Το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία (ISIS), έχτισε αθόρυβα τη δεύτερη «βάση» του στην Τουρκία για να στοχεύσει την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, για να μεταφέρει τις επιχειρήσεις του στη Συρία μετά την επιβολή διεθνούς πίεσης στην ισλαμιστική κυβέρνηση του Προέδρου Ερντογάν, η οποία ανάγκασε περιορισμένη καταστολή των κυττάρων του ISIS.
Σύμφωνα με το nordicmonitor, ως μέρος των προσπαθειών αναδιοργάνωσης, μετά από μεγάλες απώλειες στην παγκόσμια εκστρατεία κατά του ISIS υπό την ηγεσία των ΗΠΑ που εξαφάνισε εδάφη του χαλιφάτου, το ISIS στράφηκε στην Τουρκία το 2017 για να δημιουργήσει ένα από τα κύρια υποκαταστήματα με το όνομα «Γραφείο Al-Faruq». Το γραφείο σχεδιάστηκε κυρίως, για τη διαχείριση του δικτύου ISIS στην Ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία και τον Καύκασο.
Το κεντρικό γραφείο που διαχειρίζεται τις επιχειρήσεις στη Συρία και το Ιράκ, υπό το «γραφείο Al-Sham» στη Συρία, παρέμεινε το κύριο «όχημα» για τη γενική διεύθυνση επαρχιών της τζιχαντιστικής οργάνωσης για να διευθύνει το παγκόσμιο δίκτυο του ISIS.
«Η ηγεσία του ISIS πίστευε ότι, θα μπορούσε να επωφεληθεί από το ανεκτικό περιβάλλον που παρείχε η κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία, το οποίο είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν για να διακινήσει μαχητές, να συγκεντρώσει κεφάλαια και να προμηθευτεί υλικοτεχνικές προμήθειες», αναφέρει το nordicmonitor.
Σε κάποιο βαθμό, οι ηγέτες του ISIS είχαν δίκιο αφού οι τουρκικές αρχές έκλεισαν τα μάτια στις επιχειρήσεις του ISIS, στις περισσότερες περιπτώσεις και, μερικές φορές υποστήριξαν ακόμη και την ομάδα στον αγώνα της κατά των κουρδικών ομάδων στη Συρία. Το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης λειτούργησε ως «περιστρεφόμενη πόρτα» για τους υπόπτους του ISIS, καθώς οι περισσότεροι απελευθερώθηκαν γρήγορα μετά από σύντομες κρατήσεις και πολλές αθωώσεις.
Ο Brett McGurk, συντονιστής Μέσης Ανατολής του Λευκού Οίκου και πρώην απεσταλμένος των ΗΠΑ, για τον παγκόσμιο συνασπισμό για την αντιμετώπιση του ISIS, κατηγόρησε την Τουρκία ότι, αποκλείει οποιαδήποτε σοβαρή συνεργασία για το ISIS, ακόμη και όταν 40.000 ξένοι μαχητές διέρρευσαν από το έδαφός της στη Συρία, σε ένα tweet που ανάρτησε στη Συρία 9 Οκτωβρίου 2019.
«Το Ταλ Αμπιάντ, μια συριακή συνοριακή πόλη, ήταν η κύρια οδός ανεφοδιασμού του ISIS από τις 14/6-6/15, όταν όπλα, εκρηκτικά και μαχητές έρεαν ελεύθερα από την Τουρκία στη Ράκα και στο Ιράκ. Η Τουρκία αρνήθηκε επανειλημμένα και λεπτομερή αιτήματα, να σφραγίσει την πλευρά των συνόρων με τη βοήθεια των ΗΠΑ», ανέφερε.
Είπε επίσης ότι, η Τουρκία αρνήθηκε να επιτρέψει στον αμερικανικό στρατό να πετάξει από την αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ, για να χτυπήσει θέσεις του ISIS, ακόμη και όταν μαχητές του ISIS ξεχύνονταν στη Συρία από την Τουρκία.
Τα ιστορικά μαχητών που προκάλεσαν όλεθρο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δείχνουν ότι, όλοι πέρασαν χρόνο στην Τουρκία, όπου συνδέονταν με το δίκτυο ISIS υπό την εποπτεία της εθνικής οργάνωσης πληροφοριών της Τουρκίας, MİT.
Για παράδειγμα, η Hayat Boumeddiene, Γαλλίδα υπήκοος Αλγερινής καταγωγής που ήταν η γυναίκα συνεργός των ισλαμιστών, πίσω από τις φονικές επιθέσεις στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2015, ήρθε στην Τουρκία στις 2 Ιανουαρίου 2015 και έμεινε στην Κωνσταντινούπολη για δύο ημέρες, πριν πάει στα σύνορα της επαρχίας Σανλιούρφα, όπου πέρασε τέσσερις ημέρες πριν τελικά περάσει στη Συρία. Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν παρακολουθήσει τις κινήσεις της και είχαν ακούσει τις συνομιλίες της, ωστόσο της επέτρεψαν, να συνεργαστεί στενά με πυρήνες του ISIS στην Τουρκία.
Η κυβέρνηση Ερντογάν αναγκάστηκε να αναλάβει δράση κατά του ISIS, μόνο μετά από διεθνή κριτική και πίεση στην Τουρκία. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του γραφείου Al-Faruq. Μια καταστολή βασικών στελεχών του ISIS στην Τουρκία, ανάγκασε το ISIS να μεταφέρει τις δραστηριότητές του στο γραφείο του Al-Sham, αν και το γραφείο του Al-Faruq παρέμενε ανοιχτό.
Σύμφωνα με το nordicmonitor, το ISIS εξακολουθεί να καταφέρνει να διευθύνει τις επιχειρήσεις του, να συγκεντρώνει κεφάλαια και να στρατολογεί νέους μαχητές ακριβώς πέρα από τα τουρκικά σύνορα στη βόρεια Συρία, συμπεριλαμβανομένων των εδαφών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και των συνδεδεμένων με αυτήν ομάδων μαχητών.
Ενδεικτικό είναι ότι η δολοφονία του ηγέτη του ISIS Αμίρ Μοχάμεντ Σαΐντ Αμπντάλ-Ραχμάν αλ Σάλμπι, στις 3 Φεβρουαρίου από τις αμερικανικές δυνάμεις, έλαβε χώρα στην περιοχή Atmah, η οποία ουσιαστικά ελέγχεται από την Τουρκία. «Ήταν αδύνατο για την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών MIT, να μην γνώριζε για τον al-Salbi, καθώς η Atmah, που βρίσκεται κοντά στα τουρκικά σύνορα, είναι μια βάση της MIT για μυστικές επιχειρήσεις στη Συρία», αναφέρει.
Χιλιάδες μαχητές, Τούρκοι και ξένοι, έχουν χρησιμοποιήσει το τουρκικό έδαφος για να περάσουν στη Συρία με τη βοήθεια λαθρεμπόρων, προκειμένου να πολεμήσουν μαζί με τις ομάδες του ISIS εκεί. Το MIT διευκόλυνε τα ταξίδια τους, με το Κιλίς, μια συνοριακή επαρχία στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, ένα από τα κύρια σημεία διέλευσης σε εδάφη που ελέγχεται από το ISIS. Οι λαθρέμποροι ήταν γνωστό ότι δραστηριοποιούνταν στη συνοριακή περιοχή, αν και οι τουρκικές αρχές συχνά παραβλέπουν τα ταξίδια τους μέσα και έξω από τη Συρία.
«Η κυβέρνηση του Ερντογάν καυχιέται ότι, η Τουρκία είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που έχει πολεμήσει το ISIS στο έδαφος, ενώ κρύβει την πραγματική φύση της υποτιθέμενης καταστολής της τζιχαντιστικής ομάδας. Τούρκοι αξιωματούχοι δεν αποκαλύπτουν τον αριθμό των επιτυχών καταδικαστικών αποφάσεων σε υποθέσεις του ISIS και αρνούνται να απαντήσουν σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις, που ζητούν τέτοιες πληροφορίες. Αντίθετα, συχνά δημοσιοποιούν στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των κρατήσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις συλλήψεων, που σε πολλές περιπτώσεις καταλήγουν σε αθώωση και αποφυλάκιση», αναφέρει το nordicmonitor.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, η αστυνομία συνέλαβε 2.438 υπόπτους του ISIS το 2021, αλλά μόνο 487 από αυτούς συνελήφθησαν επίσημα, που αντιστοιχεί σε ποσοστό σύλληψης 20%. Με άλλα λόγια, τέσσερις στους πέντε κρατούμενους υπόπτους του ISIS δεν μπήκαν ποτέ στη φυλακή. Δεν έδωσε στοιχεία για το πόσοι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά τη σύλληψη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ύποπτοι του ISIS που συνελήφθησαν επίσημα εν αναμονή της , αφέθηκαν ελεύθεροι από τα τουρκικά δικαστήρια στην πρώτη τους ακρόαση.
