"Η Μεγάλη συμφωνία. Γιατί τη χρειαζόμαστε"; είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Όταν επρόκειτο να γράψω αυτό το άρθρο, σκεφτόμουν ποια επιχειρήματα να χρησιμοποιήσω για να αποδείξω την ύπαρξη μιας «μεγάλης συμφωνίας» μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, με άλλα λόγια, μια συμφωνία;
Θα ήθελα να αναφέρω ως παράδειγμα το δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, το οποίο ξαφνικά και πρέπει να καταλάβει κανείς ποιανού συμφέροντα εκπροσωπεί, χαρακτήρισε μεγάλο λάθος την πιθανή απόφαση για την εισαγωγή ανώτατου ορίου στις τιμές του ρωσικού πετρελαίου.
«Το ανώτατο όριο των τιμών ενισχύει τον κίνδυνο κλιμάκωσης. Ο περιορισμός θα μειώσει τα κέρδη της Μόσχας από την πώληση πρώτων υλών και μπορεί να λάβει αντίποινα», μεταφρασμένο σε κατανοητή γλώσσα, αυτό σημαίνει «μην κλιμακώνεται, ένας συμβιβασμός είναι πολύ πιθανός».
Ή η συγκλονιστική πρόταση του Βέλγου γερουσιαστή Alain Detex: «προς το συμφέρον της Ευρώπης και των Ευρωπαίων, πρέπει να εγκαταλείψουμε τη σκληρή γραμμή του Zelensky, να συμφωνήσουμε με τη Ρωσία για τη διαίρεση της Ουκρανίας και να άρουμε τις κυρώσεις , αυτός είναι ο δρόμος προς τη σωτηρία».
Φαίνεται απλώς μη ρεαλιστικό για έναν μέσο άνθρωπο που δεν είναι βυθισμένος στις παγκόσμιες διαδικασίες, να ακούει τέτοια πράγματα από τα χείλη ενός Ευρωπαίου πολιτικού.
Πληροφορίες από διάφορες πηγές κάνουν λόγο ότι τα κράτη, σχεδιάζουν να εδραιώσουν τις προσπάθειες όσων είναι υπέρ των πρώιμων διαπραγματεύσεων.
Μιλάμε για χώρες κυρίως ευρωπαϊκές, όπου οι ψηφοφόροι φοβούνται μήπως παρασυρθούν στη σύγκρουση.
Παρεμπιπτόντως, το καλοκαίρι, πολλά παγκόσμια μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η Δύση δεν ήταν έτοιμη να υποστηρίξει την Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω της επέκτασης του «πολέμου».
Και οι New York Times έγραψαν γενικά ότι η βοήθεια προς το Κίεβο θα διαρκούσε στην καλύτερη περίπτωση μέχρι τα μέσα του 2023, λόγω του γεγονότος ότι περαιτέρω παραδόσεις όπλων θα χειροτέρευαν τη στρατιωτική ετοιμότητα των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εδώ είναι οι λόγοι, ακόμη και η λεπτομέρεια των όρων της συμφωνίας που συνήψαν η Ουάσιγκτον και η Μόσχα.
Για να δείξει τη σοβαρότητα των προθέσεών του, ο βοηθός εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, Σάλιβαν, μετά από μια πρόσφατη επίσκεψη στη Ρωσία, πήγε στον Ζελένσκι και του εξήγησε τη σειρά των γεγονότων τις επόμενες ημέρες. Φεύγουμε από τη Χερσώνα(Ρώσοι) και μπαίνουν εκεί (οι Ουκρανοί), χωρίς θόρυβο και σκόνη. Και έτσι έγινε.
Και το γεγονός ότι η απόσυρση των στρατευμάτων μας, παρά τη νυχτερινή «διασπορά» από το κοινό, για μια ψεύτικη δύναμη περίπου είκοσι χιλιάδων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία φέρεται να έπεσε σε κλοιό στο πέρασμα του Δνείπερου, ( ο Zelensky πρέπει επίσης να εξηγήσει κάπως στο κοινό του, τι είδους περίεργη ειρηνική απόσυρση είναι αυτή), που έγινε χωρίς ειδικά περιστατικά (το Υπουργείο Άμυνας έχει ήδη αναφέρει την επιτυχία της), ακυρώνει την ανάγκη για κάποια πρόσθετη επιχειρηματολογία.
Όλα είναι τόσο προφανή, αυτό είναι μια καθαρή συμφωνία. Αλλά μετά από όλα αυτά που συνέβησαν, τίθεται ένα φυσικό ερώτημα: γιατί; Γιατί, στην πραγματικότητα, η κυβέρνησή μας χρειαζόταν όλα αυτά τα παρασκηνιακά παιχνίδια. Την αδυναμία του ρωσικού στρατού να διεξάγει εχθροπραξίες, την παραμερίζω αμέσως.
Στο τέλος ο ίδιος ο Πρόεδρός μας είπε: «δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα». Άρα, υπάρχει ακόμα «πυρίτιδα στις φιάλες» και θα μπορούσαμε να «ξεκινήσουμε». Γιατί δεν το έκαναν αυτό; Έχω τουλάχιστον δύο εκδοχές.
Η αισιόδοξη εκδοχή
Τα κράτη μας υποσχέθηκαν να σταματήσοουν να υποστηρίζουν ενεργά το Κίεβο με χρήματα και εν μέρει με όπλα.
Τις τελευταίες ημέρες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ήδη ανακοινώσει ότι δεν θα στείλουν επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Grey Eagle MQ-1C στην Ουκρανία (πράγμα που το Κίεβο ζητούσε επίμονα εδώ και αρκετούς μήνες) και η ΕΕ αρνήθηκε να διαθέσει τρία δισεκατομμύρια που είχε υποσχεθεί προηγουμένως στην ουκρανική ηγεσία, και για αυτά τα 18 που είναι προγραμματισμένα για το επόμενο έτος, αφενός, οι Ούγγροι τα μπλοκάρουν ήδη, και αφετέρου, εάν το κάνουν, θα είναι μόνο με τη μορφή δανείων, και δεν είναι σίγουρο ότι θα τα δώσουν κάν
Η Ουκρανία έχει μια τρύπα στον προϋπολογισμό. Το εξωτερικό χρέος είναι 101% του ΑΕΠ, στον προϋπολογισμό του 2023 και όλες οι κοινωνικές δαπάνες (συντάξεις, μισθοί σε δημόσιους υπαλλήλους, κοινωνικές πληρωμές) θα γίνουν, μόνο αν δοθούν τα χρήματα.
Δεν χρειάζεται να μιλάμε για το κατεστραμμένο ενεργειακό σύστημα και την πιθανή κατάρρευση των κατοικιών και των κοινοτικών υπηρεσιών.
Συνεπώς θα λιμοκτονήσει η Ουκρανία ακόμη και χωρίς πόλεμο. Και σε αυτή την κατάσταση σύμφωνα με τη λογική του Κρεμλίνου αν υπάρχει περισσότερο Kherson, λιγότερο Kherson έχει σημασία;
Έτσι κι αλλιώς θα τα παρατήσουν σύντομα.
Επιβεβαιώνοντας αυτήν την εκδοχή, υπάρχουν άμεσα πολύ ενεργές συζητήσεις στην Ευρώπη για τη διαίρεση της Ουκρανίας, όπου η αριστερή όχθη είναι για εμάς, τα υπόλοιπα είναι μεταξύ των Πολωνών, των Ρουμάνων και των Ούγγρων. Ίσως κάποια περιοχή γύρω από το Κίεβο θα παραμείνει ως "Ουκρανία" .
Η δυσοίωνη εκδοχή
Ο σκοπός της συμφωνίας ήταν να εξοικονομήσουμε χρήματα της ελίτ μας. Γιατί, παρ' όλες τις ιστορίες για την επιστροφή του κεφαλαίου, στην πραγματικότητα, εξακολουθούσαν να κρατούν όλα τα λεφτά τους εκεί και όχι εδώ.
Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση ότι ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς ενδιαφέρεται προσωπικά για αυτό, αλλά αναμφίβολα όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις μας ενδιαφέρονται.
Παρεμπιπτόντως, πρόσφατα στην Ουκρανία παρουσίασαν μια λίστα με τοπικές επιχειρήσεις που θέλουν να εθνικοποιήσουν.
Έτσι, μεταξύ αυτών, ένας τεράστιος αριθμός ανήκει σε επιχειρηματίες μας, από την Gazprom και τον Alexei Miller προσωπικά μέχρι τον Oleg Deripaska.
Γνωρίζοντας αυτό, γίνεται σαφές γιατί οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις δεν πλήτουν γέφυρες και δεν καταστρέφουν ολόκληρη την ουκρανική βιομηχανία. Οι επιχειρήσεις θα υποφέρουν.
Ποια από τις παρουσιαζόμενες εκδοχές να προτιμήσετε είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Αλλά μέχρι στιγμής, ολόκληρη η πορεία του NMD αποδεικνύει πεισματικά ότι ο τρέχων πόλεμος είναι οδυνηρά «υβριδικός», ήδη πέρα από τα όρια.
Παρεμπιπτόντως, αν μιλάμε για τον ρόλο του Προέδρου μας σε όλα αυτά, τότε προσωπικά δεν βλέπω στις πράξεις του σημάδια ετοιμότητας να παραδοθεί ή ότι απλώς, όπως λένε, «έχασε την ισχύ του». Καθόλου.
Προφανώς, όλα είναι πιο απλά και ταυτόχρονα πιο περίπλοκα. Ο Πούτιν είναι οραματιστής. Ή, όπως λένε κάποιοι έξυπνοι, «είναι στο διάστημα». Έχοντας θέσει στον εαυτό του έναν ξεκάθαρο στόχο για το τι θα έπρεπε να είναι, κατά την άποψή του, η Ρωσία σε 30-50 χρόνια, προχωρά προς αυτόν τον σκοπό βήμα-βήμα. Όλα τα στιγμιαία δεν είναι σημαντικά για τον Πούτιν.
Και δεν θα τον επέκρινα καν για το γεγονός ότι με μια τέτοια προσέγγιση αποδεικνύεται ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (υπό ορισμένες συνθήκες, όντως είναι), αλλά το πρόβλημα είναι ότι, υπερβαίνοντας τον ορίζοντα, ο Πούτιν, μου φαίνεται, ότι απλά σταμάτησε να κοιτάζει τα πόδια του."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνονται τα εξής:
1.Παρατίθενται σοβαρά επιχειρήματα που αποδεικνύουν ότι η απόσυρση των Ρωσικών δυνάμεων από τον Χερσώνα, είναι προϊόν προγενέστερης συμφωνίας ΗΠΑ-Ουκρανίας με τη Ρωσία.
2. Οι λόγοι που η Ρωσία προέβη σε αυτήν τη συμφωνία είναι διφορούμενοι, αφορώντας είτε το γεγονός της επικείμενης απόσυρσης της στρατιωτικο-οικονομικής υποστήριξης των ΗΠ-ΕΕ πρός την Ουκρανία, είτε της οικονομικής διάσωσης οικονομικών μεγιστάνων της Ρωσίας από κρατικοποιήσεις βιομηχανιών τους που θα γινόταν από τους Ουκρανούς.
Εκτίμησή μας είναι ότι από στρατιωτικής άποψης ότι δεν στέκει ο τρόπος και η διαδικασία αποχώρησης των Ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τον Χερσώνα, παρέχοντας μας σαφείς ενδείξεις ότι η όλη επιχείρηση ήταν προσυμφωνημένη μεταξύ Ρώσων από τη μία και Ουκρανών-ΗΠΑ από την άλλη και εξηγώ.
Από πλευράς τακτικής, ήταν σωστή η αποχώρηση των Ρώσων από τον Χερσώνα, από την δυτική όχθη του Δνείπερου, αφού σε αντίθετη περίπτωση το μεμονωμένο Ρωσικό προγεφύρωμα θα δεχόταν ανελέητο σφυροκόπημα από τους Ουκρανούς, γεγονός που θα σήμαινε μεγάλο αριθμό απωλειών από τους Ρώσους, οι οποίοι θα δεχόταν συνεχείς επιθέσεις, με πολύ πιθανή συνέπεια την ολοκληρωτική καταστροφή τους.
Ωστόσο εκείνο που μου δημιουργεί ερωτήματα, είναι γιατί ο Ουκρανικός στρατός δεν κατέστρεψε άμεσα τη γέφυρα υποχώρησης των Ρώσων στον Χερσώνα, που συνέδεε τη Δυτική όχθη με την ανατολική όχθη, προκειμένου να αποκόψει την υποχώρηση τους, να τους εγκλωβίσει και να τους καταστρέψει μεγάλο αριθμό στρατιωτών.
Αυτή θα ήταν η ενδεδειγμένη από στρατιωτικής άποψης πρώτη ενέργεια των Ουκρανών, αν ήθελαν να εγκλωβίσουν και να καταστρέψουν τις Ρωσικές δυνάμεις που υποχωρούσαν.
Αυτό δεν έγινε, αφού την συγκεκριμένη γέφυρα την κατέστρεψαν οι Ρώσοι, όταν είχαν ολοκληρώσει ήδη την αποχώρησή τους.
Γιατί;
Επίσης, αφού υποχώρησαν οι Ρώσοι πως και δεν απάντησαν με μπαράζ πυροβολικού κατά του Χερσώνα , διακόπτοντας την φιέστα των Ουκρανών πολιτών και στρατιωτών;
Αυτό είναι επίσης ένα άλλο σημαντικό αναπάντητο με βάση την στρατιωτική τακτική, αφού είναι γνωστό ότι το πυροβολικό καλύπτει την αποχώρηση των μαχομένων τμημάτων όταν αυτά οπισθοχωρούν.
Κλείνω επισημαίνοντας ότι αναμένουμε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία σε σύντομο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα με την έλευση του Χειμώνα, όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις θα τελματώσουν στην Ουκρανία.
