Ρώσοι μηχανικοί βρήκαν αδυναμίες στο σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών Starlink, σύμφωνα με ανάλυση ευπάθειας που δημοσιεύτηκε στο blog του Association for Computing Machinery με έδρα τη Νέα Υόρκη, αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ, καθώς πρόσφατα η Μόσχα απείλησε να στοχοποιήσει δυτικούς δορυφόρους που αξιοποιούνται στρατιωτικά στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, για να απενεργοποιηθεί το δίκτυο του Έλον Μασκ, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να πραγματοποιηθεί επίθεση στον διαστημικό του αστερισμό, αλλά αρκεί να απενεργοποιηθεί η επίγεια υποδομή. Και για αυτό, οι υπάρχουσες τεχνολογίες μπορούν να προσαρμοστούν. Ταυτόχρονα, οι ειδικοί που ρωτήθηκαν από την Izvestia σημείωσαν ότι η καταστροφή ή η καταστολή του σήματος δορυφορικών σταθμών επικοινωνίας και τερματικών χρηστών θα μειώσει την ποιότητα της επικοινωνίας, αλλά δεν θα την απενεργοποιήσει εντελώς.
Ρώσοι μηχανικοί ανέλυσαν πόσο ευάλωτο είναι το παγκόσμιο δορυφορικό σύστημα Starlink. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι για να απενεργοποιηθεί το δίκτυο σε μια συγκεκριμένη περιοχή, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να καταρριφθούν δορυφόροι σε τροχιά, αλλά αρκεί να απενεργοποιήσετε το επίγειο στοιχείο του δικτύου του Έλον Μασκ. Ένα άρθρο που αναλύει αυτό το θέμα από ειδικούς από τη Ρωσία δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του Association for Computing Machinery, με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Στον ιστότοπο εμφανίζονται κείμενα συζήτησης για τα πιο επίκαιρα θέματα συγγραφέων από όλο τον κόσμο. Το υλικό είναι μετριασμένο, επομένως το ίδιο το γεγονός ότι το άρθρο εμφανίστηκε σε αυτόν τον ιστότοπο υποδηλώνει ότι τα συμπεράσματα των Ρώσων επιστημόνων είναι δικαιολογημένα και δεν έχουν περάσει απαρατήρητα. Η δημοσίευση έχει ήδη προκαλέσει έντονη αντίδραση στους επαγγελματίες.
«Δημοσιεύσαμε αυτή τη μελέτη για να δείξουμε τι είναι γνωστό για τα τρωτά σημεία του Starlink. Δεν χρησιμοποιήσαμε κλειστές πηγές. Αυτή είναι η μικρή μας προειδοποίηση ότι υπάρχουν ήδη τεχνολογίες για την αντιμετώπιση αυτού του συστήματος», είπε στη ρωσική εφημερίδα Izvestia ο Αντρέι Σούχοφ (Andrey Sukhov), καθηγητής στο Τμήμα Υπερυπολογιστών και Γενικής Πληροφορικής στο Εθνικό Ερευνητικό Πανεπιστήμιο της Σαμάρα.
Το σύστημα Starlink περιλαμβάνει τρία κύρια τμήματα: δορυφόρους σε χαμηλές τροχιές, ένα δίκτυο επίγειων σταθμών και ένα δίκτυο τερματικών χρηστών. Τα διαστημόπλοια παίζουν το ρόλο των απλών επαναλήπτων. Το σήμα τροφοδοτείται σε αυτούς από επίγειους σταθμούς και ανακατευθύνεται στα τερματικά των χρηστών.
Ο τροχιακός αστερισμός περιλαμβάνει περίπου 3,5 χιλιάδες δορυφόρους, οι οποίοι βρίσκονται σε υψόμετρο 550 χλμ. Ένας μεγάλος αριθμός δορυφόρων και η απόστασή τους από τη Γη καθιστούν αυτό το εξάρτημα του Starlink το πιο προστατευμένο από εξωτερικές επιρροές, είναι βέβαιοι οι Ρώσοι μηχανικοί.
Το δίκτυο των τερματικών χρηστών είναι επίσης εξαιρετικά πολυάριθμο. Επιπλέον, είναι κινητά, πράγμα που σημαίνει ότι είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Ωστόσο, σε δορυφορικά δίκτυα που χρησιμοποιούν τεχνολογία VSAT, με παγκόσμιους χειριστές Iridium, Globalstar κ.λπ., είναι δυνατός ο εντοπισμός ενός σήματος από το τερματικό προς τον δορυφόρο. Ήταν με αυτόν τον τρόπο που το 1996 ο ρωσικός στρατός κατέστρεψε τον ηγέτη των Τσετσένων αυτονομιστών, Τζόχαρ Ντουντάεφ, ενώ μιλούσε σε δορυφορικό τηλέφωνο, θυμάται ο Αντρέι Σούχοφ. Δεδομένου ότι τα σήματα στα δίκτυα είναι παρόμοια, δεν είναι δύσκολο να τα επαναδιαμορφώσετε για να αναζητήσετε εξοπλισμό Starlink.
Αλλά το λιγότερο προστατευμένο βασικό στοιχείο του συστήματος είναι οι επίγειοι δορυφορικοί σταθμοί Starlink, σύμφωνα με Ρώσους επιστήμονες. Αλληλεπιδρούν με εκατοντάδες δορυφόρους και χιλιάδες τερματικά χρηστών. Οι σταθμοί είναι ακίνητοι και υπάρχουν πολύ λιγότεροι από αυτούς από τους δορυφόρους και τον εξοπλισμό για τους χρήστες. Για να εξασφαλιστεί η λειτουργία του συστήματος στην επικράτεια μιας μέσης ευρωπαϊκής χώρας, χρειάζονται ένας έως πέντε σταθμοί. Η απενεργοποίηση ενός από αυτούς θα απενεργοποιήσει αμέσως το Διαδίκτυο σε μια μεγάλη περιοχή και η καταστροφή 5–10 σταθμών μπορεί να στερήσει μια ολόκληρη περιοχή από πολλές καταστάσεις επικοινωνίας.
Οι σύγχρονοι πύραυλοι κατευθυνόμενοι με λέιζερ και τα drones-καμικάζι καθιστούν δυνατή την καταστροφή τέτοιων στόχων με βεβαιότητα.
Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η λειτουργία επίγειων δορυφορικών σταθμών, απαιτούνται οι συντεταγμένες τους, δεδομένα στα οποία τα κανάλια και οι πάροχοι παρέχουν το Διαδίκτυο, χαρακτηριστικά δρομολόγησης, διευθύνσεις IP του συστήματος και άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά. Οι πληροφορίες ραδιομηχανικής δεν είναι λιγότερο σημαντικές: ο σχεδιασμός και ο σκοπός των κεραιών, οι συχνότητες λειτουργίας, οι μέθοδοι διαμόρφωσης σήματος κ.λπ. Οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι αρκετές για την ανάπτυξη ενός πλήρους σεναρίου για τη λειτουργία προκειμένου να διαταραχθούν οι επικοινωνίες σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Σε αυτή την περίπτωση, η επίθεση μπορεί να είναι όχι μόνο ένοπλη. Μπορεί να είναι μια κυβερνοεπίθεση ή αντίμετρα με τη βοήθεια ραδιοεξοπλισμού.
Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι γενικά, το Starlink προστατεύεται καλά από το hacking. Εξαίρεση μπορεί να αποτελούν οι πύλες σε δίκτυα τρίτων, η ασφάλεια των οποίων συνήθως δεν ελέγχεται τόσο προσεκτικά. Ταυτόχρονα, οι επιθέσεις με χρήση ραδιοεξοπλισμού είναι πιθανό να είναι πιο αποτελεσματικές. Η πηγή παρεμβολής πρέπει να τοποθετηθεί πάνω από το σταθμό. Πιθανότατα, μπορεί να τοποθετηθεί σε χαμηλή ή και υποτροχιακή τροχιά. Ωστόσο, η επίδρασή του θα περιοριστεί χρονικά. Όταν επηρεάζουμε δορυφόρους, ο στόχος πρέπει να είναι να διαταραχθεί το σύστημα αυτοοργάνωσης των διαστημικών σκαφών, κάτι που μπορεί να γίνει τόσο από το έδαφος όσο και από το διάστημα, λένε Ρώσοι μηχανικοί.
«Μια ανάλυση των απειλών για το παγκόσμιο δορυφορικό σύστημα Starlink έδειξε ότι το πιο ευάλωτο μέρος του είναι το έδαφος και όχι τα δορυφορικά στοιχεία: τερματικά χρηστών και επίγειοι σταθμοί που παρέχουν επικοινωνία σε περιορισμένη περιοχή. Εάν ένα τέτοιο στοιχείο αποτύχει, θα υπάρξουν διακοπές στην επικοινωνία στην αντίστοιχη περιοχή. Ως εκ τούτου, συμμεριζόμαστε την ανησυχία του Έλον Μασκ για τη βιωσιμότητα του παγκόσμιου δορυφορικού συστήματος Starlink», συνοψίζουν οι επιστήμονες στη μελέτη.
Σύμφωνα με τους συντάκτες, οι ιδέες που εξέφρασαν μπορεί κάλλιστα να γίνουν πράξη.
«Ήμουν υπεύθυνος για το μηχανολογικό μέρος της μελέτης. Δεν μπορώ να μιλήσω για τον στρατό, αλλά από τεχνική άποψη, όλες οι προτάσεις μας μπορούν να εφαρμοστούν», είπε ένας από τους συν-συγγραφείς της μελέτης, ανεξάρτητος ερευνητής Εβγκένι Σαγκατόνοφ (Evgeny Sagatov).
«Ωστόσο, εάν απενεργοποιηθεί η επίγεια υποδομή Starlink, το δίκτυο θα συνεχίσει να λειτουργεί», λέει ο Ρόμαν Ζούκοφ (Roman Zhukov), επικεφαλής της κατεύθυνσης 5G στο Κέντρο Ερευνών Τηλεπικοινωνιών MIPT. Σύμφωνα με τον ίδιο, απλώς θα ρίξει την απόδοση.
«Εάν το τμήμα γείωσης του συστήματος Starlink καταστραφεί, ο χρόνος που απαιτείται για την παράδοση ενός πακέτου δεδομένων μεταξύ του τερματικού χρήστη και του πλησιέστερου σταθμού βάσης θα αυξηθεί. Δηλαδή, η ποιότητα της επικοινωνίας υποβαθμίζεται από την πλευρά του συνδρομητή. Αλλά το δίκτυο θα συνεχίσει να λειτουργεί», εκτίμησε ο Ζούκοφ.
Οι δορυφόροι Starlink μπορούν να μεταδώσουν ένα σήμα μεταξύ τους χωρίς να το «προσγειώσουν» στο έδαφος, αλλά αυτό το κανάλι είναι πολύ στενό. Όταν δεν είναι δυνατή η χρήση του επίγειου στοιχείου, το σήμα μέσω δορυφόρου μπορεί να μεταβεί σε σταθμούς σε κοντινές χώρες. Και η ποιότητα του δικτύου θα εξαρτηθεί από τον βαθμό ανάπτυξης των υποδομών εκεί, πρόσθεσε ο ειδικός.
