"Ποιος είναι ο Λάπιν και γιατί ο Καντίροφ κατηγόρησε ξανά τον Διοικητή για προδοσία;", είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ το οποίο φωτίζει αθέατες πτυχές του πολέμου στην Ουκρανία και της εσωτερικής αντιπαλότητας στην ηγεσία των Ρωσικών δυνάμεων , του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Ο Καντίροφ κατηγόρησε τον Στρατηγό Λάπιν ότι απουσίαζε από τη θέση μάχης του.
Συγκεκριμένα ο Τσετσένος πολέμαρχος Ραμζάν Καντίροφ, είπε ότι τα ουκρανικά στρατεύματα διέσπασαν την άμυνα στην περιοχή των οικισμών Terny, Torskoye και Yampolovka, όπου ήταν υπεύθυνος ο Διοικητής της Κεντρικής Στρατιωτικής Περιφέρειας (TsVO) Alexander Lapin. Την ίδια ώρα, ο Στρατηγός απουσίαζε από τη θέση μάχης του, συμπλήρωσε.
«Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να έρθω σε επαφή μαζί του μέσω των διοικητών των ειδικών δυνάμεών μου. Αλλά τα παιδιά μου δεν μπορούν να το βρουν. Δεν θα έπρεπε ο διοικητής να είναι στη θέση του και σε επαφή με τους συναδέλφους του;», παραπονέθηκε ο Καντίροφ.
Ποιος είναι ο Λάπιν
Σύμφωνα με ανοιχτές πηγές, το 2009 ο Λάπιν αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και έλαβε τη θέση του υποδιοικητή της 58ης Στρατιάς. Ήδη το 2012 έγινε διοικητής του 20ου Σώματος Στρατού Συνδυασμένων Όπλων Φρουρών. Το 2014, στον Λάπιν απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου και τοποθετήθηκε ως Επιτελάρχης και Υποδιοικητής της Ανατολικής Στρατιωτικής Περιφέρειας. Το 2017, ο Λάπιν έγινε Επιτελάρχης των Ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.
Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, με διάταγμα του Προέδρου της Ρωσίας, ο Λάπιν διορίστηκε στη θέση του Διοικητή των στρατευμάτων της Κεντρικής Στρατιωτικής Περιφέρειας.
Κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία, ο Lapin εμφανίστηκε σε αρκετές αμφίβολες ιστορίες. Πρώτον, απένειμε το μετάλλιο Zhukov στον δικό του γιο, ο οποίος ηγήθηκε της επίθεσης στον Sumy και τον Chernigov.
Ο Λάπιν τιμήθηκε επίσης με το αστέρι του ήρωα της Ρωσίας για την κατάληψη του Λισιτσάνσκ. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Καντίροφ, ο Στρατηγός δεν ήταν πουθενά κοντά όταν καταλήφθηκε η πόλη. Ο επικεφαλής της Τσετσενίας πιστεύει ότι ο Λάπιν έλαβε το βραβείο χάρη στις διασυνδέσεις με την ανώτατη ηγεσία του στρατού.
Μετά την υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από το Κράσνι Λίμαν, ο επικεφαλής της Τσετσενίας κατηγόρησε ευθέως τον Λάπιν ότι απέτυχε να υπερασπιστεί την πόλη. Ο Καντίροφ ισχυρίζεται ότι δύο εβδομάδες πριν από τα γεγονότα προειδοποίησε για τον κίνδυνο, αλλά τον διαβεβαίωσαν ότι ο Στρατηγός Λάπιν είχε τον έλεγχο της κατάστασης.
«Αν είχα τον τρόπο μου, θα υποβίβαζα τον Λάπιν , θα του στερούσα τα βραβεία του και με ένα πολυβόλο στα χέρια, θα τον έστελνα στην πρώτη γραμμή για να ξεπλύνει την ντροπή του με αίμα», έγραψε ο Καντίροφ στο Telegram.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται;
Την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου, ο Καντίροφ έθεσε ξανά το θέμα του Στρατηγού Λάπιν, επισημαίνοντας ότι στη ζώνη ευθύνης του έγινε διάσπαση των δυνάμεων των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και μάλιστα με τον πιο επαίσχυντο τρόπο, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση,στην περιοχή των οικισμών Terny, Torskoye και Yampolovka.
«Για μια ολόκληρη μέρα, οι δυνάμεις που αναπτύχθηκαν εκεί δεν μπορούσαν να βρουν τους μαχητές του Lapin. Έπρεπε να αμυνθούμε και μετά να προχωρήσουμε με επιτυχία», είπε ο Καντίροφ.
Ως αποτέλεσμα, οι αποθαρρυμένοι μαχητές που εγκατέλειψε ο Λάπιν χωρίς επικοινωνία, τρόφιμα και πυρομαχικά κατέληξαν στους οικισμούς Rubizhnoye και Kremennaya.
«Η ιστορία της παράδοσης της γραμμής άμυνας του Red Liman επαναλαμβάνεται. Ενα προς ένα. Και μέχρι στιγμής έχουμε αποφύγει την τραγωδία σε αυτόν τον τομέα μόνο λόγω της σωστής ανάπτυξης δυνάμεων στο δεύτερο κλιμάκιο της αμυντικής γραμμής. Τώρα ο Λάπιν βρίσκεται πίσω από την άμυνα των Σβάτοβο και Μακέεβκα», είπε ο Καντίροφ."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαπιστώνει εύκολα κάποιος ότι διχόνοια και φαγωμάρα επικρατεί στην ρωσική στρατιωτική ηγεσία, γεγονός το οποίο ως γνωστόν πάντα επηρεάζει δυσμενώς την εξέλιξη των επιχειρήσεων.
Εσωτερικός αναβρασμός στη Ρωσική ηγεσία
Είναι γνωστό ότι Ανώτερα κυβερνητικά στελέχη όπως ο Πρόεδρος της Δούμας Vyacheslav Volodin, η πρόεδρος του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Valentina Matviyenko και η επικεφαλής του RT Margarita Simonyan επέκριναν την εφαρμογή της μερικής επιστράτευσης που κήρυξε πρόσφατα ο Πούτιν.
Βασικά πρόσωπα του καθεστώτος αρχίζουν να δυσανασχετούν κατά του Πούτιν και ένα παιχνίδι κατηγοριών έχει ξεκινήσει τώρα σε ανώτερα επίπεδα για να εξηγήσει τις αποτυχίες της Μόσχας στην Ουκρανία.
Οι κύριοι στόχοι είναι ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ και ο Στρατηγός Αλεξάντρ Λάπιν Διοικητής της Κεντρικής Στρατιωτικής Περιφέρειας της Ρωσίας.
Ο αρχηγός των μισθοφόρων της Wagner, φίλος του Πούτιν, Yevgeny Prigozhin, χρησιμοποίησε τα κανάλια του Telegram για να κατηγορήσει τον Σόιγκου και τους δύο Στρατηγούς.
Αλλά ο Σόιγκου έχει επίσης τα μέσα να αντεπιτεθεί, κάτι που μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Αλεξέι Σλομποντενιούκ, ο οποίος εργάζεται για τον Πριγκοζίν σε θέματα ΜΜΕ, συνελήφθη πρόσφατα. Εν τω μεταξύ, ο ισχυρός άνδρας της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ έχει συμμαχήσει με τον Πριγκοζίν για να επιτεθεί στον Σόιγκου και στους Στρατηγούς.
Η στάση και το μέλλον του Πούτιν
Ο Πούτιν έξυπνα δεν αναμείχθηκε δημόσια σε αυτό, αλλά απλώς έδωσε ώθηση στον Καντίροφ προωθώντας τον σε Στρατηγό. Τι σημαίνει αυτό για τη ρωσική πολιτική μένει να φανεί, αλλά η πρόσφατη δραστηριότητα του Καντίροφ στον πόλεμο υπογραμμίζει το δίλημμα που αντιμετωπίζει ο Πούτιν.
Ο Καντίροφ έγινε παγκόσμιο πρωτοσέλιδο υποστηρίζοντας τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία.
Όμως, αναγνωρίζοντας την πολιτική τοξικότητα της κινητοποίησης, οι δημόσιες δηλώσεις του επισημαίνουν βολικά ότι η Τσετσενία, μέχρι σήμερα, έχει υπερεκπροσωπηθεί στο μέτωπο της Ουκρανίας. Και για τον Καντίροφ, ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι υπαρξιακός. και δεν θα διακινδυνεύσει τη θέση του στην Τσετσενία καλώντας δημοσίως περισσότερους Τσετσένους να πολεμήσουν εκεί, ακόμα κι αν στα παρασκήνια τα τσιράκια του προσπαθούν να προσφέρουν κάποιους στρατεύσιμους.
Τίποτα από αυτά ωστόσο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο Πούτιν θα πέσει σύντομα, αφού απλά δεν γνωρίζουμε αρκετά για τη δυναμική ισχύος στη Ρωσία.
Όμως εμφανίζονται σοβαρές ρωγμές στο οικοδόμημα του καθεστώτος Πούτιν και αυτή είναι σαφώς η πιο αβέβαιη περίοδος στην εποχή του Ρώσου Προέδρου.
Η ρωσική ιστορία διδάσκει ότι η απώλεια των πολέμων δεν είναι καλή για τους μονάρχες ή τους αυταρχικούς, και συχνά οδηγεί σε φιλελευθεροποίηση της αλλαγής, τουλάχιστον για λίγο,όπως συνέβη το 1905, το 1917 και το 1989.
Ο Πούτιν ελπίζει να αποφύγει την ήττα στην Ουκρανία, εκδίδοντας ολοένα και πιο σκληρές προειδοποιήσεις ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εκτός αν η Ουκρανία σταματήσει την τρέχουσα αντεπίθεσή της στις πρόσφατα «προσαρτημένες» περιοχές της Ουκρανίας που δεν ελέγχονται πλήρως από το Κρεμλίνο.
Επίλογος
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο Πούτιν ομολογουμένως διάγει την δυσκολότερη περίοδο της διακυβέρνησής του, αφού δέχεται σκληρή κριτική για τις επιλογές του, την ώρα που έχει ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ λίαν υψηλόβαθμων στελεχών της κυβέρνησης του, όπου ο ένας κατηγορεί τον άλλο για τις στρατιωτικές αποτυχίες στην Ουκρανία.
Κίνα και Ινδία από την άλλη έχουν αποστασιοποιηθεί από τις επιλογές Πούτιν, περιθωριοποιώντας τον σιωπηρά.
Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα ο Ρώσος Πρόεδρος να απειλεί με χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία, σε περίπτωση συνέχισης της Ουκρανικής αντεπίθεσης στα εδάφη που πρόσφατα προσάρτησε στην Ρωσική επικράτεια.
Εκτίμησή μας είναι ότι το πιθανότερο είναι πως όσο η Δύση στέκεται σθεναρή απέναντι σε αυτήν την αμφίβολη ρωσική απειλή χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων και συνεχίζει να δίνει στην Ουκρανία τα όπλα που χρειάζεται για να απωθήσει την επιθετικότητα της Μόσχας, η ρωσική ηγεσία δεν θα έχει άλλη εναλλακτική από το να εγκαταλείψει τα αυτοκρατορικά της σχέδια για την Ουκρανία και άλλους γείτονες.
Ωστόσο θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι τυχόν απομάκρυνση του Πούτιν από την εξουσία, ενδέχεται να φέρει στην εξουσία, κάποιον περισσότερο ακραίο από τον Ρώσο Πρόεδρο, ο οποίος να έχει λιγότερους ενδοιασμούς να πατήσει το "κόκκινο κουμπί".
