Ένοπλες Συρράξεις

Καταναγκαστικό μέτωπο η Ουκρανία: Χρήματα και απειλές για τη στρατολόγηση μουσουλμάνων στον Καύκασο

Η μερική επιστράτευση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν τον περασμένο μήνα για την ανάπτυξη στρατευμάτων στην Ουκρανία δημιούργησε αναστάτωση στα εδάφη του Καυκάσου με μουσουλμανική πλειοψηφία και οδήγησε σε βίαιες διαδηλώσεις.

Αλλά Κιρκάσιοι και άλλοι Μουσουλμάνοι που ζουν στην ορεινή περιοχή μεταξύ της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας, είπαν στο Middle East Eye ότι πολλοί ήταν πρόθυμοι να υπηρετήσουν με αντάλλαγμα προσοδοφόρους μηνιαίους μισθούς. Άλλοι είπαν ότι θα υπογράψουν για να μην κινήσουν τις υποψίες των ρωσικών αρχών, οι οποίες θα μπορούσαν να τους κυνηγήσουν για αντίποινα.

Ο Αχμέντ, ένας Κιρκάσιος ανθρακωρύχος που ζει στον βόρειο Καύκασο, είπε στο MEE ότι είχε πείσει τον γιο του να υπηρετήσει στο στρατό επειδή δεν υπήρχαν θέσεις εργασίας στην πόλη τους, παρά μόνο σε μερικά παλιά εργοστάσια και ορυχεία. «Η συμμετοχή στον πόλεμο είναι καλύτερη από το να προσπαθείς να βρεις δουλειά σε ένα εργοστάσιο και ένα ορυχείο», είπε. «Δεν μπορούμε να αρνηθούμε. Είναι πολλά τα λεφτά». Ο Αχμέντ είπε ότι εάν ο γιος του επιζούσε από τον πόλεμο και επέστρεφε με τα χρήματα που είχε υποσχεθεί το ρωσικό κράτος, θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά να δημιουργήσει μια επιχείρηση.

Ο ρωσικός Καύκασος ​​είναι ένα παραμελημένο τμήμα της ομοσπονδίας, χωρίς επενδύσεις και βιομηχανία. Οι κάτοικοι παραπονιούνται ότι θέσεις εργασίας βρίσκονται κυρίως σε περιοχές της Ρωσίας με ρωσική πλειοψηφία, όπως τα βόρεια ή τα ανατολικά. Η Ομοσπονδιακή Περιφέρεια του Βορείου Καυκάσου είναι η φτωχότερη οικονομική ζώνη στη Ρωσία, με μηνιαίο ελάχιστο μισθό περίπου 13.000 ρούβλια (205 δολάρια). Η ρωσική κυβέρνηση προσφέρει 135.000 ρούβλια (2.131 δολάρια) το μήνα στους στρατευμένους στρατιώτες.

Ο Ιμπραήμ, ένας στρατεύσιμος Κιρκάσιος στρατιώτης, είπε ότι το κύριο κίνητρό του για να πολεμήσει στην Ουκρανία ήταν ο προσοδοφόρος μισθός, αλλά πίστευε ότι ανώτεροι και τοπικοί αξιωματούχοι θα του έπαιρναν ένα κούρεμα από τα χρήματά του πριν του φτάσουν. «Αλλά ακόμα κι αν πάρουμε το μισό από αυτόν τον μισθό, μας αρκεί», είπε.

«Όλοι φοβούνται τον Καντίροφ»

Άλλοι λένε ότι οι τοπικές αρχές θα ανταπαντούσαν εάν αρνούνταν να υπηρετήσουν στον πόλεμο.

Ο Καμπολάτ, ένας άλλος Κιρκάσιος από τη φυλή των Καμπαρδιανών, είπε ότι ήξερε ότι η εισβολή στην Ουκρανία δεν πήγαινε καλά και ότι οι συνθήκες χειροτέρευαν γρήγορα, αλλά ένιωθε ότι έπρεπε να αφήσει τον γιο του να φύγει για να μην εξοργίσει τους τοπικούς αξιωματούχους. «Ο στρατός δεν μπορούσε ούτε να μοιράσει τις στολές», είπε. «Προσωπικά αγόρασα πολλά πράγματα για τον γιο μου».

Ο Σαμίλ, ένας άλλος γονέας από το Νταγκεστάν, πίστευε ότι έπρεπε να ήταν Ρώσοι που πολεμούσαν εναντίον του ουκρανικού στρατού και όχι ο γιος του. Έπρεπε όμως να αφήσει τον γιο του να πάει στην εμπόλεμη ζώνη. «Είπα στον γιο μου να παραδοθεί στους Ουκρανούς όποτε ήταν δυνατόν», είπε. «Το είπαμε αυτό σε κάθε παιδί που στείλαμε στο στρατό, για να μπορέσουν να επιβιώσουν».

Χιλιάδες Τσετσένοι πιστεύεται ότι έχουν αναπτυχθεί στην Ουκρανία και διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στην κατάληψη της στρατηγικής πόλης Μαριούπολης της Μαύρης Θάλασσας νωρίτερα αυτό το έτος.

Ο Τσετσένος ηγέτης Ραμζάν Καντίροφ, πιστός του Πούτιν και επικεφαλής της Δημοκρατίας της Τσετσενίας, μιας ημιαυτόνομης περιοχής του Καυκάσου στη Ρωσική Ομοσπονδία, υπήρξε ένας από τους πιο εξέχοντες εκπροσώπους και προπαγανδιστές για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Το Σάββατο, ο Καντίροφ ισχυρίστηκε ότι άλλοι 70.000 Τσετσένοι ήταν έτοιμοι να συμμετάσχουν στους 10.000 που ήδη πολεμούν στη στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Δέκα χιλιάδες Τσετσένοι μαχητές συμμετέχουν ήδη σε αυτόν τον ευγενή σκοπό. Εάν χρειαστεί, άλλοι 70.000 είναι έτοιμοι να ενταχθούν σε αυτούς», έγραψε ο Καντίροφ στο κανάλι του στο κοινωνικό δίκτυο Telegram.

Ο Καντίροφ είπε νωρίτερα ότι η επιστράτευση δεν επεκτάθηκε στην Τσετσενία. Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα πόζαρε με στρατιώτες που ετοιμάζονταν να αναπτυχθούν στο μέτωπο.

Μερικοί Τσετσένοι που έδωσαν συνέντευξη στο MEE πίστευαν ότι τα παιδιά τους αναπτύχθηκαν στην Ουκρανία ως μέρος μιας αποστολής αυτοκτονίας, αφού το πεζικό σε έναν εξαιρετικά εξελιγμένο πόλεμο όπου η αντίπαλη πλευρά χρησιμοποιεί πυροβολικό, ρουκέτες και drones θα μπορούσε να θεωρηθεί μόνο ως τέτοια.

«Όλοι φοβούνται τον Καντίροφ», είπε ο Μοχάμεντ, ο γιος του οποίου έχει αναπτυχθεί στην Ουκρανία. «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».

Ευκαιρία

Ένας άλλος Τσετσένος, πρώην διοικητής, είπε ότι ο Καντίροφ διοικούσε τη χώρα σαν εταιρεία. «Πουλάει τους στρατιώτες μας αφού τους παράγει για τον Πούτιν», είπε ο Ραχμάν. «Πολλοί Τσετσένοι νέοι εντάσσονται στις ομάδες του Καντίροφ για να αποδείξουν τον εαυτό τους σκοτώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερους Ουκρανούς και λαμβάνοντας χρήματα, στάτους και εξουσία σε αντάλλαγμα».

Ο Ραχμάν είχε ήδη πάρει τον γιο και τον εγγονό του έξω από τη χώρα. Ο Ραχμάν είπε ότι πολλοί Τσετσένοι βλέπουν τον πόλεμο ως ευκαιρία και όχι κάτι που κάνουν από πίστη στον Πούτιν ή τον Καντίροφ. Ο πρώην διοικητής ισχυρίστηκε ότι περίπου 1.000 Τσετσένοι μαχητές είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους στην Ουκρανία.

Οι κοινότητες των Κιρκασίων και των Τσετσένων στον Καύκασο έχουν επίσης ανθρώπους που είναι σθεναρά φιλορώσοι και υπέρ του Πούτιν.

Ο Μουράντ, κάτοικος του Νταγκεστάν, του οποίου η οικογένεια είναι κοντά στη ρωσική διοίκηση, πίστευε ότι ήταν ζωτικής σημασίας να συμμετάσχει στο σχέδιο. «Υπάρχει τρομοκρατική απειλή κατά της Ρωσίας. Ως άνθρωποι που υποφέραμε από την ισλαμική τρομοκρατία, πρέπει να λάβουμε υπόψη το κάλεσμα», είπε. «Θα έχουμε ένα νέο κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων εάν η Ρωσία αποδυναμωθεί». Πρόσθεσε επίσης ότι τα πλάνα που δείχνουν αντίσταση ενάντια στην επιστράτευση στην περιοχή ήταν έργο ισλαμιστών μαχητών.

Παρομοίως, δύο Τσετσένοι ισχυρίστηκαν ότι πολεμούσαν εναντίον «τρομοκρατών» στην Ουκρανία και ότι δεν υπηρετούσαν προσδοκώντας χρήματα ή θέση.

Παρά τις νέες προσπάθειες στρατολόγησης, ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι υπέρ της Ρωσίας. Ο ουκρανικός στρατός, με τα εξελιγμένα δυτικά του όπλα, έχει καταλάβει τεράστιες εκτάσεις εδάφους σε μια αντεπίθεση που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο, απωθώντας τα ρωσικά στρατεύματα από το Χάρκοβο και κινούμενοι ανατολικά κατά μήκος του ποταμού Οσκόλ.

«Πρέπει να περιμένουμε και να ελπίζουμε ότι τα παιδιά μας θα επιβιώσουν», είπε ένας Κιρκάσιος γονέας. «Τα χέρια μας είναι δεμένα».

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ