"Προκαταρκτικά μαθήματα στη συμβατική πολεμική μάχη από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία: Φεβρουάριος-Ιούλιος 2022", είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Αυτή η μελέτη των πρώτων φάσεων του πολέμου του 2022 ρίχνει φως στα δυνατά σημεία και τα τρωτά σημεία της Ουκρανίας, καθώς και στην ανάγκη για περαιτέρω δυτική υποστήριξη.
Περίληψη των κυριότερων σημείων
Η πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022 έδωσε μια ανεκτίμητη ευκαιρία για την αξιολόγηση των δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας (AFRF) και των επιπτώσεων μιας σειράς δυνατοτήτων για τον σύγχρονο πόλεμο.
Πολλές δημόσιες κριτικές για αυτά τα ζητήματα δεν έχουν υποστηρικτικά στοιχεία ή πληροφορίες σχετικά με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων της Ουκρανίας. Για να διασφαλιστεί ότι όσοι αντλούν διδάγματα από τη σύγκρουση το κάνουν από γερές βάσεις, αυτή η έκθεση επιδιώκει να περιγράψει βασικά διδάγματα, με βάση τα επιχειρησιακά δεδομένα που συσσώρευσε το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο, από τις μάχες μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουλίου 2022.
Ως υποκείμενο υλικό πηγής επειδή μεγάλο μέρος αυτής της έκθεσης δεν μπορεί ακόμη να δημοσιοποιηθεί, αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό ως μαρτυρία παρά ως ακαδημαϊκή μελέτη.
Δεδομένων των απαιτήσεων για ασφάλεια, είναι αναγκαστικά ελλιπής.
Η Ρωσία σχεδίαζε να εισβάλει στην Ουκρανία σε διάστημα 10 ημερών και στη συνέχεια να καταλάβει τη χώρα για να προβεί στην προσάρτησή της μέχρι τον Αύγουστο του 2022. Το ρωσικό σχέδιο προϋπέθετε ότι η ταχύτητα και η χρήση της εξαπάτησης για να κρατήσει τις ουκρανικές δυνάμεις μακριά από το Κίεβο, θα μπορούσε να επιτρέψει την ταχεία κατάληψη του.
Το ρωσικό σχέδιο εξαπάτησης πέτυχε σε μεγάλο βαθμό και οι Ρώσοι πέτυχαν πλεονέκτημα αναλογίας δύναμης 12:1 βόρεια του Κιέβου.
Η ίδια η επιχειρησιακή ασφάλεια που επέτρεψε την επιτυχή εξαπάτηση, ωστόσο, οδήγησε επίσης τις ρωσικές δυνάμεις να είναι απροετοίμαστες σε τακτικό επίπεδο για να εκτελέσουν αποτελεσματικά το σχέδιο. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα του ρωσικού σχεδίου ήταν η έλλειψη ενναλακτικών τρόπων δράσης.
Ως αποτέλεσμα, όταν η ταχύτητα απέτυχε να δώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα, οι ρωσικές δυνάμεις βρήκαν τις θέσεις τους σε μειονεκτική θέση, καθώς η Ουκρανία κινητοποιήθηκε.
Παρά αυτές τις οπισθοδρομήσεις, η Ρωσία επικεντρώθηκε εκ νέου στο Ντονμπάς και, καθώς η Ουκρανία είχε δαπανήσει σε μεγάλο βαθμό τα πυρομαχικά της, σημείωσε επιτυχίες στις επόμενες επιχειρήσεις, που επιβραδύνθηκαν από την αποφασιστικότητα και όχι από τις δυνατότητες των ουκρανικών στρατευμάτων.
Από τον Απρίλιο, η Δύση έγινε το στρατηγικό βάθος της Ουκρανίας και οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (UAF) αφαίρεσαν από τη Ρωσία την πρωτοβουλία από τη στιγμή που τα πυρά μεγάλης εμβέλειας, έθεσαν σε κίνδυνο τη ρωσική επιμελητεία.
Η τακτική ικανότητα του ρωσικού στρατού αποδείχθηκε σημαντικά κατώτερη σε σύγκριση με τις προσδοκίες πολλών παρατηρητών που εδρεύουν εντός και εκτός της Ουκρανίας και της Ρωσίας.
Ωστόσο, τα ρωσικά οπλικά συστήματα αποδείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό αποτελεσματικά και οι μονάδες με υψηλότερο επίπεδο εμπειρίας απέδειξαν ότι το AFRF έχει σημαντικό στρατιωτικό δυναμικό, ακόμα κι αν οι ελλείψεις στην εκπαίδευση και το πλαίσιο του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν σήμαιναν ότι ο ρωσικός στρατός απέτυχε να ανταποκριθεί σε αυτό το δυναμικό .
Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες της ρωσικής εκστρατείας, υπάρχουν πέντε βασικοί τομείς που πρέπει να παρακολουθούνται για να κριθεί εάν ο ρωσικός στρατός σημειώνει πρόοδο στην επίλυση των δομικών και πολιτισμικών του ελλείψεων.
Αυτοί οι τομείς θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ενημέρωση των αξιολογήσεων της ρωσικής μαχητικής ισχύος στο μέλλον.
1.Το AFRF λειτουργεί επί του παρόντος με μια ιεραρχία συνεργασιών στην οποία οι προτεραιότητες της χερσαίας συνιστώσας είναι κυρίαρχες, προκαλώντας έτσι μη βέλτιστη χρησιμοποίηση των άλλων κλάδων.
2. Το μοντέλο παραγωγής δύναμης AFRF είναι ελαττωματικό. Προτείνει τη δημιουργία συγχωνευμένων σχηματισμών συνδυασμένων όπλων σε καιρό πολέμου, αλλά δεν έχει τη δύναμη της κατώτερης ηγεσίας να συνδυάσει αυτές τις μονάδες μαζί.
3. Υπάρχει μια κουλτούρα ενίσχυσης της αποτυχίας εκτός εάν αλλάξουν οι προτεραιότητες σε υψηλότερα επίπεδα. Αυτό φαίνεται λιγότερο εμφανές στις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις από ότι στις χερσαίες δυνάμεις και το ναυτικό.
4.Οι AFRF είναι πολιτισμικά ευάλωτοι στην εξαπάτηση επειδή δεν έχουν την ικανότητα να συγχωνεύουν γρήγορα πληροφορίες, είναι πολιτισμικά απεχθές να παρέχουν σε αυτούς που εκτελούν τις εντολές, το πλαίσιο άσκησης κρίσης για αυτές και δίνουν κίνητρα σε μια ανέντιμη κουλτούρα αναφοράς.
5. Οι δυνατότητες και οι σχηματισμοί του AFRF είναι επιρρεπείς σε αδελφοκτονία. Τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (EW) και άλλες δυνατότητες σπάνια έρχονται σε αντίθεση, ενώ οι διαδικασίες για τον εντοπισμό φίλιου από τον εχθρό και τη θέσπιση μέτρων ελέγχου είναι ανεπαρκείς.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι δυνατότητες που θα πρέπει να μεγεθύνουν τα αποτελέσματα του άλλου κλάδου, πρέπει να χρησιμοποιούνται διαδοχικά.
Πέρα από τις εκτιμήσεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, υπάρχουν σημαντικά διδάγματα που μπορούν να αντληθούν από τη σύγκρουση για τους Βρετανούς και άλλους στρατιώτες του ΝΑΤΟ.
Τα κυριότερα από αυτά είναι:
Σε εύθετο χρόνο, θα είναι δυνατό να επεκταθεί αυτή η μελέτη για να καλύψει την τελευταία φάση του πολέμου, όταν η Ουκρανία πέρασε σε επιθετικές επιχειρήσεις. Καθώς οι UAF ξοδεύουν σημαντικά πυρομαχικά, ωστόσο, και τώρα εξαρτώνται από τους διεθνείς εταίρους τους για εξοπλισμό, είναι σημαντικό αυτοί οι εταίροι να αντλήσουν τα κατάλληλα διδάγματα από τον πόλεμο μέχρι στιγμής, κυρίως για να μπορούν να προετοιμαστούν για να αποτρέψουν μελλοντικές απειλές και για την καλύτερη υποστήριξη της Ουκρανίας.
Η νίκη της Ουκρανίας είναι δυνατή, αλλά απαιτεί σημαντικές σκληρές μάχες. Με την κατάλληλη υποστήριξη, η Ουκρανία μπορεί να επικρατήσει.
Δεν υπάρχει καταφύγιο στον σύγχρονο πόλεμο. Ο εχθρός μπορεί να χτυπήσει σε όλο το επιχειρησιακό βάθος.
Η επιβίωση εξαρτάται από τη διασπορά των αποθεμάτων πυρομαχικών, τη διοίκηση και τον έλεγχο, τις περιοχές συντήρησης και τα αεροσκάφη.
Η Ουκρανία απέφυγε επιτυχώς το αρχικό κύμα χτυπημάτων της Ρωσίας διασκορπίζοντας τα οπλικά της συστήματα, τα αεροσκάφη και τα αντιαεροπορικά της όπλα.
Αντίθετα, οι Ρώσοι πέτυχαν να πλήξουν το 75% των στατικών αμυντικών τοποθεσιών τις πρώτες 48 ώρες του πολέμου. Ούτε η δημιουργία αρχηγείου σε ένα πολιτικό κτίριο αρκεί για να το καταστήσει επιβιώσιμο.
Ο βρετανικός στρατός πρέπει να εξετάσει την ευπάθεια της ενεργοποίησης υψηλότερου κλιμακίου.
Η RAF πρέπει να εξετάσει πόσα αναπτυσσόμενα κιτ ανταλλακτικών διαθέτει για να επιτρέψει τη διασπορά των στόλων της.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις απαιτούν μεγάλα αρχικά αποθέματα και σημαντική διασπορά.
Παρά την εξέχουσα θέση των κατευθυνόμενων αντιαρματικών όπλων στη δημόσια αφήγηση, η Ουκρανία πέτυχε να αμβλύνει την προσπάθεια της Ρωσίας να καταλάβει το Κίεβο χρησιμοποιώντας μαζικά πυρά από δύο ταξιαρχίες πυροβολικού.
Η διαφορά στον αριθμό μεταξύ του ρωσικού και του ουκρανικού πυροβολικού δεν ήταν τόσο σημαντική στην αρχή της σύγκρουσης, με πλεονέκτημα λίγο περισσότερο από 2:1: , και συγκεκριμένα 2.433 συστήματα ρωσικού πυροβολικού έναντι 1.176 των Ουκρανών και αντίστοιχα 3.547 πυραυλικά συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης έναντι 1.680.
Η Ουκρανία διατήρησε την ισοτιμία του πυροβολικού για τον πρώτο ενάμιση μήνα και στη συνέχεια όταν άρχισαν να εξαντλούνται τα πυρομαχικά της μέχρι τον Ιούνιο, το AFRF είχε πλεονέκτημα 10:1 σε όγκο πυρός.
Προφανώς, καμία χώρα του ΝΑΤΟ, εκτός από τις ΗΠΑ, δεν έχει επαρκή αρχικά αποθέματα όπλων για πολεμικές μάχες ή τη βιομηχανική ικανότητα να συντηρήσει επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας.
Αυτό πρέπει να διορθωθεί για να είναι αξιόπιστη η αποτροπή και αποτελεί εξίσου πρόβλημα για τη RAF και το Βασιλικό Ναυτικό.
Τα συστήματα drone (UAV) και anti-drone είναι απαραίτητα σε όλους τους κλάδους και σε όλα τα κλιμάκια. Αν και είναι κρίσιμα για την ανταγωνιστικότητα, παρέχοντας επίγνωση της κατάστασης, το 90% των απασχολουμένων UAV χάνονται.
Ως επί το πλείστον, το UAV πρέπει να είναι φθηνό και αξιόπιστο.
Για τις χερσαίες δυνάμεις, πρέπει να είναι οργανικό για τις μονάδες τόσο για τους σκοπούς της επίγνωσης της κατάστασης όσο και για την απόκτηση στόχων. Το κύριο anti-drone μέσο είναι τα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου.
Μια άλλη κρίσιμη τακτική απαίτηση είναι η ειδοποίηση για την παρουσία UAV.
Για το Βασιλικό Ναυτικό, το anti-drone σύστημα είναι κρίσιμο για την προστασία σκαφών που λειτουργούν πέρα από την προστασία μιας ειδικής ομάδας. Για τη RAF, η παροχή ανίχνευσης βλέμματος προς τα κάτω για τον εντοπισμό UAV που θα συμβάλει στην αεράμυνα είναι κρίσιμη.
Αυτό επιτρέπει την ιεράρχηση των αμυντικών πόρων στους σωστούς άξονες.
Η ακρίβεια πυρών είναι σημαντικός παράγοντας επίσης.
Η ακρίβεια δεν είναι μόνο πολύ πιο αποτελεσματική στα πλήγματα που επιφέρει, αλλά επιτρέπει επίσης να μειώσει τις απαιτήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας και έτσι την κάνει πιο επιβιώσιμη.
Τα όπλα ακριβείας, ωστόσο, είναι σπάνια και μπορούν να νικηθούν από τον ηλεκτρονικό πόλεμο ( EW).
Για να μπορέσουν οι αλυσίδες θανάτωσης να λειτουργούν με την ταχύτητα της συνάφειας, το EW για επίθεση, προστασία και εύρεση κατεύθυνσης, είναι ένα κρίσιμο στοιχείο των σύγχρονων επιχειρήσεων συνδυασμένων όπλων.
Στον σύγχρονο πόλεμο, το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα είναι απίθανο να αρνηθεί κανείς, αλλά διαταράσσεται συνεχώς και οι δυνάμεις πρέπει να προσπαθήσουν να κερδίσουν πλεονέκτημα μέσα σε αυτό.
Για τις χερσαίες δυνάμεις, τα πολλαπλά μέσα παρατήρησης στο σύγχρονο πεδίο μάχης και η τοποθέτηση πολλαπλών αισθητήρων σε τακτικό επίπεδο, καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη τη διατήρηση της απόκρυψης.
Η επιβίωση παρέχεται συχνά με το να είναι αρκετά διασκορπισμένες ώστε να γίνουν αντιοικονομικός στόχος, να κινούνται αρκετά γρήγορα ώστε να διαταράξουν την αλυσίδα στοχοποίησης-προσβολής του εχθρού και έτσι να αποφύγουν την εμπλοκή ή την είσοδο σε οχυρωμένες από τον εχθρό περιοχές.
Οι δυνάμεις θα πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στη επίτευξη αποτελεσμάτων ενώ συγκεντρώνουν μόνο τη μάζα τους υπό ευνοϊκές συνθήκες, με την ικανότητα να προσφέρουν αμοιβαία υποστήριξη πέρα από το οπτικό πεδίο και να δίνουν προτεραιότητα στην κινητικότητα ως κρίσιμο στοιχείο της επιβίωσής τους."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω στεκόμαστε ιδιαίτερα στην εξαγωγή συμπερασμάτων τα οποία παρατίθενται για τον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας, εστιάζοντας σε θέματα Ελληνικού ενδιαφέροντος σε σχέση με την Τουρκία, σημαντικότερα των οποίων κατά την εκτίμησή μας είναι τα ακόλουθα:
1. Επισημαίνεται ότι οι Ρώσοι πέτυχαν να πλήξουν το 75% των στατικών αμυντικών τοποθεσιών των Ουκρανών τις πρώτες 48 ώρες του πολέμου, γεγονός που σημαίνει ότι η διάταξη μας σε Έβρο και νησιά σε εκ των προτέρων γνωστές στον εχθρό οργανωμένες αμυντικές τοποθεσίες θα πρέπει να αποφευχθεί.
2. Η επιβιωσιμότητα των δυνάμεων -οπλικών συστημάτων-μέσων και πυρομαχικών μας τις πρώτες 2 ημέρες του πολέμου είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και εξαρτάται από τη διασπορά τους, τη διοίκηση και τον έλεγχο.
Ιδιαίτερα τα αρχικά αποθέματα σε τρόφιμα-καύσιμα-πυρομαχικά σε ημέρες αγώνα στα νησιά μας και στον Έβρο θα πρέπει να αυξηθούν.
Θα πρέπει να εξεταστεί η μεγαλύτερη διασπορά και ταχυκινησία των Μονάδων, τόσο σε ειρηνική περίοδο(περισσότερα στρατόπεδα με μικρές μονάδες παρά λιγότερα στρατόπεδα με περισσότερες Μονάδες)όσο και σε πολεμική περίοδο, όπου όλες πρέπει να είναι μηχανοκίνητες-μηχανοποιημένες, με τις Υπομονάδες και τα μικρά στελέχη να διαδραματίζουν περισσότερο αυτόνομο ρόλο στη λήψη αποφάσεων αναφορικά με τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων.
3. Με Drone και anti-drone συστήματα θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι και οι 3 κλάδοι των Ενόπλων Δυνάμεων, η πολεμική αεροπορία τουλάχιστον για την εξασφάλιση των αεροδρομίων της από επιθέσεις εχθρικών drone, το πολεμικό ναυτικό για ανάλογη άμυνα αλλά και τη διεξαγωγή επιθετικών ενεργειών κατά του εχθρικού στόλου και ο στρατός ξηράς κάνοντας χρήση των drone του, που πρέπει να διαθέτει σε επίπεδο Υπομονάδος, για παρατήρηση του πεδίου της μάχης, ανεύρεση εχθρικών στόχων και άμεση προσβολή τους με πυρά φίλιου πυροβολικού καθοδηγώντας τα, προσβολή από τα ίδια εχθρικών στόχων και ύπαρξη anti-drone συστημάτων για άμυνα έναντι των εχθρικών drone.
4. Οι χώροι ανάπτυξης-διασποράς των ταχυκίνητων Μονάδων μας προς μάχη, θα πρέπει να καλύπτονται από μια δέσμη μέτρων προστασίας όπως: υπό την σκέπη φίλιων μέσων ηλεκτρονικού πολέμου, παροχής αντιαεροπορικής άμυνας στα τρία επίπεδα (χαμηλή, μεσαία, υψηλή),προστασίας με anti-drone σύστημα και ύπαρξης drone σε επίπεδο υπομονάδος, διεσπαρμένα πυρομαχικά σε πολλαπλά σημεία και πληθώρας MANPADS και αντιαρματικών.
