"Τι διδάσκει ο πόλεμος της Ουκρανίας για τους σύγχρονους χερσαίους πολέμους", είναι ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ για αμυντικά θέματα, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Ο πόλεμος ξεκίνησε με έναν θεαματικό ρωσικό ελιγμό που είχε σκοπό να καταλάβει το Κίεβο και να αναγκάσει την ουκρανική κυβέρνηση να συνθηκολογήσει. Αυτός ο ελιγμός, ο οποίος περιελάμβανε επίσης αεροπορική επίθεση, απέτυχε δραματικά και οδήγησε σε άτακτη υποχώρηση τις επόμενες εβδομάδες.
Κατά τη διάρκεια αυτής της υποχώρησης, ουκρανικό πεζικό, πυροβολικό και αεροσκάφη κατέστρεψαν σημαντικό αριθμό από ρωσικά τεθωρακισμένα οχήματα .
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Μαχαιριά" στην Αθήνα: Τουρκία και ΗΑΕ σχηματίζουν μηχανισμό «Κοινού Στρατηγικού Διαλόγου για την Ασφάλεια»
Η έλευση του αντιαρματικού Javelin άνοιξε ερωτήματα σχετικά με το εάν η διαχρονικά τιμημένη δυάδαμηχανοκίνητου πεζικού-τεθωρακισμένων θα μπορούσε να επιβιώσει σε ένα πλαίσιο που καθορίζεται από μεγαλύτερης εμβέλειας, πιο θανατηφόρα όπλα πεζικού.
Αυτό εξελίχθηκε σε συζητήσεις σχετικά με το εάν το κύριο άρμα μάχης, ο σεβάσμιος αρχηγός των τεθωρακισμένων στο πεδίο της μάχης, έχει τελικά ξεπεραστεί.
Οι ουκρανικές επιθέσεις στον Χερσώνα και στο Χάρκοβο, μαζί με τα αδιάκοπα αιτήματα από την Ουκρανία για ολοένα και πιο σύγχρονα άρματα μάχης, θα πρέπει να σταματήσουν αυτά τα επιχειρήματα.
Ενώ η επιτυχία της Ουκρανίας εξαρτάται από παράγοντες ιδιότυπους σε κάθε μέτωπο, και στις δύο σημαντικές επθετικές επιτυχίας της, έγινε χρήση της παραδοσιακής τριάδας τεθωρακισμένων-πεζικού-πυροβολικού.
Παραμένει δυνατό με μια προσεκτικά δομημένη επίθεση να καταληφθούν εδάφη, τουλάχιστον όταν όλα τα παραπάνω όπλα συνεργαστούν όπως θα έπρεπε.
Η αξία του πυροβολικού
Οι γρήγορες στρατιωτικές επιχειρήσεις της δεκαετίας του 1990 και του 2000 φάνηκαν να απαξιώνουν τη συμβολή του πυροβολικού.
Αν και τα κινητά συστήματα πυροβολικού συμπλήρωναν τους ελιγμούς των επιχειρήσεων, η αεροπορική δύναμη φαινόταν να αντικαθιστά αυτό που θεωρούνταν ως "αργός βραχίονας", το πυροβολικό.
Μάζες εχθρικών στρατευμάτων δεν χρειάζεται να καταστραφούν όταν μπορούν να παραλυθούν ή να περικυκλωθούν. Η αεροδυναμική, πιστευόταν, ότι θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά που κάποτε είχε αφεθεί στα αδέξια πυροβόλα .
ΟΧΙ πια.
Το πυροβολικό της Ουκρανίας και της Ρωσίας είχαν καταστροφικές επιπτώσεις στις εκτεθειμένες εχθρικές δυνάμεις και το πυροβολικό έχει αποκαταστήσει την πρωτοκαθεδρία του.
Τα φράγματα πυρών πυροβολικού είχαν φθοροποιητικό αντίκτυπο στο πεζικό σε οχυρές θέσεις, με τις μάχες στο Ντονμπάς να μετατρέπονται συχνά σε μονομαχίες πυροβολικού.
Διοικητική Μέριμνα
Όπως έχει επισημάνει ο Lawrence Freedman, σχεδόν κάθε μακροχρόνιος πόλεμος ξεκινά με φιλοδοξίες να εξελιχθεί σε ένα σύντομο πόλεμο. Η αποτυχία της αρχικής επίθεσης της Ρωσίας για την κατάληψη του Κιέβου σήμαινε ότι ένας πόλεμος που σχεδόν όλοι περίμεναν να είναι σύντομος τώρα δεν έχει ξεκάθαρο σημείο τερματισμού του.
Αυτό σήμαινε την αναζήτηση αποθεμάτων εξοπλισμού και πυρομαχικών που καμία πλευρά δεν περίμενε να χρησιμοποιήσει. Τόσο η Ουκρανία όσο και η Ρωσία έχουν, κατά καιρούς, χρησιμοποιήσει πυρομαχικά με μη βιώσιμο ρυθμό.
Ο ρυθμός της μάχης ανάγκασε τη Ρωσία να αναζητήσει προμήθειες από τη Λευκορωσία, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Από την πλευρά της, η Ουκρανία αναγκάστηκε να εκλιπαρεί για εξοπλισμό και πυρομαχικά από τη Δύση, μεγάλο μέρος των οποίων έχει ήδη χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ που καταρρέουν από τη φθορά και όχι από την άμεση εχθρική δράση.
Δυστυχώς, οι χώρες του ΝΑΤΟ ανακάλυψαν ότι τα αποθέματά τους δεν έχουν τα πυρομαχικά που χρειάζονται για να πολεμήσουν έναν πόλεμο υψηλής έντασης και τώρα αγωνίζονται να συμβαδίσουν με τις ανάγκες της Ουκρανίας.
Με λίγα λόγια, κάθε χώρα πρέπει να προετοιμαστεί για το γεγονός ότι ο ευχάριστα σύντομος πόλεμος της μπορεί να διαρκέσει πολύ.
Διαβιβάσεις
Μία από τις πιο σημαντικές αντιθέσεις μεταξύ της διεξαγωγής του σημερινού πολέμου και της διεξαγωγής των προηγούμενων πολέμων περιλαμβάνει τα εκτεταμένα και αλληλεπικαλυπτόμενα δίκτυα διαχείρισης πληροφοριών και από τις δύο πλευρές.
Το δίκτυο δορυφόρων Starlink του Έλον Μασκ βοήθησε να διατηρήσει τον ουκρανικό στρατό συνδεδεμένο και ενήμερο για το περιβάλλον του, καθιστώντας δυνατή όχι μόνο τη δημιουργία περίπλοκων, αυτοφερόμενων άμυνων, αλλά και τη διεξαγωγή κινητών επιθετικών επιχειρήσεων.
Από την πλευρά τους, οι Ρώσοι δοκίμασα πικρία τις πρώτες μέρες του πολέμου, από ένα ημιτελές δίκτυο επικοινωνιών, με διάφορα συστήματα παλαιού τύπου που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, και με τη χρήση εμπορικής τεχνολογίας (κινητά τηλέφωνα) που συχνά επιτρέπουν επιτυχή χτυπήματα ουκρανικού πυροβολικού.
Η τεχνολογία, φυσικά, δεν είναι καθοριστική. Η οικονομία της πληροφορίας των ρωσικών δυνάμεων είναι πολύ διαφορετική από αυτή των Ουκρανών. Από τη ρωσική πλευρά, η διαθεσιμότητα drones και επικοινωνιών σε πραγματικό χρόνο οδήγησε σε ένα ακόμη πιο ιεραρχικό σύστημα διοίκησης και ελέγχου.
Οι απομακρυσμένοι διοικητές βασίζονται σε βίντεο για να παρακολουθούν τη συμμόρφωση των δικών τους στρατευμάτων με τις εντολές, αλλάζοντας τη θέση τους στις επιχειρήσεις.
Από την ουκρανική πλευρά, η διαθεσιμότητα πληροφοριών κατέστησε δυνατό ένα διάχυτο σύστημα διοίκησης και ελέγχου που έπαιξε καλά ενάντια στις ρωσικές αδυναμίες.
Συνολικά, ο πόλεμος έδειξε ότι εξακολουθούμε να ακολουθούμε τα θεμελιώδη στοιχεία του πολέμου που καθιερώθηκαν έτσι στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι τεχνολογίες από βαλλιστικές έως ηλεκτρονικές δεν έχουν ακόμη αναιρέσει την τριάδα πεζικού-τεθωρακισμένων-πυροβολικού, αν και μπορεί να αλλάξουν την ισορροπία προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι στρατοί που πολεμούν σήμερα στην Ουκρανία είναι πιο προηγμένοι τεχνολογικά από τους στρατούς που πολέμησαν στο Δυτικό Μέτωπο το 1917.
Ταυτόχρονα, λίγα είναι αυτά που ένας Λοχαγός πεζικού ή πυροβολικού από το 1917 θα έβρισκε ακατανόητο για τις μάχες στο Donbas σήμερα."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η παραδοσιακή τριάδα πεζικού-τεθωρακισμένων-πυροβολικού διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο στις χερσαίες επιχειρήσεις στην Ουκρανία, όπου φάνηκαν τα κενά Διοικητικής Μέριμνας τόσο από την Ουκρανία όσο και από την Ρωσία, με την τελευταία να υστερεί στον τομέα των επικοινωνιών, ειδικότερα τους πρώτους μήνες του πολέμου, γεγονός που της κόστισε.
Ωστόσο εκτίμησή μας είναι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε το ρόλο των UAV στις σύγχρονες χερσαίες επιχειρήσεις, αναλαμβάνοντας πολλαπλούς ρόλους, όπως:
-Αναγνώρισης και παρατήρησης του πεδίου της μάχης.
-Μετάδοσης συντεταγμένων εχθρικών στόχων σε πραγματικό χρόνο μέσω της διαλειτουργικότητας τους με φίλιο πυροβολικό, ΠΕΠ, Σταθμών Διοίκησης και λοιπών μέσων, με αποτέλεσμα την προσβολή και την καταστροφή των στόχων του εχθρού.
-Προσβολή με πυραύλους από τα UCAV είτε με απευθείας προσβολή και αυτοκαταστοφή από drones καμικάζι, εχθρικών στόχων .
Ειδικότερα για την Ελλάδα σε περίπτωση διεξαγωγής χερσαίων επιχειρήσεων μελλοντικά με την Τουρκία, θα πρέπει από τον πόλεμο στην Ουκρανία να εξάγουμε τα παρακάτω:
1.Για τους Ουκρανούς η χρήση MANPADS σε συνδυασμό με τα αντιαρματικά JAVELIN έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην εξέλιξη των επιχειρήσεων, με τα μεν τα πρώτα στην αποτροπή παροχής εγγύς αεροπορικής υποστήριξης των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων από την Ρωσική πολεμική αεροπορία, τα δε δεύτερα εκμηδένισαν πολλές φορές τα ρωσικά τεθωρακισμένα, ανακόπτωντας την επίθεση τους.
Άρα με MANPADS και JAVELIN θα πρέπει να εξοπλιστούν τα νησιά μας στο Αιγαίο, ιδίως οι μικρόνησοι και ενδιάμεσες νήσοι και στη συνέχεια οι Σχηματισμοί μας στον Έβρο.
2. Με βάση τα όσα προαναφέραμε για την αξία των UAV στον πόλεμο στην Ουκρανία, θα πρέπει ΑΜΕΣΑ η χώρα μας να προβεί σε αγορά σε μεγάλους αριθμούς UCAV, USV και drone καμικάζι, εξοπλίζοντας κατά προτεραιότητα τα νησιά μας και τον Έβρο.
3. Θα πρέπει το πάθημα Ρωσίας και Ουκρανίας να μας γίνει μάθημα, αυξάνοντας σε ημέρες αγώνα τα αποθέματά μας σε πυρομαχικά-καύσιμα-τρόφιμα σε νησιά και Έβρο.
