστε να επιτρέπει τη σύνθεση πολλαπλών εφαρμογών λογισμικού και είναι προσαρμόσιμο σε νέες δυνατότητες και τύπους αποστολών.
Ήδη το 2020, επιτεύχθηκε για πρώτη φορά ένα από αυτά τα drones να επικοινωνήσει με τα F-35 και F-22, πετυχαίνοντας εκείνη τη στιγμή εννέα από τους 18 στόχους που είχε θέσει η δοκιμή. Τα αεροπλάνα μοιράστηκαν «λειτουργικά δεδομένα».
Επίσης, μειώνεται η έκθεση στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού. Ανάλογα με τον αριθμό των οπλισμένων drones που εμπλέκονται σε μια επιχείρηση, ο πιλότος θα μπορούσε να διαχειριστεί ένα μεγάλο «σμήνος» συσκευών με συντονισμένο τρόπο.
Το όραμα της USAF, περιλαμβάνει πάνω από πέντε drones που πετούν δίπλα σε ένα μαχητικό αεροσκάφος και εκτελούν αποστολές όπως χτύπημα, επιτήρηση και ηλεκτρονικό πόλεμο ή που χρησιμεύουν ως δολώματα , με λίγες οδηγίες από έναν άνθρωπο πιλότο.
