Για "επαλήθευση της εκτέλεσης από τη Ρωσία στα πλαίσια άσκησης ενός μαζικού πυρηνικού χτυπήματος από στρατηγικές επιθετικές δυνάμεις ως απάντηση σε ενδεχόμενο εχθρικό πυρηνικό χτύπημα ", κάνει λόγο σε άρθρο του Ρωσικό ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Οι ασκήσεις ολόκληρης της πυρηνικής τριάδας πραγματοποιήθηκαν υπό την επίβλεψη του Προέδρου Πούτιν και με την προσοχή όλου του κόσμου. Ειδικά το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν ταυτόχρονα τις δικές τους πυρηνικές ασκήσεις, με τα δικά τους χαρακτηριστικά.
ΝΑΤΟ και Ρωσία "αντάλλαξαν" πυρηνικές ασκήσεις
Η Βορειοατλαντική Συμμαχία μόλις τις προάλλες πραγματοποίησε τις ασκήσεις Steadfast και η Μόσχα πραγματοποίησε τη Thunder.
Τόσο αυτές όσο και αυτές οι ασκήσεις είναι ετήσιες και προγραμματισμένες, ωστόσο το πολιτικό υπόβαθρο στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης φέτος φυσικά, δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως συνηθισμένο.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ανακοίνωσε τα σχέδια για τη διεξαγωγή της άσκησης σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες στις 11 Οκτωβρίου. Το κύριο θέμα τότε ήταν η απάντηση σε μεγάλης κλίμακας σε ρωσικά πλήγματα στην ουκρανική υποδομή.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ χρειάστηκε να επαναλάβει πολλές φορές ότι οι ίδιες οι ασκήσεις δεν συνδέονταν με τη σύγκρουση και είχαν προγραμματιστεί εδώ και πολύ καιρό. Παράλληλα, τονίστηκε ότι η ακύρωση των ασκήσεων στην παρούσα κατάσταση «θα έστελνε λάθος σήμα» προφανώς, για αδυναμία ή φόβο της Συμμαχίας απέναντι στη Ρωσία.
Σχετικά με τον προγραμματισμό των ασκήσεων, ο Στόλτενμπεργκ δεν είπε ψέματα , αφού αυτές έγιναν πραγματικά τα τελευταία χρόνια στα μέσα ή στο δεύτερο μισό του Οκτωβρίου. Παράλληλα, ανακοινώθηκαν οι συνεδριάσεις της ομάδας πυρηνικού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, η οποία συνεδριάζει ετησίως για να «συγχρονίσει» τη στρατηγική και το σχέδιο κοινών ενεργειών των χωρών της Συμμαχίας σε μια πυρηνική σύγκρουση.
Οι βρετανικές πυρηνικές δυνάμεις λαμβάνονται υπόψιν σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς τους υπολογισμούς. Η Γαλλία "ανοιχτά", δεν συμμετέχει σε τέτοιες ασκήσεις, αν και υπάρχει λόγος να υποπτευόμαστε ότι το κάνει σιωπηρά.
Ο κύριος στόχος των ασκήσεων του NATO Steadfast είναι να επεξεργαστούν τις κοινές ενέργειες των ενόπλων δυνάμεων της Συμμαχίας κατά τη μετάβαση της σύγκρουσης στην Ευρώπη στο πυρηνικό πόλεμο. Μιλάμε φυσικά για μια υποθετική σύγκρουση με τη Ρωσία, γιατί είναι δύσκολο να διεξαχθεί πυρηνικός πόλεμος με κάποιον άλλο στην ήπειρο του ΝΑΤΟ.
Επίκεντρο των ασκήσεων του ΝΑΤΟ ήταν η χρήση του «κοινού» πυρηνικού οπλοστασίου του ΝΑΤΟ, της αμερικανικής οικογένειας θερμοπυρηνικών βομβών ελεύθερης πτώσης B61.
Αυτές οι βόμβες αποθηκεύονται σε έξι αεροπορικές βάσεις σε πέντε χώρες: Βέλγιο, Γερμανία, Ολλανδία, Τουρκία και Ιταλία (η τελευταία έχει δύο βάσεις).
Η συνολική χωρητικότητα των εξειδικευμένων αποθηκευτικών τους εγκαταστάσεων είναι περίπου 350 βόμβες, αλλά προς το παρόν φυλάσσονται, σύμφωνα με ανεπίσημους υπολογισμούς, εκατό βόμβες για άμεση χρήση.
Ένα χαρακτηριστικό αυτού του τμήματος του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου, γενικά αρκετά μικρό τόσο από πλευράς αριθμού όσο και σχετικών δυνατοτήτων, είναι η εμπρός ανάπτυξή τους και η εστίασή τους στη χρήση από αεροσκάφη συμμαχικών χωρών.
Αυτές οι βόμβες είναι περισσότερο ένα πολιτικό εργαλείο, η ενσάρκωση της αμερικανικής «πυρηνικής ομπρέλας» πάνω από την Ευρώπη, γνωστή ως ΝΑΤΟ Sharing (το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών χρησιμοποιεί επίσημα τον όρο «Κοινές Πυρηνικές Αποστολές ΝΑΤΟ»).
Ταυτόχρονα, στις χώρες που δηλώνουν τη δέσμευσή τους στο καθεστώς της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT) και στο μη πυρηνικό τους καθεστώς, το προσωπικό εδάφους και οι πιλότοι των ανάλογων Μοιρών εκπαιδεύεται σε σχέση με τις πυρηνικές βόμβες.
Οι σταθερές ασκήσεις αποτελούν επίσης ετήσια «εξεταστική» για τους Ευρωπαίους στρατιωτικούς. Μια σαφής αντίφαση με τις διατάξεις της NPT εδώ, σύμφωνα με τους Αμερικανούς, είναι ότι οι ίδιες οι πυρηνικές βόμβες είναι συνήθως «υπό τον έλεγχο» μικρών αμερικανικών μονάδων που είναι υπεύθυνες για τη συντήρησή τους και η άμεση παράδοσή τους στους αερομεταφορείς είναι δυνατή μόνο στην περίπτωση ενός πυρηνικού πολέμου, όταν οι διεθνείς συνθήκες μη διάδοσης θα χάσουν το νόημά τους.
Η αδυναμία αυτής της εξήγησης είναι προφανής και η ρωσική πλευρά επικρίνει τακτικά το NΑΤΟ, όπως και πολλές πολιτικές δυνάμεις στις ίδιες τις χώρες προέλευσης.
Ωστόσο, πρέπει να πούμε ότι αν έρθουν στην εξουσία, συνήθως ξεχνούν την κριτική τους, όπως πρόσφατα παραδείγματα, μπορούμε να πάρουμε τους Γερμανούς Πράσινους.
Η Μόσχα επιμένει ότι η Ουάσιγκτον, σε αντίθεση με την ΕΣΣΔ/Ρωσία, δεν έχει φέρει πυρηνικά όπλα σε εθνικό έδαφος και συνεχίζει να διατηρεί μέρος του τακτικού πυρηνικού της οπλοστασίου στην Ευρώπη επιχειρησιακά αναπτυγμένο μαζί με αερομεταφορείς.
Αυτή, στην πραγματικότητα, είναι συχνά η απάντηση της ρωσικής πλευράς σε προτάσεις για αμοιβαία μείωση των τακτικών πυρηνικών όπλων, όπου λένε, «πρώτα κάνετε τα θεμελιώδη βήματα που κάναμε πριν από τριάντα χρόνια και μετά θα μιλήσουμε για τον έλεγχο στα τακτικά πυρηνικά όπλα».
Η αμερικανική πλευρά, με τη σειρά της, πιθανότατα συνεχίζει αυτή την πρακτική από πολλές απόψεις ακριβώς για να έχει ένα «θραύσμα» στον κορμό της Ευρώπης, που η Ρωσία ενδιαφέρεται να βγάλει.
Χωρίς αυτό, είναι γενικά αποδεκτό ότι το ρωσικό οπλοστάσιο τακτικών πυρηνικών όπλων είναι πολύ πιο σημαντικό ποσοτικά και ποιοτικά από το σχεδόν εκκαθαρισμένο αμερικανικό και η Μόσχα δεν θα ενδιαφέρεται για διαπραγματεύσεις για το εν λόγω θέμα.
Οι βόμβες ελεύθερης πτώσης της οικογένειας B61 που αναπτύσσονται στην Ευρώπη και αποθηκεύονται σε αποθηκευτικές βάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το τελευταίο τακτικό πυρηνικό όπλο των ΗΠΑ, ενώ τα υπόλοιπα έχουν εξαλειφθεί.
Ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού βρίσκεται σε εξέλιξη για αυτές τις βόμβες, με σχέδια για τη μετατροπή τους σε μια μικρής ισχύος, με τροποποίηση B61-12 στο εγγύς μέλλον.
Αυτή τη φορά λοιπόν, ως αποτέλεσμα του Steadfast , οι ρωσικές αρχές εξέδωσαν μήνυμα μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, το κύριο θέμα του οποίου ήταν η κριτική στο σύστημα πυρηνικής κοινής χρήσης του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, η Μόσχα σχεδίαζε να απαντήσει όχι μόνο με ανακοινωθέν αλλά και επί της ουσίας, αφού στις 26 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε " ανάλογη εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας".
Κατά τη διάρκεια αυτής της εκπαίδευσης, τα καθήκοντα επιλύθηκαν, σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, «παραδίδοντας ένα μαζικό πυρηνικό χτύπημα από στρατηγικές επιθετικές δυνάμεις ως απάντηση σε ένα εχθρικό πυρηνικό χτύπημα».
Παρόλο που ούτε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ούτε ο Σεργκέι Σόιγκου, ούτε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας Valery Gerasimov σε ένα σύντομο βίντεο για τα μέσα ενημέρωσης δεν είπαν τη λέξη «Thunder», ήταν προφανές ότι ήταν οι «ευρέως γνωστοί στενών κύκλων» ασκήσεων των ρωσικών στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων.
Αυτή τη φορά μετείχαν ένας κινητός εκτοξευτής ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου του συγκροτήματος της οικογένειας Yars, ένα στρατηγικό υποβρύχιο πυραύλων Tula με πύραυλο Sineva και ένα μαχητικό Tu-95 με πυραύλους κρουζ.
Η αντίθεση με τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ, οι οποίες καλύφθηκαν ελάχιστα στα μέσα ενημέρωσης είναι ότι δεν ήταν πολύ δυνατές.
Η Μόσχα όχι μόνο προέβη στις δοκιμές του νέου βαριού διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου «Sarmat», αλλά γενικά χρησιμοποίησε την πιο οικεία, «απλή» τεχνική, χωρίς εξωτικά συστήματα και νεωτερισμούς που προκαλούν έντονο ενδιαφέρον.
Αυτό πιθανότατα οφειλόταν στην επιθυμία της Μόσχας, όπως και της Δύσης, να πραγματοποιήσουν ασκήσεις, ώστε να δείξουν ότι δεν εγκατέλειψαν και δεν εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους, αλλά ταυτόχρονα να μην αυξήσουν ξανά τον βαθμό της πολιτικής έντασης.
Υπέρ αυτού συνηγορούν οι δηλώσεις της αμερικανικής πλευράς, όπου ο ομιλητής του Πενταγώνου, σχετικά με τις πυρηνικές ασκήσεις, έδωσε πραγματικά τα εύσημα στη Μόσχα.
Συγκεκριμένα δήλωσε ότι η Ρωσία έχει ενημερώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες για τα σχέδια διεξαγωγής ασκήσεων, ότι είναι ρουτίνας και προγραμματισμένες, και ότι από αυτή την άποψη εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της για διαφάνεια και έλεγχο των εξοπλισμών."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται πως οι πυρηνικές ασκήσεις που διεξήγαγαν πρόσφατα ΗΠΑ και Ρωσία, ήταν προγραμματισμένες, χωρίς να παρουσιάζουν κάτι το διαφορετικό σε σχέση με τις προηγούμενες αντίστοιχες ασκήσεις που είχαν πραγματοποιήσει, αποφεύγοντας αμφότερες να ανεβάσουν το θερμόμετρο και την ανησυχία όλου του κόσμου για ενδεχόμενο πυρηνικό ολοκαύτωμα, στο οποίο δεν θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι.
Σε αυτό κατατείνει, όχι μόνο η φονικότητα των πυρηνικών όπλων και τα τρομερά επακόλουθα που συνεπάγεται η πιθανή χρήση τους, αλλά και το Δόγμα της "Πυρηνικής Τριάδος", το οποίο ακολουθείται από ΗΠΑ-Ρωσία αλλά και από άλλες πυρηνικές δυνάμεις.
Τι είναι η "Πυρηνική Τριάδα";
Mε τον όρο "Πυρηνική Τριάδα" , εννοούμε τα μέσα εκτόξευσης των πυρηνικών όπλων από στεριά, με διηπειρωτικούς πυραύλους, από θάλασσα και συγκεκριμένα από πυρηνικά υποβρύχια με εκτόξευση πυρηνικών πυραύλων και από αέρα με μαχητικά αεροσκάφη πάλι με εκτόξευση-άφεση πυρηνικών βομβών.
Ουσιαστικά η "Πυρηνική Τριάδα", καθιστά αδύνατη τη μη ανταπόδοση πυρηνικού πλήγματος από τις ΗΠΑ στη Ρωσία και αντίθετα, αφού αν πχ υποθετικά μιλώντας, η Ρωσία καταστρέψει όλους τους διηπειρωτικούς πυραύλους που βρίσκονται σε σιλό στο έδαφος των ΗΠΑ ή και αλλού με ένα μαζικό πυρηνικό χτύπημα, τότε αυτές θα μπορούσαν να πλήξουν τη Ρωσία με πυρηνικά όπλα που θα εκτόξευαν από τα υποβρύχια και τα μαχητικά αεροσκάφη τους.
Έτσι διασφαλίζεται η λεγόμενη "ισορροπία του τρόμου" , αναφορικά με την χρήση των Πυρηνικών Όπλων από τις υπερδυνάμεις.
Αναφορικά τέλος με τον πόλεμο στην Ουκρανία εκτίμησή μας είναι ότι θα πάμε σταδιακά με την έλευση του χειμώνα σε στρατιωτική τελμάτωση των επιχειρήσεων και απομάκρυνση του κινδύνου ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος.